#تمرین45 در دوره ای که چندسال قبل شرکت کردیم، اساتیدی از شهر مقدس قم، برای آموزش گروههای جهادی به استان آذربایجان غربی آمده بودند.در این دوره ده روزه برنامه ها فشرده بود و ما فرصت کمی برای استراحت داشتیم و اغلب با چشم بسته در کلاس ها خوابمان میبرد.در دو روز از این دوره، استاد تاریخی به کلاس ما تشریف آوردند که متانت و وقار زیادی داشتند،خیلی سختگیر نبودند و انگار در آرامش خاصی قرار داشتند.یکنفر پنهانی به دور از چشم استاد خوراکی خورد و استاد بدون نگاه کردن متوجه کار پنهانی ایشان شدند.ما در چهار ردیف روی تک صندلی های کلاس، نشسته بودیم و نمیدانستیم استاد آنقدر تیزبین است که ردیفهای آخر را بدون نگاه مستقیم می بیند.ایشان با رفتار خوشی که هرلحظه از خود نشان میدادند،بیشتر مورد احترام شاگردان دوره قرار می گرفتند.بعد هم خاطره ای از دوران نوجوانی خود تعریف کردند که معلّم تاریخ ایشان به هنگام خوراکی خوردن ایشان را غافلگیر ساخته است.و استاد صادقی میگفتند: _ هنوز بعد از اینهمه سال ندانستم ایشان که پیرمرد هفتاد ساله ای بود و چندمتر دورتر از کلاس در سالن قدم می زد،چگونه متوجه شدند؟!؟! من یواشکی در حال خوردن لقمه هستم، و در حال راه رفتن،برای یک لحظه به عقب برگردند و با نگاه نافذی از پشت عینک ته استکانی اش بگویند: _آقای صادقی در حال خوردن چه خوراکی ای می باشید.بله! و آقای صادقی نتواند لقمه را فرو ببرد و با هزار جان کندن و فشاری که برای بلعیدن به مری خود می آورده،بالاخره با مصیبت لقمه پایین برود و با خجالت نگاهش را به استاد بدوزد و استاد با نگاهی از سر تاسف و درحالیکه کمی هم چاشنی محبت در آن نگاه موج بزند که یعنی پسرم،پدربزرگ تو را می بخشد. و سالها بعد همچنان باز، راز چشم پشت سری استاد تاریخ برای استاد صادقی استاد حوزه علمیه قم، کشف نشود. اخلاق والای ایشان باعث شد ما هر سوال دینی را که شرع مقدس اجازه میداد،از ایشان سوال کنیم.و ایشان آنقدر با طمانینه به تبلیغ دین بپردازند، که کسی هرگز از ایشان نرنجد و همه به سخنرانی ایشان گوش بدهند. یکی از آرزوهایم این است که سخن ایشان برای دعوت به صبر، در موردم به حقیقت بپیوندد و من آن آرامش را از قرائت قرآن کریم وادعیه ها به دست بیاورم، و در راه تبلیغ دین حقیقی اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم،و تفسیر درست قرآن کریم موفق عمل کنم.من دعا میکنم اخلاق ارزشمند ایشان در وجود همه ی مومنان باشد. آمین یا ربَّ العالَمین... #تمرین #داستان #نسرین 🍃🍃🍃 کلاس پنجم دبستان بودم ینی میشود گفت ۱۱ ساله، یک معلم داشتیم که بغیر از درس دادن با بچه ها زیاد حرف میزد، بچه ها دوستش داشتند من هم. دانش آموزان کلاسش را تشویق میکرد اگر مشکلی دارند با او حرف بزنند، گفت و گفت و گفت، حتی مثال هم آورد که بله فلانی آمده پیش من و دردل کرده، یکی از بچه ها را میگفت. من هم در دلم مشکلی داشتم مشکلی بزرگ که هیچ وقت با هیچکس در میانش نگذاشته بودم، یک روز عزمم را جزم کردم که نزد او بروم، درددل کنم شاید کمی از بار غم دلم کمتر شود. خیلی با خودم کلنجار رفتم یکجورهایی رویم نمیشد اما خام شدم خام حرف های زیبایش، آخر مگر یک دختر ۱۱ ساله چقدر و چطور میتواند تحمل کند و دم نزند. به نزدش رفتم گفتم و گریه کردم، معلم فقط به من زل زد نه حرفی برای دل داری بود و نه آغوش مهربانی برای در آغوش کشیدن من. فکر کنم بعد از چند دقیقه ی کوتاه با همه ی کوچکیم فهمیدم که راه را اشتباه آمده ام خودم اشکم را پاک کردم و عقب گرد کردم. اما یادم ماند که هیچ غریبه ای نمیتواند گوشی برای درد دل ما داشته باشد، الان دیگر فقط خدا و تنهایی و شاید نزدیکترین هایم میتوانند گریه های مرا ببینند درس بزرگی گرفتم اما روحم بشدت زخمی شد... #تمرین 🔻نشانی باغ انار https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 🔻نمایشگاه باغ @anarstory

خواب دیدم، باران می آید، صدای شرشر ناودان می آید صدای کسی از دور دست ها می آید. به گمانم، باغبان با ترکه سوار اسب کهربایی اش می آید‌‌ درختان انار روی نیمکت بنشیند‌ دستان خود را روی میز قرار دهید میوه های خود را چه ساعتی با آب نور شسته اید؟! زود باشید.‌‌‌‌.....شروع به نوشتن کنید. چت کردن را در چاه شب الساعه ول کنید. #انار #ترکه #لاچَت #تمرین #نوشتن #نوشدن #نسرین #990908