eitaa logo
Antifeminism
80 دنبال‌کننده
644 عکس
435 ویدیو
226 فایل
Antifeminism
مشاهده در ایتا
دانلود
حقارت زن در زمان پهلوی فراموش خواهد شد؟ در زمان دوم موضوع رای زنان هم طی يک برنامه و و به ‌صورت‌تدريجی از طرف طرح گرديد. هدف اصلي از اين برنامه ترسيم چهره‌اي دموكرات و روشن‌انديش از شاه در نظر مردم ايران و ساير كشورهاي جهان بود. رژيمی که به‌ ظاهر به تغيير وضعيت در جامعه علاقمند بود، اما از فعاليت‌هاي مستقلي كه سبب گسترش آرمان مي‌شد، به ‌شدت جلوگيري مي‌كرد. حكومت پهلوي فقط فعاليتهاي دولتي و وابسته به آرمانهاي رژيم را براي زنان مجاز می‌شمرد. در جایی دیگر پهلوی درباره حقوق پایمال شده ایرانی صحبت کرده، آیا هزاران زنی که فرزندانشان به دست حکومت سرکوب شدند و از بین رفتند هم جزو این گروه حساب می‌شوند. آیا و که در دوران در حاشیه‌ شهرها به طرز حقارت باری زندگی می‌کردند در حالی که سرگرم ولخرجی از سرمایه مردم این کشور در کاخ ها و سفرهای خود بود، حقشان پایمال نشده است؟ همچنین در نگاه منحوس یعنی طبق گفته فرح درباره نیم تنه پایینش صاحب اختیار باشد تا جایی که حتی صدای هم از این بلند شده بود. https://eitaa.com/Antifeminism2
نگاه به نگاهی است نه انسان گرایانه، لذا برای تثبیت یک قشر،‌ قشر دیگری را نفی کرده و برای اثبات یک انسان، انسان دیگری را انکار می‌کند. این نوع نگاه همان بینش اغراق‌آمیز و سیاه و سپید در سینمای قبل از انقلاب است که از یک فرد نگاه کاملاً منفی یا کاملاً مثبت ارائه داده و او را بر منبری بلند شده از افراط‌های ذهنی بشری می‌نشاند. محکوم کردن یک انسان برای اثبات حقانیت انسان دیگر، واقعیت امر را زیر سؤال برده و حقانیت قهرمان فیلم را نیز مخدوش می‌‌کند چرا که بالا رفتن از نردبان انکار دیگری، اثباتی پوشالی و سست به ارمغان می‌آورد، لذا پرهیز از مطلق انگاری،‌به مخاطب کمک می‌کند تا مفهوم فیلم را بهتر درک کرده و با شخصیت داستان کند. به نوعی است. به « و ». او زاویة دوربین خود را بر چهرة شکسته و تکیدة زن‌هایی زوم می‌کند که مجموعه‌ای از خواست‌های سرکوب شده و آرزوهای بر باد رفته‌اند. «فرشته»های فیلم‌های هستند که در جامعه‌ای به شدت و ، تمام شخصیت خود را بخاطر رفتار جامعة مردان سرکوب شده می‌بینند از دید ، زنان در هر طبقه ؛ ، ، ، ، و دچارمشکل هستند. سینمای این کارگردان «» را با خود یدک می‌کشد و این مسئله، چه بخواهد یا نخواهد با توجه به مجموعة فیلم‌ها و خواست‌های او بر آثارش بار می‌شود. او در  قانون کندوکاو کرده و آن را برای از ناکافی و ناکارآمد می‌داند. این مسئله به وضوح در فیلم «» و صحنة دادگاه فرشته نمود یافته و در نیز در لایه‌هایی نهفته به چشم می‌آید. نگاه این نویسنده به مسائل نگاهی نیست و حتی نمی‌توان مؤلفه‌های جامعة ایده‌آل را از درون آثار او جستجو کرد چرا که ایشان با محکوم کردن قشر و انسان‌هایی با اقدام به بررسی نموده و با تصویری از یک انسان، به‌ دنبال تصویری از «» آثار خود می‌گردد. او تلاش می‌کند این مسئله را گوشزد کند که در جایی در همین نزدیکی و شاید همسایگی ما زیر فشارهای یک تمام شخصیت و خواسته‌های خود را بر باد رفته می‌یابد. اما این تمرکز و سیاه‌نمایی بر شخصیت و در بازنمایی این جنس به عنوان و ، صحت و سقم را زیر سؤال برده و مشکلات او را شاید ناشی از این سیاه‌نمایی قلمداد کند. خود بر این باور است که بازنمایی شخصیت زنان در آثارش برخاسته از سیاه‌‌نمایی مردان نیست. اما آنچه بصورت معقول از آثار او بدست می‌‌آید شخصیت غالب مردان این آثار است که اگرچه هیچ کدام مشکلات قانونی را در کارنامة خود ندارند؛ اما و بوده و هرگز را به عنوان یک انسان درک نمی‌کنند. سؤال اینجاست که آیا مردان مجموعه‌ای از «اوامر» و زنان مجموعه‌ای از «اطاعت» هستند و آیا تصویر واقعی زنان و مردان در جامعة امروز ایران این‌گونه است؟ https://eitaa.com/Antifeminism2