eitaa logo
آرشیو پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
2.7هزار دنبال‌کننده
11 عکس
2 ویدیو
10 فایل
کانال اصلی ؛ @Rahnamye_Behesht #سایت ipasookh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔اخیرا یکی از روحانیون که رییس جمهور مملکتی است ادعا کرده است که انتخابات هدیه غرب نیست بلکه رای مردم در اسلام مورد توجه است تا آنجایی که این رای به امامت هم مشروعیت می دهد و حضرت علی فرمود هر کس را که شما به عنوان امام و راهنما معرفی کنید من هم را می کنم ❕❕ 💠💠 👌به عقیده شیعه انتخاب امام و امام تنها به نص خداوند ممکن است و رای مردم هیچ گونه نقشی در مشروعیت امام ندارد ؛ چرا که امام باید دارای دو ویژگی وخصلت مهم باشد 1⃣ وافر و کافی به تمام دستورات خداوند وشریعت که طبیعتا این علم جز با تعلیم الهی ممکن نیست 2⃣امام باید داشته باشد تا در تبلیغ شریعت وپاسبانی از آن دچار واشتباه نشود 🔷از آنجایی که جز خداوند کسی نمیداند این صفات در وجود چه افرادی است ثابت میشود که تنها باید امام را تعیین وانتخاب کند و مردم هیچ گونه نقشی در انتخاب امام ندارند. 🔶امام علیه السلام فرمود : « انتخاب امام وظیفه ای لازم است که بر عهده خداوند است ( و مردم ندارند )» 📚 الاسناد ج377 🔶امام علیه السلام فرمود ؛ « امامت الهی است و انتخاب آن تنها به عهده خدا است ( و مردم نقشی ندارند )» 📚 ج1 ص277 🔷پیامبر فرمود ؛ « خداوند من و اهل بیتم را بر تمام مردم ( به عنوان رهبر ) برگزیده است و در این انتخاب هیچ نقشی ندارند» 📚 الانوار ج23 ص74 🔷 نیز می فرماید ؛ « پرودگارت هر چه را بخواهد بر می گزیند آنها ( مردم ) در برابر او ندارند » 🔶 68 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « خداوند محمد و اهل بیتش را (به عنوان رهبر و پیشوا ) است ( و مردم در انتخاب نقشی ندارند )» 📚بحار الانوار ج23 ص74 🔷علمای اهل نقل می کنند ؛ «هنگامی که پیامبر برخی شخصیت های برجسته قبایل عرب را به اسلام دعوت میکرد، آنان پذیرش دعوت آن حضرت را مشروط به ریاست و پس از وی می دانستند اما آن حضرت در پاسخ می فرمود: "جانشینی پس از من موضوعی الهی وخارج از اختیار من است وخداوند آن را به خود در جایگاه واقعی خود قرار میدهد " «الامر الی الله یضعه حیث یشاء» 📚 فی التاریخ،ج1 ص609 📚تاریخ ،ج1 ص556 ❕بنابراین مردم هیچ نقشی در امامت امام ندارند و مشروعیت امام تنها به نص الهی ثابت می شود. ❕بله اگر مردم در باشند ، امام می تواند اعمال حکومت و حکمرانی که یکی از شاخه های امامت است در جامعه کند و اگر در صحنه نباشند امام وظیفه ای ندارد چنان که پیامبر گرامی خطاب به حضرت علی فرمود ؛ 🔷« ای پسر ابوطالب، سرپرستی امت من حق تو و از آن توست، اگر مردم با سلامت و خوبی بر تو اتفاق نظر داشتند ، امور آنها را به دست بگیر و حکومت را عهده‌دار شو. اگر درباره تو اختلاف کردند آنها را رها کن با هر چیزی که خودشان می‌خواهند، خداوند برای تو قرار خواهد داد.» 📚 الوسائل ج11 ص78 📚 الانوار ج30 ص15 ❕اما چنین نیست که حضور مردم به امامت امام بدهد و امام ، حق حکومت و اعمال ولایت دارد اگر چه مردم او را نخواهند و اگر شرایط فراهم باشد امام حکومت بر مردم می کند اگر چه اکثر مردم مخالف او باشند اما زمینه را برای حکومت کردن امام کرده اند. ❕چگونه می توان گفت که اسلام به نظر اکثر مردم اهمیت داده است در حالی که بارها و بارها مورد مذمت قرار گرفته و می فرماید ؛ « بیشتر آنها نمی فهمند و نمی کنند » 🔷 103 🔶و می فرماید ؛ « اکثر آنها نیستند » 🔷 73 ❕اگر ما در کشور انتخابات برگزار می کنیم از این جهت نیست که رای و نظر مردم برای انتخاب والی مهم و مورد است و اسلام این حق را به مردم داده است بلکه از این جهت است که اگر مردم در صحنه نباشند به تدریج اسلامی ، رو به زوال پیش می رود زیرا حضور مردم به حکومت قدرت و شوکت می بخشد لذا از باب احکام اسلام ، به حضور مردم توجه می شود که جهت آگاهی به نمایه زیر رجوع فرمایید ؛ 🌷 https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/3124 ❗️و اگر حضرت علی علیه السلام در البلاغه فرمود ؛ « مرا رها کنید و دیگری را بطلبید ...اگر مرا رها کنید همچون یکی از شما خواهم بود ( و مسوولیتی نخواهم داشت ) بلکه شاید از شما شنواتر و مطیع تر نسبت به رییس حکومت که شما کرده اید بوده باشم » 📚نهج البلاغه 92 🔷که این سخن مورد استناد برخی برای بخشیدن به رای مردم قرار گرفته است ؛ 🔶منظور امام از این جمله اهمیت دادن به و مردم نمی باشد بلکه تفسیر دیگری دارد که در پاسخ زیر مفصلا به آن پرداخته ایم : https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/3113
🤔 ❔بارها شنیده ایم که مبلغین می گویند جریان عاشورا و کربلا از سقیفه برخاست ❗️مگر چه پیوندی بین سقیفه و کربلا است که این قدر روی آن مانور داده می شود ❕❕ 💠💠 👌ديد جريان‏ شناسانه در حوادث، ريشه حادثه عاشورا را در انحراف نخستين در رهبرى مى‏ بيند كه در «سقيفه بنى ساعده» اتفاق افتاد. اگر جمعى از امّت پيامبر، نيم قرن پس از شهادت رسول اللّه در كربلا فرزند رسول اللّه را شهيد كردند، زمينه آن در حوادث گذشته و غصب خلافت و تصدّى آل ابو سفيان نسبت به حكومت اسلامى و كنار زدن ائمه از ولايت و رهبرى بود. از اين رو در زيارت عاشورا كسانى لعن مى‏ شوند كه آغازگر ظلم بر اهل بيت پيامبر و بنيانگذار ستم به ذريّه رسول خدا بودند، و نيز كه به آن ستم نخست راضى شدند، همكارى يا سكوت كردند و زمينه ‏ساز آن بودند، تا آنجا كه براى جنگ با عترت پيامبر، تمكين كردند: «لعن اللّه امّة اسّست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن اللّه امّة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم الّتى رتّبكم اللّه فيها و لعن اللّه امّة قتلتكم و لعن اللّه الممهّدين لهم بالتّمكين من قتالكم ...». ❕در ماجراى كربلا، همه آنان كه از آغاز، اهل بيت را از اجتماعى و سياسى امّت كنار زدند و بر غصب حكومت اسلامى توطئه كردند، تا آنان كه بر كشتن او گرد آمدند و همراهى و متابعت كردند، شريكند. اين نكته در جاى ديگر زيارت عاشورا مطرح است ؛ «اللّهمّ العن اوّل ظالم ظلم حقّ محمّد و آل محمّد و آخر تابع له على ذلك، اللّهم العن العصابة الّتي جاهدت الحسين و شايعت و بايعت و تابعت على قتله، اللّهم العنهم جميعا». 🔸توطئه سقيفه، تلاشى از سوى شرك شكست خورده در جبهه ‏هاى بدر و احد و حنين بود، تا دوباره به سيادت خود برسند و سفيانيان كوشيدند انتقام كشته‏ هاى خود را از آل پيامبر، از طريق سلطه يافتن بر خلافت و تار و مار كردن بنى هاشم و عترت رسول بگيرند. طرح شورا و بيعت ساختگى سقيفه، ظاهرى فريبنده براى اعمال آن سياست بود. 🔸هواداران سقيفه، در سپاه كوفه بودند. امام حسين روز با بدن مجروح، آنان را «شيعيان آل ابى سفيان» خطاب كرد كه نه دين داشتند، نه حرّيت. 📚لهوف ص 71 ❕ ابن زياد وقتى با سر بريده حسين در طشت رو به رو شد، با چوبى كه در دست داشت بر لبهاى آن سر مطهّر مى‏ زد و مى ‏گفت ؛ « امروز انتقام روز بدر است » 📚بحار الانوار ج45 ص 154 👌 يزيد بن معاويه نيز پس از كشتن امام و سرمستى از پيروزى بر آن حضرت، در پيش چشم فرزندان او كه به اسارت در كاخ او برده شده بودند، آرزو كرد كه كاش نياكان كشته‏ شده ‏اش در بدر، بودند و به يزيد مى‏ گفتند دستت درد نكند. كشتن حسين و يارانش را در مقابل كشته ‏هاى بدر دانست، منكر وحى و نزول جبرئيل شد و گفت اگر از آل احمد انتقام نگيرم، از نسل خندف نيستم ... 📚همان ص 167_ البدایه والنهایه ج 8 ص 192 👌حضرت زينب با خطاب «يا بن الطلقاء» به يزيد، اشاره به نيكان مشرك او كرد، كه در فتح مكّه، پيامبر آزادشان كرد، امام نيز به يزيد گفت: جدّ من على بن ابى طالب، در جنگ بدر و احد و احزاب، پرچمدار رسول اللّه بود، امّا پدر و جدّ تو، پرچمدار كفّار بودند. 📚بحار الانوار ج 45 ص 135 🔸كربلا، صحنه تجديد كينه ‏هاى مشركان و منافقان بر ضدّ آل اللّه بود و همان قدرت سياسى را كه ميراث رسول خدا بود و به دست دشمن افتاد، بر ضدّ عترت رسول به كار گرفتند و اين از شگفتيهاى تاريخ است! سيد الشهدا در خطابه خويش در عاشورا به سپاه كوفه چنين فرمود ؛ « شمشيرى را كه ما به دستتان داديم، عليه ما تيز كرديد و به روى ما شمشير كشيديد و آتشى را كه بر دشمنان شما و ما افروخته بوديم، بر خود ما افروختيد و با دشمنان خدا بر ضدّ اولياء اللّه همدست شديد » 📚مقتل الحسین خوارزمی ج 2 ص 6_ مناقب ج 4 ص 110 🔸 اگر واقعه شوم سقيفه نبود، هرگز بعدى كه اوج آن در عاشورا بود، پيش نمى‏ آمد و مسير تاريخ اسلام و شيعه به گونه ديگرى بود. 🔸اگر پيمان مردم با «ولى» بود اگر پيوند با آل على بود 🔸 نه فرمان نبى از ياد مى‏رفت نه رنج و زحمتش بر باد مى‏ رفت‏ 🔸 نه زهرا كشته مى ‏شد در جوانى نه مى‏ شد خسته از اين زندگانى‏ 🔸 نه خون دل نصيب مجتبى بود نه پرپر لاله ‏ها در كربلا بود 🔸 نه زينب بذر غم مى ‏كاشت در دل نه مى‏زد سر ز غم بر چوب محمل‏ 🔸بقيع ما نه غم‏ افزاى جان بود نه ويران و چنين بى ‏سايه‏ بان بود 📚شعر اهلبیت آفتاب ، محدثی https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman