🔰خانواده‌، در ورطه خانه‌گریزی 🔹معماری یکی از مصادیق بارز تجلی مبانی سبک زندگی است. معماری اسلامی با محوریت ملکوت و دین، ساختن منازلی با نمادهای گنبدی شکل و رو به آسمان، رو به قبله، حیامحور، جداکننده حریم خانوادگی از محل پذیرایی عمومی (اندرونی و بیرونی)، دارای باغچه و طبیعت، آرام برای انس کودکان با خانواده، وسیع برای صله رحم و ... را می‌پسندد. 🔻از سوی دیگر معماری مدرن که بیشتر در قالب برج و آپارتمان است، تمایزی میان حریم خصوصی و عمومی نمی‌گذارد و با پنجره‌های بلند و قابل‌رؤیت، حیا را تضعیف و عریان‌گری را ترویج می‌کند. آپارتمان افراد را به سمت فردی‌شدن و بی‌اعتنایی به همسایه و کم‌شدن روابط خانوادگی سوق می‌دهد. ▫️فضای کوچک و نوع طراحی به گونه‌ای است که امکان رفت‌و‌آمد و صله رحم به حداقل می‌رسد. کودکان این محیط را محیطی آرام برای بازی و انس با خانواده نمی‌بینند و ناچار با خانه‌‌گریزی، هویت خویش را بیرون از خانواده در خیابان، رستوران، شهربازی، کافی‌شاپ و ... رقم می‌زنند و در یک کلمه خانه به خوابگاهی تبدیل می‌شود که افراد فقط برای خوابیدن در آن حضور دارند. 🔸آشپزخانه اوپن برای ساخت غذای سبک و سریع (فست فود) مناسب‌تر است تا محیطی که زن کدبانو، آشپزی برای افراد خانواده را هنری لذت‌بخش بداند؛ زیرا در الگوی زندگی جدید زنان نیز مانند مردان، اشتغال را کمال خود می‌دانند و حضور ایشان در خانه حداقلی است. 📖کتاب سبک زندگی؛ مبانی اسلامی و غربی، به کوشش عبدالله محمدی #معماری_اسلامی #معماری_مدرن #سبک_زندگی @canoon_org

🔰 از کلاه پهلوی تا ویژن ۲۰۳۰؛ تمدن بدون ایمان؛ یک سناریوی تکراری، داستانی که مدرنیته بارها تکرار می‌کند 🌇 مدرنیته گاهی با چکمه، گاهی با کراوات، گاهی با شمشیر طلایی، گاهی با کنسرت و برج می‌آید. ولی مقصود یکی است: تغییر ذائقه‌ها و سپس ریشه‌ها با قرار دادن مدرنیزاسیون رضاخانی و بن سلمانی در کنار هم، بنظر می‌رسد هردو در بستر زمان و مکان متفاوت، یکی معاصر متقدم و دیگری معاصر متاخر، دو بخشی از یک سناریوی تکراری‌اند. ولی کنش‌ها شباهت دارند و به یک سرانجام می‌رسند. یکی عمامه را کنار گذاشت و کلاه پهلوی را اجبار کرد؛ وان دیگری عبای رسمی را حفظ کرد اما با نئون‌های صورتی و ویژن ۲۰۳۰، لباس معنویت را از شهر برداشت!! (هرچند معنویت منحرف وهابی رستگاری ندارد اما تغییرات اینجا مد نظر هستند) هر دو تصور کردند توسعه یعنی واردات آسفالت، فولاد و سلبریتی!! رشد یعنی کنار گذاشتن گذشته و ساختن آینده‌ای بی‌تاریخ و بی‌معنا. یکی به نام «تمدن بزرگ ایران»، دیگری «تمدن نوین عربی». هر دو بازتاب دیدگاه‌هایی‌اند که قبله‌شان نه کعبه، نه قدس؛ بلکه لندن یا واشنگتن است. قرآن درباره کسانی که این‌گونه رفتار می‌کنند میفرماید: «وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ» (و هنگامی که به آنها گفته شود در زمین فساد نکنید، می‌گویند ما فقط اصلاح‌کننده‌ایم.) اما در واقع «مُفسدون»ند؛ چرا که اینها کسانی‌اند که شب را روز و باطل را حق جلوه می‌دهند. ایمان اگر به کار نیاید، باید در گوشه موزه‌ها خاک بخورد. 🕋 🕌 رضاخان مسجد را به سربازخانه تبدیل کرد، محمد بن‌سلمان مسجدالحرام را در سالن‌های کنسرت به عنوان تزئینات دکوری قرار داد و آن را تا حد یک مکعب پایین کشید و خوار کرد! یکی حجاب را ممنوع کرد، دیگری آن را بی‌معنا ساخت و زنان با حجاب را در کنسرت به رقص درآورد!! هر دو با آنچه ستون تمدن است یعنی ایمان، قرآن و حفظ پیوندهای بین نسل‌ها مشکل داشته‌اند. وقتی هویت در لباس نظامی یا عبای رسمی در کنفرانس‌های سرمایه‌گذاری جستجو شود، نتیجه دولتی است که مردم را با وعده پیشرفت سرگرم می‌کند اما روح آنان را در آینه الله نمی‌بیند. تمدن بدون نور وحی، همان تاریکی مدرنیته است؛ ظاهری برّاق و لوکس و باطنی تو خالی. هیچ تمدنی با بتن مسلح و سازه‌های عظیم ساخته نشده که پایدار بماند، نمونه بارزش یکی از عجایب هفتگانه جهان. تمدن مصر باستان. در حقیقت آن تمدنی پایدار است که بر اساس بندگی ساخته شود. هر که بندگی را از جامعه بگیرد، حتی اگر برای تک‌تک مردم کاخ بسازد، سقوط میکند. #معماری_مدرن #معماری_معاصر #معماری_عبد_پرور 🔻ایتا و تلگرام🔻 @Maalekalmolk