امشب رفتم منزل یکی از متدیین قم که هر سال چند شب از جیب خودش برای اباعبدالله الحسین علیهالسلام روضه میخواند و معمولا هم هرشب سفره حضرت را پهن میکند . خدا از او قبول کند و از ما که توفیق یک شب حضور داریم .
نکته در مورد منبری این محفل بود که آنقدر اعوجاج و خروج از موضوع داشت که تحمل خیلی از حاضرین در مجلس را به تنگ آورد و بعد از منبر اعتراض کردیم .
او در باره این سخن گفت که باید در ادله تاریخی مانند ادله سنن ، تسامح کرد و نباید به کتاب روضه الشهدا مرحوم ملاحسین کاشفی ، لهوف سیدبن طاووس و دربندی گیر داد بخصوص در مورد عروسی حضرت قاسم که مطرح کردند .
خب این خودش یک نظریه است که مرسلات تاریخی مانند مرسلات سنن ، قابل تسامح است .
اما هنگام اثبات این نظریه ، به مشکل فنی برخورد کرد . و دو مثال زد ، که هر دو چنین بود که نباید تسامح کرد .
مثال اولش ، گفت علیه آیتالله سیدمحمد شیرازی پستهای توهمی و خیالی و تهمت در فضای مجازی منتشر میشود که بدون تحقیق ، و فحص ،قبول نکنید ، ببینید چه کسی این پست را منتشر کرده و با چه نیتی و و و
مثال دومش ، گفت یکی از علمای طراز اول تهران ، آشتیانی نام داشت که یکی دیگر از عالمان دیگر تهران ، از حسد ، دروغی بست که بله آیتالله آشتیانی با روسها در حمله به گنبد امام رضا علیهالسلام همکاری داشته و موجب شد که آیتالله آشتیانی از رونق بیفتد .
پس نتیجه در قصه که ملاحسین کاشفی در روضه نقل کرده ، مانند ادله سنن تسامح کنید .
و بعد روضه حضرت قاسم را خواند .
وقتی از منبر پایین آمد ، همه اعتراض کردند که چرا این چنین گفتی و زمینه اهانت به علما را برای عوام فراهم کردی .
بنده به این منبری جوان گفتم مثالهایت ، دقیقاً برعکس بود ، و تسامح در ادله سنن را زیر سوال برد .
گفت چگونه ؟
گفتم نتیجه مثال اول و دوم شما ، این بود که نباید به هر خبری اعتماد کرد ، و اخبار مرسل ، چه بسا بخاطر حسادت و کینه ، ساخته و پرداخته افراد حسود و کینهی باشد پس باید تحقیق کرد تا صحت آن اخبار ثابت شود .
و این ، با تسامح در ادله سنن و تاریخ ، پارادوکس دارد و شما نه اینکه تسامح در ادله تاریخی را ثابت نکردید بلکه زیر سوال بردید و درست همین بود .
گفتم توجه کن ، حتی اگر هزار نفر پای منبر شما نشسته باشد و همه خواب ، بالاخره یکی هست که پای منبرت ، در حال فکر کردن به حرفهای شما است ، تصور نکن ، کسی متوجه تناقض نمیشود .
پس آنانکه قصد عروسی حضرت قاسم را قبول ندارند ، بخاطر این است که این قصه را هیچ یک از تاریخ نگاران صدر اسلام ننوشتهاند و طبق قاعده ، مرسل بود و بیاعتبار است .
و آنانکه قصه را قبول دارند نه بخاطر تسامح در ادله سنن و تاریخ ، بلکه بخاطر مصالح و حکمتهای استکه در افعال و اعمال حضرات معصومین علیهمالسلام بود که برای ما هنوز مشخص نشده است .
منبری خوش طینتی بود ، قبول کرد و تشکر کرد .
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۸ مرداد ۱۴۰۳
«و زلل من استقالك مقالة»
به این فراز از زیارت مطلقه امین الله ، گیر دادند که بله معنای آن با هارمونی ادعیه و مناجات صادره از اهلبیت علیهمالسلام سازگاری ندارد .
بنده هر چه فکر میکنم و تحقیق ، چیزی که خلاف قاعده باشد ، خلاف ظاهر قرآن باشد ، خلاف هارمونی ادعیه و مناجات باشد ، در این فراز ندیدم .
معنای این فراز از امین الله طبق لغتنامه دهخدا:
زلل به معنای لغزش است .
من به معنای کسی که است .
استقالک به معنای پوزش خواستن است .
مقاله به ضم میم ، به معنای نادیده گرفتن است .
نتیجه معنای این فراز چنین میشود : «لغزش کسی که پوزش خواست ، نادیده گرفت» یعنی خداوند متعال آنقدر بزرگوار و با گذشت است که لغزشهای کسانی که از درگاهش ، پوزش خواستند ، نادیده میگیرد ، و اغماض میکند ، و چشم پوشی کرده ، و نه انگار لغزشی انجام داده است .
فکر کنم کسانی به این فراز گیر دادند که با هارمونی ادعیه مناجات صادره از معصومین علیهمالسلام ناسازگار است زلل را به معنای گناه گرفتند ، خیر ، زلل به معنای گناه نیست ، زلل به معنای لغزش است .
لغزش با گناه متفاوت است . گناه قابل چشم پوشی نیست ، ولی لغزش ، قابل اغماض است .
گناه مانند دزدی ، اختلاس ، چپاول بیتالمال ، دروغ ، رشوه ، ربا خواری و و و است .
اما لغزش مانند نماز را اول وقت نخواندن ،در مسجد نخواندن ، به جماعت نخواند ، برای تفریح ، ماه مبارک رمضان به سفر رفتن ، برای امرار معاش همسر و فرزندانش همت نداشتن و دیر به سر کار رفتن ، و و و
اینها قابل اغماض و چشمپوشی است ، ولی گناه ، خیر ، هرگز خداوند چشم پوشی نخواهد کرد زیرا با عدالت خداوند ، ناسازگار است .
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۸ مرداد ۱۴۰۳
عذرخواهی کمیتۀ برگزاری بازیهای پاریس از تمسخر مسیحیت
🔹بعد از برگزاری مراسم افتتاحیه المپیک پاریس هیئتهای مذهبی در سراسر جهان بخش «شام آخر» را محکوم کردند.
🔹اسقفهای کلیسای کاتولیک فرانسه این صحنهها را که به گفته آنها مسیحیت را به سخره میگرفت، محکوم کردند.
🔹برگزارکنندگان المپیک پاریس بابت نمایشی در مراسم افتتاحیه که بخشی از آن تداعی کننده نقاشی «شام آخر» اثر داوینچی بود عذرخواهی کردند.
@Farsna - Link
نکته : اگر مسیحیهای جهان غیرت داشتند ، مسابقات المپیک را ترک میکردند . ولی چه کنیم ، غیرت ندارند . بیغیرتی در رگ و پست مسیحیها رخنه کرده است .
چقدر انسان لذت میبرد وقتی فردی از آدم بنابر تخصصش سوال میکند .
امروز بعد از نماز ظهر و عصر در مسجد امام علینقی علیهالسلام عباسآباد قم ، و یک صفحه قرائت قرآن ، شخصی آمد و سوال کرد :
آیا وقتی میخواهیم از آیهی غیر از آیه اول سوره ، تلاوت کنیم ، تسمیه لازم است ؟
جواب دادم : خیر لازم نیست و بهتر ترک بسمالله الرحمن الرحیم است .
گفت چرا ؟ گفتم چون بسمالله الرحمن الرحیم ، بنابر تحقیق و پژوهش آیتالله معرفت ، نشان و علامت اتمام سوره قبل ، و آغاز سوره جدید است .
گفت خیلی ممنون ، و ادامه داد : آیةالکرسی ، همان آیه اول است ؟ یا سه آیه متوالی پشت سر هم است ؟
گفتم نظر آیتالله معرفت این بود که سه آیه متوالی پشت سر هم ، آیةالکرسی هستند .
گفت پس وقتی در نمازی ، مثل نماز شب اول میت ، باید سه آیه را قرائت کنیم ؟ گفتم بله .
تشکر کرد . و رفت .
بنده هم از او تشکر کردم که در تخصصم از بنده سوال کردند و توانستم مشکلی را حل کنم .
الحمد لله
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۸ مرداد ۱۴۰۳
سوال شد آیا بین تسمیه ، و بسمله فرق هست ؟
جواب میدهیم : رابطه بین تسمیه و بسمله ، رابطه عموم و خصوص مطلق است .
هر بسملهی ، تسمیه است و نام الله بردن است .
ولی هر تسمیهی ، بسمله نیست ، مانند تسمیه به لات ، تسمیه به عزی ، تسمیه به مسیح و و و
آیةالکرسی ، یک آیه ؟ یا سه آیه ؟
بنابر نظریه مشهور ، فقط آیه ۲۵۵ سوره بقره ، آیةالکرسی است .
دلیل مشهور : کلمه آیه است ، که مفرد است و دلالت بر یک میکند .
ولی بنابر نظریه آیتالله معرفت ، سه آیه ۲۵۵ و ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره ، آیةالکرسی است .
اما دلیل آیتالله معرفت در تفسیر الاثری الجامع ، جلد ششم ، صفحات ۲۴۴ تا ۲۹۴ ، چاپ قم ، موسسه تمهید ، سال ۱۳۸۶ ، نه استنباط و اجتهاد ، بلکه روایت است :
در جلد دوم کافی شریف ، صفحه ۶۲۱ ، حدیث پنجم ، باب فضل قرآن ، مرحوم کلینی ، ابوجعفر با سند خودش ، از عمرو بن جمیع ، از علی بن حسین زین العابدین علیه السلام ، از رسولخدا صلیالله علیه وآله وسلم روایت نقل کرده است :
من قرء اربع آیات من اول البقرة ، و آيةالکرسی وآیتین بعدها ، وثلاث آیات من آخرها ، لم یر فی نفسه وماله شیئاً یکرهه ، ولایقربه شیطان ، ولاینسی القرآن .
هر که چهار آیه اول ، و سه آیه معروف به آیةالکرسی ، و سه آیه آخر سوره بقره را بخواند ، بدی در نفس و مالش نبیند ، و شیطان به او نزدیک نشود ، و قرآن را فراموش نکند .
توجه دارید ، با وجود روایت ، هیچ جای برای استدلال عقلی و اجتهاد و استنباط باقی نمیماند .
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۹ مرداد ۱۴۰۳
قم مقدس
مهد بیان دقیق با توجه به روایت
هدایت شده از محمدباقر معرفت
*"سحر"، کرشمهیِ صبحم بشارتی خوش داد"*
*که کس همیشه گرفتارِ غم نخواهد ماند"!*
*بر این رواقِ زِبَرجَد نوشتهاند به زَر"*
*که جز نکوییِ اهلِ کَرَم نخواهد ماند"!*
"حضرت حافظ"
امروز بعد از نماز جماعت ظهر و عصر در مسجد امام علینقی علیهالسلام عباسآباد قم ، طبق معمول هر هفته که محراب و منبر را بر عهده دارم بالای منبر رفتم و در باره حضرت علی اکبر علیه السلام سخن گفتم .
بعد از حمد و ستایش خداوند متعال و درود و سلام بر پیامبر اسلام صلیالله علیه وآله و خاندان نبوت علیهم السلام سخن را چنین شروع کردم :
ای خدا شاهد باشد که غلامی را بسوی یزیدیان میفرستم که شبیهترین مردم به رسولالله است : از نظر ظاهر و شکل و شمائل ، از نظر اخلاقیات و از نظر تن سخن و و و
سپس با استناد به کتاب شریف سننالنبی ص علامه طباطبایی اعلی الله مقامه چهره رسولالله را ترسیم کردم : دماغ کشیده و با انحنا ، موهای نه فر و نه صاف ، که گاهی میبستند و گاهی شانه کرده و تا روی گوشها میافتاد ، دهانی فراخ و دندانههای سفید و ناپیوسته ، ابروهای به هم متصل و کشیده ، چشمانی با رنگ سیاه و سفیدی بسیار درخشان ، و ریشی پر پشت و صاف داشتند .
قدی بین ۱۶۰ تا ۱۷۰ سانتیمتر که نام بلند بود و نه کوتاه قد حساب میشدند .
همیشه معطر بودند به عطرهای که میخریدند با آنکه عطر در آن زمان گرانتر از زمان حال بود .
علی اکبر هم چنین شکل و شمائلی داشتند و معطر به جنگ رفتند .
از نظر اخلاق ، پیامبر اسلام بسیار حلیم و بردبار بودند بگونهای که فردی در مکه ، حضرت را محکم به زمین زدند و پایشان را بر گلوی حضرت گذاشتند و به حدی فشار دادند که نزدیک بود حضرت خفه بشوند ، اما حضرت نه شکایت کرد و نه مقابله به مثل ، بلکه رفتند در مسجد الحرام برای او طلب استغفار کردند .
امامحسن مجتبی علیهالسلام بدترین اهانتها و فحشها را میشنیدند اما نه جواب که نمیدادند بلکه به مسجد رفته و طلب استغفار برای آن شخص میکردند .
حضرت علی اکبر هم چنین بودند حلیم و بردبار و باگذشت .
از نظر صوت ، پیامبر اسلام بسیار آرام سخن میگفتند ، بگونهای که مستمعین باید با دقت گوش میکردند تا صوت حضرت به آنان برسد و حضرت علی اکبر هم چنین بودند .
و در آخر هم روضه به میدان رفتن حضرت علیاکبر را خواندم .
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۱۱ مرداد ۱۴۰۳
برابر با پنجشنبه
۲۶ محرم ۱۴۴۶
و
یک اوت ۲۰۲۴
قم مقدس
سبب اصلی گرایش موالیها و عجمها به تشیع و شیعه ، عدالت علی علیهالسلام در هم مدت کوتاه حکومتش بود .
نتیجه تقسیم مساوی بیتالمال بین عرب و عجم ، توسط امیر مومنان علی علیهالسلام ، شیعه شدن ایرانیان و کشیدن شمشیر توسط عرب علیه او بود .
در تاریخ ثبت شده که ایرانیان ، وقتی دیدند امام علی علیهالسلام خلیفه چهارم ، بیتالمال را به عدالت بین مردم چه عجم و چه عرب ، تقسیم میکند و دیگر خلفا ، چه قبل ابوبکر و عمر و عثمان ، و چه بعد معاویه و و و این عدالت را رعایت نکردند ، به علی گرایش پیدا کردند و شیعه شدند .
محور و اساس حکومت باید عدالت و تقسیم بیتالمال بین مردم به سویه باشد تساوی در نگاه به مردم ، موجب گرایش به حکومتها میشود .
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۱۳ مرداد ۱۴۰۳
۲۸ محرم ۱۴۴۶
سوم اوت ۲۰۲۴
قم مقدس
شنبه
هدایت شده از فارس معارف
10.JPG
2.29M
📸 تصاویر باکیفیت از حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(س) مناسب تصویر زمینهٔ گوشی همراه
تصاویر از عتبات حسینی و عباسی
@FarsMaaref
اگر دیدید در این موقعیت ، در محلتان ، جوشکار در حال کار است ، حتماً به اداره برق خبر دهید تا بالفور جلو او گرفته شود ، و الا همین بلای که امشب سر ما آمد ، سرتان میآید .
ساعت هفت و نیم شب ، هنگام اذان ، سیمهای تیرهای برق ، آتش گرفت و چنان میسوخت و جرقه میزد که انگار رعد و برق سهمگین شده و برقمان رفت .
به اداره اطلاع دادیم ، تا ساعت ده شب ، مامور نداشتند تا بفرستند یعنی آنقدر قطعی برق اتفاق افتاده بود که مامور نبود .
بالاخره بعد از آمدن ، ساعت یازده و نیم برقمان آمد و مأمورین گفتند بار زیاد موجب آتش گرفتن شده است و آن جوشکاری خلاف قانون در محل شما در حال کار بوده و شما باید به ما اطلاع میدادید .
حالا این هزینه سنگین از بیتالمال بر گردن کیست ؟
صدرصد تقصیر ما بود که دلمان برای کارگر سوخت و دلمان برای بیتالمال نسوخت .
محمدباقر معرفت
محل عباسآباد قم
پر از ساخت و ساز
۱۳ مرداد ۱۴۰۳
در مسجد چهارمردان هر گاه پیشنماز بودم ،سورههای که آخر آیات ش را بود نمیخواندم چون یکی از مامومین بنام حاجحسن هندیانی ، میگفت باید صفت تکریر را ، را بیاوری و الا پشت سر ت نماز نمیخوانم ، میگفتم تکریر یعنی ارتعاش ، ذلق ، ولی او میگفت یعنی سه بار حرف را تکرار شود .
خلاصه بنده هم برای برون رفت از این چالش ، سوره ناس را میخواندم .
امروز یکی از مطلعین که از سوالاتشان معلوم است اهل مطالعه میباشند ، سوال کردند : آیا قرائت سبعه ، متواتر هستند ؟ جواب دادم خیر ، همه خبر واحد میباشند .
گفت پس چرا همه علما شیعه و سنی متفقالقول گفتهاند متواتر میباشند ؟
گفتم چون علما ، فقط در باب تعبدیات ، قائل به دقت در علم حدیث میباشند و در غیر آنها ، مانند سیاست ، تاریخ ، فرهنگ ، اخلاق ، اجتماع ، و و و دست از اصول کشیده ، و امر را ، دایر مدار تساهل و تسامح میدانند و بجای اینکه بگویند قرائتهای هفتگانه به خبر واحد ، میگویند قرائت سبع متواتر ، و از این لحاظ ، و با این مبنا ، هیچ اشکالی به آنان نیست .
گفت پس چرا شما میگویید خبر واحد هستند و مانند علما اهل تسنن و تشیع ، قایل به تواتر نیستید ؟
گفتم چون مبنای ما ، عدم تساهل و تسامح است ، در همه چیز ، اصول و فنون حدیث را با دقت بکار میبریم ، در قرائات ، در تاریخ ، در فرهنگ ، در اخلاق ، در سیاست و و و
از این رو ما نه تنها قائل به خبر واحد قرائتهای هفتگانه هستیم بلکه همه آنها را به جز یکی ، قرائت عاصم ، مرسل میدانیم و هیچ اعتباری نزد ما ندارند .
گفت آقای خویی با اینکه قرائت عاصم را ترجیح داده است ، اما در مقام فتوی ، گفتهاند به هفت قرائت ، نماز صحیح است .
گفتم به این میگویند تناقض و پارادوکس در مقام علم و فتوی ، و واقعاً این فتوای آقای خویی ، با آن تحقیق و دقت شگفتانگیزی که در قرائات داشتند ، خیلی خیلی عجیب و قابل باور نیست . ولی عجیب چنین فتوا دادند و من را شگفت زده کردند .
اگر شش قرائت ، خبر واحد و مرسل است ، چگونه نماز صحیح است ؟ خیلی فتوای عجیبی دادهاند .
با طبق مبنای که گفتیم ، نماز ، فقط و فقط به قرائت عاصم ، آنهم به روایت حفص ، صحیح است .
یک خبر واحد متصل است . دوم همهی راویان از بزرگان علم رجال هستند و مورد تایید عام و خاص میباشند . و سوم اینکه رسمالخط کنونی مصاحف سراسر جهان ، منطبق با روایت حفص از قرائت عاصم است . به آخر همه قرآنها مراجعه کنید چنین نوشته است . صفحه آخر .
محمدباقر معرفت
استاد حوزه علمیه قم
۱۵ مرداد ۱۴۰۳
برابر با دوشنبه ۳۰ محرم ۱۴۴۶
و پنجم اوت ۲۰۲۴
بین راه قم به مشهد
از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد
و آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد
خونی که خورده در همه عمر از گلو بریخت
خود را تهی زخون دل چند ساله کرد
نبود عجب که خون جگر، گر شدش بجام
عمریش روزگار همین در پیاله کرد
نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش
ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد
زینب درید معجر و آه از جگر کشید
کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد
هر خواهری که بود روان کرد سیل خون
هر دختری که بود پریشان کُلاله کرد
یا رب به اهل بیت ندانم چه سان گذشت
آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت
وصال شیرازی