#موعظه 🔥 حق خوری از خانواده 🎥 حجت‌الاسلام والمسلمین دانشمند @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و بیست و ششم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ✅ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ: ﻣﻦ ﭘﻨﺪﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻳﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ " ﻛﺸﻲ "، " ﺍﺑﻮ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ) " ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﻧﺎﻡ " ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻣﻮﺳﻲ (ﻉ) " ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻨﺶ ﺍﺧﺘﻠﺎﻓﻲ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 126 ﻩ ﺩﻭ ﻳﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺯﺍﺩﻥ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻣﻮﺳﻲ، ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻛﻤﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻗﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﺗﺤﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺎ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﻛﻪ ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻔﺮﺝ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ، ﺯﻳﺮﺍ " ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻦ ﻣﻨﺼﻮﺭ " ﺭﺍﻭﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ (ﻉ) ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻃﺒﻘﻪ ﻧﻴﺴﺖ. 🤲 ﻛﻤﻴﺖ ﻭ ﺩﻋﺎﻱ ﺍﺋﻤﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺑﺪﻳﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻔﻮﺱ ﻗﺪﺳﻴﻪ، ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻣﺸﻴﺖ ﺍﻟﻬﻴﻪ، ﻛﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮔﺮﺍﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﺣﻲ ﻣﻲ‌ﻓﺮﺳﺘﺪ ﻭ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺣﻖ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻫﻮﺱ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﻲ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻤﺮﺩﻱ ﻛﺴﻲ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮ ﻧﻤﻲ ﺧﻴﺰﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻛﺴﻲ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺩﻋﺎ، ﺗﻨﻬﺎ، ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﻴﺮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﺲ: ﺍﻳﻦ ﻛﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﮔﻮ ﺑﺎﺷﻲ، ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺻﻠﺎﺡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻋﻮﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﮔﻤﺎﺭﺩﻩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻳﺎﻭﺭ ﻫﺪﺍﻳﺘﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﻏﻢ ﺑﻴﻬﻮﺩﮔﻲ‌ﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﻫﻮﺳﻬﺎﻱ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﺑﺴﻤﺖ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺍﺷﺨﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻋﺎ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ، ﻛﺸﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻧﻈﻴﺮ ﺩﻋﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﺘﺮ ﻛﺴﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻋﻈﻢ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭﺻﻲ ﺍﻭ (ﻉ) ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﻴﺎﺿﻲ ﮔﺬﺷﺖ، ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺭﺣﻤﺖ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ " ﻧﺼﺮ ﺑﻦ ﻣﺰﺍﺣﻢ " ﮔﻔﺘﻴﻢ، ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺧﻴﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍﺛﻨﺎ ﮔﻔﺖ ﻭ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 36] ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺳﻴﻮﻃﻲ ﮔﺬﺷﺖ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻮﺭﻛﺖ ﻭ ﺑﻮﺭﻙ ﻗﻮﻣﻚ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ *بنام خداوند بخشنده مهربان* اى مردم! از (عذاب) پروردگارتان بترسید، که زلزله رستاخیز امر عظیمى است! (حج/1) *** يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَىٰ وَمَا هُم بِسُكَارَىٰ وَلَٰكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ روزى که آن را مى بینید، (آنچنان وحشت سراپاى همه را فرا مى گیرد که) هر مادر شیردهى، از شیرخوارش (به کلى) غافل مى شود. و هر باردارى جنین خود را سقط مى کند. و مردم را مست مى بینى، در حالى که مست نیستند. ولى عذاب خدا شدید است! (حج/2) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۱ و ۲ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🔴 زلزله عظیم رستاخیز این سوره با دو آیه تکان دهنده و هیجان انگیز پیرامون رستاخیز و مقدمات آن شروع مى شود، آیاتى که بى اختیار انسان را از این زندگى گذراى مادى بیرون مى برد، و به آینده هول انگیزى که در انتظار او است، متوجه مى سازد. آینده اى که اگر امروز به فکر آن، و آمادگى بر آن نباشد، به راستى وحشتناک است و اگر باشد، دل انگیز و روح افزا است. نخست، عموم مردم را بدون استثناء، مخاطب ساخته، مى گوید: اى مردم! از پروردگارتان بترسید، و پرهیز کارى پیشه کنید که زلزله رستاخیز، جریان مهم و عظیمى است (یا أَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ). خطاب یا أَیُّهَا النّاسُ ، دلیل روشنى است بر این که: هیچگونه تفاوت و تبعیضى از نظر نژاد، زبان، اعصار، قرون، مکان ها و مناطق جغرافیائى و طوائف و قبائل در آن نیست، و مؤمن و کافر، کوچک و بزرگ، پیر و جوان، مرد و زن امروز و آینده، همه در آن شریکند. جمله اتَّقُوا رَبَّکُمْ عصاره تمام برنامه هاى سعادت بخش است; چرا که از یکسو، توحید را بیان مى کند (رَبَّکُمْ) و از سوى دیگر، تقوا را، و به این ترتیب، برنامه هاى عقیدتى و عملى در آن جمع است. و با ذکر جمله إِنَّ زَلْزَلَةَ السّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ حقیقتى را که در بسیارى از آیات قرآن آمده است، به طور سربسته بازگو مى کند، و آن این که: رستاخیز با یک انقلاب و تحول شدید در سازمان عالم هستى بر پا مى گردد: کوه ها از جا کنده مى شوند، دریاها به هم مى ریزند، زمین و آسمان در هم کوبیده مى شوند، و جهانى نو با زندگانى نو آغاز مى گردد، مردم در آستانه قیامت در وحشت عظیمى فرو مى روند، و سر از پا نمى شناسند. * * * آیه بعد، نمونه هائى از بازتاب این وحشت عظیم را در چند جمله بیان کرده مى گوید: روزى که زلزله رستاخیز را مشاهده کنید، آنچنان وحشت سر تا پاى همه را فرا مى گیرد که مادران شیرده از کودک شیرخوارشان غافل مى شوند (یَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَة عَمّا أَرْضَعَتْ). و هر باردارى (در آن صحنه باشد) جنین خود را سقط مى کند (وَ تَضَعُ کُلُّ ذاتِ حَمْل حَمْلَها). سومین بازتاب این که: مردم را به صورت مستان مى بینى، در حالى که مست نیستند ! (وَ تَرَى النّاسَ سُکارى وَ ما هُمْ بِسُکارى). ولى عذاب خدا شدید است که این چنین هول و وحشت به دل ها افکنده و انسان ها را از خود بى خود ساخته است (وَ لکِنَّ عَذابَ اللّهِ شَدِیدٌ). ✔️نکته ها: ۱ ـ در زلزله هاى دنیا، و حوادث وحشتناک نیز، گاهى این پدیده ها به صورت جزئى پیدا مى شود، یعنى مادران کودکان خود را فراموش کرده، و بارداران جنین خود را ساقط مى کنند، و بعضى همچون افراد مست از خود بى خود مى شوند، ولى، جنبه عمومى و همگانى ندارد، اما زلزله رستاخیز چنان است که از مشاهده آن همه مردم به این حالات گرفتار مى شوند. * ** ۲ ـ این آیات ممکن است اشاره به پایان جهان که مقدمه رستاخیز است، باشد. در این صورت، زنان باردار، یا کودکان شیر خوار مفهوم اصلى خود را خواهد داشت، ولى این احتمال نیز وجود دارد که اشاره به زلزله روز قیامت باشد (به قرینه جمله وَ لکِنَّ عَذابَ اللّهِ شَدِیدٌ) در این صورت، ذکر جمله هاى فوق جنبه مثال پیدا مى کند. یعنى آن قدر، صحنه وحشتناک است که اگر زنان باردارى وجود داشته باشند، همگى سقط جنین مى کنند، و اگر کودکان شیرخوارى باشند مادرها آنها را به کلى فراموش خواهند کرد. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۱ الی ۳ سوره مبارکه حج مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی

📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۰۴ 💫 معنای «لا حول و لا قوه إلّا بالله» ↩️ "براى روشن شدن اين بحث پيچيده و دقيق و ظريف يك مثال حسى داريم كه سابقاً نيز به آن اشاره كرديم و آن اين است كه فرض كنيد يك قطار برقى به حركت درآمده است اين قطار نيروى خود را لحظه به لحظه از سيم برقى كه در طول مسير كشيده اند و حلقه لغزنده قطار روى آن حركت مى كند دريافت مى دارد هر لحظه مسئول اداره برق اراده كند مى تواند برق آن قطار را از همان مبدأ قطع كند ولى مادامى كه قطع نكرده راننده قطار با ميل و اراده و آزادى، قطار را در مسير به حركت وامى دارد. هر كجا لازم بود توقف مى كند هر كجا لازم بود سرعت مى گيرد و هر كجا خواست ملايم مى رود، اين راننده قادر است قطار را به صورت هاى مختلف هدايت كند ولى اين قوت و قدرت را از مبدائى مى گيرد كه لحظه به لحظه به او نيرو مى بخشد و هر لحظه بخواهد مى تواند اين قدرت و نيرو را قطع كند. بنابراين اين راننده، هم اختيار دارد و هم ندارد، اختيار براى انتخاب حركت و توقف ولى عدم اختيار در بقاء نيرويش. و اين است معنى الامر بين الامرين: نه جبر و سلب اختيار و نه آزادى مطلق. نكته قابل توجه اين است كه «حول» در لغت به دو معناست: يكى حركت و تحول و ديگرى ممانعت و حائل شدن. اگر در لغت عرب به «سال» حول گفته مى شود به اين دليل است كه انسان از زمانى به زمان ديگر متحول مى شود و حركت مى كند. بنابر اين معنا، معنى لاحول ولا قوة الا بالله اين است كه هيچ نوع حركت و تحول و هيچ قوت و قدرتى جز از سوى خدا نيست، اوست كه به ما اين نيروها را بخشيده و به ما توانايى و اختيار داده تا بتوانيم به سوى مقاصد خويش حركت كنيم. و بنابر معنى دوم، معنى جمله اين است كه هيچ مانعى دربرابر معاصى و هيچ قدرتى بر اطاعات جز به وسيله خداوند نيست، همانگونه كه در ذيل حديث عبايه آمده بود و در حديثى از امام صادق(عليه السلام) نيز در تفسير جمله «لا حول ولا قوّةَ إلاّ بالله» مى خوانيم كه فرمود: «لا يَحولُ بَينَنا وبينَ المَعاصِى إلاّ اللهُ ولا يُقَوّينا على أداءِ الطّاعةِ والفرائضِ إلاّ الله; ميان ما و گناهان جز خداوند حائل نمى شود و براى اداى اطاعت و واجبات جز خداوند به ما نيرو نمى بخشد».[3] به اين ترتيب جمله پرمعنى و پرمحتواى «لا حولَ ولا قوّة إلاّ بالله» دو معنى دارد كه هر دو در روايات معصومين(عليهم السلام) آمده است[4]. [5] * ✍پی نوشت: [3]. بحارالانوار، ج 90، ص 189، ح 24. [4]. براى توضيح بيشتر درباره مسئله جبر و تفويض و قضا و قدر مى توانيد به كتاب انوارالاصول، ج 1، و تفسير نمونه، ج 26، ذيل آيه 38 سوره نبأ و همچنين ج 11، ذيل آيه 33 سوره نحل، و بحث هايى كه سابقاً در پيام امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)، ج 12، ص 461، ذيل حكمت 78 داشتيم، مراجعه كنيد. [5]. سند گفتار حكيمانه: در مصادر نهج البلاغه آمده است كه مضمون اين گفتار حكيمانه در كتاب تحف العقول (كه پيش از نهج البلاغه تأليف شده) در لابه لاى سؤالاتى كه عباية بن ربعى اسدى از حضرت كرد آمده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 287). و عبارت تحف العقول چنين است كه امام(عليه السلام) در تفسير «لا حَولَ وَلا قوّةَ إلاّ بِالله» فرمود: «لا حَولَ عَن مَعاصِى الله إلاّ بِعِصمَةِ الله و لا قوّة لنا على طاعةِ الله إلاّ بعَونِ الله قال: فَوَثَب عَباية فقبّل يدَيه و رِجليه». (تحف العقول، در كلمات امام هادى(عليه السلام) از اميرمؤمنان على(عليه السلام)، ص 468)." ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2