eitaa logo
مجله میدان آزادی
79 دنبال‌کننده
363 عکس
23 ویدیو
0 فایل
هنر، میدان آزادی است. www.azadisq.com ارتباط با ادمین 👤 @Azadi_sqart www.AzadiSq.com
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️اسکار در حال صدساله شدن است. درست مثل یک پیرمردِ فرتوت اما ثروتمند و مشهور. اسکار مشهورترین جایزه سینمایی جهان است و برای بسیاری از مخاطبان عمومی سینما یک ملاک معتبر برای تماشای فیلم. اعتبار این جایزه که از سال 1929 برگزار می‌شود به راحتی به دست نیامده و به راحتی هم فرو نمی‌ریزد، درست مثل پیرمرد ثروتمندی که آنقدر پول جمع کرده که پس از مرگ هم تا سال‌های سال فرزندانش می‌توانند بر سر سفره‌اش بنشینند و از اعتبارش بخورند و نامش را همچنان بزرگ بدارند. ▫️اگر بسیاری از جایزه‌های سینمایی جهان دوست دارند و دست و‌پا می‌زنند تا با ارزش‌های هنری یا انسانی شناخته شوند (چه به حقیقت چه به ریا و فریب) اسکار به راحتی با دو ویژگی شناخته‌شده و از اینچنین شناخته‌شدن هم ابایی ندارد، یکم: «فهم و تبلیغ سینمای عامه‌پسند» و دوم: «ترویج، تبلیغ و ستایش ارزش‌های آمریکایی و حتی سیاست‌های کوتاه‌مدتِ دولت‌های وقت آمریکا».  فرمایشی‌ترین، دستوری‌ترین، فریب‌کارترین و سیاست‌زده‌ترین جایزه هنری جهان اسکار است، اما این چهار ویژگی ضربه خاصی به هیمنه این جایزه نمی‌زنند تا وقتی مثل همیشه گران‌ترین و پرسروصداترین جایزه نیز همین اسکار باشد، که هست. سرمقاله پرونده اسکار را با مروری بر تاریخچه و کارنامه دیروز و امروز اسکار بخوانید. 9⃣0⃣ @azadisqart
▪️ «زندگی‌های گذشته» قصه‌ی عشق است. یک قصه‌ی عشقی ساده و معمولی که شبیهش را زیاد در کتاب‌ها و فیلم‌ها و قصه‌ها دیده‌ایم. اصلاً شاید شما را یاد «در حال و هوای عشقِ» وونگ کار وای هم بیندازد، چون به هر حال در ماجرا پای نفر سومی هم وسط است و فیلم هم کره‌ای است؛ همان‌طورکه یاد من انداخت. اما مسئله فقط این قصه‌ی تلخ و شیرین نامکرر (یا مکرر؟) نیست، مسئله مصیبت‌های متفاوت آن در زمان‌های مختلف است. مسئله شکل آن در زمانه‌ی ماست. اگر که چندصد سال قبل آقای حافظ عزیز ما با دو قدم فاصله از محبوبش در شیراز جمع‌وجور آن روزگار، غزل‌ها درباره‌ی دوری و دیری معشوق می‌گفت، حالا ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که ممکن است دوست دوران کودکی‌ات که اتفاقاً کسی است که اولین قرار عاشقانه‌ی زندگی‌ات را هم با او گذاشته‌ای و بعد از دوازده سال و بیست و چهار سال هنوز دوستش داری، در جایی آن‌قدر دور و با چنان اختلاف زمانی‌ای زندگی کند که ساعت خواب او با ساعت بیدار شدن تو یکی باشد. متن کامل ریویوی فیلم زندگی‌های گذشته را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣1⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در همه دوره‌ها انتخاب بهترین بازیگر نقش اول همیشه با انتقادها و تاییدهای اهالی هنر همراه بوده است چراکه چنین انتخابی دارای یک فرمول مشخص و یک قالب همیشگی نیست. از ابتدای اهدای جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در اسکار یعنی از سال ۱۹۴۹ هفت بازیگر توانسته‌اند بیش از یک جایزه دریافت کنند. این آمار در بین دریافت‌کنندگان ۳ جایزه تنها به دو بازیگر تعلق دارد. جک نیکلسون با ۱۲ بار نامزدی و ۳ بار کسب جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد در صدر این جدول قرار دارد. پس از آن دنیل دی لوئیس است که با ۷ بار نامزدی و ۳ جایزه‌ رتبه‌ی بعدی را از آن خود کرده است. مارلون براندو، تام هنکس، اسپنسر تریسی، جین هاکمن و داستین هافمن نیز هر یک دو بار برنده‌ی جایزه‌ی بهترین نقش اول مرد در اسکار شده‌اند. فهرست بهترین بازیگران نقش اول مرد اسکار از ابتدا تا کنون را در پرونده اسکار ببينيد. 9⃣2⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در همه دوره‌ها از ابتدای اهدای جایزه‌ی بهترین بازیگر زن در اسکار –یعنی از سال ۱۹۲۹- چهل و چهار بازیگر توانسته‌اند دو جایزه و یا بیشتر دریافت کنند. این آمار در بین دریافت‌کنندگان ۳ جایزه و بیشتر تنها به ۳ نفر کاهش پیدا می‌کند! کاترین هپبورن (برنده‌ی چهار جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن)، فرانسیس مک‌دورمند (برنده‌ی سه جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن)، اینگرید برگمن (برنده‌ی دو جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن و یک جایزه‌ی بهترین نقش مکمل زن)، مریل استریپ (برنده‌ی دو جایزه‌ی بهترین نقش اول زن و یک جایزه‌ی بهترین نقش مکمل زن) رتبه‌داران این جایگاه در میان بازیگران زن هستند. فهرست بهترین بازیگران نقش اول زن اسکار از ابتدا تا کنون را در پرونده اسکار ببينيد. 9⃣3⃣ @azadisqart
🔸فهرست: برگزیدگان نهایی اسکار ۲۰۲۴ در همه رشته‌ها برگزیدگان نهایی دوره نود و ششم اسکار معرفی شدند که طبق پیش‌بینی‌ها فیلم‌های اوپنهایمر و بیچارگان جوایز بیشتری به دست آوردند. همچنین انیمیشن پسر و حواصیل اثر هایائو میازاکی اسکار بهترین انیمیشن بلند را از آن خود کرد. فهرست برگزیدگان نهایی اسکار را در پرونده اسکار ببینید. 9⃣4⃣ @azadisqart
«پسر و حواصیل» در موضوعاتی مانند از دست ‌دادن، انعطاف‌پذیری و جست‌وجوی هویت عمیقاً کاوش می‌کند. میازاکی به‌طرز پیچیده‌ای این مضامین را در تاروپود روایت می‌بافد و مخاطبان را به تفکر درباره‌ی پیچیدگی‌های تجربه‌ی انسانی دعوت می‌کند. نمادگرایی فیلم، غنی و چندلایه است و برج اسرارآمیز داستان، به‌عنوان استعاره‌ای از سفر ماهیتو به‌سوی خودیابی و تحول عمل می‌کند. حواصیل خاکستری، در ابتدا به‌عنوان یک راهنمای مرموز ظاهر می‌شود و در ادامه، فرصت‌ها و تهدیدهای پیش ‌روی ماهیتو را نشان می‌دهد. ماهیتو از طریق درون‌نگری و رویارویی با موجودات ماوراء طبیعی، در مسیر پرفرازونشیب بلوغ و نوجوانی حرکت می‌کند و با حس تازه‌ای از عزم و اراده روبه‌رو می‌شود. کاوش مضمونی میازاکی، از سطح فردی فراتر می‌رود و زمینه‌های اجتماعی و تاریخی گسترده‌تری را در بر می‌گیرد. در پیش‌زمینه‌ی ژاپنِ زمان جنگ، «پسر و حواصیل» انعکاس دردناکی از تلفات انسانی و همچنین قدرت پایدار امید در مواجهه با ناملایمات است. متن کامل ریویوی انیمیشن پسر و حواصیل را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣5⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین انیمیشن در همه‌ دوره‌ها داستان بهترین انیمیشن‌ها از دید اسکار بسیار پیچیده و جالب است. تاریخچه‌ی جایزه‌ی بهترین انیمیشن از دید اسکار به سال ۲۰۰۱ بر می‌گردد، جایی که «استودیو پیکسار» با ۱۸ بار کاندیداتوری و ۱۱ جایزه، گوی رقابت را از «والت‌دیزنی» با ۱۳ بار نامزدی و ۳ جایزه، و «دریم‌ورکس انیمیشن» با ۱۴ بار نامزدی و ۲ جایزه ربود. در واقع این جایزه را باید یک جایزه کاملا قرن بیست و یکمی دانست. اما برای بسیاری این سوال مطرح است که اسکار تا پیش از سال ۲۰۰۱ توجهی به دنیای انیمیشن نداشت؟ انیمیشن‌های شاهکاری نظیر «دیو و دلبر»، «شیرشاه» و «علاءالدین» که تمام کودکان دنیا با آن‌ها خاطره دارند، مورد توجه اسکار نبودند؟ در کمال تعجب پاسخ این سوال خیر نیست! پیش از سال ۲۰۰۱ هم رقابت میان انیمیشن‌ها وجود داشت و اتفاقا رقابت نیز بسیار داغ و هیجان‌انگیز بود، اما نه در بخشی مستقل! متن کامل فهرست تمام برگزیدگان جایزه اسکار بهترین انیمیشن را بخوانید. 9⃣6⃣ @azadisqart
«پسر و حواصیل» آخرین ساخته‌ی هایائو میازاکی است. آخرین از منظر جدیدترین و هم از منظر خداحافظی با دنیای کارگردانی انیمیشن و ورود به دنیای بازنشستگی. «پسر و حواصیل» که «پسر و مرغ ماهیخوار» نیز ترجمه شده توانست در اسکار ۲۰۲۴ جایزه‌ی بهترین انیمیشن بلند را از آن خود کند. در انیمه «پسر و حواصیل» شاهد چند جهان موازی هستیم؛ جهان پیش از تولد، دنیای فعلی و تلاقی آن با گذشته و پس از مرگ. اینکه میازاکی چندین دنیای موازی را با آن همه پیچیدگی به تصویر کشیده و همه‌ی آن‌ها را در برخی صحنه‌ها در یک یا چند دقیقه نشان می‌دهد، از شگفتی‌های این انیمه است. همه‌ی شخصیت‌های این انیمه ازجمله شخصیت اصلی داستان، ماهیتو، در حالی‌که قلبی زیبا و ظاهری نیک دارند، قسمت‌های تیره و تار و برخی جنبه‌های زشت و زننده هم در وجودشان پیدا می‌شود؛ درست مثل آنچه که در دنیای واقعی می‌بینیم. میازاکی با به تصویر کشیدن این ابعاد حقیقی انسان، تا حدودی داستان را به واقعیت جهان نزدیک کرده است. متن کامل یادداشت نگاهی به مفاهیم انیمیشن پسر و حواصیل را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣7⃣ @azadisqart
در سال ۲۰۲۳، یک استاد دانشگاه آمریکا با رنگ پوست نسبتاً سیاهش، دچار تبعیض است. اما این مطلب هر چقدر هم برای آمریکا و اساساً انسانیت شرم‌آور باشد، برای یک فیلم، مطلب جدید و جذابی نیست. حرف فیلم این است که خود آفریقایی-آمریکایی‌ها نیز تا حدی به این نوع نگاه دامن زده‌اند/می‌زنند و امروزه رمان‌هایی را می‌نویسند که نه راجع‌به سیاه‌پوست‌ها که راجع‌به «سیاهی است». اینکه فقر و فلاکت و پایین ‌بودن جایگاه سیاه‌ها در رمان‌ها و فیلم‌ها باعث می‌شود سفیدهایی که عذاب وجدان دارند آرامش پیدا کنند و برای این آثار ایستاده کف بزنند عجیب نیست؛ آنچه عجیب می‌نماید بازی خود آفریقایی-آمریکایی‌ها در وسط میدان این بازی هویتی است. داستانِ «داستان آمریکایی» پیرامون ماندن و لق زدن میان سه نوع هویت از سیاه‌پوستان است: «آنچه دوست دارند باشند»، «آنچه واقعاً هستند» و «آنچه سفیدها از زیست و هویت سیاه‌ها می‌پسندند». این حرکت آونگی میان هویت‌های مختلف حتی تا پایان‌بندی فیلم هم ادامه می‌یابد و بیننده قرار است به «داستان ‌بودن» کل این حرکت پی ببرد و برای هریک از هویت‌‌های مذکور، یک مدل مجزای پایان را هم ببیند. متن کامل ریویوی فیلم داستان آمریکایی را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣8⃣ @azadisqart
«منطقه‌ی مورد علاقه» که از رمان اقتباس شده و ساخت آن هم چندین سال طول کشیده، ساخت کمپانی خوب A24 است. تازه می‌توان با کمک نظریات هانا آرنت هم درباره‌اش حرف زد، ولی هیچ کدام از این‌ها اهمیتی ندارد. چون فیلم داستان ندارد. خالیِ خالی‌ است. مانند خود اردوگاه آشویتس، خالی و بی‌سکنه است. فیلم در خود اردوگاه و حوالی آن ساخته شده و دو بازیگر اصلی دارد: زاندرا هولر و کریستیان فریدل. فیلم را جاناتان گلیزر ساخته است. او پیش از این، سه فیلم دیگر ساخته بود که آن‌ها نیز کم‌وبیش هنری هستند. هرچند این سه اثر هم داستان قابل توجهی ندارند ولی به لحاظ ظاهر کار و باطن کار که معنی و معنا باشد، چیزی برای عرضه دارند. اما این فیلم آخر واقعاً تهی است. نه اینکه من و تو و مای مخاطب، هنوز آماده نشده‌ایم و اثر زیادی عظیم و کبیر است و به مداقه‌ی بیش از حد و عرق‌ریزانِ روح نیاز داشته باشد، نه. فیلم، بی‌مایه است و بی‌مایه فطیر است. نامزد اسکار شده است؟ بله، چون ضد آلمان و نازیسم و هیتلر است، چون اسکار سیاسی‌ است، چون اسکار به پای ونیز و کن نمی‌رسد- که البته آن‌ها هم سیاسی‌اند (قضایای اوکراین و روسیه را به یاد بیاورید)- منتها در کن هنر بیشتر فهمیده و ارج گذاشته می‌شود. متن کامل ریویوی فیلم منطقه مورد علاقه را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣9⃣ @azadisqart
مهمترین نکته در نقد و بررسی یک فیلم تاریخی یا سیاسی، این نیست که این فیلم چه چیزهایی را نشان داده یا چگونه نشان داده؛  بلکه نکته‌ی اصلی  این است: این فیلم چه چیزهایی را نشان نداده و چگونه نشان نداده. مخصوصا اگر قرار باشد قضاوت و صداقت و شرافتِ آن فیلم و مولفانش را به قضاوت بنشینیم. اوپنهایمر نولان مثل بیشتر فیلم‌های مشابه خود، قهرمانِ آمریکایی‌اروپایی را در جهان و ذهنیت آمریکایی‌اروپایی روایت می‌کند؛ مثل اکثریتِ مطلقِ فیلم‌های قهرمان‌محورِ غربی در دهه‌های اخیر، این قهرمان غربی یک نبوغ و برتری عجیب دارد، یک انگیزه‌ی قوی و یک فکر جاه‌طلبانه و خارق‌العاده و برتر دارد، روابط خاص و پیچیده و متفاوتی با آدم‌های پیرامون خود دارد، وجدان و عذاب وجدان و اضطراب دارد، با مشکلات و موانع و سختی‌ها و دشمنی‌های زیادی مواجه می‌شود، هم کارهای خوبی انجام می‌دهد هم کارهای بدی، بالا و پایین و سیاه و سفید زیاد دارد، خاکستری است، خیلی خاکستری است، اما سرانجام موفق می‌شود! و به همین دلیل سرانجام دوست‌داشتنی و قابل ستایش و احترام است. یعنی موفقیت، قدرت و به سرانجام رساندن پروژه در اینگونه فیلم‌ها همواره بر خوب‌بودن و درست‌بودن ترجیح دارد.  متن کامل یادداشت فیلم اوپنهایمر را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣0⃣ @azadisqart
نوام چامسکی متفکر برجسته‌ی آمریکایی در توصیف جنایاتی که دولت امریکا در طول بیش از یک قرن در حق سرخ‌پوستان ساکن آن کشور مرتکب شده است می‌گوید: «ایالات متحده یک جامعه‌ی مستعمراتی بود. استعمار وحشیانه‌ترین شکل امپریالیسم است. باید این واقعیت را نادیده می‌گرفتیم که داریم به قیمت کشتار بومیان آمریکا ثروتمندتر و آزادتر می‌شویم؛ این است «گناه نخستین» جامعه‌ی آمریکا. سپس بردگی بخش بزرگی از جامعه؛ این است گناه دوم. و ما هنوز داریم با پیامدهای این دو زندگی می‌کنیم. و سپس نادیده گرفتن کار استثمار شده، فتوحات آن سوی آب‌ها و...». تعبیر «گناه نخستین» از نوام چامسکی که مورد استقبال اندیشمندان آمریکایی دیگر هم قرار گرفته است نشان‌دهنده‌ی یک عذاب وجدان و احساس گناه عمیق در تاریخ آمریکاست که شاید غیرقابل درمان باشد. چرا‌که می‌دانیم این تعبیر یک تعبیر مذهبی است در وصف گناهی که حضرت آدم علیه‌السلام انجام داد و باعث خروج او از بهشت شد. در باور مسیحی، هر فردی گناهکار به دنیا می‌آید و چامسکی این مفهوم را استخدام کرده تا بگوید کشور آمریکا گناهکار زاده شد و پس از گناه اول، در همان ابتدا مرتکب گناه دوم و سوم و… هم شد. متن کامل ریویوی فیلم قاتلان ماه کامل را اینجا بخوانید. 1⃣0⃣1⃣ @azadisqart
«آناتومی یک سقوط» محصول سینمای فرانسه است که در سال ۲۰۲۳ منتشر و پخش شده‌ و در لیست نامزدهای اسکار حضور داشته است. این فیلم با صحنه‌ای از روز عادی خانواده‌ای سه‌نفره آغاز می‌شود. مادر خانواده که به نظر می‌رسد نویسنده‌ی مشهوری است، در حال مصاحبه با یک دانشجو است؛ پسرِ تقریباً نابینا درگیر آماده شدن برای رفتن به پیاده‌روی است و پدر در اتاق زیر شیروانی مشغول تعمیرات خانه است. مصاحبه‌ی مادر به‌خاطر صدای بلند موسیقی پدر متوقف می‌شود و بیننده در این بخش احساس می‌کند که زیر پوست این فضای آرام، احتمالاً تنشی خفته است. تنشی که با پیدا شدن جسد پدر که از پنجره‌ی زیر شیروانی سقوط کرده، آشکار می‌شود. همین سقوط، پرونده‌ی یک داستان معمایی‌جنایی را باز می‌کند. پدر چرا سقوط کرده ‌است؟ آیا صرفاً یک اتفاق بوده؟ قصد خودکشی داشته؟ یا مادر خانواده که تنها فرد حاضر در صحنه است، او را به قتل رسانده؟ در طی داستان ظن سوم تقویت می‌شود و ژانر فیلم از یک داستان معمایی به‌سوی یک درام خانوادگی می‌رود و در هر مرحله بخشی از لایه‌های پنهان زندگی زناشویی «ساندرا» و «ساموئل» را آشکار می‌کند. متن کامل ریویوی فیلم آناتومی یک سقوط را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣4⃣ @azadisqart
بلا در بیچارگان توسط دانشمندی پس از اقدام به خودکشی زنده می‌شود و به سفری برای کشف خود در جامعه می‌رود و مانند هیولای فرانکشتاین، فیلم را به صورت یک لوح خالی شروع می کند. او که از خاطرات قبل از احیای خود پاک شده است، باید زبان، جنسیت، روابط طبقاتی و همه‌ی خوبی‌ها و بدی‌های فرهنگ غربی را دوباره کشف کند. بلا که با اعتماد به نفس در دنیایی دشوار به دنبال خوبی است، شبیه هیولای فرانکشتاین ترسناک است به خصوص زمانی که می‌گوید: «مراقب باش! زیرا من نترس و در نتیجه قدرتمند هستم». یورگوس لانتیموس فیلمساز میانسال یونانی است که اولین‌بار در سال ۲۰۰۹ با فیلم «دندان نیش» در جشنواره‌ی کن و انتخاب در بخش نوعی نگاه این جشنواره، خود را به صورت جدی به اهالی سینما معرفی کرد و اکنون با ۱۱ بار نامزدی «بیچارگان» در نودوششمین دوره‌ی اسکار و برد ۴ مجسمه‌ی اسکار، دیگر به یک کارگردان مطرح بین‌المللی بدل شده است. کارگردانی که سبک خاص خود را در فیلم‌سازی دارد و در ۵۰ سالگی دست به تجربه‌های جدید می‌زند. تجربه‌هایی که در بیچارگان به‌وضوح آن‌ها را به نمایش می‌گذارد و همه چیز به کار می‌گیرد برای اینکه شما را متعجب کند: لنز، رنگ، حرکت، نور و صدا. متن کامل ریویوی فیلم بیچارگان را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣5⃣ @azadisqart
فیلم الکساندر پین، ساده و روان با ساختاری مشخص و مهندسی‌شده است و حتی گاهی می‌توان بخش‌هایی از آن را حدس زد، اما با وجود این، عصاره‌ی وجود مؤلف به‌خوبی در آن حس می‌شود، بدون اینکه به‌اصطلاح گل‌درشت باشد و توی ذوق بزند. درواقع تناسب هنر و تکنیک است که این فیلم را منحصربه‌فرد می‌کند. همچنین پیام روشن فیلم گرچه در دهه‌ی هفتاد روایت می‌شود اما کاملاً مناسب این روزهای ماست. در زمانه‌ای که همه‌ی ما به‌طرز متناقضی تنها هستیم و از فرط تنهایی فقط می‌توانیم به قضاوت دیگران نشسته و خودمان را تافته‌ی جدابافته بدانیم، «جاماندگان» نشان می‌دهد که ارتباط، ارتباطی واقعی، بهترین راه نجات ماست. هرچند که در ابتدا آدم‌های فیلم مجبورند همدیگر را تحمل کنند اما همین هم‌نشینی اجباری به‌مرور رابطه‌های موقتی را می‌سازد که باعث می‌شود مسیر زندگی شخصی هریک از شخصیت‌ها هموارتر شود. متن کامل ریویوی فیلم جاماندگان را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣6⃣ @azadisqart
جستجوها نشان می‌دهد که کارگردان قبلی فیلم «مایسترو» از ساختش منصرف شده است، اما از آنجا که این پروژه نباید رها می‌شد، در نهایت «بردلی کوپر»، بازیگر فیلم، این جسارت را داشته است تا فیلم رها شده را بسازد؛ جسارت ساختن فیلمی زندگینامه‌ای از این نوع. فیلم «مایسترو» یا «رهبر ارکستر» برخلاف انتظار، سرشار از فراز و نشیب‌های مغز موسیقیایی نبود؛ سرشار از کلاس‌های هماهنگی میان مایسترو و نوازندگان گروه. تنها چند صحنه‌ی اندک وجود داشت از رهبری او که به نظر من نیازی به فیلم زندگینامه‌ای نبود وقتی اصل فیلم رهبری او وجود دارد، یکی از کلاس‌های تمرین و یکی دوبار از نوشتن موسیقی و ... آن ذهن خلاق و پویا که ارکستر را رهبری می‌کند فقط چندجا در چند دیالوگ به آن اشاره شده است. متن کامل ریویوی فیلم مایسترو را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣8⃣ @azadisqart
🔹جمع‌بندی پرونده «جایزه فیلم اسکار» در پرونده جایزه اسکار سعی کردیم مطالب کاملی از نقد و بررسی فیلم‌های نامزد و برگزیده و معرفی جوایز همه بخش‌های جشنواره از اول تا کنون را برای شما منتشر کنیم. سرمقاله نگاهی به تاریخچه دیروز و امروز اسکار  و انتشار یادداشت نقد فیلم با عنوان: نقد و بررسی فیلم اوپنهایمر نقد و بررسی فیلم بیچارگان نقد و بررسی فیلم قاتلان ماه کامل نقد و بررسی فیلم آناتومی یک سقوط نقد و بررسی فیلم جاماندگان نقد و بررسی فیلم منطقه مورد علاقه نقد و بررسی فیلم داستان آمریکایی نقد و بررسی فیلم زندگی‌های گذشته نقد و بررسی فیلم مایسترو نقد و بررسی انیمیشن پسر و حواصیل نقد و بررسی مفاهیم زندگی در انیمیشن پسر و حواصیل و همچنین فهرست‌های برگزیدگان همه ادوار در همه بخش‌های جشنواره شامل: فهرست تمام برگزیدگان بهترین فیلم فهرست تمام برگزیدگان بهترین کارگردانی فهرست برگزیدگان بهترین انیمیشن فهرست برگزیدگان بهترین بازیگر اصلی زن فهرست برگزیدگان بهترین بازیگر اصلی مرد فهرست برگزیدگان بازیگر مکمل زن فهرست برگزیدگان بازیگر مکمل مرد از مطالب منتشر شده در پرونده اسکار هستند. همین‌طور یادداشت جمع‌بندی پرونده «جایزه فیلم اسکار» را نیز می‌توانید بخوانید. 1⃣1⃣2⃣ @azadisqart
«روزهای عالی» (Perfect Days) فیلمی ژاپنی-آلمانی، محصول سال ۲۰۲۳ به کارگردانی ویم وندرس است. کارگردانی آلمانی که از اوزو، کارگردان بزرگ و فقید ژاپنی بسیار تأثیر پذیرفته. این فیلم در هفتاد و ششمین جشنواره‌ی فیلم کن در بخش اصلی نمایش داده شد و بازیگر اصلی آن، کوجی یاکوشو، برنده‌ی جایزه‌ی‌ بهترین بازیگر مرد شد. «روزهای عالی» همچنین در اسکار ۲۰۲۴ جزو پانزده فیلم فهرست کوتاه انتخاب شد و برای کسب اسکار با سایر فیلم‌های غیرانگلیسی‌زبان این فهرست رقابت کرد. «روزهای عالی» از آن فیلم‌هایی است که هرچند وقت یک بار می‌شود از نو دیدش. با وجود همه‌ی سادگی و سکوتش و با وجود اینکه حرف‌های قلمبه‌سلمبه‌ای نمی‌زند، باید از نو دیدش و با هیرایاما و سبک زندگی‌اش و نگاهش به جهان و خرده‌آیین‌های شخصی‌اش و نحوه‌ی پیوندش با زندگی، از نو بیعت کرد. از آنجایی که زندگی امروزی و ارزش‌های جهان نو زور زیادی دارند و هر چیزی را که مشابه آن‌ها نباشد برنمی‌تابند و با قدرت تلاش می‌کنند همه‌ی ما را شکل خود کنند، باید هر بار این فیلم را از نو دید و هر بار از نو از هیرایاما چگونه زندگی کردن را آموخت. متن کامل ریویوی فیلم روزهای عالی را بخوانید. 1⃣3⃣7⃣ @azadisqart
هدایت شده از مجله میدان آزادی
مهمترین نکته در نقد و بررسی یک فیلم تاریخی یا سیاسی، این نیست که این فیلم چه چیزهایی را نشان داده یا چگونه نشان داده؛  بلکه نکته‌ی اصلی  این است: این فیلم چه چیزهایی را نشان نداده و چگونه نشان نداده. مخصوصا اگر قرار باشد قضاوت و صداقت و شرافتِ آن فیلم و مولفانش را به قضاوت بنشینیم. اوپنهایمر نولان مثل بیشتر فیلم‌های مشابه خود، قهرمانِ آمریکایی‌اروپایی را در جهان و ذهنیت آمریکایی‌اروپایی روایت می‌کند؛ مثل اکثریتِ مطلقِ فیلم‌های قهرمان‌محورِ غربی در دهه‌های اخیر، این قهرمان غربی یک نبوغ و برتری عجیب دارد، یک انگیزه‌ی قوی و یک فکر جاه‌طلبانه و خارق‌العاده و برتر دارد، روابط خاص و پیچیده و متفاوتی با آدم‌های پیرامون خود دارد، وجدان و عذاب وجدان و اضطراب دارد، با مشکلات و موانع و سختی‌ها و دشمنی‌های زیادی مواجه می‌شود، هم کارهای خوبی انجام می‌دهد هم کارهای بدی، بالا و پایین و سیاه و سفید زیاد دارد، خاکستری است، خیلی خاکستری است، اما سرانجام موفق می‌شود! و به همین دلیل سرانجام دوست‌داشتنی و قابل ستایش و احترام است. یعنی موفقیت، قدرت و به سرانجام رساندن پروژه در اینگونه فیلم‌ها همواره بر خوب‌بودن و درست‌بودن ترجیح دارد.  متن کامل یادداشت فیلم اوپنهایمر را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣0⃣ @azadisqart