✅چندین سال پیش در جلسه اخلاق مرحوم حضرت آیت الله خوشوقت، یکی از طلبه ها در مورد حضرت رقیه(س) سوالی پرسید. ایشان پاسخ دادند که؛ «ایشان[حضرت رقیه(س)] دختر یکی از شهدای کربلا است و در تاریخ که در مورد بچه های امام حسین(ع) می نویسند، دختری به نام رقیه وجود ندارد.» پرسش کننده در ادامه می پرسد : اصلا ایشان وجود داشته؟ ایشان پاسخ می دهند که؛ «بله! در تاریخ وجود داشته، در شام هم بوده، اما اصلا دختر امام حسین(ع) نبوده است.» شخص طلبه همچنین در مورد چگونگی شهادت حضرت رقیه(س) سوال کرد و ایشان پاسخ می دهد : «باید بگوئیم در مقاتل چنین بیان شده است، ما که آنجا نبودیم ببینیم چگونه به شهادت رسید؟» ⚠️این جلسه متاسفانه در طی برنامه ای از شبکه یک صدا و سیما پخش شد. این عمل باعث شد هجمه های زیادی بر علیه مرحوم آقای خوشوقت انجام گیرد، از این رو ایشان طی مصاحبه ای هم تاکید بر بیان خود که حضرت رقیه(س) فرزند امام حسین(علیه السلام) بود، کردند و هم این کار صدا و سیما را امری تحریف شده و اعلام نارضایتی نمودند. جلسه ای در این زمینه بین دو تن از روحانیون، به صورت خصوصی برگزار شد که در این جلسه مرحوم آیت الله خوشوقت سخنانی را درباره تحریف صورت گرفته بیان کردند. بعد از پایان جلسه، استاد میرزامحمدی که یکی از روحانیونی بود که در این جلسه شرکت کرده بود، واکنش مرحوم آیت الله خوشوقت را درباره این تحریف صورت گرفته شده، اعلام کرد. #استادمیرزا_محمدی گفتند؛ آیت الله خوشوقت در این جلسه به برنامه صدا و سیما اشاره می کند و از اختلاف ۱۸۰ درجه صحبت های منتشر شده با اصل سخنان می گوید؛ و خطاب به کسی که این صحبت ها را منتشر کرده است می گوید : «کسی که این کار را کرده است، بنده آن را حلال نخواهم کرد.» متن کامل سخنان آیت الله خوشوقت درباره حضرت رقیه(س) در این جلسه خصوصی به شرح ذیل است : اولا؛ بنده معتقد به ایشان هستم، و این دختر را از عائله امام حسین(ع) می دانم، و قبر ایشان هم از مسلمات است، و دو جریان باعث دگرگونی شام و تغییر رفتار یزید شد، یکی خطبه امام سجاد(ع)، که در این خطبه ایشان پیغمبر را با عظمت یاد کردند و انتصاب خود را به پیغمبر(ص) بیان نمودند، و دیگری جریان دختر مظلوم امام حسین(ع) بود. ثانیا؛ ۵۰ سال است که در مسجد ما روضه حضرت رقیه(س) و خرابه شام را می خوانند و ما گریه و عزاداری می کنیم برای ایشان، و یک کلام هم در این ۵۰ سال چیزی نگفته ایم. ثالثا؛ بنده منظورم این بود که بعضی که ایشان را دختر امام حسین(ع) نمی دانند، شاید ایشان را یکی از دختران اصحاب سید الشهدا(ع) بدانند. ولی اصل وجود این دختر مسلم و قطعی است؛ ای کاش از خود ما سوال می کردند منظور ما چه بوده است، و بعد زبان به لعن ناسزای ما باز می کردند. گفته اند من منکر ایشان هستم؛ (در حال گریه کردن) من کجا این حرف ها را زده ام، بنده منکر وجود ایشان نبوده ام و نیستم! 🔰حالا گذشته از این، اصلا به فرض اینکه، از دختران شهدای کربلا بودن حضرت رقیه(س)، نظر خود آیت الله خوشبخت می بود! همانطور که «مرحوم علامه سید جعفر مرتضی عاملی» نیز احتمال داده اند که این دختر، برای یکی از شهدای کربلا بوده است که قبلا اشاره شد! نظر تحقیقی ایشان این بوده! چرا باید اینگونه با این شخصیت علمی و معنوی رفتار می شد؟ شخصیتی که در حکمت و عرفان از شاگردان مرحوم علامه طباطبایی و در فقه از شاگران مرحوم آیت الله بروجردی و مرحوم امام خمینی بود. آن هم توسط یک عده مداح نما که پا را فراتر از گلیم خود دراز کردند و حتی بیماری ایشان و رحلت ایشان را بعد از مدتی کوتاه، بعد از پخش این کلیپ، حمل بر گرفتار شدن به آه حضرت رقیه(سلام الله علیها) دانستند و در محافل این را گفتند! جرم اینان کمتر از آن کسانی نبود که این کلیپ را پخش کردند و آیت الله خوشبخت در خطاب به آنان گفته بود : «کسی که این کار را کرده است، بنده آن را حلال نخواهم کرد!» @AsnadolMasaeb

#پرسش_و_پاسخ سوال4️⃣ : آیا استاد #شهید_مطهری وجود #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها را در کتاب «حماسه حسینی» انکار می کند؟👇 ✍مرحوم شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی داستان حضرت رقیه(سلام الله علیها) و وجود او را از تحریفات عاشورا دانسته است و در یادداشتهای خود نوشته است : «از طفل امام حسین(علیه السلام) به نام رقیه که در شام مرده و بعد برایش ضریح ساخته اند اخیراً به هم بافته اند.»(۱) ایشان در کتاب «حماسه حسینی» نیز در بیان تحریفات عاشورا می نویسند : «داستان طفلی از ابی عبدالله که در شام از دنیا رفت و بهانه پدر می گرفت و سر پدر را آوردند و همان جا وفات کرد.»(۲) 📚منابع : ۱)کتاب یادداشتها، ج۲، ص۸۰ ۲)حماسه حسینی، ج۲، ص۵۸۵ 👤اما پاسخ به این سوال را از «حجت الاسلام دکتر حسینی یمین» مدرس کتب شهید مطهری بشنویم :👇 @AsnadolMasaeb

👤🎙👤🎙👤🎙👤🎙 @andishehdini @AsnadolMasaeb

📋🖋📋🖋📋🖋📋🖋📋 1️⃣ #معرفی_مقاله : مقاله «فصلنامه علمی_تخصصی تاریخ اهل بیت(علیهم السلام)» درباره وقایع شام و شهادت #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها با نظرات گرداوری شده دقیق جمعی از اساتید تاریخ اسلام از جمله #استاد_یوسفی_غروی و #استاد_صفری_فروشانی @AsnadolMasaeb

♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ 🎙روضه جانسوز #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها با نوای #استاد_میرزا_محمدی :👇 @AsnadolMasaeb

♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 @AsnadolMasaeb

✍ #روضه_شماره 2️⃣7️⃣ 👤 #امام_عباس_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

🔹🔷《السَّلاَمُ عَلَیكَ یَا ابَاالفَضلِ العَبَّاسِ(علیه السلام)، السَّلاَمُ عَلَیكَ یَا قَطِیعُ الکَفَّینِ، السَّلاَمُ عَلَیكَ یَا سَاقِی عَطَاشَى کَربَلَاءِ، السَّلاَمُ عَلَیكَ یَا حَامِلَ لِوَاءِ الحُسَینِ(علیه السلام)》🔷🔹 ✅در کربلا، در روز عاشورا، آنچه در مقاتل آمده است؛ همه یاران و اصحاب امام حسین(علیه السلام) به شهادت رسیدند، 📋《وَ بَقِیَ الْعَبّاسُ بْنُ عَلیٍّ(ع) قَائِماً لإِِمَامِ الحُسَینِ(ع) یُقاتِلُ دُونَهُ وَ یَمِیلُ مَعَهُ حَیْثُ مَالَ》 ♦️فقط عباس بن علی(ع) مانده بود که همچنان پیش روی امام حسین(ع) بود و نزد او می جنگید و به هر سو که امام(ع) می رفت.(۱) تا اینکه عباس(ع) روانه میدان شد تا آبی برای تشنه لبان نینوا بیاورد. در این هنگام؛ عباس(ع) که وارد شریعه فرات شده بود، مشکش را پر از آب کرد و به اميد رساندن به لبان تشنه، بدون قصد درگيری به طرف خيمه‏ ها حرکت کرد، اما دشمن مانع او شد. 📋《وَ اَحَاطُوا بِهِ مِن کُلِّ جَانِبِِ فَحَارَبَهُم مُحَارِبَةَ الاَبطَالِ فَاَخَذُوا يَرمُونَهُ بِالنِّبَالِ مِن کُلِّ جَانِبِِ حَتَّی صَارَ دَرعُهُ کَالقُنفُذِ مِن کَثرَةِ السِّهَامِ》 ♦️پس دشمن سر راه او قرار گرفت و مانع از رسيدن عباس(ع) نزد امام حسين(ع) شد و او را محاصره کردند. عباس(ع) هم با قهرمانانی که نامدار بودند و از خيل دشمنان محسوب مي‏ شدند، درگير شد. دشمنان دسته جمعی او را تيرباران کردند به حدی که زره او مانند خارپشت شد.(۲) در نقلی آمده است که؛ 📋《اقْتَطَعُوا الْعَبَّاسَ(ع) عَنْهُ وَ أَحَاطُوا بِهِ مِنْ کُلِّ جَانِبٍ حَتَّى قَتَلُوهُ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ فَبَکَى الْحُسَیْنُ(ع) لِقَتْلِهِ بُکَاءً شَدِیدَاً》 ♦️عبّاس(ع) را از امام حسین(ع) جدا کردند و او را احاطه نمودند تا آن که وى را شهید نمودند، امام حسین(ع) در مرگ برادر به شدّت گریست.(۳) قاضی نعمان می نویسد : 📋《كانَ الَّذي وَلِيَ قَتلَ العَبّاسِ بنِ عَلِيٍّ(ع) يَومَئِذٍ يَزيدُ بنُ زِيادٍ الحَنَفِيُّ، وأخَذَ سَلَبَهُ حَكيمُ بنُ طُفَيلٍ الطّائِيُّ، و قيلَ : إنَّهُ شَرِكَ في قَتلِهِ يَزيد و كانَ بَعدَ أن قُتِلَ إخوَتُهُ عَبدُ اللّه ِوعُثمانُ وجَعفَرٌ مَعَهُ قاصِدينَ الماءَ وَ يَرجِعُ وَحدَهُ بِالقِربَةِ فَيَحمِلُ عَلى أصحابِ عُبَيدِاللهِ بنِ زِيادٍ الحائِلينَ دونَ الماءِ، فَيَقتُلُ مِنهُم، و يَضرِبُ فِيهِم حَتّى يَتَفَرَّجوا عَنِ الماءِ》 ♦️كسى كه عهده دار كشتن عبّاس بن على(ع) در آن روز عاشورا شد، يزيد بن زياد حَنَفى بود ، و لباس و تجهيزات رزم عبّاس(ع) را حَكيم بن طُفَيل طايى برداشت. نيز گفته شده است كه او همدست يزيد [بن زياد] در كُشتن عبّاس(ع) بود. پس از آن كه برادران عبّاس(ع) عبدالله، عثمان و جعفر كه همراه او قصد آوردن آب را داشتند، كشته شدند. عبّاس(ع) به تنهايى و با مَشك آب، باز مى گشت و به ياران عبيدالله كه ميان او و آب، فاصله انداخته بودند، حمله مى بُرد و آنان را مى زد و مى كُشت تا از شريعه آب، كنار روند. 📋《فَيَأتِيَ الفُراتَ فَيَملَأَ القِربَةَ ويَحمِلَها، ويَأتِيَ بِهَا الحُسَينَ(ع) وأصحابَهُ، فَيَسقِيَهُم حَتّى تَكاثَروا عَلَيهِ، وأوهَنَتهُ الجِراحُ مِن النَّبلِ، فَقَتَلوهُ كَذلِكَ بَينَ الفُراتِ والسُّرادِقِ وهُوَ يَحمِلُ الماءَ، وثَمَّ قَبرُهُ رَحِمَهُ اللّه》 ♦️عباس(ع) آن گاه، به فرات، وارد شد و مَشك را پُر كرد و می بُرد و به حسين(ع) و يارانش مى رساند و آنان را سيراب مى كرد، تا آن كه دشمنان ، بر او غلبه كردند و زخم تيرها، او را ناتوان كرد و ميان فرات و سراپرده خيمه ها، در حال بُردن آب، او را كُشتند و قبرش نيز همان جاست! خدايش رحمت كند! 📋《وَ قَطَعوا يَدَيهِ ورِجلَيهِ حَنَقَاً عَلَيهِ، ولِما أبلى فيهِم وقَتَلَ مِنهُم، فَلِذلِكَ سُمِّيَ السَّقّاءَ وفيهِ يَقولُ الفَضلُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ الحَسَنِ بنِ عُبَيدِ اللّه ِ بنِ العَبّاسِ بنِ عَلِيٍّ : أحَقُّ النّاسِ أن يُبكى عَلَيهِ إذ أبكَى الحُسَينَ بِكَربَلاءِ أخوهُ وَابنُ والِدِهِ عَلِيٍّ أبُو الفَضلِ المُضَرَّجُ بِالدِّماءِ ومَن واساهُ لا يَثنيهِ شَيءٌ وجاءَ لَهُ عَلى عَطَشٍ بِماءِ》 ♦️همچنين دشمن، دست ها و پاهاي عباس(ع) را از سرِ كينه ورزى با او و به سبب گرفتارى هايى كه برايشان به وجود آورده بود و كُشتارى كه از آنها كرده بود ، قطع كردند. از اين رو بود كه او «سقّا» ناميده شد. فضل بن محمّد بن حسن بن عبيد اللّه بن عبّاس بن على(ع)، در اين باره ، گفته است : سزاوارترین كس به گريستن مردم بر او، جوانى است كه امام حسين(ع) را در كربلا، گريانْد، برادر او و فرزند پدرش، ابوالفضلِ آغشته به خون بود، كسى كه براى حسين(ع)، از خود گذشتگى كرد و هيچ چيز، او را خَم نكرد و با وجود تشنگى ، آب را به او بخشيد.(۴) @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇