eitaa logo
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
1.5هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
32 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اعمال روز مباهله 🔹روز بیست وچهارم ذی الحجه بنابر مشهور روزی است که مباهله حضرت رسول با مسیحیان نجران در آن اتفاق افتاده است و نیز در این روز بود که حضرت امیرالمؤمنین (ع) در حال رکوع انگشتر خود را به سائل داد و آیه «انما ولیّکم الله» در شأن ايشان نازل شد. 🔻در این روز چند عمل وارد شده است: 🔸غسل 🔸روزه 🔸دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است - (دو رکعت است در هر رکعت، یک مرتبه سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید، ده مرتبه آیة الکرسی و ده مرتبه سوره قدر خوانده می شود و بهتر است پیش از اذان ظهر خوانده شود) 🔸خواندن دعای مباهله 🔸صدقه دادن به فقرا 🔸زیارت حضرت امیرالمومنین علیه السلام 🔸خواندن زیارت جامعه کبیره @Nahjolbalaghe2
💠 بزرگترین فضیلت امیرالمومنین علی علیه السلام در قرآن از نظر امام رضا علیه السلام 🔰قالَ اَلْمَأْمُونُ يَوْماً لِلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَخْبِرْنِي بِأَكْبَرِ فَضِيلَةٍ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَدُلُّ عَلَيْهَا اَلْقُرْآنُ قَالَ فَقَالَ لَهُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَضِيلَتُهُ فِي اَلْمُبَاهَلَةِ قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ « فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَكَ مِنَ اَلْعِلْمِ فَقُلْ تَعٰالَوْا نَدْعُ أَبْنٰاءَنٰا وَ أَبْنٰاءَكُمْ وَ نِسٰاءَنٰا وَ نِسٰاءَكُمْ وَ أَنْفُسَنٰا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اَللّٰهِ عَلَى اَلْكٰاذِبِينَ» فَدَعَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ فَكَانَا اِبْنَيْهِ وَ دَعَا فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ فَكَانَتْ فِي هَذَا اَلْمَوْضِعِ نِسَاءَهُ وَ دَعَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَكَانَ نَفْسَهُ بِحُكْمِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدْ ثَبَتَ أَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ أَجَلَّ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَفْضَلَ فَوَجَبَ أَنْ لاَ يَكُونَ أَحَدٌ أَفْضَلَ مِنْ نَفْسِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِحُكْمِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ 🔸روزى مأمون به حضرت رضا عليه‏السلام گفت: بزرگ ترين فضيلت امیرالمؤمنین علیه السلام كه قرآن بر آن دلالت دارد، چيست؟ 🔸حضرت رضا عليه ‏السلام به او فرمود: «فضیلتی که در مباهله است.زیرا خداوند عزّوجلّ می فرماید: 🔹«فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ». 🔸پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله، حسن و حسين عليهما‏السلام را فرا خواند. پس اين دو، پسران او حساب شدند، و فاطمه عليهاالسلام را نيز فرا خواند. که آن حضرت مصداق زنان مذکورِ او در آیه حساب شد. سپس امیرالمؤمنین عليه ‏السلام را فرا خواند. پس به حكم خدا، امیرالمؤمنین عليه ‏السلام، نفسِ پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله است. از طرفى مى‏دانيم كه هيچ يك از مخلوقات خداوند سبحان، بزرگوارتر و برتر از پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله نيست. پس لازم است كه به حكم خدا هيچ كس برتر از نفس پيامبر خدا صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله نباشد». 📗بحار الأنوار ج35 ص257 @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۹۵ تا ۹۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی و به دنبال آن به
📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۹۵ تا ۹۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی در نهج البلاغه مى خوانیم: شَتّانَ ما بَیْنَ عَمَلَیْنِ: عَمَل تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ وَ عَمَل تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبْقَى أَجْرُهُ: بسیار تفاوت دارد عملى که لذتش از میان مى رود و مسئولیتش باقى مى ماند، و عملى که درد و رنجش مى رود و اجرش باقى است .(۳) * * * ۲ ـ برابرى مرد و زن بى شک، زن و مرد تفاوتهائى از نظر جسم و روح دارند و به همین دلیل، در احراز پستهاى اجتماعى متفاوتند، و هر کارى از کسى ساخته است، ولى هیچ یک از اینها دلیل بر تفاوت شخصیت انسانى آنها، و یا تفاوت مقامشان در پیشگاه خدا نیست، و از این نظر هر دو کاملاً برابرند. و به همین دلیل، معیارى که بر شخصیت و مقام معنوى آنها، حکومت مى کند، یک معیار بیش نیست، و آن ایمان است، عمل صالح و تقوا، که امکان دسترسى هر دو به آن یکسان است. آیات فوق، با صراحت این حقیقت را بیان کرده، و دهان بیهوده گویانى را که در گذشته یا حال در شخصیت انسانى زن، شک و تردید داشتند، و یا براى او مقامى پائینتر از مقام انسانى مرد قائل بودند مى بندد. ضمناً، منطق اسلام را در این مسأله مهم اجتماعى آشکار مى سازد، و ثابت مى کند که: بر خلاف پندار کوته فکران، اسلام دین مردانه نیست، به همان مقدار که به مردان تعلق دارد، به زنان نیز تعلق دارد. این هر دو جنس، در صورتى که در مسیر اعمال صالح گام بردارند، گامى مثبت و سازنده ـ که از انگیزه هاى ایمانى مدد گیرد ـ هر دو به یکسان داراى حیات طیّبه خواهند بود، و هر دو از اجر و پاداش مساوى در پیشگاه خدا بهره مند مى شوند و موقعیت اجتماعى آنها نیز همانند خواهد بود مگر این که: از نظر ایمان و عمل صالح، بر دیگرى برترى یابد. * * * ۳ ـ ریشه هاى عمل صالح از ایمان سیراب مى گردد عمل صالح، آن چنان مفهوم وسیع و گسترده اى دارد که تمام فعالیتهاى مثبت و مفید و سازنده در همه زمینه هاى علمى، فرهنگى، اقتصادى، سیاسى و نظامى و مانند آن را شامل مى شود. از اختراع دانشمندى که براى کمک به انسانها سالها زحمت کشیده، گرفته، تا مجاهدتهاى شهید جان بر کفى که در صحنه مبارزه حق و باطل، آخرین قطره هاى خون خود را نثار مى کند، و از درد و رنجى که مادر با ایمانى به هنگام آوردن نوزاد و سپس براى تربیت او متحمل مى شود، گرفته، تا زحماتى که دانشمندان براى نوشتن کتابهاى پر ارجشان مى کشند، همه را فرا مى گیرد. از بزرگترین کارها همچون رسالت انبیا، تا کوچکترین برنامه ها همچون کنار زدن یک سنگ کوچک از وسط جاده، همه در این مفهوم وسیع جمع است. اکنون در اینجا این سؤال پیش مى آید که: چرا این عمل صالح مقید به قید ایمان شده است در حالى که انجام آن ،بدون ایمان نیز امکان دارد، و در مواردى دیده شده است؟. پاسخ این سؤال یک نکته است و آن این که: اگر انگیزه ایمان در کار نباشد غالباً عمل آلوده مى شود، و اگر آلوده نشود بسیار استثنائى است، و اما اگر ریشه هاى درخت عمل صالح از آب توحید و ایمان به اللّه سیراب گردد، کمتر ممکن است آفاتى همچون عجب و ریا و تظاهر و خودبینى و تقلب و منت گذارى و امثال آن، در آن راه یابد. و به همین دلیل، قرآن مجید غالباً این دو را با هم پیوند مى دهد چرا که پیوندشان یک واقعیت عینى و ناگسستنى است. ✔️پی نوشت: ۳ ـ نهج البلاغه ، کلمات قصار، شماره ۱۲۱. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✅ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: هر کس دل مومنی را بشکند سپس تمام دنیا را به او هدیه بدهد باز گناهش جبران نمی‌شود و در برابر این کار پاداشی ندارد. 📚بحار الانوار_جلد ۲_صفجه ۱۵۰ @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و شانزدهم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ﺗﺎﺟﮕﺬﺍﺭﻱ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺑﺸﺮﺣﻲ
. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و هفدهم 🔷 ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 8 ﺹ 410 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﻣﺠﺎﺯ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ: ﻋﻤﻢ ﺑﻀﻢ ﺍﻭﻝ، ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﺑﻤﻌﻨﻲ: ﺳﻮﺩ، ﻳﻌﻨﻲ ﺳﺮﻭﺭﻱ ﻳﺎﻓﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺎﺟﻬﺎﻱ ﻋﺮﺏ ﻋﻤﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺠﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ: ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ: ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﻧﻬﺎﺩ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺮﺏ ﻭﻗﺘﻴﻜﻪ ﺗﺎﺝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻛﺴﻲ ﮔﺬﺍﺭﺩﻧﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻣﻌﻤﻢ، ﻭ ﺭﺳﻢ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ: ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻱ ﺭﺍ ﺑﺴﺮﻭﺭﻱ ﻭ ﺁﻗﺎﺋﻲ ﻣﻨﺼﻮﺏ ﻣﻴﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺳﺮﺧﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﻓﺮﺱ ﭼﻮﻥ ﺗﺎﺝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﮕﺬﺍﺭﺩﻧﺪ ﺑﺎﻭ ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﻣﺘﻮﺝ: ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﺷﺪﻩ. ﻭ ﺷﺒﻠﻨﺠﻲ ﺩﺭ " ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺎﺑﺼﺎﺭ " ﺹ 25- " ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺘﺎﺝ " ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺘﻪ: ﻣﺮﺍﺩ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﻋﻤﺎﻣﻪ، ﺯﻳﺮﺍ ﻋﻤﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺗﺎﺝ‌ﻫﺎﻱ ﻋﺮﺏ ﺍﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺁﻣﺪﻩ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﻣﺒﻨﻲ ﺩﺭ ﺁﻧﺮﻭﺯ (ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ) ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺑﻬﻴﺌﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﻌﺮ ﺑﺮ ﻋﻈﻤﺖ ﻭ ﺟﻠﺎﻝ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺑﻮﺩ. ﺁﺭﻱ. ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﺁﻥ " ﺳﺤﺎﺏ " ﺑﻮﺩ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻋﻈﻴﻢ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺷﺨﺺ ﺗﺎﺝ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﺷﺪﻩ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﻤﻘﺎﻡ ﺍﻣﺎﺭﺕ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﻣﺎﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻭ ﻣﻨﺼﻮﺏ ﮔﺸﺘﻪ، ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻕ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻭ ﻗﺎﻳﻢ ﻣﻘﺎﻡ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺍﺳﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ. ﺣﺎﻓﻆ، ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺷﻴﺒﻪ ﻭ ﺍﺑﻮ ﺩﺍﻭﺩ ﻃﻴﺎﻟﺴﻲ ﻭ ﺍﺑﻦ ﻣﻨﻴﻊ ﺑﻐﻮﻱ ﻭ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺑﻴﻬﻘﻲ، ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 8 " ﻛﻨﺰ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ " ﺹ 60 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻭ ﻗﺴﻤﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻟﻔﻆ ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ: ﻃﺮﻓﻲ ﺍﺯ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺷﻢ ﺍﻓﻜﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﺭ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﻣﺮﺍ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎﺋﻲ ﻳﺎﺭﻱ ﻭ ﻛﻤﻚ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﻫﺎﺋﻲ ﺑﺎﻳﻦ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻭ ﺣﺎﺋﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﻛﻔﺮ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺳﻴﺪ ﺍﺣﻤﺪ ﻗﺸﺎﺷﻲ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﻟﺴﻤﻂ ﺍﻟﻤﺠﻴﺪ " ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻴﻮﻃﻲ ﺍﺯ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﭼﻬﺎﺭﮔﺎﻧﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۹۵ تا ۹۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی در نهج البلاغه
📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۹۵ تا ۹۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی لازم است در اینجا با ذکر یک مثال، این مسأله را روشنتر سازیم: فرض کنید دو نفر هر کدام دست به ساختن بیمارستانى زده اند، یکى انگیزه الهى دارد و براى خدمت به خلق خدا، این کار را کرده، اما دیگرى هدفش تظاهر و رسیدن به یک موقعیت اجتماعى است. ممکن است در یک نظر سطحى فکر کنیم: بالاخره هر دو بیمارستان مى سازند و مردم از عمل آنها یکسان استفاده خواهند کرد، درست است که یکى پاداش الهى دارد و یکى ندارد، ولى عمل آنها ظاهراً با یکدیگر متفاوت نیست. اما همان گونه که گفتیم این محصول یک مطالعه سطحى است، اگر بیشتر دقت کنیم خواهیم دید، خود این دو عمل، در جهات مختلف با یکدیگر متفاوتند، فى المثل: نفر اول به سراغ محله اى از شهر مى رود که مستضعفان و نیازمندان در آن بیشترند، و گاه در یک محله گمنام که مسیر رفت و آمد نیست، اقدام به این عمل مى کند، ولى نفر دوم به سراغ نقطه اى مى رود که بیشتر در چشمها است هر چند در آنجا نیاز بسیار کمترى است. نفر اول، در انتخاب مصالح و کیفیت ساختمان آینده هاى دور را در نظر مى گیرد، و آن چنان زیر بنا را مى سازد که صدها سال بماند. اما نفر دوم، غالباً به سراغ این مى رود که: ساختمان زودتر بر پا و افتتاح شود و جار و جنجال راه بیندازد، و نتیجه مورد نظرش را بگیرد. نفر اول، دنبال تحکیم باطن کار مى رود، و نفر دوم، به زرق و برق ظاهر مى چسبد. همچنین در انتخاب بخشهاى درمانى، دکترها، پرستارها و سایر نیازمندیهاى این بیمارستان میان این دو، تفاوت بسیار است، چرا که همواره انگیزه هاى مختلف، خود را در تمام مسیر عمل نشان مى دهند و یا به تعبیر دیگر عمل را به رنگ خود در مى آورند. * * * ۴ ـ حیات طیّبه چیست؟ مفسران در معنى حیات طیّبه (زندگى پاکیزه) تفسیرهاى متعددى آورده اند: بعضى، آن را به معنى روزى حلال تفسیر کرده اند. بعضى، به قناعت و رضا دادن به نصیب. بعضى، به رزق روزانه. بعضى، به عبادت توأم با روزى حلال. و بعضى، به توفیق بر اطاعت فرمان خدا و مانند آن. ولى شاید، نیاز به تذکر نداشته باشد که حیات طیّبه، مفهومش آن چنان وسیع و گسترده است که همه اینها و غیر اینها را در بر مى گیرد، زندگى پاکیزه از هر نظر، پاکیزه از آلودگى ها، ظلم ها و خیانت ها، عداوت ها و دشمنى ها، اسارت ها و ذلت ها و انواع نگرانى ها و هرگونه چیزى که آب زلال زندگى را در کام انسان ناگوار مى سازد. ولى با توجه به این که: در دنبال آن، سخن از جزاى الهى به نحو احسن به میان آمده استفاده مى شود که حیات طیّبه مربوط به دنیا است و جزاى احسن مربوط به آخرت. جالب این که: در روایتى که در نهج البلاغه از امیرمؤمنان على(علیه السلام) نقل شده مى خوانیم: وَ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً ، فَقالَ: هِیَ الْقَنَاعَةُ: از امام پرسیدند: منظور از جمله فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً چیست؟ فرمود: قناعت است .(۴) بدون شک، مفهوم این تفسیر، محدود ساختن حیات طیّبه به قناعت نمى باشد، بلکه بیان مصداق است ولى مصداقى است بسیار روشن، چرا که اگر تمام دنیا را به انسان بدهند ولى، روح قناعت را از او بگیرند، همیشه در آزار و رنج و نگرانى به سر مى برد. به عکس، اگر انسان روح قناعت داشته باشد، و از حرص و آز و طمع بر کنار گردد، همیشه آسوده خاطر و خوش است. همچنین، در بعضى از روایات دیگر حیات طیّبه به معنى رضا و خشنودى از آنچه خدا داده است تفسیر شده که آن هم با قناعت قریب الافق است. ولى، هرگز نباید به این مفاهیم جنبه تخدیرى داد، بلکه هدف اصلى از بیان رضا و قناعت، پایان دادن به حرص، آز، طمع و هوا پرستى است که عامل تجاوزها، استثمارها، جنگها و خونریزى ها، و گاه عامل ذلت و اسارت است. ✔️پی نوشت: ۴ ـ نهج البلاغه ، کلمات قصار، شماره ۲۲۹. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
📝 شرح و تفسیر خطبه ۸۶ بخش دوم 💡بيانگر همه چيز! ↩️در بخش گذشته از اين خطبه، اشاره اى به مسأله اتمام
📝 شرح و تفسیر خطبه ۸۶ بخش دوم نکته: 1- هر چه بخواهيد در قرآن است! جمله «وَ أَنْزَلَ عَلَيْکُمُ الْکِتَابَ تِبْيَاناً لِکُلِّ شَيْء» که بر گرفته از آيه 89 سوره نحل است، حقيقت مهمّى را در بر دارد که براى همه قابل دقّت است. مسلّم است که منظور از اين جمله، اين نيست که قرآن دائرة المعارف بزرگى است که تمام جزييات علوم مختلف از رياضيّات و جغرافيا و شيمى و فيزيک گرفته تا علوم انسانى و مکاتب مختلف فلسفى را بيان کرده است; بلکه منظور اين است که قرآن، تمام آنچه را به خاطر آن نازل شده است و هدف اصلى اين کتاب آسمانى را تشکيل مى دهد -که همان مسأله انسان سازى و سعادت بشر در تمام زمينه هاست- در بر دارد: معارف دينى، حقايق مربوط به مبدأ و معاد، وظايف انسان در پيشگاه خدا، وظايف انسانها در برابر يکديگر، مسائل اخلاقى، مسائل اجتماعى و نيازهاى اقتصادى، همه را بيان کرده; گاه انگشت روى جزئيات گذاشته و تمام ريزه کارى ها را بيان نموده (مانند احکام مربوط به قراردادهاى مالى و اسناد بدهکارى که در طولانى ترين آيه قرآن (آيه 282 بقره) هيجده حکم درباره آن بيان شده) و گاه به بيان اصول کلّى و قواعد عامّه که از قبيل «بَابٌ يَنْفَتِحُ مِنْهُ أَلْفُ بَاب; درى است که هزار در از آن گشوده مى شود» بسنده کرده است. اين تعبير قرآنى که در خطبه بالا و روايات معصومين روى آن تکيه شده، به مسلمانان گوشزد مى کند که هر هدايتى را مى خواهند، در قرآن جستجو کنند. 2- پاسخ به يک پرسش: در اينجا سئوالى پيش مى آيد که با وجود قرآن مجيد - با اين اوصاف - ديگر چه نيازى به سنّت پيامبر و جانشينان معصوم اوست؟ پاسخ اين سؤال روشن است و آن اينکه بسيارى از آيات، نياز به شرح و تفسير و بيان شرايط و ذکر موارد استثنا دارد و يا متشابهاتى است که بايد در پرتو محکمات به وسيله معصومين(عليهم السلام) تفسير شود. فى المَثَل، قرآن سخن از «زکات» به ميان آورده و تنها اصناف هشتگانه مستحقّين را بر شمرده; ولى اجناسى که زکات به آنها تعلّق مى گيرد و مقدار نصاب و شرايط مربوط به گذشت سال و شرايط مستحقّين و نحوه جمع آورى و چگونگى پرداخت اينها، نياز به تفسيرهايى است که نزد پيشوايان معصوم است. به علاوه، گذشت زمان مسائل تازه اى را مى آفريند که بايد براى استنباط احکام آنها، به ريشه ها و اصولى که در «کتاب اللّه» هست، مراجعه کرد و براى اينکه از هرگونه اشتباه در امان بمانيم، بايد اين کار با راهنمايى معصوم صورت گيرد. اين نکته نيز قابل توجّه است که قرآن دعوت کلّى و عمومى به سوى همه علوم و دانش ها کرده و مراجعه به اهل اطّلاع را در هر مسأله اى از مسائل مورد نياز، لازم شمرده است. * * * فرصت را غنيمت بشمريد! به دنبال هشدارهايى که امام(عليه السلام) در بخش پيشين اين خطبه، درباره اتمام حجّت الهى بر همه انسانها داد، اين بخش به نتيجه گيرى مفيد و مهمّى پرداخته، مى فرمايد: «حال که چنين است، باقيمانده عمر خويش را دريابيد و به خاطر آن، صبر و استقامت پيشه کنيد! (صبر و استقامت در برابر عوامل گناه و مشکلات اطاعت).» (فَاسْتَدْرِکُوا بَقِيَّةَ أَيَّامِکُمْ، وَاصْبِرُوا لَهَا أَنْفُسَکُمْ). سپس در مقام استدلال برآمده، مى افزايد: «زيرا باقيمانده عمر، در برابر ايّام زيادى که از شما به غفلت گذشته است و به پند و موعظه توجّه نشده، بسيار کم است» (فَإِنَّهَا قَلِيلٌ فِي کَثِيرِ الاَْيَّامِ الَّتِي تَکُونُ مِنْکُمْ فِيهَا الْغَفْلَةُ، وَ التَّشَاغُلُ عَنِ الْمَوْعِظَةِ). واقعيّت نيز چنين است که اگر ساعات و روزهاى توجّه و بيدارى عمر انسان محاسبه شود، در برابر ايّامى که به غفلت و بوالهوسى گذشته و انسان خود را به دنيا و شهوات سرگرم ساخته است، چيز اندکى است; حال که چنين است، بايد باقيمانده عمر را از خطر غفلت و بى خبرى نجات داد و شرط آن، استفاده از سلاح صبر و استقامت است; چرا که هم حفظ هوشيارى، صبر مى طلبد و هم پاى مردى در طريق اطاعت و پرهيز از معصيت. به همين دليل در روايات اسلامى «صبر در برابر ايمان، به منزله سر در برابر تن» شمرده شده است.(9) ✔️پی نوشت: 9. على عليه السلام مى فرمايد: «وَ عَلَيْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإنَّ الصَّبْرَ مِنَ الاِْيمَانِ کَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ» (نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 82). ↩️ادامه دارد...  @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌺 امام صادق علیه‌السلام : 🌹هنگامی که نماز صبح را خواندید اول صبح در پی روزی حلال بشتابید که خداوند به شما روزی خواهد داد و یاریتان خواهد کرد . 📚 کافی ، ج ۵ ص ۷۹ ‌@Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و هفدهم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 8 ﺹ 410 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ
. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و هجدهم 🔷 ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 8 " ﻛﻨﺰ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ " ﺹ 60 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﻨﺪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺷﺨﻴﺮ ﺍﺯ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﻱ ﺑﺤﺮﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺎﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﻋﺪﻱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺑﺴﺖ ﻭ ﻃﺮﻓﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺍﻓﻜﻨﺪ، (ﺩﻳﻠﻤﻲ). ﻭ ﺍﺯ ﺣﺎﻓﻆ ﺩﻳﻠﻤﻲ، ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﭼﻮﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺳﺤﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩ ﺑﺎﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻳﺎ ﻋﻠﻲ، ﺍﻟﻌﻤﺎﺋﻢ ﺗﻴﺠﺎﻥ ﺍﻟﻌﺮﺏ. ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻤﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺗﺎﺟﻬﺎﻱ ﻋﺮﺑﻨﺪ. ﻭ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﺷﺎﺫﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺷﻴﻮﺥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﻪ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﻱ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﻭ ﻋﻘﺐ ﺍﻭ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ، ﺳﭙﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺎﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺭﻭﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ، ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩ، ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺎ ﻣﻦ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﻮ، ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﺮﺩ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭ ﺑﺎﺻﺤﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﺎﺝ‌ﻫﺎﻱ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺣﺎﻓﻆ، ﺍﺑﻮ ﻧﻌﻴﻢ ﺩﺭ " ﻣﻌﺮﻓﻪ ﺍﻟﺼﺤﺎﺑﻪ " ﻭ ﻣﺤﺐ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻃﺒﺮﻱ، ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 3 " ﺍﻟﺮﻳﺎﺽ ﺍﻟﻨﻀﺮﻩ " ﺹ 217 ﺍﺯ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺎﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﻋﺪﻱ ﻧﻬﺮﻭﺍﻧﻲ ﺑﺎ ﺫﻛﺮ ﺳﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻱ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﻭ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺍﻓﻜﻨﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺯﺭﻗﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 5 " ﺷﺮﺡ ﺍﻟﻤﻮﺍﻫﺐ " ﺹ 10 ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ. ﻭ ﺷﻴﺦ ﺍﻟﺎﺳﻠﺎﻡ ﺣﻤﻮﻳﻨﻲ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ ﺍﺯ " ﻓﺮﺍﻳﺪ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻧﻴﻊ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩﻳﻜﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺣﻔﺎﻅ ﻭ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺩﻗﺖ ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺭﺍﺷﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻱ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻞ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺪﺭ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﺑﻔﺮﺷﺘﮕﺎﻧﻲ ﻳﺎﺭﻱ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ (ﻋﻤﺎﻣﻪ) ﺳﺪ ﻭ ﺣﺎﺋﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻭ ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ، ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﺑﻌﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻃﺮﻓﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺪﻭﺵ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺍﻓﻜﻨﺪ، ﻭ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻲ ﺳﻌﻴﺪ ﺷﺎﺷﻲ (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 1 ﺹ 170 ﮔﺬﺷﺖ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩ (ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺳﺤﺎﺏ) ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﺟﻠﻮ ﻭ ﻋﻘﺐ ﺍﻭ ﺍﻓﻜﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺭﻭ ﺑﻤﻦ ﻛﺮﺩ، ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺭﻭ ﻧﻤﻮﺩ، ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭘﺸﺖ ﺑﻤﻦ ﻛﻦ، ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﭘﺸﺖ ﻧﻤﻮﺩ، ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2