من گمان می‌کردم که برای دلباخته کردنش باید لبخند برلبانش بنشانم؛ ولی هربار که می‌خندید این من بودم که عاشقش می شدم . . - ماریانو رومور

- که امید، جنبش نور است در عمق تاریکی '! #رکیذ🌱

- کیهان‌ کلهر / اردال ارزنجان

خیابان‌های نیمه‌شب مالِ آدم‌های دیگری است، مالِ آن‌هایی که وقت‌های دیگر هیچ جایی نیستند؛ آن‌هایی که فقط خودشان می‌دانند که هستند! - حسین‌ سناپور

کرامتت، همه را ياد او می‌اندازد به تو چقدر می‌آيد، که خواهرش باشی #قاسم‌صرافان🌱

- تولدتون مبارک بانو‌جان 💚 . .

‌الشمس قد قُسّمت نصفين لی ولها النور فی خدها والنار فی كبدی. ‏خورشید دو قسمت شد، نصف برایِ من و نصف برایِ او نورش در گونه‌ هایِ او و آتش آن در جگرِ من. #عربیات🌱

+ تولدت مبارک، تیکه قلب فی الحال دور از من :)

از زندگی با مردم، از حرف زدن، عاجزم. کاملاً در خود فرو رفته‌ام، به خودم فکر می‌کنم، چیزی ندارم به کسی بگویم . . #فرانتس‌کافکا

‌چیزی نیست که بشود با قرص و آمپول و نمی‌ دانم قدم‌ زدن کنار خیابان یا روشن کردن یکی دو سیگار کاریش کرد. این‌جا، باور کنید، من گاهی دیگر انگار نمی‌ توانم نفس بکشم! - هوشنگ‌ گلشیری

القلب یَحن . .

لحظاتی در زندگی‌ همه‌ی ما هست که نمیتوانیم در موردش صحبت کنیم، نمیتوانیم احساساتمان را تبدیل به کلام کنیم. و قطعا در آن لحظات یا عاشق شده‌ایم و یا کسی را از دست داده‌ایم. وجه اشتراک روزهایِ بی کلامِ ما، در حس کردنِ نهایت عشق و نهایتِ غم است. نهایتِ دلبسته شدن و نهایتِ از دست دادن. اگر در آن لحظات قرار گرفتید، تلاش نکنید آن را تبدیل به کلمات کنید، اشک‌ها خود کلامی شاعرانه‌اند. به اشک‌هایتان اعتماد کنید، اشک‌هایی که از سر پذیرش باشند نه از درماندگی و مقاومت، شما را به دنیایی دیگر میبرند.دنیای درونتان. دنیایی که قرار است با قلبتان خلوت کنید. دنیایی که احتمالا مدت‌ها بود از آن بی‌خبر بوده‌اید. به محض ورود به آن دنیا، متوجه معنای تمام اتفاقات خواهید شد. - پونه مقیمی