@KashkulJudy ماجرای خواندنی احمد بن ‌ابی ‌نصر بزنطی ✅احمد بن ابي نصر بزنطی می ‌گويد : من ابتدا واقفی مذهب بودم؛ بعد ، مستبصر شدم . روزی از امام رضا (علیه السلام)تقاضا كردم وقت مناسبی تعيين بفرمايد تا شرفياب حضور گردم و مسائلم را مطرح كنم. اين گذشت تا روزی من در خانه‌ام نشسته بودم ، در زدند. ديدم خادم امام مركب مخصوص امام را آورده تا مرا خدمت امام ببرد. با خوشحالی تمام سوار شدم و شرفياب گشتم. مسائلی را مطرح كردم و بهره‌ها بردم تا شب شد. همان‌ جا نماز مغرب و عشا را با امام (علیه السلام) خواندم . بعد، غذا آوردند و پس از صرف غذا خواستم برخيزم برای رفتن . فرمود: دير وقت شده و منزل شما هم دور است، صلاح اين است كه همين جا استراحت كنی ، من هم كه از خدا می ‌خواستم خدمت امام (علیه السلام) باشم، اطاعت كردم و ماندم. به خادمشان گفتند : رختخواب مخصوص خودم را بياور، برای آقای احمد بزنطی پهن كن . من در اين موقع به فكر فرو رفتم و از ذهنم گذشت كه معلوم می ‌شود من آدم بسيار بزرگواری هستم كه امام اين‌گونه با من رفتار می كنند ؛ امام (علیه السلام) مركب مخصوص خود را برای من فرستاده و مرا به خانه‌اش آورده و با من هم غذا شده و بعد، رختخواب مخصوص خودش را در اختيار من گذاشته است، عجب ! اين منم كه چنين بزرگوارم ؟ امام نيم خيز شده بود تا برخيزد و به اتاق خود برود. ديدم نشست. فرمود : احمد، قصّه‌ای برايت بگويم. وقتی صعصعة بن ‌سوهان، از اصحاب جدّم اميرالمؤمنين (علیه السلام) مريض شد، اميرالمؤمنين (علیه السلام)به عيادت او رفت و كنار بسترش نشست و دست بر پيشانی او گذشت و او را مورد ملاطفت قرار داد. 🌺بعد، وقتی خواست برخيزد، فرمود : صعصعه، نكند اين آمدن من به عيادتت را مايه‌ ی امتياز خود از برادران ايمانی ‌ات بشماری ، اين تكليف دينی من بود كه انجام دادم، امام رضا (علیه السلام)اين قصّه را گفت و برخاست و در واقع، با اين عمل، هم آگاهی خود را از ما‌فی ‌الضّمير من نشان داد، كه نمونه‌اي از علم غيب بود، هم به من پند داد و مرا از بيماری عُجب و خودپسندی شفا بخشيد. بحارالانوار،جلد49،صفحه‌ي48،حديث48 @KashkulJudy