💞﷽💞                      #مجنون_تراز_من🌿 #قسمت_ششصد_نود_و_دوم به قلم #نون_حِ🌿 با همکاری #زِ_میم🌿 متقابلا لبخند زد . نگاهش توی صورتم چرخید و گفت : چیزی شده؟ دستی به موهام کشیدم و گفتم : چطور؟ زینب : آشفتگی از صورتت می باره! چی شده؟ آروم خندیدم و به سجاد اشاره کردم و گفتم : آقای انتن که همه چیز رو گذاشته کف دست مامان جونش دیگه زینب خندید و گفت : آره ، اما میخوام خودت بگی چی شده که عزیز دلم اینطور بهم ریخته لبخندی زدم و گفتم : چیز خاصی نیست ، کمی دلتنگ بودم کمی نگاهم کرد و بعد آروم ، با صدای بغض دارش گفت : توکه داری میری ، داری به آرزوت میرسی نفسم رو از سینه بیرون دادم : نه زینب ، نه ! هر خونی لایق شهادت نیست .. نخواستم حالاکه بعد چند وقت اومدیم تفریح ،  بیشتر از این ، این تفریح رو بهش تلخ کنم ؛ به همین خاطر گفتم : ولش کن عزیزم به چشم های غم زده اش خیره شدم و گفتم: نباشم چشم های غم زده ی خانومم رو ببینم سرش رو پایین انداخت و آروم گفت : خدانکنه -فراموش کن خب؟ اصلا من معذرت میخوام ، یک روز اومدیم بیرون ، تلخش نکنیم سرش رو بلند کرد و گفت: اهوم ، باشه لبخندی زدم . متقابلا لبخندی زد و بلند شد و رفت پیش بقیه نشست. ... ✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿✨🌿 #ادامه_دارد ▪️کپی از این رمان حرام است و پیگیری الهی دارد و نویسنده به هیچ وجه راضی نیست▪️