با سلام و احترام بنیاد مادرانه حوراء در راستای آشنایی با نظریات تربیتی ، انشاء الله در نظر دارد سیر مطالعاتی کتاب های تربیت کودک و نوجوان را با همراهی استاد میرسبحان سادات برگزار نماید. ❇️این جلسات به صورت هفتگی، آنلاین و رایگان برگزار خواهد شد. 🔶مخاطب این سیر مطالعاتی، مشاوران، مربیان، معلمان و والدین دغدغه مند می باشند و حضور مستمر در این جلسات الزامی است. 📖این سیر مطالعاتی شامل کتاب های زیر می شود : ادب الهی (جلد سوم) - آقا مجتبی تهرانی تربیت دینی کودک - آیت الله حائری شیرازی نقش آزادی در تربیت کودکان - شهید بهشتی مجموعه کتاب های دکتر عبدالعظیم کریمی (اثرات پنهان تربیت آسیب زا -تربیت چه چیزی نیست؟ - کسب دین علیه کشف دین و ...) مجموعه کتاب های استاد صفایی حائری 💠فرصت ثبت نام : 20 خرداد 1401 ✅لینک ثبت نام : https://b2n.ir/tarbiatii آدرس صفحه بنیاد مادرانه حوراء در پیام رسان بله: https://ble.ir/madaranehowrair آدرس صفحه بنیاد مادرانه حوراء در اینستاگرام: https://instagram.com/madaranehowra.ir

❇️ غنای زیست اخلاقی و عدالت اجتماعی در ایران اسلامی 📝 چند خطی درباره بیان استاد عندلیب همدانی 🖋 محمد متقیان تبریزی 🔢 بخش نخست: رابطه قلت و کثرت 🔸 استاد عندلیب همدانی، در راستای دغدغه‌های اجتماعی خود، نکاتی را درباره شاخصه دینداری فرموده‌اند که به نظر می‌رسد، ابهامات و پرسش‌هایی درباره آنها وجود دارد. 🔻 ایشان فرموده‌اند: «هرگز نباید صرف برپایی شعائر و یا حضور در مراسم و محافل دینی توسط عده‌ای از مردم را نشانه دینداری اکثریت جامعه دانست». 1️⃣ آیا در مراسمات مذهبی، با «عده‌ای از مردم» به مثابه گروه و فرقه و جمعی خاص روبروییم که در شهر و استان و بخشی مشخص از کشور، به اقامه شعائر می‌پردازند، یا اینکه، آن عده از مردم، در تمام استانها و شهرها و محلات و روستاها حاضرند؛ به گونه‌ای که هیچ‌گاه منطقه‌ای خالی از اقامه شعائر نیست، هرچند با تعداد افراد کمی تشکیل شود؟ گویا در ذهن استاد عزیز، عده‌ای از مردم، به صورت یک ترکیب جمعیتی مشخصِ منفکِ جدا افتاده از اکثریت جامعه تلقی شده است در حالیکه خود ایشان نیز بعید است چنین باوری داشته باشند. 2️⃣ وجود اجتماعاتِ متکثرِ منتشرِ در جای جای کشور، نشان از آن دارد که فضا و جو اجتماعی، دینی و مذهبی است، و اگر چنین نبود و فقط عده‌ای از مردم دغدغه اقامه‌ی دین داشتند، قطعاً نمی‌توانستند در بدنه‌ی جامعه منتشر گردند و حتماً منزوی شده و به گوشه‌ای خزیده و مناسک خود را در خلوت برپا می‌داشتند. وجود فضا و جو غالب دینی نیز حکایت از آن دارد که آن «عده ای از مردم» در حقیقت مرتبط با آن «اکثریت جامعه» است و از آن بریده نیست، و حتی از آن اکثریت نیز نمایندگی می‌کند. بنابراین به نظر می‌رسد در این تحلیل باید دقت نمود که جامعه را به موزائیک‌های کنار هم چیده‌شده تقلیل ندهیم، به گونه‌ای که برخی از انسانها را تبدیل به «عده» نموده و در کنار «اکثر» به حساب بیاوریم. بلکه بدنه‌ی جامعه یک پیکر واحد است که در این پیکره، هم عالم است و هم جاهل؛ هم عابد است و هم فاسق؛ که باید دید غلبه جو اجتماعی با کدام است؟ به عنوان نمونه پاسخ این پرسش را می‌توان از اجرای سرود «سلام فرمانده» به دست آورد. وقتی که این اجرا، می‌تواند یک موج اجتماعی بزرگ در شهرهای متعدد بیافریند، باید به گستره این موج و ریشه‌های آن در دل دریا نگریست؛ نه اینکه با نظر به تعداد افراد حاضر در مراسم و شمارش آنها، چشم خود را بر اکثریتِ قرار گرفته در وراء آنها بست. 📌 ادامه دارد... #شعائر_و_دینداری #دینداری_مردم @Tanbiholomah

❇️ غنای زیست اخلاقی و عدالت اجتماعی در ایران اسلامی 📝 چند خطی درباره بیان استاد عندلیب همدانی 🖋 محمد متقیان تبریزی 🔢 بخش دوم 💢 رابطه اقامه شعائر و زیست اخلاقی استاد عندلیب فرموده‌اند: «چگونه می‌توان شعائر الهی را بدون اخلاق انسانی و عدالت اجتماعی، معیار تحقق دین در جامعه دانست، مگر هدف دین، زیست اخلاقی و برپایی عدالت نیست؟» 1️⃣ در عین باور به این نکته که اخلاق و عدالت، دو معیار از معیارهای تحقق دین هستند اما بسیار جای تعجب است که استاد، چرا «اقامه‌ شعائر» را امری غیر از «زیست اخلاقی» می‌داند؟ حضور در مراسم عزاداری، جلسات مناجات و لیالی قدر، اعتکاف و توسل، نمونه‌های بارز اقامه شعائر هستند، آیا این اعمال، امری غیر از زیست اخلاقی هستند؟ بله، این اعمال تمامِ زیست اخلاقی انسان نیست اما غیر از آن هم نیست، پس دوگانه‌سازی اینچنینی، خالی از دقت است. و تعبیر درست آن است که گفته شود: علاوه بر اقامه شعائر، باید به رفتارهای اخلاقی دیگر نیز توجه نمود، و چه کسی این توصیه بجا را انکار خواهد نمود؟ 2️⃣ پرسش از استاد این است که؛ اگر بنای جامعه بر زیست اخلاقی باشد، چه باید بکند؟ آیا مگر غیر از این است که یکی از مهمترین بسترهای اجتماعیِ رواج اخلاق در جامعه، وعظ و خطابه و توبه و مناجات و بکاء است؟ قطعاً ایشان هم چنین باوری دارند، پس نباید در دوگانه کاذب (اقامه شعائر یا زیست اخلاقی) قرار گرفت و بلکه، باید تأکید نمود بر اینکه اقامه شعائر، مقدمه‌ای است برای زیست اخلاقی. و اگر هم ادعا شود که زیست اخلاقی جامعه ایرانی مبتلا به نقیصه است، نیاز به پژوهشهای دقیق دارد که در متن ایشان منعکس نشده است. 3️⃣ از درون اقامه شعائر، و از متن فرهنگ حسینی است که مجاهدت پزشکی در دوران کرونا، ایثار کریمانه با طرح مواسات، بذل مال و منال در بلایا و‌ حوادث از سوی گروه‌های جهادی متولد و در سطح جامعه به شکل چشمگیری فراگیر می‌شود. آیا می‌توان ایثار و مجاهدت بی ‌چشم‌داشت را زیست اخلاقی ندانست؟ و آیا می‌توان این دو اخلاق والامرتبه را بی‌ارتباط با اقامه شعائر -علی الخصوص شعائر حسینی- دانست؟ 💢 و اما درباره عدالت اجتماعی 🔹 پرواضح است که تحقق عدالت اجتماعی، در اولین و مهمترین مرحله، متوجه مسئولین و حاکمان جامعه است، هرچند مردم نیز باید عدالتخواه باشند تا تحقق عدالت آسان گردد. حال، اگر مقام معظم رهبری (دام ظله الوارف) از عقب‌ماندگی در زمینه عدالت اجتماعی می‌گویند، این امر متوجه به مدیران نظام است نه مردم. درحالیکه، موضوع دینداری، ارتباط مستقیم با بدنه و آحاد مردم دارد. پس نمی‌توان وظیفه اولیه حاکمیت را به پای مردم نوشت. و همچنین پرواضح است که؛ تحلیل عقب‌ماندگی نظام در مقوله عدالت اجتماعی به رفتارهای فردی مدیران، نوعی «تقلیل مسئله» است. مهمترین عاملی که فقرآفرین، فسادزا و تبعیض‌ساز است نه رفتار فردی چند مدیر بلکه «ساختارهای فسادزا» است. مدیر بانکی که تهجد و نمازشبش ترک نمی‌شود، نمی‌تواند سیستم اداره بانک را به سمت مستضعفین بچرخاند، و این سیستم است که بر او غلبه کرده و مسیر سرمایه‌داری را در پی خواهد گرفت. 🔹 و حال، این پرسش مطرح می‌شود که: در تبدیل ساختارهای فسادزا به ساختارهای عدالت آفرین، چه سهمی داشته‌ایم؟ حوزه‌های علمیه، علما و اساتید و محققین عرصه فقاهت که همواره در طول تاریخ منادی اخلاق و عدالت بوده‌اند، آیا سهم خود را اداء کرده‌اند یا اینکه بنای خویش را صرفا بر توصیه و نصیحت گذارده‌اند؟ به نظر می‌رسد، باید به میدان درآمد و نرم افزار اداره جامعه اسلامی را از متن وحی استخراج نمود و از اسارت اندیشه غربی رهانید، و سپس، توقع آن را داشت که عدالت اجتماعی تحقق یابد. و اگر گمان بریم که با نگارش کتاب و ارائه سخنرانی و توصیه‌نامه‌های مجازی بتوانیم کاری پیش ببریم، سخت به بیراهه رفته‌ایم. #شعائر_و_دینداری #دینداری_مردم @Tanbiholomah

✨ ما میخواهیم کشور را تبدیل کنیم به یک چنین کشوری با این.. نُه شاخص.. 🔺"و این بدون یک نسل جوان نخبه امکان‌پذیر نیست. یک نسلی باید وجود داشته باشد که این هدف را تأمین بکند. کسی در ضرورت این هدف نمیتواند تردید کند. اینکه ما موظّفیم به‌عنوان یک انسان، به‌عنوان یک مسئول، به‌عنوان یک مسلمان و به‌عنوان یک ایرانی -آن که اسلام را هم قبول ندارد، بالاخره ایرانی است؛ ایرانی بودن هم مسئولیّت‌آور است- به‌عنوان این چند منشأِ مسئولیّت، موظّفیم کشور را به اینجا برسانیم. خب، راهش چیست؟ 🔺راهش تربیت نسلی ...شجاع، باسواد، متدیّن، دارای ابتکار، پیش‌گام، خودباور، غیور -البتّه خوشبختانه ما امروز در نسل جوان بسیاری از این خصوصیّات را داریم امّا این بایستی گسترش پیدا کند- چنین نسلی لازم داریم. بایستی ایمان داشته باشد، سواد داشته باشد، غیرت داشته باشد، شجاعت داشته باشد، خودباوری داشته باشد، انگیزه‌ی کافی برای حرکت داشته باشد، توان جسمی و فکریِ حرکت داشته باشد، هدف را در نظر بگیرد، چشم را به اهداف دور متوجّه بکند و به تعبیر امیرالمؤمنین «اَعِرِ اللهَ جُمجُمَتَک»؛ زندگی خودش و وجود خودش را بگذارد در راه این هدف و با جدّیّت حرکت کند؛ در یک کلمه یعنی یک موجود انقلابی؛ معنای انقلابی این است. بعضی‌ها از روی دشمنی، انقلابی را بد معنا میکنند. انقلابی را به معنای بی‌سواد، بی‌توجّه، بی‌انضباط [میدانند]؛ https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=34703

✨#هندی‌ها هم برای عرض ارادت به #فرمانده به #میدان آمدند. #غروب_جمعه #سلام_فرمانده #یامهدی_فاطمه 🌷🇮🇷🌷

💠 برگزاری نخستین جشنواره ملی «قصه گویی قرآنی تبیین» 🔻 نخستین جشنواره ملی «قصه گویی قرآنی تبیین» به همت مؤسسه قرآن و عترت صراط نور و با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی برگزار می‌شود. این جشنواره ویژه تمامی رده‌های سنی بوده و تا مهلت ارسال آثار تا ۳۱‌ خرداد ماه ۱۴۰۱ ادامه دارد. همچنین اختتامیه آن در دهه ولایت، تیرماه ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد. دبیرخانه این جشنواره در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی، مشهد مقدس، مؤسسه قرآن و عترت صراط نور واقع شده و علاقمندان می‌توانند قصه‌های خود را در قالب فایل‌های ویدئویی و یا صوتی با حداقل ۳ و حداکثر ۶ دقیقه و حجم تقریبی ۳۰ مگابایت با محوریت کتاب‌های «قرآن کریم»، «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» اثر مهدی آذریزدی، مجموعه آثار کلر ژوبرت، کتاب هدیه‌های آسمانی مدارس و قصه‌های شفاهی بزرگتر‌ها ارسال نمایند. 🔻 علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند از طریق شماره ۰۹۱۵۹۸۴۵۳۴۶و آیدی @tabeen ۰۱ در تمامی پیام‌رسان‌ها اقدام نمایند. 🇮🇷 @Sh_Aviny

امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده است: " در #حیرت_دوران غیبت فقط کسانی بر دین خود ثابت قدم می مانند که با روح یقین مباشر و با مولا و صاحب خود مأنوس باشند." 📕 کمال الدین و تمام النعمه، ص 303 ╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯

معرفی کتاب 📚 من دیگر ما (مجموعه ۱۱ جلدی) نشر آیین فطرت نویسنده: محسن عباسی ولدی 📚 زن آقا نشر سوره مهر زهرا کاردانی یزد 📚 تربیت دینی کودک نشر معارف نویسنده: محی الدین حائری شیرازی 📚 آغازی برای پرواز (شیوه های دعوت به نماز در فرزندان) نشر معارف نویسنده: سید علیرضا تراشیون 📚 تربیت فرزند (کتاب سوم از مجموعه ادب الهی) نشر مصابیح الهدی نویسنده: حاج آقا مجتبی تهرانی 🌐 برای کسب اطلاعات بیشتر از این آثار، به سایت کرامت مراجعه بفرمایید. https://www.keraamat.ir/5-کتاب-مناسب-برای-تربیت-فرزند-از-نمایشگا/ ✅ @keraamat_ir

صوت کامل نشست نقد تربیتی برنامه عصر جدید ✅ @keraamat_ir

🔰 برنامه عصر جدید فرصت یا تهدید؟! 🔻استعداد توانمندی‌ خدادادی جسمی و هوش توانمندی خدادادی ذهنی آدمهاست. وقتی به هوش و استعداد، تلاش اضافه شود، شاهد نخبگی خواهیم بود و اگر در جامعه آدم های نخبه زیاد شوند، مثلاً نخبه ورزشی، کشاورزی، معلمی، مربیگری، تبلیغ و ... جامعه احساس رضایت می‌کند. کشوری که استعدادهای بیشتری را شکوفا و به تبع آن رضایت افراد جامعه از احساس موفقیت را بیشتر کند، جامعه خوبی است. برداشت من این است که رسانه با برنامه عصر جدید، مسئله استعدادیابی را الهام‌بخشی کرد. حال می‌توان از این موج رسانه‌ای استفاده کرد تا مطالبه گری جدی از آموزش و پرورش، کانون فکری پرورشی کودکان، حوزه هنری، بسیج و غیره انجام داد تا اتفاقات خوبی در کشور رقم بخورد. البته می‌توان این برنامه را یک تهدید در حوزه‌های شرعی و اخلاقی تلقی کرد اما پیشنهاد من این است که از ظرفیت مخاطب انبوه این برنامه استفاده کرد. آقای اسماعیلی. #تربیت_فرزند #عصر_جدید #تربیت_نوجوان #استاد_اسماعیلی ✅@keraamat_ir

🔰 *فلسفه برای کودک از طریق قصه ها* 🔻بچه‌ها را از طریق خواندن نوشته‌های خوب و نوشتن داستان به اندیشیدن وادارید. اول داستان خوب در اختیارشان قرار دهید تا بخوانند. بعد داستان را همراه او تحلیل کنید و بعد از او بخواهید درس‌های داستان را بگوید، سپس از بچه‌ها بخواهید هرکدام یک قصه بنویسند. من الان قصه موش و شتر را برای شما می‌گویم. موش کوچکی مهار شتر را به دست گرفته بود و او را به جلو می‌کشید و به خود می‌بالید که این منم که شتر را به جلو می‌کشم. شتر در پی موش می‌رفت و به اندیشه غرورآمیز او پی برده بود. با خود گفت فعلاً سرخوشی کن تا به موقع تو را به خودت بشناسانم! در راه به رودخانه بزرگی رسیدند که موش توانایی عبور از آن را نداشت. شتر به موش گفت برای چه ایستاده‌ای؟ مردانه گام بردار و به جلو برو! آخر تو جلودار من هستی! موش گفت این آب خیلی عمیق است. می‌ترسم غرق شوم. شتر پای خود را درون آب فرو کرد و گفت اینکه تا زانوی من است. از برای چه تو می‌ترسی؟ موش گفت، زانوی من کجا و زانوی تو کجا؟! شتر گفت گستاخی نکن بار دگر، تا نسوزد جسم و جانت زین شرر! موش گفت توبه کردم، مرا از این آب عبور ده. گفت بیا بر روی کوهان من سوار شو. من صدها چون تو را می توانم از این آب بگذرانم. بعد خود مولانا در این داستان نتیجه می‌گیرد که نباید غرور داشته باشیم. حضرت امام در جمله‌ای بسیار زیبا می‌فرمایند: به هیچ کس اتکا نکنید، جز به خداوند. به جوانان می‌گفتند به خودتان هم اتکا نکنید. این معنایش این نیست که شما کمید، بلکه به معنی بزرگی خداوند است. "خانم دکتر طوبی کرمانی." #تربیت_فرزند #قصه #استاد_کرمانی ✅@keraamat_i