🔴 معرفی ریاضیدانان مسلمان 🔶 قسمت دوم: 🟡 محمّد بن موسیٰ خوارزمی ◽️شخصیتی که از نام او برای نامگذاری اعداد در اروپا استفاده میشد ◽️واضع علم جبر ◽️ مبدع عدد صفر به صورت دایره #مفاخر_اسلام 📽 مشاهده در آپارات 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

⛔️دغدغه معیشت⁉️ 🔸آیت‌اللّٰه بنابی: « طلبه به‌جای اینکه به آینده‌اش فکر بکند، به وظیفه فعلی‌اش توجه کند. متأسفانه گاهی به آینده فکر می‌کند، سستی و رخوت در وجودش حاکم می‌شود و نه‌تنها در خود، بلکه در دوستان و نزدیکانش نیز، تأثیر منفی می‌گذارد! چنین شخصی به‌جای اینکه به رحمت الهی امیدوار باشد، چشمش به دست دیگران است؛ و وقتی از جهت معاش تأمین نمی‌گردد، کاسه صبرش لبریز شده، به زمین و زمان بدبین می‌شود! وی باید به‌جای فکر کردن به آینده، به خودش چنین بگوید: "یک دولت، همواره به فکر کارمند خویش است؛ ماه‌به‌ماه، در پی آن‌است که حقوق کارمندش را تأمین کند؛ حتی برای دوران بازنشستگی او نیز قانون وضع می‌کند که خانواده‌اش خیلی اذیت نشوند... آیا گرداننده دستگاه خلقت و خالق هستی، نسبت به مخلوقاتش چنین حمایتی نخواهد داشت؟! مخصوصاً نسبت به خودی‌ها، کسانی که بزرگ‌ترین سرمایه‌شان(عمر) را در راه او صرف می‌کنند؟! آیا خداوند به مقدار یک دولت قدرت ندارد؟!" نعوذ بٱللّٰه از اینکه خدا را به دولت تشبیه می‌کنیم. اراده او، عین عمل اوست. اگر طلبه به خدا اعتماد و توکل داشته باشد، خیلی از افکار و وسوسه‌ها به سراغ او نخواهد آمد و تنها همّ و غمّش، وظیفه امروزی‌اش خواهد بود.» #منش_طلبگی 📚منبع: کتاب زیّ طلبگی(مهدی مطهری) 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢وجوب‌تحصیل‌علم و فارغ‌التحصیلی💢 🔰در دین اسلام و در فرهنگ قرآن، به بیانات گوناگون، وجوب طلب علم و تفقّه و تدبّر، گوشزد شده و به صورت تکلیف شرعی و دینی طرح گردیده است. 🔻به طور مثال، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند: " طَلَبُ العلمِ فَریضةٌ عَلیٰ کُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمةٍ‌ " (ترجمه: فراگرفتن دانش، بر هر مرد و زن مسلمانی، واجب است.) ❓اما سؤالی مطرح می‌شود که چه مقدار باید تحصیل کرد و تا چه زمانی باید به تحصیل ادامه داد؟ به عبارتی، چه زمانی از تحصیل علم، فارغ می‌شویم؟ ◽️عالم اسلامی معروف، ملّا محسن فیض کاشانی در شرح این حدیث پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در کتاب الشّافي می‌نویسد: «انسان به هر مرتبه‌ای از دانش برسد و آن را به دست آورد، واجب است که مرتبه‌ی بالاتر از آن را تحصیل کند. و این وجوب تحصیل(تا آدمی زنده است)، پایان نمی‌یابد و نهایتی ندارد.» ◽️مطلب را با نقل کلامی از آیت‌اللّٰه جوادی آملی، بیشتر توضیح می‌دهیم: « اگر کسی فارغ‌التحصیل شد، معنایش این نیست که از علم فاصله بگیرد؛ بخاطر اینکه در اسلام بحث بازنشستگی و فارغ‌التحصیلی راه ندارد.» همچنین می‌فرمایند : «وقتی اهل علم که در مسیر کسب دانش و تحصیل هستند، مدعی شوند که فارغ‌التحصیل شدند، آن روز، روز اول مرگ‌شان خواهد بود.» 📎 #سیره_علماء نیز حاکی از همین مسأله است. اینکه آن‌ها در هیچ دوره‌ای از زندگانی‌شان، در تحصیل علم متوقف نشدند. در این باب، به مناسبت، نمونه‌هایی را نقل خواهیم کرد ان‌شاءالله. 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢هویّت حوزه علمیه و چیستی آن💢 فقیه شوید تا بتوانید به اسلام خدمت کنید 🔸 حوزه مرکز اسلام‌شناسی است و طالب علوم حوزوی پس از تحصیل موفق و کاربردی، اسلام‌شناس خواهد بود. حوزه علمیه واقعی، اسلام شناس پرورش می‌دهد و طالب علم در حوزه، به دنبال شناخت اسلام و نظرات اسلام در جوانب مختلف زندگی است. مثلاً اگر بخواهیم نظرات اقتصادی دانشمندان غربی را درباره بانک بدانیم، باید به یک اقتصاددان دانشگاهی مراجعه کنیم و اگر بخواهیم نظر اسلام را در این‌باره بدانیم باید به یک فاضل حوزوی مراجعه کنیم. ▫️در بیان هویت حوزه‌علمیه، برخی افراد، اسلام‌شناسی را مخصوص نخبگان حوزوی معرفی می‌کنند‌ و عقیده دارند در انجام امور تبلیغی و تحقق دین، بی‌نیاز از کسب شناخت جامع و عمیق نسبت به دین هستند. در این‌باره، سخنی را از امام خمینی (رحمةاللّٰه‌علیه) نقل می‌نماییم: « لازم است درس بخوانید، فقیه شوید، جدیت در فقاهت کنید. نگذارید این حوزه‌ها از فقاهت بیفتد. تا فقیه نشوید، نمی‌توانید به اسلام خدمت کنید.» اگرچه تبلیغ در برخی ایام تحصیل، از سنّت‌های حوزه علمیه است اما طلاب باید توجه داشته باشند که در ایفای نقش تبلیغی، خود را بی‌نیاز از اسلام‌شناسی ندانند و اکتفا به انتقال مطالب علماء پیشین ننمایند. بلکه اسلام‌شناسی را شرط انذار و تبلیغ بدانند کما اینکه در قرآن کریم، در آیه نَفْر، تفقّه بر انذار مقدّم گشته است. #هویت_طلبگی 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢اغتنام فرصت💢 «هرکس کتابی در آستین نداشته باشد، حکمت در قلب او جای نمی‌گیرد» 🔸مطالعه آزاد: بسنده طالبان علم به کلاس و مطالعه و مباحثه، موجب محدودیت رشد در همان زمینه می‌گردد. حال آنکه مطالعه آثاری که درسی نیستند و یا جدید نگاشته شده‌اند، انسان را در مسیر جریان علم قرار می‌دهد. ضمن اینکه کتب بسیاری هست که طلاب و روحانیون برای ایفاء نقش خود در جامعه به آنها نیاز دارند اما در سیر مطالعات تحصیلی آنها قرار ندارد. 🔸شیوه: حتی در میان فعالیت‌ها و مشغله‌های فروان، می‌توان این مهم را انجام داد. اگر همواره کتابی که ویژه مطالعه آزاد است، در دسترس داشته باشیم، می‌توانیم از این فرصت‌های اندک، به نفع مطالعه آزاد بهره ببریم. کما اینکه رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: « بنده دوره‌های بیست جلدی و بیست و چند جلدی را در همین فاصله‌های ده دقیقه، بیست دقیقه و یک ربع ساعت خوانده‌ام...شاید صدها جلد کتاب را همینطور در این فاصله‌های کوتاه چند دقیقه‌ای خوانده‌ام.» همراه داشتن کتاب، بسیار اهمیت دارد. حکیم طوسی در رسالهٔ آداب المتعلّمین می‌فرمایند: «بایسته است که در هرحال کتابی با خود به‌همراه داشته باشد، تا آنکه به مطالعه بپردازد و گفته شده است که هرکس کتابی در آستین نداشته باشد، حکمت در قلب او جای نمی‌گیرد.» 🔹پیشنهاد ما: بهتر است برای مأنوس شدن با کتاب و همراه داشتن مداوم آن، از کتب رمان بخصوص رمان زندگی‌نامه علماء استفاده کرد. چون سرعت مطالعه آنها بیشتر است و نیاز به دقت فراوان ندارد و موجب انس گرفتن تدریجی با کتب سنگین و پرحجم خواهد شد. #هدایت_تحصیلی 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢میراث از یاد رفته💢 🔰 پروفسور کندی: «برای من جای بسی افتخار است که پژوهشی در زیج‌های دوره‌ی اسلامی، به فارسی منتشر می‌شود.» 🔸 آنچه ما مسلمانان، از علم و دانش و اندیشه، به جامعه بشر داده‌ایم، هسته‌ی اصلی همه چیزهایی است که بشریّت دارد. از جمله در علم نجوم؛ اما متأسفانه جوانان ما، چنان بی‌خبر بارآمده اند که می‌پندارند آنچه امروزه بشریّت دارد، همه از همین رنسانس غربی و چهار سده‌ی اخیر است و مسلمانان هیچ سهمی در این علم و دانش و تمدّن ندارند. وظیفهٔ جوانان مسلمان، اینست که در این مسائل بخوانند و بدانند تا بتوانند شخصیت هضم شده‌ی خود را نجات دهند. 🔻در این میان آنچه بیشتر مایه‌ی تأسّف می‌شود، وضعیت مرکز نخبگان مسلمان است. حوزه علمیه‌ای که طوری نحیف و ضعیف شده که نه‌تنها از چنین دستاوردهایی دست شسته، بلکه در همان علوم باقی‌مانده به تعدادی کتاب مُثله شده، قانع گردیده است و توهّم پیشرفت را هم دارد. حوزه‌ای که زمانی زیج‌هایی از آن بیرون می‌آمده که تحقیق پیرامون آن، افتخار دانشمندان غربی می‌باشد؛ اما امروزه حتی نام زیج هم برای برخی طلاب، غریبه و ناآشناست چه رسد به ... • پ.ن: زیج، نزد منجمان اسم کتابی است که در آن احوال حرکات کواکب و مانند آن که از رصد معلوم شود را ثبت می‌کنند و از آن تقویم را استخراج می‌نمایند. 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

پژوهشی در زیج‌های اسلامی پروفسور ادوارد استوارت کندی ترجمه محمد باقری

💢تاریخ‌جعلی/تاریخ‌فراموش‌شده💢 🔰مقام معظّم رهبری (مدّظلّه العالي) : «دیگران تاریخ ندارند، برای خودشان تاریخ میسازند؛ تاریخهای خلاف واقع. شما ملاحظه کنید، حتّی در تلویزیون ما هم نشان میدهد که فلان کشوری که هیچ تاریخ باشکوه و باارزشی ندارد، داستانهای دنباله‌دار، ۱۰۰ قسمت، ۱۵۰ قسمت درست میکنند؛‌ تاریخ میسازند برای خودشان، حکمت میسازند برای خودشان، حکومت میسازند برای خودشان؛ ما داریم، [ولی] یادمان نیست.» " 1402/03/09 " ﴿بیانات در دیدار اعضای ستاد مرکزی کنگره‌ ملی شهدای سبزوار و نیشابور﴾ 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

❌فرآیند حذف متفکرین از حوزه علمیه❌ 💢 کارگروه علمی إحیاء 🔻 @SWG_EHYA110

💢بررسی متد درسی اصیل حوزوی💢 📌 پرونده شانزدهم 🔴 تکرار و ملکه کردن علوم و اصطلاحات صندوق پر از کتاب، سودی ندهد باید که کتابخانه در سینه بود 🔸ضرورت: مهم‌تر از فهم و یادگیری مطالب، خوب به حافظه سپردن و ملکه کردن علوم است زیرا سرمایه و دارایی ماندگار دانش‌پژوه محسوب می گردد. همانطور که کم‌نوشتن عیب است، "کم‌ در ذهن داشتن" هم عیب است. و اعتماد به حافظه کوتاه مدت، تکیه بر ستونی سست است که وفای آن، دیری نمی‌پاید و مطالب فراموش می‌شوند. امر تحصیل، جز با سپردن به حافظه بلند مدت، به سامان نمی‌رسد و راه ملکه شدن دانش، تکرار است. ♦️شیوه‌ها: 1_ مطالعه دوره‌ای: اگرچه طالب علم پس از فراگیری هر قسمت از کتاب، آن را مطالعه می‌کند اما این مباحث بصورت عکس‌های جداگانه و پراکنده خواهد بود که از انسجام خاصی برخوردار نیست. اما مطالعه دوره‌ای، با نظم‌دهی ذهن، باعث تکرار و ماندگاری مباحث می‌شود. به‌طور مثال، شرح سیوطی را پس از شروع لمعتین، مرور نماید. 2_ حل تمرین: قواعد آموخته‌شده را در قالب مثال‌های گوناگون، بکار می‌گیرد. با این کار قواعد را بصورت عمیق‌تر و با ریزه‌کاری‌هایش یاد می‌گیرد. بطور مثال در ادبیات عرب، در قالب تجزیه و ترکیب، متن خوانی و متن نویسی و ترجمه، تمرین نماید. 3_ مباحثه دوره‌ای: تشکیل حلقه‌ای علمی و اختصاص زمان طولانی‌تر برای بازگویی کتابی که به آن اشراف دارند، می‌باشد. 4_ تکرار محفوظات: می‌تواند با حفظ شاهدمثال‌ها، اشعار علمی(همچون ألفیه‌ها)، حدیث نفس با خود، پرسش و پاسخ در حلقه دوستان، محقق گردد. 📚منبع: تشنه دانش (جناب کمال آبادی) 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

حوزه علمیه چه نیازهایی را برطرف می‌کند❓ 🔹زندگی در تمام جوانب و لایه‌ها، نیازمند برنامه‌ریزی است. افراد در زندگی‌شان برای وصول به هدفشان، روش و برنامه‌ای را اتّخاذ می‌کنند‌. حال اگر کسی بخواهد برنامه‌ای را که خداوند متعال برای زندگی بشر ارائه کرده است بداند و بر اساس هدف‌گذاری و روش پیشنهادی او زندگی کند به کجا باید مراجعه کند؟ کسی که نگران عمر تکرار نشدنی و پشیمانی‌های جبران‌ناپذیر و حسرت ابدی است، و نمی‌خواهد طبق سلیقه عمل کند، به کجا باید مراجعه کند؟ 🔻 مرکز و محور فعالیت‌های حوزه علمیه، «فهم دین» است. کسانی که دغدغه‌ فهم کلام خداوند دارند و از میان آراء متعدّد نظر خداوند را می‌خواهند بدانند، تا حرکتی آگاهانه به سوی معبود داشته باشند، به فضای آموزشی_تربیتی حوزه وارد می‌شوند. و در صورتی که مدارج علم و عمل را طی کردند، می‌توانند پاسخگوی سؤالات و شبهات باشند و به تبیین و دفاع از دین بپردازند. آنچه باید مورد توجه طلاب گرامی باشد، شناخت دقیق هویت حوزه علمیه است تا هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی صحیحی داشته باشند و از عمر خود، نهایت بهره را ببرند. انشاءالله در ادامه، اهداف و سرانجام یک طالب علم در حوزه علمیه، بیان خواهد شد. #هویت_طلبگی 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢إحیاگران💢 📍"کانَ أمَّةً قانِتاً للّٰه" 🔴 علّامه عبدالحسین أمینی 📌بخش اول 🔸شخصیتی فقیه، محدّث، متکلم، مورّخ و نسخه‌شناس که سال 1320 ه.ق در تبریز چشم به جهان گشود. 🔹 تحصیل: در مدارس تبریز، مقدمات علوم را آموخت و سپس به تحصیل فقه و اصول پرداخت. در 22 سالگی از تبریز به نجف رفت و در درس علمائی همچون "سید محمد فیروزآبادی" و "سید ابوتراب خوانساری" حاضر شد. ♦️اجازه اجتهاد و روایت: پیش از ۳۵ سالگی، از مراجعی همچون سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نائینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ عبدالکریم حائری اجازه اجتهاد و روایت دریافت کرد. 📚 تألیفات: تألیفات بسیاری داشتند که نام برخی از آنها ذکر می‌گردد: 1.شهداء الفضیلة: زندگی‌نامه 130 تن از علماء شیعه از قرن 4 تا 14 ه.ق که به شهادت رسیده‌اند. 2. الغدیر في الکتاب و السنّة و الأدب: در اثبات امامت و خلافت بلافصل امام علی(علیه‌السلام) با استناد به واقعه غدیر و بررسی سند و دلالت حدیث غدیر؛ که از مهمترین تألیفات علامه است. 3. تحقیق و تعلیق بر کتاب کامل الزیارات 4. أدب الزائر لمن یمّم الحائر: شرح آداب زیارت امام حسین (علیه‌السلام) 5. سیرتنا و سنّتنا سیرة نبیّنا و سنّته: بحث مستند درباره ولایت و محبت خاندان پیامبر(ص) و گزارش بُعد تاریخی عزاداری عاشورا. 6. ثمرات الأسفار 7. حاشیه بر رسائل شیخ انصاری 8. حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری 9. ریاض الأنس: معرفی و توصیف نسخ خطی‌ای که ایشان دیده اند. 🗓 روز بزرگداشت علامه امینی (۱۳۴۹ه.ش) 💢 کارگروه علمی إحیاء 🔻 @SWG_EHYA110

💢إحیاگران💢 📍"کان أمّةً قانتاً للّٰه" 🔴علّامه عبدالحسین أمینی 📌بخش دوم 🔰 إحیاگر غدیر: ایشان 40 سال از عمر خود را برای نوشتن این کتاب یازده جلدی صرف کردند و برای بررسی منابع واقعه غدیر در کتابخانه‌های عراق، ایران، مصر، سوریه، ترکیه و هند به مطالعه، نسخه‌برداری و پژوهش پرداختند. مرحوم دکتر سیدجعفر شهیدی از ایشان نقل می‌کنند که فرمودند: «من برای نوشتن الغدیر، 10 هزار جلد کتاب را از باء بسم‌الله تا تاء تمَّت آن خوانده‌ام و به 100 هزار جلد کتاب، مراجعات مکرّر داشته‌ام.» باید توجه داشت که تألیف الغدیر یک کار جمعی نبوده بلکه ایشان به تنهایی این کار را انجام داده‌اند. ضمن اینکه 50 تا 90 سال گذشته، دسترسی به آثار به آسانی روزگار ما نبوده است. ایشان برای مراجعات خود ناگزیر از نسخه‌برداری بودند و 18 هزار کتاب را رونویسی کردند. بطور مثال ایشان در مدت 10 روز، بیش از 1500 صفحه را با خط خود نوشته بودند. آیت‌الله سبحانی می‌فرمایند: «به راستی هر زمان انسان، کتاب الغدیر را مطالعه می‌کند، خود را در برابر یک دریای عظیم می‌بیند که با امواج خود، دیده و دل را به وحشت و اضطراب می‌اندازد. در عظمت و تأثیر این کتاب همین بس که از طرف بزرگان مصر، سوریه، عراق، ایران و لندن مقالات و تقریظ‌های فراوانی نوشته شده که قسمتی از آنها در اوایل هر جلد چاپ شده است. مهمترین اثر این کتاب این بود که بدبینی‌ها را کم کرد و یک مقدار به اهل فهم اثبات کرد که شیعه برای عقایدش منطق و استدلال دارد و بسیاری از تهمت‌هایی که به شیعه زده میشد را رفع کرد.» 🗓 روز بزرگداشت علامه امینی (۱۳۴۹ ه.ش) 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢إحیاگران💢 📍"کانَ أُمَّةً قانِتاً للّٰه" 🔴علّامه عبدالحسین أمینی 📌بخش سوم ♦️تأسیس کتابخانه: در سال 1379 ه.ق در نجف، کتابخانه‌ أمیرالمؤمنین را تأسیس کرد. کتابخانه‌ای با 500 هزار عنوان کتاب در زبان‌های مختلف و حدود 70 هزار عنوان کتاب خطی که حدود 5 هزار نسخه مخطوط از قرن دوم و سوم هجری در آن موجود است. ایشان پنج تا شش هزار جلد کتاب از کتابخانه شخصی خود را به این کتابخانه اهدا نمودند. آنچه ایشان را به این کار برانگیخت، این بود که بزرگترین کتابخانه نجف در زمان ایشان، تنها 4 هزار جلد کتاب داشت. و علامه که در جریان پژوهش‌های خود اهمیت منابع را درک کرده بودند، در پی رفع این نقص برآمدند. ◾️وفات: ظهر جمعه 12/تیر/1349 به دیدار مولای خود شتافتند و پس از تشییع پیکر در شهرهای تهران،بغداد، کاظمین، کربلا و طواف بر گرد آستان مقدّس علوی، مطابق وصیت ایشان، در حجره‌ای از کتابخانه أمیرالمؤمنین به خاک سپرده شدند. بسیاری رحلت ایشان را ناشی از مطالعه زیاد، اشتغال بی‌وقفه به نگارش می‌دانند. علامه امینی در شبانه‌روز 17 ساعت مطالعه و کار می‌کردند. 🔻آیت‌الله صافی گلپایگانی: «باید طلاب از جنبه‌های مختلف زندگی ایشان الگو گرفته و رفتار ایشان را در اخلاص، تحقیق، پژوهش، شیفتگی و جان‌نثاری برای مکتب اسلام، مدنظر قرار دهند.» 🗓روز بزرگداشت علامه امینی (۱۳۴۹ ه.ش) 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢سخت‌تر از جهاد نظامی💢 📽اگر مَرد هستید، جهاد فرهنگی کنید 🔰انقلاب فرهنگی وظیفه عالمان آیت‌الله جوادی آملی: حضرت أمیر علیه‌السلام در یک بیان نورانی فرمود: «یُثیروا لَهُمْ دَفائِنَ العُقولِ» یعنی انبیا آمدند ثوره و انقلاب ایجاد کنند و جامعه را شکوفا نمایند و کار انقلاب و شکوفایی به این است که صاحب‌خانه از اشغال‌گر جدا شود، صاحب خانه بماند و اشغالگر برو‌د. همه ما که وارد حوزه علمیه شدیم باید یک انقلاب فرهنگی بکنیم و صاحب‌خانه و اشغالگر را بشناسیم و با جهاد علمی و عملی توان طرد اشغالگر را بیابیم. صاحب خانه همان فطرت و قلب طیّب و طاهر است و چیزی که انسان از چشم و گوش یاد می‌گیرد، علوم مهمان است و باید با علوم میزبان(فطرت)، هماهنگ باشد.» 🔸پشتوانه چنان جهاد فرهنگی، جهاد علمی است. و روحانیت، این مهم را بدون بن‌مایه علمی و با تعدادی پیکسل و ایستگاه صلواتی که از غیر روحانی هم بر‌می‌آید، نمی‌تواند انجام دهد. اما متأسفانه تصوری که طلاب معزّز از کار فرهنگی دارند، محدود به احداث ایستگاه صلواتی و تهیه و پخش بسته‌های فرهنگی است. اگرچه امور ذکر شده مطلوب است اما سؤال اینست: این کار را که غیر طلاب و روحانیون هم می‌توانند انجام دهند، پس چه تفاوتی میان طلبه و غیر اوست؟ برای دچار نشدن به چنین موازی‌کاری‌ها، طلاب ابتدا باید هویت صنفی روحانیت و وظایفش را بشناسند و توجه داشته باشند که حفظ پوسته و ظواهر دین از غیر روحانیت هم برمی‌آید اما مهم حفظ مغز دین است‌ که فقط از روحانیت بر می‌آید. این صنف است که می‌تواند فرهنگ‌ساز باشد و فرهنگ اسلامی را تبیین کند و تحقق بخشد. 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢إحیاگران💢 📍"کانَ أمَّةً قانِتاً لِلّٰه" 🔴 محقق حلّی 📌قسمت اول 🔰نجم‌الدّین جعفر بن حسن بن یحیی معروف به "محقق" و "محقق اول" در سال ۶۰۲ ه.ق در شهر حلّه واقع در عراق دیده به جهان گشود. پس از فراگیری ادبیات عرب که زبان مادریش بود، در علم هیأت، ریاضیات، منطق و کلام احاطه پیدا کرد و به تحصیل فقه و اصول و حدیث پرداخت. 🔹اساتید: فقه و اصول را که منظور نهائی ایشان در تحصیل علوم دینی بود، در محضر پدر دانشمندشان، حسن بن یحیی و فقهای مشهور حلّه ابن نما و سیّد فخار موسوی، شاگردان فقیه نامی ابن ادریس حلّی فراگرفت. 🔸شاگردان: برای ایشان، بیش از چهارصد تن شاگرد ذکر کرده‌اند که از جمله آنها علّامه حلّی، سدیدالدین حلّی و شیخ یوسف شامی می‌باشد. 📚تألیفات: ۱_ شرایع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام: مشهورترین تألیفات محقق حلّی این کتاب گرانقدر و با عظمت است که شاید نامی‌ترین کتاب فقه شیعه باشد. در این کتاب دورهٔ کامل فقه شیعه از طهارت تا دیات نوشته شده و کتاب مشهور "جواهر الکلام" از شیخ محمدحسن نجفی، شرحی بر این کتاب است. ۲_النافع: مشهور به "مختصر نافع"، مختصر شرایع است. معروفترین شرح آن، کتاب‌ "ریاض المسائل"، تألیف فقیه نامی سیّد علی طباطبائی است. این کتاب موجب آشنایی فضلای اهل تسنّن با فقه اهل‌بیت و مکتب جعفری شد. ۳_المعتبر: شرح بر "مختصر نافع" ۴_نکت النهایة: در فقه استدلالی ۵_المسلک: در علم کلام و اصول اعتقادی ۶_الکهنه: در علم منطق ۷_المعارج: در علم اصول فقه ۸_نهج الوصول الی علم الأصول 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢إحیاگران💢 📍"کانَ أمَّةً قانِتاً لِلّٰه" 🔴 محقق حلّی 📌قسمت دوم 🔸إحیاگری: 🔻إحیاء مکتب اجتهاد: پس از شیخ طوسی نظر به مقام بزرگ شیخ، تا حدود صد سال، فقهاء از خودشان رأی و فتوایی ابراز نمی‌کردند اما محقق حلّی که فقیهی باشهامت و دارای نظری وسیع و دقّتی به‌سزا بود، دائره فقه را توسعه داد و آزادی توأم با احترام نسبت به فقهای قبل و بعد از خود را برای تحقیق و بررسی و تجزیه و تحلیل فقه، به حوزه علمیه اعطا کرد. ایشان طرز تفکر در فقه استدلالی را بر پایه محکمتری استوار ساخت و به‌عکس ابن‌ادریس همه‌جا با احترام و تحسین و دقت نظر و تعمّق به آراء و نظریات شیخ نگریست. 🔻پرورش شاگردان: محقق حلّی، از راه تدریس علوم و فنونی که اندوخته بود، و در سایهٔ فکر موّاج و وسعت نظرش، به تحکیم مبانی فقه شیعه و اساس مکتب اجتهاد پرداخت. ایشان برای هر دسته از شاگردانش، حوزهٔ درسی تشکیل داد و چون خود در علوم اسلامی به مقام استادی رسیده بود، هنگام بحث با شهامت و حسن بیات و تعمّق کم‌نظیری درس می‌گفت؛ به همین جهت همه‌گونه فاضل و دانشمند فقیه، اصولی، رجالی، محدث، منطقی، متکلم، ادیب و شاعر از محضر پر فیضش برخواستند. 🔻 حوزه علمیه بغداد: پس از فتح بغداد، حوزه‌های علمیه آن شهر بکلی ویران شد و حوزه علمیه بغداد به شهر حلّه انتقال یافت. عالمان حله تصمیم گرفتند که مدارس حلّه را افزایش دهند و‌ اندیشمندان را به این شهر جذب کنند و در واقع حوزه پرعظمت بغداد را در حلّه احیا نمایند. بعد از این، شهر حلّه مرکز علوم دینی تشیّع گردید و محقق حلی در این اقدامات احیاگرانه نقش مهمی را ایفا می‌کرد. 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢إحیاگران💢 📍"کانَ أمَّةً قانِتاً لِلّٰه" 🔴 محقق حلّی 📌قسمت سوم 🔹 از نگاه دانشمندان شیعه: 1⃣ شیخ حرّ عاملی: «... موقعیت وی در فضل و علم و وثاقت و جلالت قدر و تحقیق و دقّت‌نظر و فصاحت و شعر و ادب و چیره‌دستی در نویسندگی و تمامی علوم و فضائل و خوبی‌ها مشهورتر از آنست که ذکر شود. او دانشمندی عظیم‌الشأن و جلیل‌القدر و بلند پایه بود. به‌طوری که در روزگار خود، نظیر نداشت...وی مرجع عصر خویش در فقه و غیره بود.» 2⃣ علامه حلّی(خواهرزادهٔ محقق): «او داناترین علمای عصر خویش در فقه بود.» ◼️ وفات: به سال ۶۷۶ ه.ق در سن ۷۴ سالگی پس از یک عمر پرافتخار و تعلیم و تربیت شاگردان نامدار و تألیف و تصنیف کتب نفیس و ارج‌دار و تحکیم مبانی فقه و احکام اسلامی بر اساس مکتب شیعه، به جهان باقی شتافت و در شهر حلّه نیز دفن گشت و مرقدش از آن زمان تا کنون زیارتگاه شیعیان آن دیار است. 💢 کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢خریّت فرهنگی💢 وقتی از مجالس حسینی علماء حذف میشوند ... و منابر حسینی بدست طلاب بی سوادی می افتد که محتوای منبر را از کانال‌های منابر آماده تهیه میکنند، نتیجه آن میشود که مداحی بی‌شرمانه از چادر فاطمی عبور میکند و به لاک سیاهِ زنی در انتهای دسته عزاداران توسّل میکند. این کار‌ها دیگر استحاله فرهنگی نیست... این، خریّت و دشمنی با فرهنگ حسینی است. 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢روزی طالب‌علم💢 🔰آیت‌الله بنابی: « مراد از این فرمایش از احادیث نورانی اهل‌بیت علیهم‌السلام که "رزق و روزی طالب علم تضمین شده‌است" چنین است که وقتی اشخاص دیگر برای امرار معاششان دنبال کار می‌روند، یکی دنبال کشاورزی، دیگری تجارت، آن یکی کار اداری و..؛ در مقابل طالب علم به همه اینها پشت پا می‌زند و اینها را ترک می‌کند و می‌گوید: من می‌خواهم طلبه بشوم، لذا در این راه تمام عمرش را جوانی‌اش را نیرو و نشاطش را در راه تحصیل علوم دینی در کلاس، در مطالعه، در تحقیق و..صرف می‌کند به ویژه که نیتی الهی دارد، این کارها را برای رضای خدا انجام می‌دهد، اینجا دیگر نحوه رسیدن روزی او با سایرین فرق می‌کند. خداوند خودش روزی او را می‌رساند بدون اینکه آن اسباب طبیعی در کار بوده باشد. البته این بدان معنا نیست که اینجا بدون سبب روزی داده می‌شود، نخیر اینجا هم اسباب مطرح است منتها اسباب طبیعی در کار نیست مثلاً عمل به وظیفه می‌تواند یکی از اسباب بوده باشد. یکی از مصادیق بارز آیهٔ شریفهٔ "و من یَتّقِ الله یَجعلْ له مَخرجاً و یَرزقْه مِن حیثُ لایَحتَسب" طلبه می‌باشد؛ چرا که تمام عمرش را در راه تحصیل علوم دینی و بعداً در راه انذار و تبلیغ و ارشاد مردم صرف می‌کند. لطف خدا این است که چنین فردی را تأمین کند.» 🔻 آنچه طلاب، برای موفقیت و سعادت، به آن نیاز دارند، ایمان و اعتماد به وعده‌های الهی است و اینکه به وظیفه امروزشان توجه داشته باشند، بجای نگرانی از آینده‌ای که هنوز نیامده است. و اطلاع و اعتقاد آنها به چنین احادیثی موجب تحقق این مهم می‌گردد. #منش_طلبگی 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢درس خواندنِ مستحبی؟!💢 🔸پرسشی که مطرح می‌شود اینست که درس خواندن، برای طلبه، حکم وجوب را می‌یابد یا عملی‌ است مستحب که بتواند به بهانه‌های مختلف همچون تحصیل رفاه برای خانواده و گسترش زندگی، درس را تعطیل کند و یا آنکه هنوز به بار ننشسته، به‌بهانه تبلیغ وارد مشاغل دولتی شود و خرده‌ای به او گرفته نشود؟؟ 🔰آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی: «با توجه به وضعیت موجود، نفْسِ درس خواندن، موضوعیت ندارد که بگوییم: "حضور در درس استاد ثواب دارد." پیش از اینکه نوبت به چنین ثواب‌هایی برسد، صدها واجب بر گردن ماست که باید اهمّ آنها را تشخیص دهیم. اکنون دیگر زمان درس‌خواندن مستحبّی نیست. اگر تمام وقت خود را صرف انجام واجبات کنیم، کم است، و نوبت به مستحبّات نخواهد رسید. اگر در گذشته افراد کافی وقت خود را صرف درس خواندن می‌کردند اینچنین موج کفر به کشور‌های اسلامی راه پیدا نکرده بود. ما مکلّفیم برای دفاع از عقاید اسلامی و ارزش‌های مکتبی، به "سلاح علم" مجهّز شویم، تا بتوانیم با اینگونه افراد[منحرف]، منطقی برخورد کنیم و گرنه این کار تنها با شعار، عملی نمی‌شود. گفتن «مرگ بر فلان» نمی‌تواند ذهن دانشجویی را که با این شبهات آلوده شده اصلاح کند و او را به عقاید اسلامی مؤمن گرداند. کسی را که به شک و شبهه مبتلا شده است با هیجانات و احساسات و موعظه نمی‌توان قانع کرد تا از شک خود دست بشوید. دشمنان ما نقشه‌های خود را خوب طراحی و اجرا می‌کنند. چاره‌ای نیست جز اینکه بیشتر احساس مسئولیت کنیم و خود را در حال جنگ با شیطان و عفریت‌های او بدانیم. زندگی ما باید سراسر جهاد باشد.» #منش_طلبگی 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢بررسی متد درسی‌ اصیل حوزوی 💢 📌پرونده هفدهم 🔴 حاشیه نویسی 🔰قسمت اول 🔸چیستی: حاشیه‌نویسی در اصطلاح نسخه‌شناسی، نوشتن مطالبی در اطراف صفحات آن است. 🔸پیشینه: عالمان هرگاه کتابی به دست آورده و مطالعه می‌کردند، به‌طور طبیعی بر آن میشدند تا آراء و نظریات یا توضیحات خود را در حاشیه صفحات کتاب بنویسند. روش: معمول چنان بوده است که حاشیه‌ها را با قلمی ریزتر از متن و یا به رنگ قرمز می‌نوشتند و یا با آوردن کلمه «منه» و مانند آن، حاشیه را از متن متمایز می‌ساختند.(البته حاشیه ایی که از خود منصف کتاب باشد غالباً با "منه" از سایر حواشی جدا سازی میشود .) حاشیه نویسی بر انواع کتاب‌ها به ویژه کتاب‌های فقه، اصول، کلام، حدیث، منطق، فلسفه، عرفان و ادب فارسی رایج بوده است. بر آثاری که متون درسی بودند یا اعتبار و اشتهار و مرجعیت بیشتری داشتند، بیش از سایر آثار حاشیه نوشته می‌شد. و شمار حاشیه‌هایی که بر شروح متون یا بر حاشیه‌های دیگران نوشته می‌شده، بسیار افزون‌تر از حاشیه‌های خود متن‌ها بوده است. بعضی حاشیه‌ها متن درسی حوزه‌های علمیه قرار گرفته‌اند. مانند حاشیه ملاعبدالله یزدی شاه‌آبادی بر تهذیب المنطق تفتازانی. آقابزرگ تهرانی 1284 عنوان حاشیه از حاشیه‌نویسان شیعه_که شمار آنان بالغ بر 308 نفر است_ فهرست کرده است. به گفته حاجی‌خلیفه، نخستین کسی که حاشیه مستقلی تدوین کرد، محمد بن احمد مشهور به ابن‌یسار متوفی دهه نخست سده چهارم، بود. پس از پدید آمدن صنعت چاپ، تداوم سنت حاشیه‌نویسی در قالب نوتر، بصورت پاورقی و پا نویس دیده می‌شود. 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢بررسی متد درسی اصیل حوزوی💢 📌پرونده هفدهم 🔴 حاشیه نویسی 🔰قسمت دوم 🔸انواع حاشیه بر اساس هدف اصلی: 1⃣ توضیحی و استدلالی : همانند شرح‌ها، صرفاً یا عمدتاً به طرح و تبیین و توضیح و تعلیل مراد نویسنده اصلی و آوردن شواهد می‌پردازند. آن‌ها را می‌توان به اعتبارِ همرأیی حاشیه‌نویس با نویسنده، "حواشی امضایی یا حواشی شرحی " نیز نامید. 2⃣ انتقادی: این حواشی به نقد و بررسی متن نویسنده می پردازد . به‌ویژه در مواقعی که پیروان یک مذهب آثار یکدیگر را نقد می‌کردند، می‌توانند نشان رواج روحیه نقد و آزادی اندیشه و بیان تلقی شوند. 3⃣ نوع دیگر حاشیه‌ها، حاشیه‌های فتوایی‌اند که آن‌ها را می‌توان مشابه حواشی نقدی یا حتی از انواع آن تلقی کرد. همچون حواشی فتوایی بسیاری که بر تبصرةالمتعلّمین فی احکام‌الدین علامه حلّی، و حواشی فتوایی متعددی که بر عروةالوثقی تألیف سیدمحمدکاظم طباطبایی‌یزدی نوشته شده است. 🔸تفاوت حاشیه با شرح: ۱_ شارح اغلب همه یک متن را جزء به جزء شرح می‌دهد اما حاشیه‌نویس صرفا پاره‌هایی از متن را برای حاشیه‌نویسی برمی‌گزیند. با این همه، آثاری نیز هستند که با آن‌که نام حاشیه دارند اما حاشیه‌نویس به مثابه شارح رفتار کرده و تقریبا همه اجزای کتاب را شرح داده است و از متن اصلی بسیار مفصّل‌ترند مثل حاشیه دسوقی بر مغنی اللّبیب. ۲_ در واقع حواشی چون از پاره‌هایی کمابیش گسیخته تشکیل می‌شوند، معمولا فاقد خطبه و مقدماتِ معمول در کتاب‌نویسی‌اند. 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110

💢بررسی متد درسی اصیل حوزوی💢 📌پرونده هفدهم 🔴 حاشیه نویسی 🔰قسمت سوم 🔸چرا این‌قدر حاشیه‌نگاری؟ چرا از متون قدیم عبور نمی کنیم؟ آیت‌الله رشاد: «این روشها و رفتارها یک‌سلسله مبانی معرفتی، فرهنگی و ادبی، حقوقی و اخلاقی دارد و به نحوی ارزش‌گذاری به آثار گذشتگان و رعایت حقوق سلف قلمداد می شود یا رعایت اخلاق و اعتراف به حق اخلاقیِ «فضل تقدم» آنها است. ضمن اینکه امروز می بینیم که فرد کتاب دیگری را می گیرد و یک مقدار مطلب به آن اضافه می کند و به نام خودش چاپ می کند و در هیچ‌جا نیز اشاره نمی کند از چه منبعی استفاده کرده است، ولی در گذشته سنت به این‌صورت بوده که می گفتند صاحب اثر زحمت کشیده و مثلاً «شرایع الاسلام» را نوشته است. اولاً متن شرایع بسیار مهذب و منقّح است، وقتی که محقق این کتاب را می نوشته این‌گونه نبوده که قلم را به دست بگیرد و همین‌طور جلو برود، بلکه روی واژه‌واژه‌ آن فکر کرده و حتی گاهی تغییری بسیار ساده در حد جابه‌جاکردن یک حرف، مفهوم کلی متن فقهی را تغییر می دهد. نتیجتاً افراد دیگر بر کتاب شرایع شرح می نویسند، پاورقی و تعلیقه می زنند و به این شکل اهمیت و ارزش آن متن را حفظ می کنند.» 💢کارگروه علمی إحیاء🔻 @SWG_EHYA110