✳️ روایتی عجیب و جالب در مورد برخورد حضرت مهدی (عج) با سفیانی
🔹 روایت جالبی است و شاید کمتر با آن مواجه شده باشید. لذا مناسب دیدم که در کانال قرار دهم.
🔸 در این روایت آمده است که سفیانی فرار میکند، او را خواهند گرفت و به نزد حضرت میآورند. او به حضرت میگوید: پسر عمو! (نکته: چون نسب حضرت به هاشم میرسد و نسب سفیانی به امیّه) بر من منّت بگذار تا زنده بمانم، و با دشمنانت بجنگم.
حضرت در بین اصحاب نشسته و پس از این کلام، حیا میکند، مانند حیای زن باکره. سپس میفرماید: او را رها کنید!
اصحابِ حضرت میگویند: ای فرزندِ دخترِ رسول خدا! او را زنده میگذاری، در حالی که اولادِ پیامبر(ص) را کشته است؟! ما بر چنین حکمی صبر نخواهیم کرد! (نکته: همانطور که میدانید سفیانی بسیاری از شیعیان و افرادی که همنام اهل بیت باشند را به قتل خواهد رساند) حضرت میفرماید: هر طور که میخواهید رفتار کنید!
🔸 آنها را سفیانی را سر میبُرند و سرش را به نزد حضرت میآورند. وقتی شیعیان سرِ سفیانی را میبینند، تهلیل و تکبیر میگویند!
🔹 و يمضي هاربا، فيأخذه رجل من الموالي اسمه «صباح» فيأتي به إلى المهدي (عليهالسلام) وهو يصلي العشاء الآخرة فيبشّره، فيخفّف في الصلاة و يخرج و يكون السفياني قد جعلت عمامته في عنقه و سحب، فيوقفه (بين يديه) فيقول السفياني للمهدي: يا ابن عمّي! مُنّ عَلَيَّ بالحياة أكون (كذا) سيفا بين يديك، و أجاهد أعداءَك، والمهدي جالسٌ بين أصحابه وهو أحيى من عذراء، فيقول: خَلّوه. فيقول أصحاب المهدي: يا ابن بنت رسول الله! تَمُنُّ عليه بالحياة، وقد قتل أولاد رسول الله صلى الله عليه وسلم! ما نَصْبِرُ على ذلك! فيقول: شأنُكُم و إيّاه! إصْنَعوا به ما شئتم.
🔸 و قد كان خلاه و أفلته، فيلحقه صباح في جماعة إلى عند السدرة فيضجعه و يذبحه و يأخذ رأسه، و يأتي به المهدي، فينظر شيعته إلى الرأس فيكبّرون و يهلّلون، و يحمدون الله تعالى على ذلك ثم يأمر المهدي بدفنه»
📚 معجم أحاديث الإمام المهدي، الكوراني العاملي، الشيخ علي ج3 ص95
✔️ شاید هنوز باورمان نشده باشد فرمایش آیت الله بهجت (رضوان الله علیه) را که میفرمود امام زمان (عجل الله فرجه) شروعکننده جنگها نیست، بلکه پایاندهنده جنگهاست.
✍ رضا حسینی
@Nardebane_feghahat
✳️ «کنیه ابوبصیر»
🔹 «أبوبصير» عنوان مشترك بين يحيى بن أبي القاسم وليث بن البختري، وكلاهما من الطبقة الرابعة، وموثّقان.
🔸 ولكن إن وردت رواية عن أبيبصير من طريق علي بن أبي حمزة، أو من طريق شعيب العقرقوفي، أو من طريق عبدالله بن وضاح فهو يحيى بن أبي القاسم.
🔹 و إن كانت من طريق ابن مسكان، أو أبي جميلة النخاس المفضل بن صالح، وعبد الكريم بن عمرو كرام، وابن بكير، وأبي المغراء، فهو ليث بن البختري.
🔸 و مع الاطلاق متعين في يحيى بن أبي القاسم إذا لم تكن هناك قرينة أخرى مثل قرينة التكرر المتني بأن كان الحديث مرويا في مصدر آخر ومصرح فيه بأنه ليث بن البختري.
#رجال
@Nardebane_feghahat
✔️ درس خارج آیت الله مکارم شیرازی
۷۸/۴/۱۰
🔹 بحث در حیلههایی است که برای فرار از ربا مطرح میشود. احادیث متعددی وارد شده است که از طریق ضمّ ضمیمه اجازه میدهد که از ربا بتوان فرار کرد، یعنی جنسی ارزان قیمت را به مبلغ بالایی بفروشیم و سودی که قرار است از طریق ربا بگیریم را از این طریق به دست آوریم!
🔸 گفتیم این احادیث دارای چند مشکل است. یکی از مشکلات این است که این احادیث با آیات قرآن هماهنگی ندارد و هر حدیثی که با آیات قرآن نسازد مطابق دستور معصومین باید کنار گذاشته شود.
🔹 در قرآن آمده است که ربا خواری ظلم می باشد. واضح است این ظلم که ظلم اقتصادی و اجتماعی است با ضمّ ضمیمه از بین نمیرود. آیا یک دستمال یا کبریت یا یک شاخه نبات که به صدها و یا هزاران برابر قیمت فروخته میشود موجب می شود که (لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُون) (بقره / 279) مرتفع شود و موجب میشود که ربایی که جنگ با خداست و در سرحد کفر است دیگر ربا نباشد؟! آیا تمامی این شدت و حدت در برابر ربا با ضم ضمیمهای حل می شود؟!
#فقه
@Nardebane_feghahat
✔️ درس خارج اصول آیت الله سبحانی
95/12/22
🔹 تخصیص الکتاب بالکتاب یقیناً جایز است. همچنین است در مورد تخصیص الکتاب بالخبر المتواتر (یعنی آن هم جایز است)
🔸 تخصیص کتاب با خبر محفوف به قرینه که مفید اطمینان و علم است نیز مسلّم میباشد.
🔹 تخصیص کتاب با خبر واحد که مجرد از قرینه میباشد، محل بحث است.
#اصول
@Nardebane_feghahat
✳️ استحبابِ «خضاب» در عصرِ حاضر!
✔️ قطب الدين راوندی (رضوان الله علیه):
🔸 إنما كان الخضاب في اوّل الاسلام مستحباً و ندباً، لأن المسلمين كانوا مشتغلين بالغزو و القتال اوّلاً و اذا كان الكفار يرون المقاتله من المومنين مسودة الشعور يرونهم شبانا فيخافونهم!
🔹 فأما الان فلا يكون بيننا و بين المشركين حرب و قد كثر المسلمون، فلا استحباب في الخضاب.
📚 منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة ص269
#فقه
@Nardebane_feghahat
✔️ مرحوم ملّا مهدی نراقی:
🔹 مكروه است حجّامى كردن؛ يعنى حجامت كردن را شغل خود قرار دادن.
🔸 و كراهت در صورتى است كه شرطِ مُزد بكند و اگر شرط مزد گرفتن نكند، مكروه نخواهد بود.
📚 أنیس التجّار ص54
#فقه
@Nardebane_feghahat
🔸 حضرت آیت الله سید احمد مددی (مدظله العالی) معتقد به اتحاد کتاب الاشعثیات با کتاب سکونی (اسماعیل بن أبی زیاد السکونی) یا حداقل قسمتی از آن هستند.
🔹 آیت الله سیدمحمدرضا سیستانی هم این احتمال را پذیرفته است که أشعثیات (که به آن کتاب «جعفریات» نیز می گویند) مأخوذ از کتابِ سکونی می باشد.
#رجال
@Nardebane_feghahat
❓لعن اعداء دين و اظهار عداوت و تبرّى از آنان -با رعايت موارد تقيه- از فروع دينى است. حال آيا فحش دادن به آنان، آن هم فحش هاى ركيک و زشت، مثل فحش هايى كه منسوب به اعضاء بدن است و فحش ناموس (خواهر و مادر ...) به آنان جايز است؟(البته در مكانى كه محلّ تقيه نيست يا مثلا انسان تنهاست)
✔️ آیت الله تبریزی(ره):
🔹 لعن مؤمن، حرام است و اما فحش و گفتارى كه ذكر آن قبيح است، مطلقاً جايز نيست.
📚 استفتائات جديد ج2 ص487
#فقه
@Nardebane_feghahat
❓ آیا خوردن نطفه ی داخل تخم مرغ جایز است؟
✔️ پاسخ آیت الله مکارم شیرازی:
🔹 مانعی ندارد مگر به صورت جنین درآمده باشد.
#فقه
@Nardebane_feghahat
❓حکم مصرف خوراکی قورباغه در شرع مقدّس چگونه است؟
✔️ پاسخ آیت الله سیستانی: حرام است.
❓آیا گوشت ملخ حلال است؟
✔️ پاسخ آیت الله سیستانی: گوشت ملخ حلال است.
❓آیا خوردن خرچنگ جایز است؟
✔️ پاسخ آیت الله سیستانی: حرام است.
❓حکم خوردن میگو چیست؟
✔️ پاسخ آیت الله سیستانی: حلال است.
#فقه
@Nardebane_feghahat
🔹 «حمزة بن حمران بن أعين» إبن الراوي المشهور وابن أخ زرارة، لم يرد فيه توثيق، روى عنه محمد بن أبي عمير و صفوان.
#رجال
@Nardebane_feghahat
✍ کانالهای بنده در تلگرام:
نردبان فقاهت (فقه، اصول، رجال و...)
https://t.me/Nardebane_feghahat
مرقاة الأخبار (تدریس اصول کافی)
https://t.me/Merghat_Al_Akhbar313
مرقاه الصعود (ادبیات عرب)
https://t.me/Merghat
✔️ مرحوم محمد تقی مجلسی (رضوان الله علیه):
🔹 ضرر هيچ ملعونى به شيعيان آن قدر نرسيد كه از اين ملعون (على بن أبى حمزه بطائنی) رسيد، و بناى واقفى شدن، از اين سگ شد!
📚 لوامع صاحبقرانی ج4 ص270
@Nardebane_feghahat
✔️ آیت الله حسن زاده آملی:
🔹 در جواني فکر ميکردم که شير اگر پير هم بُوَد، شير است. وقتي پير شدم، فهميدم پير اگر شير هم بُوَد، پير است! قدر جواني را بدانيد.
@Nardebane_feghahat
🔹 ضلّ لِأعرابي بعير، فحَلَفَ إن وجده أن يبيعه بدرهم واحد، فوجده فلم يحتمل قلبه أن يبيعه بذلك الثمن؛ فعمد إلى سنور و علّقه في عنقه و أخذ ينادي عليه: الجمل بدرهم و هو و السّنور بخمسة مائة، و لا أبيعها إلا معاً.
فمرّ به بعض الأعراب و قال: ما أرخص الجمل لو لا القلادة في عنقه!
📚 الکشکول ج3 ص51 و52
@Nardebane_feghahat
✔️ قال ثعلب: سمّي «المنبر» لعلوّه و ارتفاعه، أخذ من «النَّبْر»، و هو إرتفاع الصّوت، يقال: «نَبَرَ الرّجل نَبْرَةً» إذا تَكَلَّمَ بكلمةٍ فيها عُلُوٌّ.
@Nardebane_feghahat
✔️ درس خارج اصول استاد شهیدی
99/03/12
🔹 دومین قول در دلالت صیغه امر بر وجوب که توسط جماعتی از جمله محقق عراقی مطرح شده، این است که صیغه امر برای جامع طلب بین وجوب و استحباب وضع شده است، اما اطلاق صیغه امر وجوبی بودن طلب را اقتضاء میکند.
🔸 به نظر ما ظاهر وجدان عرفی همین قول است.
#اصول
@Nardebane_feghahat
✔️ گاهی حرف جر در جمله حذف می شود و اسم بعد از آن منصوب می گردد. این نصب به سبب نزع خافض (یعنی برداشتن حرف جر) می باشد؛ مثلاً در آیه شریفه «وَ اخْتارَ مُوسى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلاً» چنین بوده: «وَ اخْتارَ مُوسى (من) قَوْمه سبعین رجلاً»
#ادبیات
@Nardebane_feghahat
❓ ما الفرق بين «أبداً» و «قطّ»؟
🔹 أبداً: تُستعمل للنفي في المستقبل: «لن أفعل كذا أبداً»
🔸 قَطُّ: تُستعمل للنفي في الماضي: «لم أفعل كذا قَطّ»
#ادبیات
@Nardebane_feghahat
🔸 «تلمیع» یعنی یک شعر به دو زبان یا بیشتر گفته شده باشد. به شعری که به روشِ «تلمیع» سروده شود، «شعر مُلَمَّع» میگویند، مانند این شعر:
✔️ ای ظريف جهان سلام عليک
إنّ دائي و صحّتي بيدَيک
هيچ دانی دوای درد مرا؟
قُبلةٌ لو رُزِقتُ مِن شَفتَيک
🔹 یا مثلاً شعرِ حافظ شیرازی که گفته است:
اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها
@Nardebane_feghahat
❓أين تكتب الهمزة؟
🔹 تكتب الهمزة على السطر إذا كانت مفتوحة: «أسعد اللهُ مساءَكم»
🔸 تكتب الهمزة على الواو إذا كانت مضمومة:«طاب مساؤكم»
🔹 تكتب الهمزة على الياء إذا كانت مكسورة: «بارك الله في مسائِكم»
@Nardebane_feghahat
✳️ درس خارج فقه آیت الله سبحانی
95/10/01
❓ما هو المتولی للبیع؟
🔹 اگر قرار شد که حصیر کهنه مسجد را یا حیوان مذبوح را بفروشیم، متولی بیع کیست، یعنی چه کسی باید این کار را انجام بدهد؟
🔸 حضرت امام (ره) در کتابی که بنام بیع دارد میفرماید اگر واقف برای این کار فردی را معین کرده و در وقف نامه پیش بینی شده است که اگر روزی و روز گاری این عین موقوفه نیاز به بیع پیدا کرد، فلان نفر باید بفروشد، خب، در این صورت متولی بیع مشخص است و بحث هم ندارد.
🔹 اما سخن در جایی است که جناب وقف یک چنین پیش بینی را در وقف نامه نکرده، در این صورت چه کرد؟ حضرت امام میفرماید حاکم شرع که حافظ منافع عمومی است، باید این کار را انجام بدهد، کأنّه حاکم حافظ آن منافع عمومی است که بر عموم مردم بر میگردد.
🔸 البته این فرمایش حضرت امام (ره) تا حدی صحیح است، ولی من در وظائف فقیه و شرائط فقیه یک بحثی دارم و آن این است که شرع مقدس فقیه را برای کارهای گمارده است که مسئول و سرپرست معینی نداشته باشد، و الا فقیه نمیتواند همه کار ها را انجام بدهد، اگر واقعاً کاری مسئول معینی دارد، موضوع ندارد که فقیه در آنجا مداخله کند.
🔹 بنابراین، فرمایش اول ایشان صد در صد صحیح است، یعنی اگر جناب واقف در وقف نامه کسی را به عنوان متولی پیش بینی کرده است، حتما او باید عهده دار آن کار بشود، اما اگر پیش بینی نکرده و این موقوفه متولی و مسئول دارد، دیگر جایی برای حاکم نیست، حاکم در جایی است که مسؤلی در بین نباشد. اما جایی که متولی دارد و آنهم واجد تمام شرائط از جمله عدالت میباشد، دیگر نیاز به مسئولیت حاکم نیست.
#وقف
#فقه
@Nardebane_feghahat
✔️ نظر آیت الله خویی (ره) در مورد روایتِ «إِنَّ اَلْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لاَ دِرْهَماً إِنَّمَا وَرَّثُوا اَلْعِلْمَ»
🔹 «و لیست هی ناظرة إلى أن الأنبیاء لم یترکوا شیئا أصلا من الدار والثیاب، بل لا ینافی بترک درهم ودرهمین، إذ لیس ذلک من قبیل الحرص بجمع المال، وإلا فالأئمة (علیهم السلام) کانوا یتملکون الدار و الثیاب و یورثوها للوراث»
🔸 و منظور روایت این نیست که انبیاء هیچ چیز از خانه و لباس از خود بر جای نگذاشتهاند، بلکه حتی روایت با این که انبیاء از خود پولی هم باقی بگذارند منافاتی ندارد و منظور آن است که انبیاء حرصی بر جمع آوری مال ندارند و الا ائمه (علیهم السلام) خانه و لباس داشتند و برای وارث آن را به ارث میگذاشتند.
📚 مصباح الفقاهة ج3 ص288
#خویی
@Nardebane_feghahat
✔️ امام خمینی:
🔹 «لو لا التقية لصار المذهب في معرض الزوال و الانقراض»
#تقیه
#فقه
@Nardebane_feghahat