#توریه_در_اسلام 🤔#پرسش ❔سوالی ذهن بنده را به خود مشغول کرده بود؛ و آن اینکه آیا توریه در دین اسلام جایز است ❕❗️ 💠#پاسخ💠 👌توريه (بر وزن توصيه) به سخنى گفته مى‏ شود كه شنونده از آن چيزى مى‏ فهمد و گوينده از آن چيز ديگرى را اراده مى‏ كند، يا به تعبير ديگر سخنى است دو پهلو، كه عبارت تاب هر دو معنى را دارد، و افرادى كه #مقيد به پرهيز از دروغ هستند گاه به آن متوسل مى ‏شوند، تا هم دروغ نگفته باشند و هم شنونده از اسرار آنها آگاه نشود ، مثال‏هاى زير مى ‏تواند اين معنى را كاملًا روشن كند ؛ 1⃣ كسى از ديگرى سؤال مى‏ كند آيا اين كار خلاف را تو كرده ‏اى؟ او در جواب مى‏ گويد استغفراللّه پناه به خدا مى‏ برم . ❕شنونده از اين سخن نفى آن كار را مى‏ فهمد در حالى كه گوينده #منظورش استغفار از عمل خلافى بوده است كه انجام داده است. 2⃣از يكى از دانشمندان سؤال كردند، جانشين بلافصل پيامبر صلى الله عليه و آله كه بود؟ او كه در شرائطى بود كه نمى ‏بايست عقيده خود را صريحاً بيان كند در جواب گفت: «مَنْ بِنْتُهُ فِى بَيْتِهِ؛ آن كس كه دخترش در خانه او بود» (شنونده چنين فكر مى ‏كرد كه منظورش‏ اين است كسى كه #دخترش در خانه پيامبر بود يعنى ابوبكر) ولى منظور گوينده اين بود آن كسى كه دختر پيامبر فاطمه زهرا عليها السلام در خانه او بود، يعنى على عليه السلام. 3⃣در داستان سعيد بن جبير و حجاج مى‏ خوانيم هنگامى كه حجاج از او سؤالاتى كرد، مى ‏خواست بهانه‏ ای براى قتل او بتراشد، پرسيد تو مرا چگونه آدمى مى‏دانى؟ گفت: انت عادل (عادل در لغت عرب دو معنى دارد يكى به معنى عدالت پيشه و ديگر به معنى شخص كافر است كه عديل و شريك براى خدا قائل است، همان گونه كه قرآن مى ‏گويد: «ثُمَ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ؛ كافران براى پروردگار خود، شريك و #شبيه قرار مى‏دهند». ( انعام 1) 🔹از آنچه در بالا آمد روشن شد كه توريه هرگز دروغ نيست، چرا كه نيّت گوينده سخن راستى بوده و عبارات او نيز تاب آن معنى را داشته است هر چند شنونده به خاطر ذهنيت خودش چيز ديگرى را از آن فهميده و معلوم است اشتباه شنونده در فهم معنى كلام ارتباطى به #گوينده ندارد. 📚اخلاق در قرآن ، مکارم شیرازی ج 3 ص 240 ❕در پاره ‏اى از روايات عنوان #كذب رسما از توریه نفى شده است. 👌در حديثى از امام صادق علیه السلام مى‏ خوانيم که راوی سوال کرد ؛ « كسى دم در مى ‏آيد و اجازه ورود به خانه مى ‏طلبد ، صاحب‏ خانه (كه مانعى از پذيرش او دارد) به #كنيز مى ‏گويد بگو او اينجا نيست (و منظور از آن مثلا همان پشت در خانه است) امام‏ علیه السلام فرمود اين دروغ نيست » 📚وسائل الشیعه ج 12 ص 254 👌مواردى از سخنان انبياء در قرآن #مجيد ديده مى‏ شود كه در روايات اسلامى آنها را به عنوان توريه معرفى كرده‏ اند نه دروغ. ❕مانند گفتگوى ابراهيم عليه السلام با بت‏ پرستان بابل كه وقتى از او سؤال كردند تو اين بلا را بر سر خدايان ما آورده ‏اى، او در پاسخ گفت: «بَلْ فَعَلَهُ كَبيرُهُمُ هَذا فَاسْئَلُوهُمْ انْ كانُوا يَنْطِقُونَ؛ (ابراهيم) گفت بلكه اين كار را بزرگشان كرده است از آنها بپرسيد اگر سخن مى ‏گويند». ( انبیاء 63) 👌گرچه شنونده از اين عبارت ممكن است چنين بفهمد كه ابراهيم بت‏ شكنى را به بت‏ بزرگ #نسبت داده است، ولى جمله «انْ كانُوا يَنْطِقُونَ» (اگر آنها سخن مى‏ گويند) به عنوان شرط براى اين نسبت قرار داده شده، يعنى اگر آن‏ها مى‏ توانند حرف بزنند كار كارِ آن بت بزرگ است. همچنين جمله «انَّكُمْ لَسارِقُونَ؛ شما سارق هستيد» ( یوسف 70) كه كارگزاران يوسف عليه السلام به برادران گفتند با توجه به آيات قبل از آن چنين در ذهن منعكس مى‏ كند كه آنها پيمانه شاه را دزديده بودند، در حالى كه منظورشان #سرقت يوسف عليه السلام از پدر در كنعان بود. 📚بحار الانوار ج 69 ص 240 _ 241 ❕كوتاه سخن اين كه توريه و گفتن سخنان دو پهلو هرگز مصداق كذب نيست هر چند مخاطب به خاطر ذهنيتش چيزى از آن مى ‏فهمد كه با واقعيت مطابقت ندارد، اما متكلم منظورش مفهوم صحيح و درستى است و آنها كه #مقياس صدق و كذب را ظاهر كلام مى ‏دانند، نه مراد و مقصود گوينده ممكن است توريه را نوعى دروغ خفيف بدانند در حالى كه چنين نيست، معيار صدق و كذب، مراد و مقصود گوينده است كه قابل تطبيق بر محتواى عبارت باشد. 👌مثلًا كسى از ديگرى مى ‏پرسد اين لباس را فلان كس به شما اهداكرده است؟ مخاطب كه مايل نيست اين مطلب را صريحاً نفى كند در جواب به صورت توريه مى ‏گويد خدا او را عمر دهد. اى بسا شنونده از اين سخن چنين استنباط كند كه آرى او به من داده است در حالى كه گوينده چنين #قصدى را نداشته است، تنها دعايى در حق او كرده است. 📚تفسیر نمونه ج 19 ص 95 #پرسمان_اعتقادی http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185

#حد_سرقت #پرسش ❔کانال های ضد دین این شبهه را کردند که امام علی دست کسانی که از بیت المال دزدی می کردند را قطع نمی کرد آنگاه دست #کودکانی را که دزدی می کردند را قطع می کرد ❗️این سخن چقدر سندیت دارد ❕❕ 💠#پاسخ💠 👌در این شکی نیست که دزدی کردن گناهی بس بزرگ است تا جایی که پیامبر گرامی فرمود ؛ « مومن #هیچگاه سرقت و دزدی نمی کند » 📚وسائل الشیعه ج 28 ص 242 👌و فرمود ؛ « در هر خانه ای که مال سرقتی و دزدی وارد شود ، آن خانه #خراب می شود » 📚امالی صدوق ص 325 👌قرآن درباره حد سرقت می فرماید ؛ « دست مرد و زن دزد را به کیفر #عملی که انجام داده اند به عنوان یک مجازات الهی قطع کنید و خداوند توانا و حکیم است » ( مائده 38) 👌روایاتی که آیه فوق را تفسیر کرده اند ، تصریح دارد که برای قطع دست سارق باید حدود بیست شرط محقق شود و چنان نیست که دست هر سارقی قطع شود که #تفصیل آن را در پاسخ گذشته ما بخوانید ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/3208 ❕یکی از مواردی که دست دزد در صورت سرقت قطع نمی شود جایی است که سارق از مالی که در آن #سهم دارد مانند غنیمت یا بیت المال به اندازه سهم خودش دزدی کند ، در چنین جایی سارق مورد تعزیر و مجازات قرار می گیرد اما دستش #قطع نمی شود که مستندات مشروعیت تعزیر را می توانید در نمایه زیر بخوانید ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/6272 🔹امام #صادق علیه السلام فرمود ؛ « مردی را که از بیت المال دزدی کرده بود ، به نزد علی علیه السلام آوردند ، علی علیه السلام فرمود دست او قطع نمی شود چرا که برای او نصیب و سهمی از بیت المال بوده است » 📚الکافی ج 7 ص 231 👌این روایت در جایی است که سارق به اندازه سهمش از بیت المال دزدی کرده است ، اما اگر بیشتر از اندازه #سهمش دزدی کرده باشد ، به تصریح روایات دیگر دستش قطع می شود ؛ 📚التهذیب ج 10 ص 129 _ وسائل الشیعه ج 28 ص 289 👌بنابراین چنین نیست که بگوییم دست کسانی که از بیت المال دزدی می کنند قطع نمی شود زیرا در صورتی این حکم #صادق است که اولا فرد سارق از بیت المال سهمی داشته باشد و دیگر آنکه بیشتر از سهمش دزدی نکند . ❕اما اگر کودکی که به سن #بلوغ نرسیده است ، دزدی کند ، در رابطه با او امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « برای بار اول بخشیده می شود ، و برای بار دوم هم بخشیده می شود ، و در مرحله سوم تعزیر ( و تنبیه بدنی ) می شود و در مرحله چهارم اطراف انگشتانش قطع می شود و در مرحله #پنجم پایین تر از آن قطع می شود » 📚الکافی ج 7 ص 232 👌روشن است که حد سرقت در صورتی بر کودکان جاری می شود که شرایط آن را که در بالا به آن اشاره کردیم داشته باشند . بنابراین کودکان به صورت مطلق مورد حد #سرقت قرار نمی گیرند ، بلکه پس از تکرار سرقت و پند نگرفتن و توجه نکردن به قبح آن ، مورد تنبیه و #مجازات قرار می گیرند . ❕روایاتی که اشاره به تنبیه کودکان سارق توسط علی علیه السلام دارد ، بر پایه روایت فوق ، همه بعد از #تکرار سرقت بوده است نه آنکه علی علیه السلام ابتداءا حد سرقت را بر آنان جاری کند ؛ 📚وسائل الشیعه ج 28 ص 293 باب 28 ❕امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « علت #قطع دست سارق آن است که این عمل به عنوان مجازاتی برای ترک سرقت در نظر گرفته شده است ، و سارق با دست خودش تن به سرقت می دهد ، و این مجازات عبرتی است برای دیگران تا اقدام به تصرف اموال دیگران از راه حرام نکنند ، چرا که در چنین عملی انواع فساد و فناء وجود دارد ، سرقت کردن حرام شده است زیرا موجبات #فساد اموال و قتل جان ها را فراهم می سازد و تنازع و درگیری و انواع حسادت ها را در پی خواهد داشت ، و با سرقت کردن دیگر تجارت و صناعات در زندگی بشر بسته می شود » 📚عیون الاخبار ج 2 ص 96 #پرسمان_اعتقادی https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman