eitaa logo
مجله میدان آزادی
110 دنبال‌کننده
562 عکس
44 ویدیو
1 فایل
هنر، میدان آزادی است. www.azadisq.com ارتباط با ادمین 👤 @Azadi_sqart www.AzadiSq.com
مشاهده در ایتا
دانلود
رها؛ کپی دست چندم ژانر فلاکت 🔍 در میانۀ فیلم در اثر کلافگی، نام فیلم را در اینترنت جست‌وجو کردم و با نظر عجیبی از یکی از مخاطبان روبه‌رو شدم «این فیلم من رو یاد مهمان مامان می‌ندازه، همون‌طوری فضای خانواده رو نشون می‌ده.» مقایسۀ با مهمان مامان، عجیب اما قابل تأمل است. 👨‍👩‍👧 می‌توان گفت که رها توانسته فضای یک خانواده را به خوبی به نمایش بگذارد. خانواده‌ای که مشکلات زیادی دارند گاهی با هم دعوا می‌کنند اما همدیگر را دوست دارند و می‌خواهند با کمک یکدیگر مقابل مشکلات زندگی بایستند اما در ادامه، دقیقاً مقابل مهمان مامان است. شخصیت‌های مهمان مامان به معنای واقعی کلمه با فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند آن‌قدر که داشتن یک سفرۀ رنگین برای آن‌ها آرزوست. شخصیت‌های رها زندگی نسبتاً خوبی دارند جز اینکه یک لپ‌تاپ اپل گران‌قیمت دزدیده شده و تفاوت دوم اینجاست که شخصیت‌های مهمان مامان در نهایت خوش‌بخت هستند و شخصیت‌های رها بی‌نهایت بدبخت. اگر همین الان چشم‌هایتان را ببنیدید و به فیلم مهمان مامان فکر کنید چه تصویری در ذهنتان می‌آید؟ آیا این به معنی نفی مشکلات اجتماعی است؟ آیا فیلم‌هایی مثل مهمان مامان و نمونه‌های مشابهش می‌خواهند مشکلات اجتماعی و اقتصادی را انکار کنند؟ یا نه، در کنار نمایش آن به بخش دیگری از زندگی که ترکیبی از امید، همدلی و در کنار هم بودن است هم اشاره می‌کنند؟ 🔗 متن کامل ریویوی فیلم سینمایی رها را بخوانید. 6⃣2⃣3⃣ @azadisqart
📆 ۱۵ اسفند 🌳 روز درختکاری ✍ سیاوش کسرایی 6⃣2⃣4⃣ @azadisqart
سرمقاله: «پرونده باغ ایرانی»؛ گشت‌وگذاری در یک مفهوم زیبایی‌شناختی در هنر ایرانی 🌳 اما باغ، همین باغ که ما ایرانی‌ها از کودکی با آن مأنوسیم، فقط یک بنای ساختمانی یا پوشش گیاهی ساده نیست، یک اندیشه، یک رویا و یک آرمان است؛ یک هنر هزارلایه و شاخه. اندیشه و رویا و آرمانی که نخستین‌بار در دست ایرانیان و با هنر ایرانیان روییده و سپس جهانی و جاودانی شده است. هنری که رد پایش را در معماری، نقاشی، نگارگری، فرش و حتی شعر و ادبیات و موسیقی و دیگر هنرهای تجسمی یا انتزاعی ایران می‌توانیم ببینیم. به‌ویژه هر هنری که با زندگی انسان ایرانی آمیخته 🌱 شاید نوجوان‌های امروزی خیلی تعجب کنند که چرا بسیاری از پدرهای کهنسال به‌ویژه پدربزرگ‌ها و حتی مادربزرگ‌های ایرانی، بیش از هرچیزی در این دنیا دوست دارند باغی کوچک داشته باشند و آبادش کنند. یا اگر باغ را دارند چرا اینقدردوست دارند این‌همه در آن وقت بگذرانند. باغ‌خواهی و باغ‌سازی و باغ‌اندیشی یک آرمان و اندیشه و رویای دیرین ایرانی است که به شکل‌های گوناگون در ناخودآگاه ایرانی خود را نشان می‌دهد و چه ناخودآگاهی عظیم‌تر وشگفت‌تر از هنر ایرانی. ایرانیان انگار از دیرباز دوست داشتند زمین را آباد کنند و در تمام جهان باغ بسازند و این کره‌ خاکی را تبدیل به باغی بزرگ کنند 🌸 در استقبال از بهار و خداحافظی از فصل زمستان، به شادباش روییدن برگ و قدردانی از جانبخشی طبیعت، را می‌گشاییم که بهار فصل گشودن در باغ‌ها و بستان‌هاست 🌿برخیز تا تفرج صحرا کنیم و باغ! 🔗 متن سرمقاله پرونده باغ ایرانی را بخوانید 6⃣2⃣5⃣ @azadisqart
تک‌نگاری: نگاهی به زندگی و آثار میکل‌آنژ 🔍 میکل‌آنژ کودکی بسیار دردناکی داشت. در دوران کودکی مادرش را از دست می‌دهد و پدرش او را به خانواده‌ای واگذار می‌کند تا از او مراقبت کنند. شاید بتوان گفت این واقعه، مسیر زندگی او را دگرگون می‌کند. ⛏ او به دست خانواده‌ای سپرده‌‌شد که معدن‌کار و حجار بودند و از همان کودکی میان توده‌های مرمر، آوای حرکت اره در سنگ و ضربه‌ی پتک‌های آهنین بزرگ می‌شود. گردوغبار حاصل از تراشه‌های سنگ، درست مانند یک مجسمه‌ساز، بر او و تمامی متعلقات جهانش می‌نشیند، آن را نفس می‌کشد و در نهایت میکل‌آنژ خو می‌گیرد؛ بی‌آنکه خود بخواهد خو می‌گیرد به سنگ،‌ به مرمر، به تراش و خلق حد اعلی شکلی از دل سنگی سخت و زمخت. چنان‌که بعدها، به هنگام تماشای یک سنگ، نجوای خاموش آن را می‌شنید. نجوایی که میکل‌آنژ را فرامی‌خواند صورت زیبای محبوس در سنگ را ظاهر کند. و گویی چشمان میکل‌آنژ به‌راستی هنگام مواجهه با تکه‌سنگی، آن صورت زیبای محبوس را می‌دید و برای پدیدارکردن آن، اضافات سنگ را می‌تراشید. 🔗 متن کامل تک‌نگاری میکل‌آنژ را در زادروز این هنرمند بخوانید. 6⃣2⃣6⃣ @azadisqart
زیباترین کوشک‌باغ‌های ایرانی 🌳 ایرانی هرگز از طبیعت جدا نبوده است و این دو، همواره در آشتی با یکدیگر و عجینِ باهم بوده‌اند. اما در برخی از بناها این وصلت آشکارتر است و در واقع معماری به‌سبب طبیعت، بروز و ظهور نموده است. 🔍 «کوشک» از این نوع بناها است. بنایی در دل طبیعت ایرانی. بنایی در تاکید و نمایش بیشتر جمال چهارباغ ایرانی. این بنا در تقاطع دو محور و مرکز چهارباغ ایرانی قرار می‌گیرد و عموما کاربرد آن، نظرگاهی به سوی باغ است. دارای ویژگی‌های مشخصی است از جمله حضور در مسیر آب، محصور بودن با دیوارهای بلند و داشتن کوشک. کوشک البته معماری‌های متفاوتی دارد، به شکل نه قسمتی، به شکل ایوانی یا به شکل کاخ، یا... 🌿 شاید اسم کوشک برای همه‌ی مردم ما اسم آشنایی نباشد و بیشتر یک اصطلاح تخصصی به نظر برسد. اما چیزی که واضح است این که معماری بناهای قدیمی چون کوشک با زندگی ما مردم ایرانی عجین شده است؛ حتی اگر اسم آن را ندانیم. 🔗 متن کامل فهرست ۱۰ کوشک دیدنی از زیباترین کوشک‌باغ‌های ایرانی را در پرونده باغ ایرانی بخوانید. 6⃣2⃣7⃣ @azadisqart
◽️ عزیز: روایت ناقص از آلزایمر و همه چیز 🔍 باید گفت که هرچقدر تسلط به لهجه‌ها و گویش‌ها و مربی گیلکی مقیم صحنه وجود داشته باشد، از پیچیدگی بازی به زبان دیگر نمی‌کاهد. در بیشتر بازیگران عزیز که بنظر می‌رسد گیلکی باشند یا با لهجه گیلکی آشنا، «آزاده صمدی» و «روزبه حصاری» هم همینطور. با اینکه نقش‌هایشان تاکنون بیشتر به گویش تهرانی بوده، از پس این لهجه به خوبی برآمده‌اند و بخاطر بازسازی کاراکترهایشان به گیلکی، از انتقال حس و ویژگی‌های دیگر «انوش» و «مرضیه» کم نمی‌گذارند. 🎬 عزیز یک ساعت و نیم هیچ حرفی نمی‌زند و این هم هنریست. به قدری از تحلیل و گسترش عاجز است که فیلم را در نقطه‌ای که نمی‌داند با آن چه کند، تمام می‌کند. صحنه آخر درحالیکه نمی‌دانیم چه اجباری به برگزاری عروسی انوش و مادرش وجود دارد، بعد از این عروسی سوری قرار است چه شود و کلی سوال، عزیز قبل از نشستن بر سر سفره عقد فوت می‌کند و فیلم تمام می‌شود. این کل چیزیست که از عزیز می‌فهمیم، هیچی!  🔗 متن کامل نقد و بررسی فیلم عزیز را بخوانید. 6⃣2⃣8⃣ @azadisqart
تک‌نگاری: نگاهی به زندگی و آثار مجید انتظامی 🎶 «من وقتی آهنگی می‌سازم و تمام می‌شود، اگر بخواهم آهنگ دیگری بسازم، دیگر بلد نیستم. به خودم می‌گویم چطور باید بسازم، یا آهنگ قبلی را چطور ساختم؟» این‌ها‌ بخش‌هایی از یک گفت‌وگوی مجید انتظامی است که برای من روحی بسیار مشابه با سخنان قیصر امین‌پور دارد در مورد سرودن شعر. 🎵 از موسیقی‌های بی‌نظیر و جان‌دار انتظامی می‌توان به موسیقی فیلم «ترن» به کارگردانی «امیر قویدل» اشاره کرد که نه‌تنها در راستای اهداف فیلم، مفهوم حماسه و انقلاب را به‌خوبی منتقل می‌کرد، آن‌چنان تأثیرگذار و قدرتمند و پرهیجان بود که هنوز بعد از سال‌ها در ایام انتخابات یا دهه‌ی فجر و سایر مناسبت‌های ملی میهن‌مان از تلویزیون پخش می‌شود. «ترن» به گفته‌ی منتقدان بسیاری، به‌تنهایی برای ماندگاری او در آهنگ‌سازی کافی است. 🔻 یک خبر شگفتی‌آفرین و نویدبخش برای ما آهنگ در حال ساخت ایشان است. گفته‌اند به‌عنوان آخرین کار دوست دارند کاری با عنوان «رستاخیز» درباره‌ی آخرالزمان بسازند. این کار در حال نوشته شدن است و به سرمایه‌گذار نیاز دارد. ایشان می‌خواهند در این اثر جهنم را با موسیقی نشان دهند. 🔗 متن کامل تک‌نگاری مجید انتظامی را در زادروز این هنرمند بخوانید. 6⃣2⃣7⃣ @azadisqart
▫️ باغ ایرانی به روایت «پی‌یر آمده ژوبر» 👤 پیر آمدی امیلین پروب ژوبر یا ، دیپلمات و خاورشناس فرانسوی و نماینده‌ی ناپلئون بناپارت در دربار فتحعلی‌شاه قاجار بود. او اطلاعات سفرش به ایران را در کتاب سفرنامه‌ی «مسافرت به ارمنستان و ایران» می‌نویسد. این کتاب از ارزنده‌ترین منابعی است که از وضع ایران فتحعلی‌شاهی و ارمنستان و ترکیه‌ی عثمانی به ما اطلاعات دقیق و حتی مقایسه شده می‌دهد. 📕 از فصل بیست‌وپنجم این کتاب، ژوبر بالاخره بعد از یک مسافرت طولانی و پرمصیبت، وارد تهران می‌شود و چند فصل دیگر این کتاب، در تهران که چند سالی است پایتخت قاجاری‌ها شده می‌گذرد. ژوبر در یکی از روزها اجازه می‌یابد کاخ‌باغ فتحعلی‌شاه را که کمتر بیگانه‌ای به آن راه یافته، ببیند. او این کاخ‌باغ یا باغ ایرانی را این‌چنین توصیف می‌کند. 🔗 متن کامل باغ ایرانی به روایت «پیر آمده ژوبر» را در پرونده باغ ایرانی بخوانید. 6⃣2⃣8⃣ @azadisqart
▫️ کوکتل مولوتف؛ ناخنده‌دارترین فیلم سال 🔎 یکی از مرزهای مهم و واضح بین مواجهه غیرحرفه‌ای و حرفه‌ای با سینما، محور بودن بازیگر یا کارگردان است. «برویم فیلم را ببینیم چون عطاران ساخته»؟ یا «برویم فیلم را ببینیم چون عطاران بازی کرده»؟ یک دنبال‌کننده‌‌ی سینما تا وقتی مخاطب حرفه‌ای نشده است، ملاکش برای انتخاب فیلم‌ها در وقت تماشا، بازیگر است. 🎬 یک فیلم هنری نیست، نمی‌خواهد هم باشد و ما هم چنین توقعی نداریم، فیلم قرار است یک فیلم کمدی عامه‌پسند در سینمای بدنه باشد بدین نحو که بتواند با هر روشی که بلد است مخاطب را بخنداند و سر حال بیاورد، چه با کپی‌کاری، چه با شوخی‌های سطحی یا حتی مبتذل، چه با تحریف قطعی واقعیت و تاریخ. در کوکتل‌مولوتوف یک دو جین بازیگر سرشناس و محبوب حضور دارند، از جمله بازیگران کمدی مشهور و توانمندی چون امین حیایی، پژمان جمشیدی و... با این‌حال فیلم افتضاح است. 👤 این قطعا به فیلمنامه و کارگردانی فیلم برمی‌گردد. این اصلا هنر بزرگ کارگردان و نویسنده است. چگونه متنی بنویسیم و چگونه فیلم را کارگردانی کنیم که بازیگرهای کارکشته‌ی طنز نتوانند مردم را بخندانند؟ داشتم فکر می‌کردم اگر کوکتل‌مولوتوف امسال به عنوان نماینده‌ی اسکار به این فستیوال فرستاده می‌شد چه ‌بسا می‌توانست تمشک طلایی ناخنده‌دارترین فیلم سال را دریافت کند و ایران عزیز را بار دیگر در جهان سربلند کند! 🔗 متن کامل ریویو: نقد و نظری به فیلم «کوکتل مولوتوف» ساخته «حسین امیری دوماری» را بخوانید. 6⃣2⃣9⃣ @azadisqart
▫️ بافتن رویای بهشت 🌳 چشمان خود را لحظه‌ای ببندید. دستی گندمگون را تصور کنید که انگشتری با نگین یاقوت‌فام بر خود دارد. این همان منظره‌ی قالی ایرانی است که بر روی زمین پهن شده. اغراق نیست بگویم، حیرت خواهید کرد اگر از شباهت جزء به جزء قالی ایرانی با باغ ایرانی و الگو گرفتن از آن بدانید. اگر باغ ایرانی را جلوه‌ای از بهشت بر روی زمین بدانیم، ایرانی را هم گاهی جلوه‌ای از بهشت و گاهی آرزو و خیال ایرانی از بهشت می‌دانند که با نگاه به باغ بافته شده است. 🏞 آنچه از قدیم گفته شده این است که باغ ایرانی را باید تماشا کرد. اصطلاحی که در زبان فارسی، قدیم‌ترها برای آن استفاده می‌شده گلگشت است؛ یعنی گشت‌و‌گذار. و این به‌معنی حرکت موقع تماشاست. یعنی شما برای دیدن باغ ایرانی باید در آن قدم بزنید. بنای کامل با یک نگاه به‌عنوان منظره قابل دیدن نیست و بایستی سر فرصت و با طمأنینه در باغ حرکت کنید تا بتوانید تمامش را تماشا کنید. 🧶 اگر باغ ایرانی را جلوه‌ای از بهشت بر روی زمین بدانیم، را هم گاهی جلوه‌ای از بهشت و گاهی آرزو و خیال ایرانی از بهشت می‌دانند که با نگاه به باغ بافته شده است. 🔗 متن کامل جستار فرش و باغ ایرانی را در پرونده باغ ایرانی بخوانید. 6⃣3⃣0⃣ @azadisqart
▫️ باغ‌های نگارین 🎨 صورت‌های کوچک و سه‌رخ با چشم‌های بادامی خندان و پیراهن و دستارهایی یک شکل و درخشان، رنگ به رنگ، لابه‌لای درختان و هندسه‌ی منظم ساختمان‌های مُذهّب و لاجوردی، در هوایی همیشه بهاری، چهره‌ی آشنای نقاشی‌های مکتبی زیبای ایرانی است. این نقاشی‌های بهاری برای ما ایرانی‌ها یادآور باغ و بستانِ ثبت‌شده در خاطرات جمعی‌مان است. 🌳 مفهوم باغ ایرانی به‌صورت مشترک در حوزه‌های ادبیات، معماری و فرهنگ عامه جایگاه ویژه‌ای دارد اما با مطالعه‌ی دقیق و نقوش ایرانی، اولاً می‌توان جمع همه‌ی جنبه‌های مختلف معماری، حکمت، ادبیات و فرهنگ عامه را مشاهده کرد، ثانیاً می‌توان به پیش‌زمینه‌های فکری هنر ایرانی پی برد و در نهایت می‌توان به کشف واقعیتِ موجود در باغ و بستان ایرانی، نه به‌صورت توصیفی بلکه به‌شکل تصویری و جزء به جزء رسید. 🔗 متن کامل جستار: باغ ایرانی در هنر نگارگری ایران را در پرونده باغ ایرانی بخوانید. 6⃣3⃣1⃣ @azadisqart
باغ ایرانی به روایت «پیترو دلاواله» 🔍 نقشه راه صفویان بعد از تثبیت قدرت این بود که با اروپایی‌ها علیه امپراتور سرکش عثمانی متحد باشند. همین باعث توسعه روابط تجاری و دیپلماتیک و صدالبته گسیل جهانگردان و سیاحان اروپایی به ایران دوره صفوی شد. یکی از این سیاحان «پیترو دلا واله» است. پیترو دلا واله از اصیل‌زادگان ایتالیایی و متولد ۱۵۸۶ شهر رم است. او برای فراموشی یک شکست عشقی هولناک، راهی مشرق‌زمین می‌شود. 🌳 در ژانویه ۱۶۱۷ «پیترو دلاواله» با یک کاروان عازم ایران می‌شود و از طریق همدان و گلپایگان به می‌رسد. اصفهان دوره صفوی. «شاه‌عباس صفوی». البته که شاه‌عباس آن موقع در اصفهان نبود و جهانگرد شرق‌شناس ایتالیایی با مشقت‌های فراوان خود را به «شهر اشرف» (بهشهر کنونی) و نزد شاه می‌رساند. او آنقدر مورد تفقد و لطف شاه قرار می‌گیرد که تا مدت‌ها در ایران و در دربار شاه می‌ماند. 📕 در سفرنامه دوجلدی ایران، بخش اصفهان، او از اصفهانی که با اقدامات شاه‌عباسی، رفته‌رفته رونقی با هویت صفوی می‌گیرد توضیحات دقیقی می‌دهد. اغلب اقداماتی که «شاه‌عباس صفوی» در طول سلطنت ۴۱ ساله خود برای اصفهان به عنوان پایتخت صفویان کرد، مرتبط با هنر بود. به خصوص هنر معماری. چه از لحاظ بناهای ماندگار و خارق‌العاده مانند مسجدها، پل‌ها، مدرسه‌ها، بازارها و چه از لحاظ شهرسازی منظم و اصولی مانند «چهارباغ». 🔗 متن کامل روایت پیترو دلاواله را در پرونده باغ ایرانی بخوانید. 6⃣3⃣2⃣ @azadisqart