eitaa logo
دروس الشباب
400 دنبال‌کننده
121 عکس
25 ویدیو
53 فایل
محور مباحث این کانال، علوم اسلامی و دروس حوزوی است. باز ارسال مطالب با ذکر آدرس کانال، مجاز است. ارتباط با ادمین: @Ebn_Ahmad
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه 33 از سوره مائده: إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ : : همانا کیفر آنان که با خدا و رسول به جنگ برخیزند و در زمین به فساد کوشند جز این نباشد که آن‌ها را به قتل رسانده، یا به دار کشند و یا دست و پایشان به خلاف یکدیگر بِبُرند و یا به نفی و تبعید از سرزمین (صالحان) دور کنند. این ذلت و خواری عذاب دنیوی آنهاست و اما در آخرت به عذابی بزرگ معذّب خواهند بود. : سزاى كسانى كه با [دوستداران‌] خدا و پيامبر او مى‌جنگند و در زمين به فساد مى‌كوشند، جز اين نيست كه كشته شوند يا بر دار آويخته گردند يا دست و پايشان در خلاف جهت يكديگر بريده شود يا از آن سرزمين تبعيد گردند. اين، رسوايى آنان در دنياست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت. : کیفر آنان که با خدا و پیامبرش می جنگند، و در زمین به فساد و تباهی می کوشند، فقط این است که کشته شوند، یا به دارشان آویزند، یا دست راست و پای چپشان بریده شود، یا از وطن خود تبعیدشان کنند. این برای آنان رسوایی و خواری در دنیاست، و برای آنان در آخرت عذابی بزرگ است. : با توجه به شبهه افکنی برخی و ساده انگاری برخی دیگر، به نظر می آید بررسی این آیه از است. قبل از هر چیز: از مباحث مطرح پیرامون این آیه ارائه می کنم: 1- در و در 2- آیه و یا 3- آیا این آیه بین و ( ) فرق گذاشته و حکم هر دو را بیان می کند یا اینکه ... را ادامه می داند. 4- دلالت بر یا یا ... 5- و 6- و 7- مباحث ( مثل: و ) ادامه دارد ...... مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
علیه السلام نظر علیه السلام دربارۀ : نهج البلاغة (للصبحي صالح) ؛ ص504 [195] 199 وَ قَالَ ع‏ فِي صِفَةِ : : حضرت در نكوهش (انسان‏هاى شرور) فرمودند: هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا : فرمود: آنان چون گرد هم آيند پيروز شوند، و چون پراكنده شوند شناخته نگردند . وَ قِيلَ: بَلْ قَالَ ع‏لیه السلام: هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا : (و بنابر نقلی دیگر، حضرت فرمودند:) آنان چون گرد هم آيند زيان رسانند، و چون پراكنده شوند سود دهند. فَقِيلَ: قَدْ عَرَفْنَا [عَلِمْنَا] مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ : پس گفتند: زيان اجتماعشان را دانستيم ولی سود پراكندگی شان چيست؟ فَقَالَ‏ [ع‏لیه السلام]: يَرْجِعُ أَصْحَابُ [أَهْلُ‏] الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ [مِهَنِهِمْ‏] فَيَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ كَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ‏ : فرمود صاحبان كسب و كار، و پيشه وران به كارهاى خود باز مى‏گردند، و مردم از تلاش آنان سود برند، مانند بازگشتن بنّا به ساختمان سازی، و بافنده به كارگاه بافندگى، و نانوا به نانوايى. مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
هدایت شده از بینش ولایی
1401.09.29.pdf
533.1K
متن بیانات امام خامنه ای حفظه الله در جمع 📌بخش های آبی شده در فایل، مطالبات است. 💠آنچه باید بدانیم در 👇👇 🆔https://eitaa.com/kolehp
دروس الشباب
#محارب #دلالت_آیه_محارب آیه 33 از سوره مائده: إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُ
(1) آیه 33 از سوره مائده: إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ دربارۀ شأن نزول این آیه نقل های متعددی وجود دارد. یکی از نقل ها که عامه و امامیه -با اختلافات اندک محتوایی- نقل کرده اند، چنین است: تفسير نمونه ج‏4 358 در شان نزول اين آيه چنين نقل كرده‏اند كه: جمعى از مشركان خدمت پيامبر آمدند و مسلمان شدند اما آب و هواى مدينه به آنها نساخت، رنگ آنها زرد و بدنشان بيمار شد، پيامبر ص براى بهبودى آنها دستور داد به خارج مدينه در نقطه خوش آب و هوايى از صحرا كه شتران زكات را در آنجا به چرا مى‏بردند بروند و ضمن استفاده از آب و هواى آنجا از شير تازه شتران به حد كافى استفاده كنند، آنها چنين كردند و بهبودى يافتند اما به جاى تشكر از پيامبر ص چوپانهاى مسلمان را دست و پا بريده و چشمان آنها را از بين بردند و سپس دست به كشتار آنها زدند و شتران زكاة را غارت كرده و از اسلام بيرون رفتند. پيامبر ص دستور داد آنها را دستگير كردند و همان كارى كه با چوپانها انجام داده بودند به عنوان مجازات در باره آنها انجام يافت، يعنى چشم آنها را كور كردند و دست و پاى آنها را بريدند و كشتند تا ديگران عبرت بگيرند و مرتكب اين اعمال ضد انسانى نشوند. ادامه دارد ...... مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
دروس الشباب
#محارب #شأن_نزول_آیه_محاربه (1) آیه 33 از سوره مائده: إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّه
(2) در تفاسیر ( ) نکاتی پیرامون این آیه وجود دارد که برخی از آنها (صلی الله علیه و آله) را زیر سؤال می برد. ترجمه تفسير الميزان ج‏5 540 طباطبایی روایات اهل سنت را در تفسیر المیزان گزارش کرده است، برخی از این گزارشها بدین قرار است: سیوطی در الدر المنثور: خداوند پیامبر را از در آوردن چشمها نهى كرد، و آيه شريفه در همين مورد نازل شده كه آن جناب را از اينكه مثله كرده مورد عتاب قرار داده و فرمود كه تنها يكى از اين چهار مجازات مشروع است و غير آن مشروع نيست. (در المنثور ج 2 ص 278) نیز نقل شده: مثلا در بعضى از آن روايات آمده كه بعد از آنكه رسول خدا (ص) بر آنان دست يافت، هم دست و پايشان را بر خلاف قطع كرد و هم چشمشان را از كاسه در آورد (مسند حنبل ج 3 ص 177 و سنن نسايى ج 7 ص 93- 86 و صحيح مسلم ج 5 ص 102- 101 و سنن ابن ماجه ج 2 ص 826 ح 2579 و سنن ابى داود ج 2 ص 445- 444.) بنابر این نقل ها، آیه برای نسخ حکم بیرون آوردن چشم از کاسه و نفی مشروعیت آن، نازل شده است. برای مطالعه بیشتر: الدر المنثور ج 2 ص 278 و سنن ترمذى ج 1 ص 49 و سنن نسايى ج 7 ص 92 این آیه در : در روایات اهل بیت، سخنی از بیرون آوردن چشم محرمین به میان نیامده است، بنابر این تمامی روایاتی که محتوی چنین مطلبی هست، مردود است. ولی اصل داستان را شيخ طوسى به سند خود از ابى صالح از حضرت امام صادق علیه السلام نقل کرده‏ است. و عياشى هم آن را در تفسير خود از آن جناب آورده و در آخر نقل او آمده كه رسول خدا (ص) از ميان چهار مجازاتى كه در آيه آمده" بريدن دست و پايشان به خلاف" را اختيار كرد ادامه دارد ...... مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
: آیا می توان از آیاتی که شأن نزول خاص دارند، استفاده کلی کرده و حکم موجود در آن را به صورت مطرح کرد؟ پاسخ:
به شیخ سخن سعدی می فرماید: کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشی کلاس درس چونان کاروانی است که قافله سالار و راهنمای آن است. ، همراه سفر است که مصاحبت با او مشکلات سفر را کم می کند و گاه باری از دوش تو بر می دارد. با استاد و سایر هم کلاسی ها در این است که: الف- آنان برود (مطالعه پیش از کلاس و بعد از کلاس را انجام دهد) ب- بر دوش همراهان نباشد. (تنبل همواره ترمز کلاس و باعث محرومیت سایرین از علم استاد و اتمام کتاب است) و : و تنها به امید اینکه در آینده مطالعه خواهد کرد، کار امروز را به فردا بیافکند، راهنما و همکلاسی ها رفته و او را در بیابان جهالت تنها خواهند گذاشت. تلاش شاگرد، و سرمایه ای است که به شرط همراهی با او را به مقصد می رساند و گاه سبب می شود که او برای سایر تشنگان علم باشد، و گاه در و بودن از استاد خویش گوی سبقت را می رباید. مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
◾️ ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا "سلام‌الله‌علیها" تسلیت باد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 تشییع و تدفین پیکر مطهر ۶ شهید گمنام همزمان با سالگرد شهادت حضرت فاطمه (س) 🔹از حرم مطهر بانوی کرامت به سمت مصلای قدس قم سه شنبه / ساعت ۸ صبح 🔺انتشار حداکثری جهت تشییع باشکوه
آیه 33 از سوره مائده: إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ : چرا احکام چهارگانۀ محارب با استفاده از حرف عطف بیان شده است؟ پاسخ: دربارۀ اینکه معنای أو در این آیه چیست؟ دو نظر وجود دارد: الف- قاضی در انتخاب هر یک از این مجازات ها، مختار است و هر انتخابی بکند مشروع خواهد بود. (موضوع له «أو» عبارتست از: « ») ب- أو در این آیه به معنای تخییر نمی باشد و از معنای وضعی خویش شده و در معنای (ترتیب) به کار رفته است. فاضل مقداد می فرماید و نیز می گوید این آیه دال بر تخییر قاضی بین انواع مجازات برای محارب است. و لو محارب مرتکب قتل نشده باشد. (کنز العرفان فی فقه القرآن ج2 ص352) او از اینکه قطب راوندی قائل به تفصیل شده و هر مجازات را برای گروه خاصی از محاربان دانسته است تعجب می کند. ادامه دارد ...... مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
درر الأدب.pdf
19.27M
نمی دانم آیا جواهر البلاغه ترجمه این کتاب است یا بالعکس؟ از منابع مورد استفاده در آثار اساتید ادبیات فارسی همچون: جلال الدین همایی جلال الدین کزازی سیروس شمیسا و.... مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
بیست و دومین کرسی علمی توسط معاونت پژوهش مجتمع آموزش عالی زبان، ادبیات و فرهنگ شناسی با همکاری دبیرخانه یکصدمین سال از تاسیس حوزه علمیه قم با موضوع "کاربست دانش بدیع در استنباط با تکیه بر آرا و آثار دانشمندان یکصد سال اخیر حوزه علمیه قم" با ارائه حجت الاسلام محمد علی جوان برگزار شد. 🔶 ارائه دهنده کرسی ابتدا با بیان اینکه علوم ادبی از پیش نیازهای اجتهاد است؛ افزودند: سؤال چالشی این است که کدام یک از علوم ادبی، مقدمۀ استنباط شمرده می شود؟ و چرا برخی از فقهاء، هیچ یک از علوم بلاغی را پیش شرط اجتهاد نمی دانند در حالی که برخی دیگر فقط بدیع را از این دایره بیرون می دانند و در مقابل، برخی دیگر تمامی علوم بلاغی و حتی بدیع را شرط اجتهاد می دانند. در ادامه ایشان بیان داشتند: این نوشتار با تکیه بر آثار برخی از بزرگان حوزه علمیه قم در دهه های اخیر، ضمن نقد ادلۀ مخالفان، استدلال ضرورت دانش بدیع برای اجتهاد را توضیح می دهد و با آگاهی از اینکه تا کنون کسی، رد پای دانش بدیع و آرایه های آن را در عملیات استنباط فقهی و اصولی گزارش نکرده است، نمونه هایی از استشهاد به آرایه های توریه و استخدام و مشاکله و تصحیف را، که در لابلای متون فقهی و اصولی تدوین شده در حوزه علمیه قم در یکصد سال اخیر یافت می شود، را تشریح کردند. در ادامه بحث نیز هر یک از ناقدان به نقد نظریه ارائه دهنده پرداختند. 🌐 روابط عمومی مجتمع زبان و فرهنگ شناسی Eitaa.com/zaban_farhang
📣 ۲۷ دی‌ماه، سالروز شهادت روحانی مبارز سید مجتبی نواب صفوی (بنیان‌گذار و رهبر جمعیت فدائیان اسلام) و یاران وفادارش توسط رژیم پهلوی گرامی باد.
واژۀ ▫️سؤال: چرا به حضرت علیه السلام، « » می گویند؟ 🟢پاسخ روایی: الف- معاني الأخبار ؛ النص ؛ ص63 ... عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لِمَ سُمِّيَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‏ ع أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ: لِأَنَّهُ يَمِيرُهُمُ‏ الْعِلْمَ أَ مَا سَمِعْتَ كِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ نَمِيرُ أَهْلَنا . ب- كافي (ط - دار الحديث) ؛ ج‏2 ؛ ص361 و فِي رِوَايَةٍ أُخْرى‏، قَالَ: «لِأَنَّ مِيرَةَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ عِنْدِهِ يَمِيرُهُمُ الْعِلْمَ». 🔵ترجمه: چرا آن حضرت «امير المؤمنين» ناميده شد؟ امام فرمود: زيرا او مؤمنين را طعام علمى ميدهد. مگر نشنيده‏ اى كه خدا در كتابش ميفرمايد: «و ما خانواده خود را طعام ميدهيم- 64 سوره یوسف». و در روايت ديگر است كه فرمود: زيرا خوراك مؤمنين از جانب اوست، او بآنها خوراك دانش ميدهد. ⚫️ در نگاه اول چنین به نظر می رسد که أمیر از ریشۀ «أمر» و بر وزن «فَعیل» و به معنای (فرمانروا) است. بنابر این حرف همزه اصلی و یاء زائده است. اما مطابق روایات فوق و نظیر آنها ممکن است ریشۀ أمیر مادۀ « » باشد. و بنابر این همزه زائده است و حرف یاء اصلی می باشد. و اما وزن آن .... . و صرف در فهم معارف دینی مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
واژۀ : مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏4، ص: 370 «الميرة» بالكسر طيب الطعام، يقال: مار عياله يمير ميرا و أمارهم و امتار لهم. و يرد عليه: أن الأمير «فعيل» من «الأمر» لا من الأجوف، و يمكن التفصي عنه بوجوه: الأول: أن يكون على القلب و فيه بعد من وجوه لا تخفى، الثاني: أن يكون عليه السلام قد قال ذلك ثم اشتهر به كما في تأبط شرا، الثالث: أن يكون المعنى أن أمراء الدنيا إنما يسمون أميرا لكونهم متكلفين لميرة الخلق و ما يحتاجون إليه في معاشهم بزعمهم، و أما أمير المؤمنين عليه السلام فإمارته لأمر أعظم من ذلك لأنه يميرهم ما هو سبب لحياتهم الأبدية، و قوتهم الروحانية و إن شارك سائر الأمراء في الميرة الجسمانية فعبر عليه السلام عن هذا المعنى بلفظ مناسب في الحرف للفظ الأمير و هذا أظهر الوجوه. و صرف در فهم معارف دینی مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
دروس الشباب
#صرف واژۀ #أمیر #نظر_علامه_مجلسی: مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏4، ص: 370 «الميرة» بالكسر ط
توضیح عبارت در روایت است چرا به حضرت علی علیه السلام امیر المومنین گفته اند؟ ائمه (امام باقر، امام صادق، امام رضا) (علیهم السلام) فرموند: «لانه یمیر المومنین بالعلم» ✅یعنی: زیرا ایشان مؤمنین را با علم، اطعام می کند. ❓سؤال: که بین واژۀ که از است، و واژۀ که از ریشۀ است، چه ارتباطی وجود دارد؟! در العقول می فرماید: در این مسأله سه احتمال متصوَّر است: ۱. و . یعنی (مار یمیر) در اصل (أمر یأمر) بوده ولی همزه به عین الفعل منتقل شده و تبدیل به یاء شده است. البته علامه خودشان این احتمال را بر خلاف قواعد صرفی و واضح البطلان می داند. ۲. از . یعنی: در اصل فعل صیغه ۱۳ بوده و مفعول به است. (یعنی: مؤمنین را طعام می دهم.) پس بنابر این احتمال، جملۀ فعلیه مضارعیۀ «أمیرُ المؤمنینَ» شده است همان طور که «تأبّط شرّاً» علم گردیده است. ❌اشکال این وجه: در جملاتی که علم می شوند، اعراب اجزای جمله ثابت می ماند. (مراجعه کنید به ). در حالی که اعراب «أمیر» به حسب عوامل مختلف تغییر می کند. ۳. مقدمه: ♻️ مور: موج خروشان را گویند. ♻️راهی که رفت و آمد زیادی در آن صورت می گیرد نیز نامیده می شود. ♻️أمیر (از ریشۀ أمر) کسی است که سرکشی دائم دارد ♻️مار زیدٌ فلاناً. یعنی عهده دار تأمین غذای فلانی شد. و لذا امام فرمود مگر ندیده ای که در سوره یوسف می فرماید «نمیر أهلَنا». 🔅اشتقاق کبیر شامل دو نوع است: الف- کلماتی که حروف اصلی آنها متحد است ولی ترتیبش فرق می کند مانند: سلم، لمس، ملس، .... . ب- کلماتی که اکثر حروف اصلی آنها متحد و برخی قریب المخرج است مانند: أمر و مور. ***چون بین کلماتی که از دو گونۀ فوق باشند، قرابت معنایی وجود دارد. نامش را نهادند. پس: 🔆امیر المومنین یعنی کسی که دائما متکفل علم و معرفت مؤمنین است. و و در فهم معارف دینی مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
: به درس تشبیه مفرد و مرکب رسیدیم، گفتم: نقاشی و نگارگری بر دو گونه است: 1- تصویرگری های بسیط، همانند نقاشی با رنگ 2- تصویر گری های مرکب، مثل تصویر فوق که نقش «پدر» را با جوراب طراحی نموده است که علاوه بر انتقال معنای «پدر»، می فهماند تنها هدیه ای که در این روز دریافت می کند «جوراب» است . از آنجا که تشبیه نیز نوعی تصویر گری با الفاظ و عبارات است، در این بخش می خواهیم ببینیم آیا نگارگری بیانی هم می تواند بسیط (مفرد) یا مرکب باشد؟ تشبیه از جهت مفرد و مرکب بودن بر چند گونه است؟ مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
تصمیم گرفتم مدتی به حدیث و رجال بپردازم. البته مراعات اکثریت اعضای محترم کانال (سطح یک حوزه) را خواهم کرد.
و (متن عربی) ▫️ ابن فهد حلی در کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 23 قَدْ وَرَدَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْجَوَادِ ع‏ أَنَّهُ قَالَ‏: 🟢«مَا اسْتَوَي رَجُلَانِ فِي حَسَبٍ‏ وَ دِينٍ قَطُّ إِلَّا كَانَ أَفْضَلُهُمَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آدَبَهُمَا». 🔵قالَ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ عَلِمْتُ فَضْلَهُ عِنْدَ النَّاسِ فِي النَّادِي‏ وَ الْمَجَالِسِ فَمَا فَضْلُهُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ 🟢قالَ علیه السلام: «بِقِرَاءَةِ الْقُرْآنِ كَمَا أُنْزِلَ وَ دُعَائِهِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ حَيْثُ لَا يَلْحَنُ؛ وَ ذَلِكَ أَنَّ الدُّعَاءَ الْمَلْحُونَ لَا يَصْعَدُ إِلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏». ▫️و يقرب منه؛ 🟢قول الصادق علیه السلام: «نَحْنُ قَوْمٌ فُصَحَاءُ إِذَا رَوَيْتُمْ عَنَّا فَأَعْرِبُوهَا». در مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
و (ترجمه فارسی) ▫️ابن فهد حلی در کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 23 🟢از امام ابي جعفر جواد عليه السلام روايت شده كه فرمود: «اگر دو نفر در حسب و تديّن با همديگر برابر باشند، اما يكي در ادبيات بالاتر باشد در نزد خدا بهتر از ديگري است» 🔵راوي گفت: خدمت امام عرضه داشتم: فدايت شوم برتري (اديب) را در نزد مردم در مجالس و محافلشان فهميدم اما فضيلت او در نزد خدا براي چيست؟ 🟢امام عليه السلام جواب فرمود: برتري او در نزد خدا به خاطر قرائت قرآن به همان نحوه كه نازل شده و به خاطر دعاي غير مغلوط است، زيرا دعاي مغلوط، به طرف خداي عز و جل، صعود نمي‏كند. ▫️شبيه اين گفتار سخن امام صادق عليه السلام است كه فرمود: 🟢«ما مردمي فصيح و زبان آوريم، وقتي سخن ما را نقل مي‏كنيد، آنها را درست نقل (و آشكار) كنيد». در مطالب، با ذکر ، مانعی ندارد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
شرح احادیث فوق را در کتاب عدة الداعی بخوانید. ابن فهد روایات فوق را دربارۀ غلط خواندن از جهت صرف و نحو و لغت (ادبیات عرب) می داند. و توجیهات دیگر را بر خلاف ظهور و صدر و ذیل روایات دانسته و رد می کند.