🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸 🌸🌿 🌸 ؛﷽؛ #تو_دل_می‌بری💕 #پرده_23⚡️ #سراب_م✍🏻 لبخندش تبدیل به اخمی از سر درد و ناراحتی شد. گوشه لبش با حرص بالا پرید و سرش را به شیشه تکیه داد. محمد شانزده ساله بود و توی این یک سالی که مشهد بودند حسابی و ناگهانی قد کشیده بود. قدش تقریبا اندازه عارفه بود. معمولا رابطه خوبی با عارفه داشت; اما گاهی هم باهم سر لج می افتادند. وارد حرم شدند و همین که صحن و گنبد را دید دلش لرزید. اشک تا پشت پلکش آمد; اما سرازیر نشد. آهی کشید و با مادر از پدر و برادرش جدا شد. بعد از نماز و زیارت مختصر بیست دقیقه ای, دوباره تاکسی گرفتند و به خانه پدری سمیه خانم رفتند. ساعت تقریبا سی دقیقه بامداد بود که به انجا رسیدند. هرچند زمان سفرشان و بودن در قطار کوتاه بود, اما باز هم حسابی خسته شدند. روی زمین و تکیه داده به پشتی های سنتی مادربزرگ چای می نوشیدند و خستگی در می کردند. مادربزرگ دست دور گردن دخترش انداخت و صورتش را بوسید. پدر بزرگ گفت: - خیلی خوب شد برگشتید. سمیه خانم لبخندی زد و دست مادرش را بوسید. از جا بلند شد و به طرف پدرش رفت. - دلم حسابی تنگ شده بود بابا... دیگه تقصیر اشتباه عارفه بود وگرنه ما که نمی رفتیم! پرده اول رمان👇🏻 https://eitaa.com/ANARASHEGH/1307 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ╭─┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺#رمان │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰───────────── 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱