📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۱۰۵ و ۱۰۶ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ در اخبار جرائد آمده بود: یک جوان دانشجو بر اثر یک تکان شدید مغزى در یک حادثه رانندگى، تقریباً تمام گذشته خود را فراموش کرده است! در حالى که از جهات دیگر سالم است، برادر و خواهر خود را نمى شناسد و از این که مادرش او را در آغوش مى فشارد، و مى بوسد وحشت مى کند که: این زن بیگانه با من چه کار دارد؟ او را به زادگاهش مى برند، به اطاقى که در آن بزرگ شده، به کارهاى دستى و تابلوهاى نقاشى خودش مى نگرد، ولى مى گوید: این نخستین بار است که چنین اطاق و تابلوى را مشاهده مى کند!! شاید فکر مى کند از کره دیگرى به این کره قدم گذارده است که همه چیز براى او تازگى دارد. شاید از میان چند میلیارد سلول مغز او، تنها چند سلول ارتباطى که گذشته را با حال پیوند مى داده، از کار افتاده باشد، ولى همین به هم خوردن تنظیم جزئى چه اثر وحشتناکى به بار آورد؟! آیا جامعه انسانى مى تواند با انتخاب لا نظام ، هرج و مرج، ظلم و ستم، نابسامانى و ناهنجارى، خود را از مسیر رودخانه عظیم جهان آفرینش که همه در آن با برنامه منظم پیش مى روند کنار بکشد؟! آیا مشاهده وضع عمومى جهان، ما را به این فکر نمى اندازد که بشریت نیز، خواه ناخواه باید در برابر نظام عالم هستى، سر فرود آرد و قوانین منظم و عادلانه اى را بپذیرد، به مسیر اصلى بازگردد، و هم رنگ این نظام شود؟! نظرى به ساختمان دستگاه هاى گوناگون و پیچیده بدن هر انسان که مى افکنیم! از قلب و مغز گرفته، تا چشم و گوش و زبان، و حتى یک پیاز مو، مى بینیم همه آنها تابع قوانین و نظم و حسابى هستند، با این حال چگونه جامعه بشریت بدون پیروى از ضوابط، مقررات و نظام صحیح عادلانه مى تواند برقرار بماند؟ ما خواهان بقاى بشریت هستیم و براى آن تلاش مى کنیم منتها هنوز سطح آگاهى اجتماع ما به آن حد نرسیده که: بدانیم ادامه راه کنونى منتهى به فنا و نابودى ما مى شود، ولى کم کم بر سر عقل مى آئیم و این درک و رشد فکرى براى ما حاصل مى گردد. ما خواهان منافع خویشتن هستیم، ولى هنوز نمى دانیم ادامه وضع فعلى منافع ما را بر باد مى دهد، اما تدریجاً ارقام و آمار زنده و گویا را مثلاً در مورد مسابقه تسلیحاتى در برابر چشممان مى گذاریم و مى بینیم چگونه نیمى از فعال ترین نیروهاى فکرى و جسمانى جوامع جهان و نیمى از ثروت ها و سرمایه هاى بزرگ در این راه، به هدر مى رود، نه تنها به هدر مى رود بلکه در مسیر نابود کردن نیم دوم به کار مى افتد! هم زمان با افزایش سطح آگاهى، به روشنى مى یابیم که باید به نظام عمومى عالم هستى بازگردیم و با آن هم صدا شویم. و همان طور که واقعاً جزئى از این کل هستیم، عملاً هم باید چنین باشیم تا بتوانیم به اهداف خود در تمام زمینه ها برسیم. نتیجه این که: نظام آفرینش، دلیل روشنى بر پذیرش یک نظام صحیح اجتماعى در آینده، در جهان انسانیت خواهد بود، و این همان چیزى است که از آیه مورد بحث و احادیث مربوط به قیام مصلح بزرگ جهانى (مهدى ارواحنا فداه) استفاده مى شود.(۵) ✍ پی نوشت: ۵ ـ قابل توجه این که این بحث، در شب پانزدهم ماه شعبان ۱۴٠۲ که مصادف با میلاد مسعود حضرت مهدى امام زمان (ارواحنا له الفداء) است نوشته شده، این بحث را در زمانى مى نویسیم که: مردم مسلمان ما از دو جهت شادند و خود را آماده براى جشن هاى با شکوهى کرده اند: از جهت تقارن با میلاد مسعود حضرت مهدى(علیه السلام). و از جهت پیروزى هاى چشم گیرى که در جبهه هاى جنگ نصیب لشکر اسلام شده است، و خدا را بر این تقارن ها شکر مى گوئیم. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۰بخش سوم ☀️ اهل بیت، ستارگان هدایت ✔️ نکته ها: 1- يک حديث پرمعنا آنچه امام(عليه السلام) در اين بخش از خطبه، در مورد آل محمّد(صلى الله عليه وآله) و تشبيه آنها به ستارگان آسمان بيان فرموده، در واقع اقتباسى است از حديث معروف پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) که درباره آنها فرموده است: «أَلنُّجُومُ أَمَانٌ لاَِهْلِ الأَرْضِ مِنَ الْغَرقِ، وَ أَهْلُ بَيْتِي أَمَانٌ لاُِمَّتِي مِنَ الاِْخْتِلاَفِ; ستارگان، مايه امنيّت و نجات ازغرق شدن براى اهل زمين هستند (زيرا در مسافرت هاى دريايى، با کمک ستارگان به مقصد مى رسيدند) و اهل بيت من، سبب امان و نجات امّتم از اختلافات هستند.» اين حديث را «حاکم نيشابورى» از علماى معروف اهل سنّت در کتاب «مستدرک» از «ابن عبّاس» نقل مى کند و به دنبال آن مى گويد: «هذا حَديثٌ صَحيحُ الإِسْنَادِ; اين حديثى است که سندش صحيح است».(5) عدّه ديگرى از معاريف اهل سنّت نيز، اين حديث يا شبيه آن را از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نقل کرده اند; از جمله «حموينى» در «فرائد السمطين» «ابن حجر» در «صواعق»، «محمّد بن صبان» در «اسعاف الراغبين» و غير آنان.(6) مرحوم «علاّمه مجلسى» در بحث امامت «بحارالأنوار» بابى تحت عنوان «إِنَّهُمْ أَمَانٌ لاَِهْلِ الأَرْضِ مِنَ الْعَذَابِ» ذکر کرده، که در آن احاديث متعدّدى از طرق اهل بيت(عليهم السلام) آورده و در ضمن تصريح مى کند که «احمد بن حنبل» نيز در مسندش اين حديث را از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نقل کرده است. (7) روشن است که تشبيه اهل بيت(عليهم السلام) به ستارگان، به دلالت التزامى بر آنچه که امام(عليه السلام) در خطبه بالا فرموده نيز دلالت دارد; چرا که طبيعت ستارگان آسمان چنين است که هر زمان يکى از آنها در افق مغرب غروب کند، ديگرى در افق مشرق طلوع مى کند. اضافه بر اين، تعبير «أُمَّتي» که در حديث آمده، نشان مى دهد که تمام امّت پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در طول زمان مى توانند از هدايت هاى اهل بيت(عليهم السلام) بهره مند شوند درنتيجه، هميشه امامى از اهل بيت(عليهم السلام) در ميان امّت خواهد بود. 2- آخرين مرحله تکامل نعمت هاى الهى اين نکته نيز قابل توجّه است که تکامل نعمت هاى الهى در پرتو اهل بيت(عليهم السلام) در هر زمان خواهد بود، ولى نهايت کمال آن در عصر ظهور حضرت مهدى(عليه السلام) ارواحنا فداه است. همان گونه که در حديثى که مرحوم «ابن ميثم» در شرح خطبه بالا نقل کرده است، استفاده مى شود. او مى گويد: من در خطبه اى از آن حضرت سخنى يافتم که در واقع مى تواند شرح خطبه مورد بحث باشد; آنجا که مى گويد: «يَا قَوْمِ اعْلَمُوا عِلْماً يَقِيناً! إِنَّ الَّذِي يَسْتَقْبِلُ قَائِمُنَا مِنْ أَمْرِجَاهِلِيّتِکُمْ لَيْسَ بِدوُنِ مَا اسْتَقْبَلَ الرَّسُولُ مِنْ أَمْرِجَاهِلِيَّتِکُمْ... وَ لَعَمْرِي لَيَنْزِعَنَّ عَنْکُمْ قُضَاةُ السُّوءِ، وَ ليَقْبِضَنَّ عَنْکُمْ الْمَرَاضَِينَ (المرائين) وَ لَيَعْزِلَنَّ عَنْکُمْ أُمَرَاءَ الْجَوْرِ، وَ لَيُطَهِّرَنَّ الأَرْضَ مِنْ کُلِّ غَاشٍّ وَ لَيَعْمَلَنَّ فِيکُمْ بِالْعَدْلِ، وَ لَيَقُومَنَّ فِيکُمْ بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ; اى مردم! به يقين بدانيد جاهليّتى که امام قائم، ما با آن روبه رو مى شود، کمتر از جاهليتى که پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) با آن روبه رو شد، نخواهد بود... و به جان خودم سوگند! که او تمام قضات فاسد را از جامعه شما دور مى کند و امتياز طلبان و سازشکاران (يا رياکاران) را بر مى گيرد و حاکمان جور را معزول مى سازد و زمين را از هر خيانتکارى پاک مى کند و در ميان شما به عدل رفتار مى نمايد و معيارهاى صحيح را در ميان شما بر پا مى دارد.»(8) **** ✍ پی نوشت: 5. مستدرک حاکم، جلد 3، صفحه 149. (طبق نقل إِحقاق الحق، جلد 9، صفحه 294). 6. براى آگاهى بيشتر به احقاق الحق، جلد 9، صفحه 294 تا 296 مراجعه شود. 7. بحارالانوار، جلد 27، صفحه 308 به بعد. 8. شرح نهج البلاغه ابن ميثم، جلد 3، صفحه 9.   ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝شرح صوتی خطبه های نهج البلاغه 🎙 خطبه: ۱۰۰ ☀️ اهل بیت، ستارگان هدایت @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ عَن رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله: إنَّ الدّينارَ وَالدِّرهَمَ أهْلَكا مَنْ كانَ قَبلَكُم وَ هُما مُهْلِكاكُم. ☀️پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: دينار و درهم، كسانى راكه پيش از شما بودند، نابودكرد و آن دو شما را هم به نابودى مى كشند. 📙كافى ج 2 ص 316 ح 6. @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️امام رضا علیه‌السلام و روابط با خانواده و اجتماع 🎙استاد حسینی قمی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و بیست و سه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی " ﺻﺎﻋﺪ " ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﻛﻤﻴﺖ، ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺣﺴﻴﻦ (ﻉ) ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: [ ﺻﻔﺤﻪ 31] ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ، ﺷﺎﻋﺮ ﻣﺎ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ) ﺍﺳﺖ. ﺳﭙﺲ ﻗﺪﺣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﻮﻳﻖ (ﺷﺮﺑﺖ) ﺑﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺯﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﻧﻮﺷﺎﻧﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﺁﺷﺎﻣﻴﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺳﻴﺼﺪ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﺑﺎ ﺍﺳﺒﻲ ﺳﻮﺍﺭﻱ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﺩﻳﺪﻩ‌ﻫﺎﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﺍﺷﻚ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ، ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﻡ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺭﻱ، ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﺭﻡ. " ﺍﻏﺎﻧﻲ " ﺟﻠﺪ 15 ﺻﻔﺤﻪ 123. ﻭ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺲ ﺩﺍﺩﻥ ﺻﻠﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺨﺼﻴﺖ‌ﻫﺎﻱ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﺑﻨﻲ ﻫﺎﺷﻢ، ﻣﻜﺮﻣﺖ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺕ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻋﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﺎﺩ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﺩ، ﻭ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻮﺍﻩ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ، ﺑﺮ ﺻﻤﻴﻤﻴﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻭﻟﺎﻳﺖ، ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﻛﻲ ﻧﻴﺖ، ﻧﻴﻜﻮﺋﻲ ﻋﻘﻴﺪﺕ، ﺭﺳﻮﺥ ﺩﻳﻦ، ﺍﺑﺎﺀ ﻧﻔﺲ، ﺑﻠﻨﺪﻱ ﻫﻤﺖ، ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻱ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﻣﻘﺪﺱ ﻋﻠﻮﻱ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﺳﺨﻨﺶ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ (ﻉ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﺖ ﻣﺪﺡ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﻭ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ " ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﻴﻬﺎ ﺭ ﺻﺮﻳﺢ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﮔﺬﺭﺍﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺷﻤﺎ ﺟﺰ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺣﻘﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺟﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺳﺖ: ﻫﺎﻥ ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻛﺲ ﻧﺪﺍﻧﺪ (ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻧﻴﺎﻳﺪ) ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﻫﻢ ﻭ ﺩﻳﻨﺎﺭﻱ ﺑﮕﻴﺮﻡ، ﺗﺎ ﺧﺪﺍﻱ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ. ﻭ ﻗﻮﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺭﻱ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ‌ﺭﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﺮ ﻣﻲ‌ﻭﺭﺯﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﻱ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺟﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺮﻭﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ، ﻣﺰﺩ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﻡ. ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻌﻔﺮ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﺪﺡ ﺷﻤﺎ، ﺟﺰ ﺭﺿﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﺶ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺍﻱ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ‌ﺍﻡ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﻧﻴﻮﻱ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮﺍﻫﻢ. ﻭ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺒﻂ ﮔﻔﺖ: [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 32] ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﺮ ﻣﻲ‌ﻭﺭﺯﻡ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺷﻴﻌﻪ ﺳﻠﻒ ﻭ ﺧﻠﻒ، ﻭ ﺧﻮﻱ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻫﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﺻﻤﻴﻤﻲ ﻭ ﺁﺋﻴﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﻫﺮ ﻋﻠﻮﻱ ﻭ ﺟﻌﻔﺮﻱ، ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﻌﺎﺭ ﺗﺸﻴﻊ ﻭ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ: ﻭ ﺑﻤﺜﻞ ﻫﺬﺍ ﻓﻠﻴﻌﻤﻞ ﺍﻟﻌﺎﻣﻠﻮﻥ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم. (انبیاء/107) * قُلْ إِنَّمَا يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ بگو: «تنها چیزى که به من وحى مى شود این است که معبود شما خداى یگانه است. آیا تسلیم (حق) مى شوید (و بتها را کنار مى گذارید)»؟! (انبیاء/108) * فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۖ وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٌ مَّا تُوعَدُونَ اگر (باز) روى گردان شوند، بگو: «من به همه شما یکسان هشدار مى دهم. و (هر چند) نمى دانم این وعده (عذاب) که به شما داده مى شود نزدیک است یا دور! (انبیاء/109) * إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ او سخنان آشکار را مى داند، و آنچه را کتمان مى کنید (نیز) مى داند (و چیزى بر او پوشیده نیست). (انبیاء/110) * وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ و من نمى دانم شاید این آزمایشى براى شماست.و مایه بهره گیرى تا مدّتى (معیّن).» (انبیاء/111) * قَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ ۗ وَرَبُّنَا الرَّحْمَٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ (و پیامبر) گفت: «پروردگارا! بحق داورى فرما (و این طغیانگران را کیفر ده).و پروردگار ما (خداوند) رحمان است که در برابر نسبتهاى نارواى شما، از او استمداد مى طلبم.» (انبیاء/112) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۱۰۷ الی ۱۱۲ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ☀️پیامبر رحمت براى جهانیان از آنجا که آیات گذشته، بشارت حکومت روى زمین را به بندگان صالح مى داد، و چنین حکومتى مایه رحمت براى همه مردم جهان است در نخستین آیه مورد بحث، به رحمت عامه وجود پیامبر(صلى الله علیه وآله) اشاره کرده مى گوید: ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ). عموم مردم دنیا، اعم از مؤمن و کافر همه، مرهون رحمت تو هستند; چرا که نشر آئینى را بر عهده گرفته اى که سبب نجات همگان است، حال، اگر گروهى از آن استفاده کردند و گروهى نکردند این مربوط به خودشان است و تأثیرى بر عمومى بودن رحمت نمى گذارد. این درست به آن مى ماند که: بیمارستان مجهزى براى درمان همه دردها با پزشکان حاذق و انواع داروها تأسیس کنند، و درهاى آن را به روى همه مردم بدون تفاوت بگشایند، آیا این وسیله رحمت براى همه افراد آن اجتماع نیست؟ اما اگر بعضى از بیماران لجوج خودشان از قبول این فیض عام امتناع کنند، تأثیرى بر عمومى بودن آن نخواهد داشت. و به تعبیر دیگر، رحمت بودن وجود پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى همه جهانیان، جنبه مقتضى و فاعلیت فاعل دارد، و مسلماً فعلیت نتیجه، بستگى به قابلیت قابل نیز دارد. تعبیر به: عالَمین: جهانیان آن چنان مفهوم وسیعى دارد که تمام انسان ها را در تمام اعصار و قرون، شامل مى شود و لذا این آیه را اشاره اى بر خاتمیت پیامبر اسلام مى دانند; چرا که وجودش براى همه انسان هاى آینده تا پایان جهان، رحمت و رهبر و پیشوا و مقتدا است، حتى این رحمت، از یک نظر شامل فرشتگان نیز مى شود. حدیث جالبى در اینجا نقل شده که این عمومیت را تأئید مى کند حدیث این است، هنگامى که این آیه نازل شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) از جبرئیل پرسید: هَلْ أَصْابَکَ مِنْ هذِهِ الرَّحْمَةِ شَىْءٌ: آیا چیزى از این رحمت عائد تو شد ؟ جبرئیل در پاسخ عرض کرد: نَعَمْ، إِنِّى کُنْتُ أَخْشى عاقِبَةَ الاْ َمْرِ، فَآمَنْتُ بِکَ، لِما أَثْنَى اللّهُ عَلَىَّ بِقَوْلِهِ: ذِى قُوَّة عِنْدَ ذِى الْعَرْشِ مَکِیْنٌ: من از پایان کار خویش بیمناک بودم، اما به خاطر آیه اى که در قرآن بر تو نازل شد، از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده ذِى قُوَّة عِنْدَ ذِى الْعَرْشِ مَکِیْنٌ: جبرئیل نزد خداوند خالق عرش، بلند مقام و بلند مرتبه است .(۱) به هر حال، در دنیاى امروز که فساد، تباهى، ظلم و بیدادگرى از در و دیوار آن مى بارد، آتش جنگ ها در هر سو شعلهور است، و چنگال زورمندان بیدادگر حلقوم مستضعفان مظلوم را مى فشارد، در دنیائى که جهل، فساد اخلاق، خیانت و ظلم و استبداد و تبعیض هزار گونه نابسامانى آفریده، آرى، در چنین جهانى مفهوم رَحْمَةً لِلْعالَمِین بودن پیامبر، از هر زمانى آشکارتر است، چه رحمتى از این بالاتر که برنامه اى آورده که عمل به آن نقطه پایانى است بر همه این ناکامى ها، بدبختى ها و سیه روزى ها، آرى او و دستوراتش، برنامه و اخلاقش، همه رحمت است، رحمتى براى همگان و تداوم این رحمت، سرانجامش حکومت صالحان با ایمان بر تمام معموره زمین، خواهد بود. ✍ پی نوشت: ۱ ـ مجمع البیان ، ذیل آیه مورد بحث. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۱۰۷ الی ۱۱۲ مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام هادی علیه السلام: بخل، ناپسندترین اخلاق و طمع، خصلتی زشت است. 🔸البُخلُ اَذَمُّ الاَخلاقِ، وَ الطَّمَعُ سَجِیَّةٌ سَیّئَةٌ؛ 📚 بحارالانوار/ج69/ص199 ✍🏼 بخل یعنی خودداری از خرج کردن مال در مواردی که نباید از آن دریغ نمود. در سوره نساء آمده است که خدا افراد بخیل را دوست ندارد و کسی که خدا دوستش نداشته باشد چگونه می تواند در مسیر خودسازی گام بردارد. @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️ امام رضا(علیه السلام) قلبم مریضه! 🎙️حجت‌الاسلام مومنی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و بیست و چهارم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎﻱ ﺑﻨﻲ ﻫﺎﺷﻢ، ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺻﻠﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻋﻄﺎ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ، ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﻬﺮﻱ ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻲ‌ﻭﺭﺯﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺭﺝ ﻣﻲ‌ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﻱ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺍﺋﻲ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﻭﻱ ﺭﺍ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﭘﻮﺯﺵ ﻫﻢ ﻣﻲ‌ﻃﻠﺒﻴﺪﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ (ﻉ) ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺗﻮ ﻋﺎﺟﺰﻳﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ، ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺘﻢ، ﺯﻳﺮﺍﺍ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺟﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺑﺨﺸﺸﻬﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﻑ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻱ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻲ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻭﻱ 4.. ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﻦ ﭘﻮﺷﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺖ، ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﺒﺮﻙ ﺟﻮﻳﺪ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ 100ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ 500 ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﺑﺎﺯ ﭘﺲ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭘﻴﺮﺍﻫﻨﻲ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﺍﻫﻨﻬﺎﻱ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻛﺮﺩ: ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﻭ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻋﺎ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﺪﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯ ﻛﻨﺪ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﻱ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ، ﭘﺲ ﺁﻭﺭﺩ. ﻭ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺟﻌﻔﺮ ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻟﻬﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ ﻫﺎﺷﻢ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﻣﻲ‌ﺭﺳﻴﺪ، ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. ﭘﺲ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ، ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ، ﻛﻪ ﻣﺪﺡ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﭘﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ، ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻭ ﺳﺨﺖ ﻛﻮﺷﻴﻬﺎﻱ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻭ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 33] ﺍﺯ ﻧﻔﺲ ﻧﻔﻴﺴﻲ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﻦ، ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻴﻬﺎﻱ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺧﺮﻳﺪﻥ، ﻭ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻬﻤﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ، ﺟﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﻧﺒﻮﺩ. ﻫﻤﻴﻦ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻈﺮﻱ ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﺑﻲ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﻧﻴﺎ، ﻭ ﺯﻳﻮﺭﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻗﺼﺪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﻧﻴﺎﺋﻲ ﺑﺪﻭﻥ ﺑﻬﺮﻩ‌ﻫﺎﻱ ﺍﺧﺮﻭﻱ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻭﻗﻮﻓﻲ ﺑﺮ ﺷﻌﺮ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﻱ ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ‌ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺎﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻲ‌ﺷﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺑﻨﻲ ﺍﻣﻴﻪ ﻧﻬﺎﺩﻩ، ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺭﻭﺩ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﺍﻣﺎﻡ " ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ (ﻉ) " ﺑﺪﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻛﺮﺩﻩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻱ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻳﻦ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺕ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﮕﻲ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻛﺮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۱۰۷ الی ۱۱۲ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ و از آنجا که مهم ترین مظهر رحمت و محکم ترین پایه و اساس آن، توحید و جلوه هاى آن است، در آیه بعد، چنین مى گوید: به آنها بگو تنها چیزى که بر من وحى مى شود این است که: معبود شما معبود واحدى است (قُلْ إِنَّما یُوحى إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ). آیا شما حاضر هستید در برابر همین اصل اساسى توحید، تسلیم شوید و بت ها را کنار بگذارید ؟! (فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ). در واقع در این آیه، سه نکته بنیادى مطرح شده است، نخست این که پایه اصلى رحمت، توحید است و به راستى هر چه بیشتر بیندیشیم وجود این رابطه نیرومند روشن تر مى شود، توحید در اعتقاد، در عمل، توحید در کلمه، توحید صفوف، و توحید در قانون و در همه چیز. نکته دیگر این که: به مقتضاى کلمه إِنَّما که دلیل بر حصر است، تمام دعوت پیامبران اسلام(صلى الله علیه وآله) در اصل توحید خلاصه مى شود، مطالعات دقیق نیز نشان مى دهد: اصول و حتى فروع و احکام نیز، در پایان، به اصل توحید بازمى گردد، و به همین دلیل، همان گونه که سابقاً هم گفته ایم: توحید تنها یک اصل از اصول دین نیست، بلکه همچون رشته محکمى است که دانه هاى یک تسبیح را به هم پیوند مى دهد و یا صحیح تر روحى است که در کالبد دین دمیده شده. و آخرین نکته این که: مشکل اصلى تمام جوامع و ملل، آلودگى به شرک در اشکال مختلف است; زیرا جمله: فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ: آیا تسلیم در برابر این اصل مى شوید مى رساند که مشکل اصلى، بیرون آمدن از شرک و مظاهر آن و بالا زدن آستین براى شکستن بتها است، نه فقط بت هاى سنگى و چوبى، که بت ها از هر نوع مخصوصاً طاغوت هاى انسانى! * * * آیه بعد، مى گوید اگر با این همه، به دعوت و پیام ما توجه نکردند اگر روى برتابند، به آنها بگو من به همه شما به طور یکسان از عذاب الهى اعلام خطر مى کنم (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُکُمْ عَلى سَواء). آذَنْتُ از ماده ایذان به معنى اعلام کردن توأم با تهدید است، و گاه به معنى اعلان جنگ نیز آمده، اما از آنجا که این سوره در مکّه نازل شده، و در آنجا نه زمینه جهاد بود، و نه حکم جهاد نازل شده بود، بسیار بعید به نظر مى رسد که این جمله در اینجا به معنى اعلان جنگ باشد، بلکه ظاهر این است پیامبر با این سخن مى خواهد اعلام نفرت و جدائى از آنها کند و نشان دهد که از آنان به کلى دست شسته است. تعبیر عَلى سَواء یا اشاره به این است که: من نسبت به مجازات الهى به همه شما به طور یکسان اعلام خطر مى کنم، مبادا چنین تصور کنند که اهل مکّه یا قریش با دیگران تفاوت دارند، و در پیشگاه خدا براى آنها مزیت و برترى است و یا اشاره به این است که: من ندایم را به گوش همه شما بدون استثناء رساندم. سپس این تهدید را به صورت آشکارترى بیان مى کند و مى گوید: من نمى دانم آیا وعده عذاب که به شما داده شده است، نزدیک است یا دور ؟! (وَ إِنْ أَدْرِی أَ قَرِیبٌ أَمْ بَعِیدٌ ما تُوعَدُونَ). فکر نکنید این وعده دور است، شاید هم نزدیک و بسیار هم نزدیک باشد. این عذاب و مجازاتى که در اینجا به آن تهدید شده اند ممکن است عذاب قیامت و یا مجازات دنیا و یا هر دو باشد، در صورت اول، علم آن مخصوص خدا است و هیچ کس به درستى از تاریخ وقوع رستاخیز آگاه نیست، حتى پیامبران خدا، و در صورت دوم و سوم ممکن است اشاره به جزئیات و زمان آن باشد، که من از جزئیات آن آگاه نیستم; چرا که علم پیامبر(صلى الله علیه وآله) نسبت به این گونه حوادث همیشه جنبه فعلى ندارد، بلکه گاه جنبه ارادى دارد یعنى تا اراده نکند نمى داند.(۲) ✍ پی نوشت: ۲ ـ توضیح بیشتر پیرامون علم پیامبر و جانشینان معصوم او را در کتاب رهبران بزرگ و مسئولیت هاى بزرگ تر مطالعه فرمائید. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2