📚پژوهشی در هنرهای رزمی چین (۴)
❇️ ۲- #ووشو در تمدن‌های بدوی چین
اخيراً تعدادی از باستان شناسان چينی كشور چين به دقت روی كتيبه‌های به دست آمده، كه حركات رزمی روی آنها حكاكی شده، مطالعه و #تحقيق می كنند تا بتوانند ثابت نمايند كه هنرهای رزمی چين (ووشو) در دوران تمدن‌های باستانی چين يعنی در قرن ۳ ميلادی، وجود داشته است.
يكی از عمومی‌ترين كشفيات پژوهش گران چينی عبارتست از:
ثبت تمرينات هنرهای رزمی بر اساس #حركات_پنج_حيوان كه عبارتند از:
#پلنگ ، #ببر ، #خرس ، #ميمون، #لک _لک
چنين ارتباطی ميان حيوانات و اجرای حركات، يكی از اصول اساسی هنرهای رزمی (ووشو) آن طور كه امروزه تمرين می‌كنند، می‌باشد.
هم چنين دانش پژوهان چينی، مدعی هستند كه به يكی از كهن‌ترين #نقاشی آب رنگ در ديوار يكی از معابد چين برخورد كرده اند كه به سلسله "هان" و سال ۲۰۰ ميلادی مربوط می شود و سه مرد را نشان می دهد كه در حالت هنرهای رزمی ايستاده‌اند.
لذا يادداشت های مربوط به بسياری از اين فرهنگ های باستانی چين با ريشه‌های هنرهای رزمی چين (ووشو) امروزی نسبت دارد.
این تصویر #كتيبه دوران باستان سلسله "هان" را نشان می دهد، آن طوری كه در تصوير مشاهده می‌شود سه مرد درحال نبرد و رزم می باشند، كه بيان گر شكل اوليه هنرهای رزمی تمدن باستان چين می‌باشد.
بنابراين قرن سوم ميلادی، داستان آغاز پيدايش ووشو چينی و گسترش تدريجی آن ها در طی ۱۵۰۰ سال گذشته، و تكامل هنرهای رزمی متعدد چينی می باشد يعنی قبل از اينكه هنرهای رزمی (ووشو) به صورت يک سيستم منظم درآيد، ژنرال‌ها و جنگ آوران دوران تمدن‌های اوليه چين (بين سال های ۲۲۰ _ ۴۸۰ قبل از ميلاد) در ميدان نبرد به تجربيات شخصی رزمی دست می يافتند
و در اثر تبادل هنرها و مهارت های ساير دست اندركاران و اساتيد هنرهای رزمی آن زمان، به فنون جديد و پيش رفته اين هنرها دست می يافتند و سپس اقدام به تأسيس آموزش گاه های جديد خويش می نمودند.
و پس از اين دوران بود كه تمرينات ووشو با اطمينان خاطر ادامه يافت.
اما آنچه مهم است، وجود مراكز مهمی از قبيل معبد " #شائولين " واقع در كوه های سونگ شان و " #وودانگ " واقع در استان " هويی "
و نيز آموزش گاه هایی از قبيل " #چانگ يان "، معبد " سان جي ـ اين " در دوران سلسله #ليانگ در رشد و توسعه هنرهای رزمی چين (ووشو) از اهميت خاصی برخوردار هستند.
بايد گفت كه تحقيق و پژوهش در مورد هنرهای رزمی چين (ووشو) و برنامه تمرينی مربوط به سيستم های رزمی جنگ آوران آن دوران، كم و ناقص است.
بهتر است گفته شود تقريباً هيچ اطلاعاتی در مورد تكنيک های به كار رفته آن زمان در دست ما نيست.
اما تصور زندگی روزمره و فرهنگ نبرد جنگ آوران و دست اندركاران هنرهای رزمی چين از گذشته تا به امروز هنوز هم وجود دارد.
اين افراد اساساً هنرهای رزمی خود را كه ريشه در فرهنگ و ادبيات باستان چين دارد به عنوان روش حقيقی زندگی به كار می بردند.
طبق نظريه پژوهش گران چينی، منابع اوليه هنرهای رزمی چين (ووشو)، يكسان است.
تفاوت های موجود در كيان آنها در رشد و تكامل فلسفه تئوری و طرز نگرش انسان نسبت به ضوابط و قانون مندی‌های جوامع، نهفته است.
كه رشد و تكامل اين قانون مندی‌های اجتماعی موجب پيدايش و رشد سنت‌های تازه‌ای در قالب #تئوری فلسفی گرديده است كه در حقيقت عاملی می شود برای #خودآگاهی انسان.
از آن جائی كه انسان موجودی كمال پذير است، در نتيجه تلاش‌های زندگی خويش را در زمينه های گوناگون علمی، هنر، فرهنگی، اجتماعی و غيره ... به سوی كمال حقيقی سوق می دهد.
در اين راستای تكامل نيز تمرينات رزمی، عبادی و تفكری خود را در صدد كشف مجدد جايگاه حقيقی و طبيعی‌اش در جهان سوق می‌دهد.
در واقع اساس پايه گذاری سنت های مربوط به هنرهای رزمی ووشو را توصيف می كند، كه در تاريخ سير تكوينی اين هنرها حائز اهميت می باشد.
بر اساس مدارک و مستندات موجود، اواخر #تمدن‌های بدوی چين (پانصد سال قبل از ميلاد) بود كه فلسفه‌های تئوريک كه با فنون رزمی ارتباط داشته است برای اولين بار مطرح شد.
اگرچه ممكن است كه برخی از سيستم‌های رزمی درمدت زمان طولانی تكامل يافته باشد، اما زمانی شرايط مناسب رشد و پيش رفت آنها حاصل شد كه اين عقايد، يعنی ( #محتوای_فكری و عقلانی هنرهای رزمی) برای اولين بار رواج يافت.
بنابراين در فاصله زمانی بين سال های ۵۰۰ سال قبل از ميلاد و قرن سوم ميلاد، شرايط مناسب برای پيدايش و تكامل تعدادی از هنرهای رزمی چين (ووشو) به ثبت رسيده است.
ادامه دارد..
#wushoo
#تاریخچه سبک📚
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️
📚پژوهشی در تاریخچه هنرهای رزمی چین (۶)
نويسنده اين كتاب، يكي از مشهورترين ژنرال های زير نظر امپراتور جياجينگ jia jing بود، (۱۵۲۲/۱۵۶۶) از سلسله مينگ می باشد.
او تقريباً در تمام انواع سلاح هاي هنرهای رزمی مهارت عالی را داشت.
و نيز به سيستم های نبرد و مبارزه دست خالی هنرهای رزمی، به عنوان فرمهای اساسی و مهم ووشو ارزش و اهميت می داد.
او هم چنين به عنوان " بنيان گذار " تمام مهارت های جنگی، در ساير سيستم‌های هنرهای رزمی نيز مهارت و توانائی خاصی داشت.
به طوری كه سربازان ايشان در سراسر چين در شجاعت و دليری و نيز در توانائی و مهارت های نبرد و مبارزه هنرهای رزمی به شهرت فراوانی دست يافته بودند.
دراين دوره (سلسله مينگ) متخصصين مشهور و افراد دست‌اندركار نام دار فراوانی در هنرهای رزمی چين وجود داشت از قبيل:
شخصي بنام " او چيان جين " (Ou- Qian jin) می باشد، كه او به خاطر توانائی برجسته‌اش در مبارزه و نبرد هنرهای رزمی، و نيز مهارت در ساير سيستم‌هاي ووشو مشهور بود.
و فرد ديگري بنام " ژانگ سونگ شی " (Zhang Song xi) كه به خاطر مدرسه هنرهای رزمی‌اش مشهور بوده است.
او يك فرد قوی و نيرومند بود، و در سن هفتاد سالگی قادر به شكستن يک تخته سنگ با دست خالی بود.
اجرای سبک #جی_ئن_شو _شمشیر باریک_ از سبک های اصلی و مهم ووشو و از #سبک های_شمالی ووشو است.
در دوران سلسله " چينگ " (Qing)، انجمن های سری ووشو رايج بود.
اين دوره ، رشد و توسعه سريع خيلی از سبک های مختلف و متعدد ووشو را به خود ديده است، به علاوه موجب پيدايش و ظهور سبک هائی از قبيل:
✅تای جی چوان " Tai ji quan "
هنر رزم درونی كبير
(Great – Ultimate Boxing)
✅با گوا چوان " Bagua quan "
هنر رزمی هشت دياگرام
(Eight – Trigram Boxing)
✅شينگ – يی چوان
" Xing – Yi quan" هنر رزمی تقليدی
( Imitation Boxing )
✅با جی چوان " Baji – quan "
هنر رزمی هشت غائی
( Eight – Ultimate Boxing )
و
✅تونگ بی چوان " Tong – bi quan "
هنر رزمی تمام بازو
(Full- Arm Boxing)
بوده است.
بعد از انقلاب سال ۱۹۹۱ ميلادی با سرنگونی سلسله چينگ، دكتر "سان يات سن " (Sun yat –sen )، كه بين سال های 1866 – 1925 ميلادی می زيسته، رهبر #انقلاب چين، از تمرينات ووشو به عنوان وسيله نيروبخش و استحكام بدن حمايت و تقويت عظيمی كرد.
در آن زمان از طرف عده كثيری از مسئولين و دست‌اندركاران حكومت از ووشو حمايت می شد كه ووشو به عنوان يک دست آورد و ميراث ملی به شمار می آمد، و از سوی حكومت جمهوری خلق #چين در سال ۱۹۱۹ ميلادی تعداد زيادی از اساتيد و تمرين كنندگان ووشو مورد رسيدگی و حمايت شايان قرار گرفتند.
استاد #بين_المللی مشهور ووشو به نام " هو ـ يوآن جيا "
( Huo – yuan jia )
انجمن عالی ووشو را در سال ۱۹۲۰ ميلادی تأسيس كرد كه برای ساير انجمن‌ها و تمام موسسه و مراكز رسمی و معتبر ووشو در سراسر چين، الگو و نمونه بارز گرديد.
آقای دكتر " سان ـ يات سن "
( Sun – yat sen )
در يادداشتی برای انجمن عالی ووشو چين نوشت، كه از روحيه رزمی ووشو در #پرورش جوانان كشور استفاده نمايند.
بعداز سال ۱۹۲۹ ميلادی آكادمی مركزی هنرهای رزمی چين، در اكثر مناطق چين نمايندگی و شعبه‌هایی از ووشو تأسيس كرد، تا اين كه تمرينات نويد بخش تمام سبک های ووشو چينی در سراسر كشور مورد استفاده قرار گيرد.
و هم چنين يک سازمان غير دولتی ووشو وجود داشت، كه در بعضی از مناطق چين انجمن هایی
از قبيل:
" #انجمن برترين ووشو چين "در شهر شانگ‌های (Shang hai) و
" انجمن جنگاوران چينی " در شهر تيان جين (Tian jin)، تاًسيس كرد
و آنها ووشو را در سراسر چين حفظ و توسعه دادند.
❇️۴ - #توسعه و پیش رفت ووشو معاصر:
از زمان تاسیس جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ میلادی، " ووشو " wushu# بعنوان ورزش ملی حفظ شده است، و نیز به عنوان بخشی از #میراث_فرهنگی چین مورد مطالعه و توسعه قرار گرفته است، که آن را قادر به گسترش در سراسر کشور چین نمود.
انجمن های ووشو در تمام سطوح کشور جهت ترویج و توسعه مستقیم آن ایجاد گردید و به منظور پاسخ گویی به نیازهای تعداد زیادی از علاقه مندان این هنرهای رزمی (ووشو)، فرم های ووشوی ابتدایی و ساده از سبک " #تای_چی_چوان " taijiquan# برای مبتدیان هنرجویان ووشو توسط انجمن ها تدوین شده است.
و نیز فرم های استاندارد برای مسابقات، کتاب های ووشو، #پوستر، فیلم و ویدئو آموزش ووشو توسط این انجمن ها تولید شده است.
ادامه دارد..
#wushoo
#تاریخچه سبک 📚
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️
📚پژوهشی در تاریخچه هنرهای رزمی چین (۶)
نويسنده اين كتاب، يكي از مشهورترين ژنرال های زير نظر امپراتور جياجينگ jia jing بود، (۱۵۲۲/۱۵۶۶) از سلسله مينگ می باشد.
او تقريباً در تمام انواع سلاح هاي هنرهای رزمی مهارت عالی را داشت.
و نيز به سيستم های نبرد و مبارزه دست خالی هنرهای رزمی، به عنوان فرمهای اساسی و مهم ووشو ارزش و اهميت می داد.
او هم چنين به عنوان " بنيان گذار " تمام مهارت های جنگی، در ساير سيستم‌های هنرهای رزمی نيز مهارت و توانائی خاصی داشت.
به طوری كه سربازان ايشان در سراسر چين در شجاعت و دليری و نيز در توانائی و مهارت های نبرد و مبارزه هنرهای رزمی به شهرت فراوانی دست يافته بودند.
دراين دوره (سلسله مينگ) متخصصين مشهور و افراد دست‌اندركار نام دار فراوانی در هنرهای رزمی چين وجود داشت از قبيل:
شخصي بنام " او چيان جين " (Ou- Qian jin) می باشد، كه او به خاطر توانائی برجسته‌اش در مبارزه و نبرد هنرهای رزمی، و نيز مهارت در ساير سيستم‌هاي ووشو مشهور بود.
و فرد ديگري بنام " ژانگ سونگ شی " (Zhang Song xi) كه به خاطر مدرسه هنرهای رزمی‌اش مشهور بوده است.
او يك فرد قوی و نيرومند بود، و در سن هفتاد سالگی قادر به شكستن يک تخته سنگ با دست خالی بود.
اجرای سبک #جی_ئن_شو _شمشیر باریک_ از سبک های اصلی و مهم ووشو و از #سبک های_شمالی ووشو است.
در دوران سلسله " چينگ " (Qing)، انجمن های سری ووشو رايج بود.
اين دوره ، رشد و توسعه سريع خيلی از سبک های مختلف و متعدد ووشو را به خود ديده است، به علاوه موجب پيدايش و ظهور سبک هائی از قبيل:
✅تای جی چوان " Tai ji quan "
هنر رزم درونی كبير
(Great – Ultimate Boxing)
✅با گوا چوان " Bagua quan "
هنر رزمی هشت دياگرام
(Eight – Trigram Boxing)
✅شينگ – يی چوان
" Xing – Yi quan" هنر رزمی تقليدی
( Imitation Boxing )
✅با جی چوان " Baji – quan "
هنر رزمی هشت غائی
( Eight – Ultimate Boxing )
و
✅تونگ بی چوان " Tong – bi quan "
هنر رزمی تمام بازو
(Full- Arm Boxing)
بوده است.
بعد از انقلاب سال ۱۹۹۱ ميلادی با سرنگونی سلسله چينگ، دكتر "سان يات سن " (Sun yat –sen )، كه بين سال های 1866 – 1925 ميلادی می زيسته، رهبر #انقلاب چين، از تمرينات ووشو به عنوان وسيله نيروبخش و استحكام بدن حمايت و تقويت عظيمی كرد.
در آن زمان از طرف عده كثيری از مسئولين و دست‌اندركاران حكومت از ووشو حمايت می شد كه ووشو به عنوان يک دست آورد و ميراث ملی به شمار می آمد، و از سوی حكومت جمهوری خلق #چين در سال ۱۹۱۹ ميلادی تعداد زيادی از اساتيد و تمرين كنندگان ووشو مورد رسيدگی و حمايت شايان قرار گرفتند.
استاد #بين_المللی مشهور ووشو به نام " هو ـ يوآن جيا "
( Huo – yuan jia )
انجمن عالی ووشو را در سال ۱۹۲۰ ميلادی تأسيس كرد كه برای ساير انجمن‌ها و تمام موسسه و مراكز رسمی و معتبر ووشو در سراسر چين، الگو و نمونه بارز گرديد.
آقای دكتر " سان ـ يات سن "
( Sun – yat sen )
در يادداشتی برای انجمن عالی ووشو چين نوشت، كه از روحيه رزمی ووشو در #پرورش جوانان كشور استفاده نمايند.
بعداز سال ۱۹۲۹ ميلادی آكادمی مركزی هنرهای رزمی چين، در اكثر مناطق چين نمايندگی و شعبه‌هایی از ووشو تأسيس كرد، تا اين كه تمرينات نويد بخش تمام سبک های ووشو چينی در سراسر كشور مورد استفاده قرار گيرد.
و هم چنين يک سازمان غير دولتی ووشو وجود داشت، كه در بعضی از مناطق چين انجمن هایی
از قبيل:
" #انجمن برترين ووشو چين "در شهر شانگ‌های (Shang hai) و
" انجمن جنگاوران چينی " در شهر تيان جين (Tian jin)، تاًسيس كرد
و آنها ووشو را در سراسر چين حفظ و توسعه دادند.
❇️۴ - #توسعه و پیش رفت ووشو معاصر:
از زمان تاسیس جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ میلادی، " ووشو " wushu# بعنوان ورزش ملی حفظ شده است، و نیز به عنوان بخشی از #میراث_فرهنگی چین مورد مطالعه و توسعه قرار گرفته است، که آن را قادر به گسترش در سراسر کشور چین نمود.
انجمن های ووشو در تمام سطوح کشور جهت ترویج و توسعه مستقیم آن ایجاد گردید و به منظور پاسخ گویی به نیازهای تعداد زیادی از علاقه مندان این هنرهای رزمی (ووشو)، فرم های ووشوی ابتدایی و ساده از سبک " #تای_چی_چوان " taijiquan# برای مبتدیان هنرجویان ووشو توسط انجمن ها تدوین شده است.
و نیز فرم های استاندارد برای مسابقات، کتاب های ووشو، #پوستر، فیلم و ویدئو آموزش ووشو توسط این انجمن ها تولید شده است.
ادامه دارد..
#wushoo
#تاریخچه سبک 📚
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.)☯ 武術🀄️
📚پژوهشی در هنرهای رزمی چین (۸)
⛩ ووشو چینی در حال حاضر در سراسر جهان گسترش یافته ، و تیم ووشو چینی به بیش از پنجاه کشور سفر کرده اند ، که مشتاقان به این هنرهای رزمی در سرتاسر جهان لذت می بردند . از جمله اولین تیمی که جهت ارائه نمایش نمونه ای از سبک های مختلف ووشو به خارج از کشور رفت ، یک گروه از پزشکان جوان ووشو بود ، که در دومین المپیک ورزشی ملی چک‌اسلواکی در سال 1960 شرکت کرده اند .
سپس در اواخر نخست وزیری " زو– ان لای " چین ، گروهی دیگر از تیم ووشو چین به کشور برمه اعزام گردید .
در سال 1974 میلادی تیم ملی ووشو چین از کشور ایالات متحده آمریکا دیدار داشته که مورد استقبال شایان مردم و مسئولین ورزشی آن کشور قرار گرفت.
بسیاری از مشتاقان و علاقه مندان ووشو در جهان جهت یادگیری آن برای آمدن به کشور چین اشتیاق زیادی نشان می دهند.
هر سال، باشگاه ها و مدارس مختلف سبک های متعدد ووشو دوره های مربی گری در انواع سیستم های مختلف ووشو برگزار می‌کنند و هم چنین بسیاری از طرف داران و علاقه مندان به ووشو در سرتاسر جهان از کالج های فرهنگی فیزیکی قسمت های مختلف چین برای یادگیری ووشو دیدار می کنند.
در سال ۱۹۷۵ میلادی از باشگاه‌ها و انجمن های بین المللی ووشو درخواست شده بود ، که سی کلاس ِسبک #تای_چی_چوان ووشو ( taijiquan# ) با حضور بیش از یک هزار خارجی ساکن در کشور چین را سازماندهی کنند .
سازماندهی بیش از یک هزار علاقه مند و متشاقان سبک تای جی چوان توسط انجمن ملی ووشو کشور چین در سال ۱۹۷۵ در شهر پکن بین سال های ۱۹۷۹ و اواسط سال ۱۹۸۲ میلادی ، بیش از هشتاد گروه از سراسر جهان برای مطالعه ووشو ، در انیستیتو فرهنگی فیزیکی پکن حضور داشتند.
قدیمی ترین در میان آنها بیش از هفتاد سال و جوان ترین آنها بیست سال داشتند.
بیش از نیمی از آنها زن بودند. آنها عمدتا از ژاپن، بریتانیا، ایالات متحده، کانادا، سوئد، ... و دیگر کشورهای جهان آمده بودند. برخی در خارج از کشور چین بوده اند .
در سپتامبر سال ۱۹۸۲ میلادی ، برای اولین بار مسابقات بین المللی دوستانه ووشو در شهر نانجینگ کشور چین ، به طور مشترک توسط موسسه ووشو استان جیانگ سو و انجمن بین المللی ووشو چین برگزار گردید .
این یک تجربه جدید بود ، که توسط انجمن ملی ووشو چینی انجام گرفت و توانست در یک عرصه زمانی از تمام کشورهای جهان برای تبادل مهارت های سبک های متعدد ووشو تجمع بزرگی را برگزار کند .
همه این شواهد از رشد و توسعه ووشو در بین علاقه مندان بسیاری از کشورها است ، از قبیل ایالات متحده آمریکا، کانادا و مکزیک توسط سازمان آموزش ووشو ملی چینی در سال ۱۹۸۱ میلادی داشته است، که موجب تاسیس شش اتحادیه ملی کونگ فو در اروپا ، از قبیل کشورهایی مانند سوئد، ایتالیا، فرانسه، بریتانیا، آلمان و اسپانیا گردید .
و نیز مدارس و باشگاه های کونگ فو متعددی در سایر کشورهای اروپایی تاسیس گردید، و هم چنین مسابقات ملی تحت عناوین بوکس چینی ، کونگ فو و یا ووشو در بسیاری ازکشورهای جهان در بخش #تالو ( اجرای #فرم ) و هم در بخش ساندا ( مبارزه ) برگزار گردید .
فعالیت های ووشو نیز به سرعت در ژاپن توسعه یافته، و آن را با یک سنت طولانی مدت از هنرهای رزمی خود قرار داده است .
در همان سال ها هنرهای رزمی شائولین دارای بیش از یک میلیون عضو ، با بسیاری از شبعه‌های خود در داخل و خارج از کشور چین بزرگ ترین گردهمایی و لیگ را برگزار می کند .
و تای جی چوان نیز به سرعت در سراسر ژاپن رشد و گسترش می یابد .
بنابراین طبق مدارک و شواهد موجود ، ووشو با قدمت ۵۰۰۰ ساله خویش در چین سرچشمه گرفته است ، به عنوان یکی از ورزش‌های سنتی با مشخصه فرهنگی از کشور چین دارای محبوبیت بسیار زیادی در میان مردم جهان برخوردار است .
از ۲۲ اوت تا ۲۶ سال ۱۹۸۵ میلادی اولین مسابقات بین المللی ووشو در شهر شیان کشور چین برگزار گردید ، که در آن #تورنمنت ۱۷ تیم ووشو از کشورها و مناطق مختلف جهان شرکت کردند ، که در طی آن کمیته های مقدماتی فدراسیون بین المللی ووشو تاسیس شد.
در نهایت فدراسیون ووشو بین المللی (IWUF# ) در شهر #پکن تاسیس شد ، و کشور چین نیز در ۳ اکتبر سال ۱۹۹۰ به عنوان عضو رسمی پذیرفته شد .
و در ۲۲ اکتبر سال ۱۹۹۴ میلادی به عنوان عضو رسمی GAISF# در بیست و هشتمین مجمع عمومی در #موناکو پذیرفته شد.
ادامه دارد..
#wushoo
#تاریخچه سبک 🀄️
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
#کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️
⛩ ووشو
ووشو به انگلیسی: wushu
به چینی: 武術
به هنرهای رزمی کشور #چین گفته می شود که در آن انواع مختلف حرکات جهت سلامتی جسم و روح و دفاع از خود به تقلید از استیل حیوانات در نظر گرفته شده است.
در چین باستان از هنرهای رزمی برای دفاع از سرزمین یا خود یا خانواده از دشمنان، راه زنان و غیره استفاده می شد.
💪 در کونگ فو #شائولین، قدرت فرد به معنی قابلیت درک کردن ذات موجود است. شخص، نیازمند #قدرت درک و فهم است.
در تمرینات #کونگ_فو شائولین، شخص روح احدیت و هستی مطلق را درک می کند به عبارت دیگر، شخص نیازمندِ درک فلسفه زندگی برای بهتر زندگی کردن می باشد. و عاقبت در پی رسیدن به تعادل جسمی و روانی بوده است.
برای یک #راهب شائولین، شناخت یک شیوه، بدون فهمیدن معنی باطنی آن یعنی تمرین به خاطر ارضای نفس و خودنمایی است.
در زمان سلسله های (چینگ و مینگ) گروه هایی از مردم آزادی خواه و مبارز به معبد شائولین پیوستند تا در مواقع بحرانی بتوانند به کشور خویش خدمت کنند. آنها موجب پیدایش سبک های مختلف در کونگ فو شدند در همین زمان تمرینات کونگ فو از طرف دولت ( چینگ ) قدغن اعلام شد.
بدین ترتیب بسیار از راهبان شائولین، معبد را ترک کردند و به روستاه ها و کوه ها پناه بردند و در این زمان کونگ فو شائولین، جنبه عمومی تری در بین مردم پیدا کرد.
در پایان سلسله (چینگ) صدها نوع از سبک های مختلف بوکس شائولین وجود داشت. گرچه اغلب آن سبک ها از بین رفته یا به دست فراموشی سپرده شده است، اما بیشتر از صد نوع سبک به جا مانده است از قبیل: شیائوخونگ
داخانگ
تونگ بی (دست بلند)
پائو
لوخان
یو آن (میمون)
چی سینگ (هفت ستاره)
سین یی
رو ( نرم )
می خوا (شکوفه آلو)
و بسیاری از سبک های دیگر
⛩ کونگ فوی شائولین اصیل شامل تمرینات درونی و بیرونی است.
ضربات سخت ، شدید و سریع به (بوکس سخت) تعلق دارد.
البته این ظاهر قضیه بوده است و در حقیقت بوکس شائولین به روش جنگیدن نرم و سخت (حتی خیلی بالاتر از تای چی) اهمیت می دهد.
یک ضرب المثل چینی چنین می گوید:
آرام بسان گربه با نعره ای چون رعد، حرکت کردن هم چون #اژدها..
رهرو باید پیرو این اصل باشد. ☯
#Wushoo
#سبک_شناسی 🀄️
@KongFoo