☫﷽☫ #تحریر_حم (از سخنرانی‌های مکرّر حم از سال ۱۳۶۴ تاکنون!): جای‌گاه‌ ابدی #روحانیت! (بمناسبت سالیاد #شهادت #امام_صادق علیه و علی آبائه الثناء و السلام) ⁉️ اگر همه #روحانیون را جمع کرده و به #دریا بریزیم چه می‌شود؟! جوابهای محتمل: ۱) همه آنها غرق می‌شوند زیرا اگر #شنا هم بلد باشند، لباسشان اجازه شناگری نمی‌دهد! ۲) این کار ثقیل، ناشدنی است زیرا نیازمند چنان «زمان+هزینه» و مدیریتی است که فقط یک #حکومت قدرتمند، قادر به انجام آنست! ۳) انجام این #فتنه نافرجام، اساسا امکان‌پذیر نیست. زیرا #پیامبر_اعظم (ص) فرمودند: «العلماء باقون ما بقی الدهر» یعنی تا روزگار برقرار است، #علماء هم باقی هستند. (ولو اینکه #جن و #إنس جمع شوند تا علماء را محو و نابود سازند. هرگز نخواهند توانست!) فلذا اقدامی کاملا عبث و پوچ است. ۴) بعد از امحاء کامل روحانیون فعلی، مجددا همانند اینها عینا و بلکه بصورت مضاعف جایگزین خواهند شد. زیرا ... (این مقاله در صدد توضیح همین بند از جواب است): سال ۱۳۶۴ نقطه عطفی در کار و زندگی بنده بود. زیرا مأموریت یافتم که به شهرستان #خمین، عزیمت کرده و به #تعلیم و #تربیت #طلاب آن خطّه بپردازم. برای فراخوان #جذب_طلبه، دنبال عبارت مناسبی می‌گشتم که دوستان آیه ۳۹ از سوره #احزاب؛ «الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ ۗ وَ كَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا» (كسانى كه پيام‌هاى الهى را #ابلاغ مى‌كنند و از #خدا مى‌ترسند، و از هيچ‌كس جز خدا بيم ندارند، و خداوند براى #حسابرسى كافى است.) را پیشنهاد دادند ولیکن بنده آیه ۱۲۳ از سوره بدون #بسمله را ترجیح دادم: «۞ وَ مَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ۞» (و سزامند نیست #مؤمنان همگی باهم #کوچ نمایند. پس چرا از هر قومی، طایفه‌ای برای #فهم_دین #الله مهیا نباشند تا قوم خود را چون به نزدشان بازگشتند #هشدار دهند؟، باشد که #حذر کنند.) زیرا این آیه شریفه (۱۲۲/توبه) به سه ضرورت #اجتماعی اشاره می‌کند که عبارتند از: ۱) «لِيَتَفَقَّهُوا» (ضرورت #فهم_دین خدا بصورت #گروهی و #تخصصی و #متمرکز) ۲) «لِيُنْذِرُوا» (وجوب هشدار به #مردمان همزبان ولو اینکه ترتیب‌اثری ندهند!) ۳) «رَجَعُوا» (لزوم بازگشت «فقهآء منذر» بسوی مردمان همزبان خویش) #تفقه (در دین خدا) و #رجعت (بسوی مردم) جهت #هشدار خطرات (أخروی و دنیوی) سه #مطالبه_الهی از #مؤمنان است که آنها را باید #واجب_کفائی تلقی کرد. تا زمانی که این آیه شریفه برجاست، #نهضت و #نظام تشکیل و تشکل قشری در همه #جوامع_بشری (ولو بدون یونیفورم متحدالشکل) هم برپاست که آنرا باید #فقهآء_منذرون یا #فقهآء_راجعون نامید. فلذا اگر شخصی حقیقی یا حقوقی اراده کند که علماء و روحانیت (اعم از شیعه و سنی) را ریشه‌کن سازد باید ابتدائاً این آیه شریفه را محو یا #تحریف نماید که هیچکسی هرگز قادر به انجام آن نبوده و نیست و نخواهد بود. زیرا این آیه در #قرآن و کتابی ثبت شده که الی الابد #ماندگار است و خود #خالق_متعال از آن محافظت کرده و می‌کند و خواهد کرد. چنانکه فرمود: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» (آیه ۹/سوره حجر) بنابراین به فعالان خام‌اندیش عدم و محو روحانیت از جامعه باید گفت: ای مگس! عرصه #سیمرغ نه جولانگه توست عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری! و به آنها که پیوسته یا گسسته در صدد فریب روحانیون یا هواداران #روحانیت هستند باید گفت: برو این دام بر مرغی دگر نِه که عنقا را بلند است آشیانه شاید بیهوده نباشد که عده‌ای هم می‌گویند: «العلماء باقون...بقیه درب‌وداغون»!!! 😇 👌 و صد البته که #روحانیت سه دسته‌اند: ۱) علمای ربّانی ۲) جاهلان متنسک ۳) عالمان متهتک و در تعبیر شریعتی؛ «پاک، پوک و پلید» فلذا اگرچه روحانیت (محصلین حوزات علمیه) آلوده به متنسکین جاهل (پوک‌ها) و متهتکین عالم (پلیدها) هستند (که کمر اسلام ناب را می‌شکنند) ولیکن مفتخر به علمای ربّانی و پاک هم است. نفرت‌پراکنی مطلق (عدم استثناء ربّانیّون) علیه روحانیت و حوزات علمیه، اگر ریشه در نطفه حرام نداشته باشد قطعا ریشه در لقمه حرام دارد که هر دو معمولاً به استخدام رسمی و غیررسمی صهیونیزم سفّاک و مفسد در می‌آیند و استفراغات آن‌ها را نشخوار می‌کنند. زیرا «علمای ربّانی پاک» از راسخین در #علم و #حلم هستند و تالی‌تِلوِ معصومین(ع) و مراد #امام_خمینی از روحانیت هم همین علمای ربّانی است که فرمود: «اسلام بدون روحانیت، کشور بدون طبیب است». و مکلفند به اینکه ضمن حفظ #خشیت_الهی، «مبلّغین رسالات الله» باشند. صهیونیزم سردسته دشمنان روحانیت است. ✍️سیدمحمدحسینی(منتظر) بهار ۱۴۰۲ 🆔 @chelcheraaqHM

✍️ #تحریر_حم راز «انتظار فرج» و «نیمه خرداد»! #شهید #محمد فریدالدین #عطار_نیشابوری، سخت در تکاپوی شغل #عطاری (داروسازی و داروشناسی و فروش عطر و ادویه) در مغازه خود بود و احیاناً مشغول چرتکه انداختن دخل و خرجش و «درگیر تن‌ها بود تا دل‌ها» که عارفی وارد شد و وابستگی او به دنیا و #عالم_شهود را به رخش کشید و اینکه از #عالم_غیب #غفلت دارد و بعد از طی صحبتی که مبادله شد، #عارف ناشناس، دراز کشید و جان به جان‌آفرین تسلیم کرد! عطار به شدت متأثر شد و دست از #دنیا کشید و #علم و #عرفان را پیشه کرد و در وادی‌های عرفان تا آنجا تاخت که #هفت_شهر_عشق را گشت در حالی که دیگر مدعیان، اندر خم یک کوچه بودند! او دانشمندی است که به شهادت آثارش علاوه بر #طب و ادویه، در #حکمت، #نجوم و #علوم_دینی نیز تبحر دارد. دلپذیرترین و مقبول‌ترین #تألیفات_عطار، کتاب #منطق_الطیر اوست که مجموعه کاملی از عرفان، حکمت و #اخلاق است. بیت «هفت شهر عشق را عطار گشت/ ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم»، از جمله ابیاتی است که به #مولانا منسوب شده اما در انتساب آن تردید است و علامه حسن‌زاده آملی در کتاب «نامه‌ها برنامه‌ها» (مشتمل بر ۴۷ نامه و دستورالعمل) آن را به «عارف جامی» نسبت داده‌اند. اگرچه #مولوی هم در جای جای آثار خود از عطار به نیکی یاد کرده و بی هیچ اغراقی او را می‌ستاید؛ چراکه شاید ارزش وجودی آثار خود را وام‌دار این #شاعر و عارف بلندآوازه #نیشابوری می‌داند. معروف است که بهاءالدین محمد –پدر مولوی- در مهاجرت خود، زمانی که از نیشابور می‌گذرد به ملاقات عطار رفته و عطار نسخه‌ای از کتاب #اسرار_نامه خود را به مولوی که در آن زمان خردسال بود می‌بخشد. #جامی در کتاب #نفحات_الانس درباره دگرگون شدن #حالات_روحی عطار و گرایش او به عرفان می‌نویسد: «گویند سبب #توبه وی آن بود که روزی در دکّان عطّاری مشغول و مشغوف(=غرق در) معامله بود. درویشی به آنجا رسید و چند بار شیءالله گفت. وی به درویش نپرداخت. درویش گفت: ای خواجه! تو چگونه خواهی مُرد؟ عطار گفت: چنان که تو خواهی مُرد. درویش گفت: تو همچون من می‌توانی مُرد؟! عطار گفت: بلی. درویش کاسه‌ای چوبین داشت، زیر سر نهاد و گفت: #الله و جان بداد. عطار را #حال متغیّر شد و #دکان برهم زد و به این #طریق در آمد.» و سرانجام به دست سربازهای #مغول مهاجم به #ایران به #شهادت رسید. #اجداد_امام_خمینی که در دوره دوم #حکومت مغول‌ها مدتی ساکن نیشابور بوده‌اند، بی‌تأثیر از #عرفان_عطار نبودند و بلکه بر او پیشی گرفتند. #امام_خمینی نیز (همچون درویشی که عطار را منقلب و #متحول ساخت)، چنان #خرق_عادت کرده و با #ایصال به #معدن_عظمت، #غرق_نور #عرفان_الهی بود که می‌توانست #فرج (رحلت) خود را خودش انتخاب کند. زیرا که دعای همیشگی «الهی! هب لی #کمال_الانقطاع الیک» حضرتش، #مستجاب بود و اجابت شد که در شب #پانزدهم_خرداد، جان به جان‌آفرین تقدیم نماید تا از عالم شهود به عالم غیب #پرواز کند. او خودش به خودش #رخصت داد که توانست #ختم کند عبارات پایانی خود را به #مرخص_می‌شوم! خالق حماسه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ (که سالگرد آنرا برای همیشه، #عزای_عمومی اعلام فرمودند) آن #قیام_خونین مردمی در نظرش، دردناک‌ترین #مصیبت بود و سرانجام هم #رحلت خود را به آن #فاجعه، پیوند زد تا #غم_نیمه_خرداد را برای پیروانش، مضاعف سازد. او از همان زمان که سینه خود را به سرنیزه‌های #خود_فروختگان به #شیطان_بزرگ گشود، منتظر فرج (شهادت) خود بود. البته ظاهر عبارت «#انتظار_فرج از #نیمه_خرداد کشم»، اشاره به انتظار ظهور و فرج #امام_زمان(عج) دارد ولیکن برای عارف کم‌نظیری مثل او فرج می‌تواند #لقاء_الله و مرگ خودخواسته‌ای باشد که انتظارش را از نیمه خرداد ۱۳۴۲ تا نیمه خرداد ۱۳۶۸ کشیدند: از غم دوست در این می‌کده فریاد کشم‏ ‏‏دادرسی نیست که در هجر رخش داد کشم‏ ‏‏عاشقم عاشق روی تو نه چیز دگری‏ ‏‏بار هجران و وصالت به دل شاد کشم‏ ‏‏مُردم از زندگی بی‌تو که با من هستی‏ ‏‏طرفه سری است که باید بر استاد کشم‏ ‏‏سال‌ها می‌گذرد حادثه‌ها می‌آیند‏ ‏‏انتظار فرج از نیمه خرداد کشم!! امام خمینی در پیامی (به‏‎ ‎‏تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۵۸) اعلام کردند: «ملت ما نه #محرم را که شاهد قتل‌عام‌های‏‎ ‎‏وحشیانه #جباران است، فراموش می‌کند و نه #۱۵_خرداد (سال ۱۳۴۲) را که سرآغاز ‏‎#نهضت_اسلامی_روحانیت است» و تأکید کردند: «ملت ما این روز را عزیز می‌شمارد و من‏ #پانزده_خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام می‌کنم.»‏‎ نام و یادش در این سال‌یاد مبارک، گرامی‌باد. 🔹 امام خامنه‌ای (نیمه خرداد۱۴۰۲): «امام بزرگوار ما ابعاد شخصیتش از #ابن_سینا و #شیخ_طوسی بزرگتر و متنوع‌تر است. #سرآمدان_تاریخ را نه می‌شود حذف کرد و نه #تحریف کرد. امام خمینی سرآمد همه‌جانبه است.» ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) نیمه خرداد۱۴۰۲ 💠 کانال چلچراغ معارف و احکام حم 👇 🆔eitaa.com/chelcheraaqHM