هدایت شده از نویسندگان حوزوی
📌لذت نگارش، لذت آفرینش
دیشب در جلسه پنجم کارگاه مقاله‌نویسی مقدماتی، نوبت به یکی از دوستان رسید تا "پاراگراف پشتیبان" مقاله‌اش را بخواند. چون زمان کارگاه کم است و در جلسه سوم، چند "پاراگراف مقدمه" را از بقیه دوستان بررسی کرده بودیم، از او خواهش کردم تا فقط "مدعای مقاله" و طرحش را بگوید و پاراگراف پشتیبان را بخواند تا نوبت به دیگران هم برسد. اما درخواست کرد که پاراگراف مقدمه اش را هم سریع بخواند. گفتم که وقت کم است، ولی او دوباره درخواست کرد که نوشته اش را بخواند.
این بار درخواستش را پذیرفتم؛ نه به این دلیل که احساس کردم مخالفتِ بیش از این‌ممکن است بی احترامی پنداشته شود؛ این هم بود، اما همه اش این نبود.
این دوست من با انگیزه‌ی نویسنده شدن در این کارگاه شرکت کرده بود و برای جلسه دیشب، زحمت کشیده بود و اثری خلق کرده بود؛ اثری که خودش آن را دوست داشت و از آفرینش آن لذت برده بود و برای همین دوست داشت دیگران هم این تولید او را ببینند و اگر واقعاً قابل تحسین است، تحسینش کنند.
این خاصیت آفرینش است؛ وقتی چیزی بیافرینی، دوست داری دیگران هم آن را ببینند، و هرچه بیشتر آن را ببینند و از آن بهره ببرند، تو بیشتر لذت می‌بری.
برای همین است که می‌گویم دست به قلم شوید و تولید کنید؛ آن وقت خودتان تلاش می‌کنید تا برای این اثر جدیدتان خواننده پیدا کنید و می‌کوشید تا این نوشته هرچه بیشتر خوانده شود. این نکته، می‌تواند راهبرد ما در جنگ روایتها باشد.
@benevisim
#بهتر_بنویسیم
#کارگاه_آموزشی
#لذت_نویسندگی
#جنگ_روایتها
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
در استخدام و کاربست کلمات در جمله، علاوه بر معانی آنها باید به نکات دیگری نیز توجه کرد. هر کلمه، شناسنامه و شخصیتی دارد که در نظر گرفتن همه یا دست‌کم برخی از ویژگی‌های شخصی آنها لازم است. غیر از معنا، بسیاری از کلمات سابقه تاریخی، هاله قدسی، نمای دینی یا ملی، موسیقی و بار مثبت یا منفی دارد. نویسندگان چیره‌دست، کلمات را با توجه به همه آنچه در شخصیت و شناسنامه آنها وجود دارد، به کار می‌گیرند.
#بهتر_بنویسیم
#رضا_بابایی
🔰 ۲۴ واژهٔ پرکاربرد در گفت‌وگوهای داستان
که همواره نیم‌فاصله نوشته می‌شوند:
یک‌جور/ یه‌جور
یک‌‌جورهایی/ یه‌جورایی
یک‌جوری/ یه‌جوری
یک‌‌خُرده/ یه‌خُرده
یک‌راست/ یه‌راست
یک‌روند/ یه‌روند
یک‌ریزه/ یه‌ریزه
یک‌سِری/ یه‌سِری
یک‌‌طور/ یه‌طور
یک‌طوری/ یه‌طوری
یک‌‌عالَم/ یه‌عالَم
یک‌‌عالَمه/ یه‌عالَمه
یک‌قدری/ یه‌قدری
یک‌‌کم/ یه‌کم
یک‌‌‌کمی/ یه‌کمی
یک‌کوچولو/ یه‌کوچولو
یک‌‌مقدار/ یه‌مقدار
یک‌نَموره/ یه‌نَموره
یک‌‌نمه/ یه‌نمه
یک‌‌وقت/ یه‌وقت
یک‌‌وقت‌ها/ یه‌وقتا
یک‌وقت‌هایی/ یه‌وقتایی
یک‌‌وقتی/ یه‌وقتی
یک‌هو/ یه‌هو
#غلط_ننویسیم
#ز.ساده
(عضو هیئت تحریریه بهتر بنویسیم)
💠 بیایید #بهتر_بنویسیم:
🆔 @behtarbenevisim
#غلط_ننویسیم
✅ بر همگان واضح و مبرهن است که میان «گوشت» و «گوش» تفاوت وجود دارد.
✅ و باز هم همه می‌دانند که گوش را نمی‌کوبند. اصولاً دلیلی برای کوبیدن گوش وجود ندارد و آنچه کوبیدنی است، گوشت است.
✅با توجه به این استدلال، به وسیله‌ای که از دیرباز برای کوبیدن گوشت از آن استفاده می‌شود، «گوشت‌کوب» می‌گویند.
⚠️ در زبان فارسی و در محاوره نوعی فرایند واجی وجود دارد که به آن «کاهش» می‌گوییم. هنگامی که واج‌های «ت» و «د» آخرین واجِ یک هجای کشیده باشند، عموماً تلفظ نمی‌شوند یا بسیار خفیف ادا می‌شوند:
پستچی، دستبند.
👈 این فرآیند تنها در محاوره و گفتار پذیرفته است و شامل نوشتار نمی‌شود.
✔️ پس «گوشت‌کوب» درست است نه «گوش‌کوب».
💠 بیایید #بهتر_بنویسیم:
🆔 @behtarbenevisim