#یادشان_بخیــــر 🍂یاد #شلمچه بخیر که تکرار اُحُد و عاشورا بود و #طلائیه که ارزش طلا✨ را شکست... 🍂 یاد #کلاه_آهنی بخیر که نگهبان سجده گاه ملائک😇 بود #چفیه که سجاده عبادت📿 بود و #پلاک که شماره پرواز را نشان میداد... 🍂 یاد #لباسهایی بخیر که هیچ درجه ای نداشت❌ لباسهایی که ساده و بی اتو بودند #پوتین هایی که بدون واکس بودن و هیچگاه بر پدال بنز و پورشه🏎 و لامبور گینی قرار نگرفتند🚫 🍂 یاد آفتابـ☀️ #جبهه بخیر که به گرمی می تابید و ماهش🌙 که شرمنده ماههای #زمینی بود و ستارگانش که به ستاره های زمینی چشمک می زد و #عطرش که بوی باروت میداد😌 🍂 یاد #گلوله هایی بخیر که قاصد وصال بودند 💞 و ترکش هایی💥 که #امربه_معروف می کردند 🍂 یاد #گونه هایی بخیر که بر آن اشک #استغفار می غلتید😭 و محاسنی که بر آن غبار تبرک می نشست دعای کمیلی که پایانش پاکی بود💫 و قنوتی که در آن #توفیق_شهادت طلب می شد… 🍂یاد ↵ #جهان_آرا بخیر که به آرایش جهان پرداخت ↵ #نامجو که به دنبال نام و نشان نبود ↵ #کلاهدوز که از نمدانقلاب کلاهی برای خود نساخت❌ ↵ #چمران که معلم اخلاق بود ↵ #زین_الدین که زینت دین بود ↵ #باکری که مجسمه اخلاق بود ↵ #خرازی که بجز با خدا معامله نمیکرد ↵ #آبشناسان که کسی او را نشناخت‌ و ↵ #صیاد که دلها‌ را شکار میکرد... 🍂 یاد #پیکرهایی⚰ که #هیچگاه برنگشت⭕️ 🍂یاد #مادرانی بخیر که بی صدا میگریستند😭 و #بچه هایی که هیچ گاه پدرانشان را ندیدند😔 #یاد_شهدا_بخیر🌷 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh

📚 #رمان_شهدایی 🌷 #خاطرات_شهید_یوسف_کلاهدوز ↶° به روایت: همسرشهید 0⃣1⃣ #قسمت_دهم 📝آیینه و شمعدان نخریدیم. الان اگر کسی هیچ خریدی نکند لااقل آیینه و شمع دان را می خرد، آن هم اصفهانی ها که رسم و رسومشان خیلی مفصل است. ولی ما خیلی به این چیزها پابند نبودیم. #یوسف علاقه ای نداشت. من هم برایم مهم نبود، ولی حلقه💍 را دوست داشتم. برای یوسف خرید حلقه هم مهم نبود، ولی من گفتم: چون دانشجو هستم و می رم دانشگاه، باید #حلقه رو دستم کنم. هیچی هم که نخرم، سر این یکی کوتاه نمی آم. 📝همه ی خرید عقدمان یک حلقه بود با یک جفت کیف👜 و کفش سفید. سر عقد هم لباس سفید خواهرم را پوشیدم. قرار گذاشتیم سال دیگر که درسم تمام شد برویم سرخانه و زندگیمان بعداز عقد یک هفته با پدر و مادرش رفتیم #مشهد و شیراز. یوسف تازه  یک پیکان آبی🚙 رنگ خریده بود. سوار ماشین شدیم. 📝خیلی خوش حال بودم و برای خودم خوشی می کردم😃 به هر حال تغییر و تحول بزرگی توی زندگیم پدید آمده. اما تا سوار ماشین شدیم و خواستیم خداحافظی کنیم، یک دفعه #بابام زد زیر گریه😭 چنان اشک می ریخت که جا خوردم. فکر نمی کردم انقدر دل نازک باشد. تازه فهمیدم چرا نمی خواست ازشان دور شوم 📝گفتم: بابا! من که برای همیشه نمیرم. چند روز دیگه بر می گردم. ولی فایده نداشت. وقتی راه افتادیم، تا یکی دو ساعت توی خودم بودم😔خوب بود که مادرم #خاله ی کوچکم را هم را هم فرستاد. وگرنه سر همین قضیه خیلی احساس تنهایی می کردم. آن یک هفته ای که رفتیم مشهد، خیلی به من خوش گذشت. 📝 #مادرش خیلی خوش اخلاق بود. پدربزرگ و مادربزرگ مادریش از ترک های اذربایجان شوروی بودند و از ایروان به مشهد آمده بودند. گاهی که ترکی صحبت می کردند، یوسف اشاره می کرد که فارسی بگویند تا من ناراحت نشوم😊 پدرش اهل قوچان بود. کارش دوختن پوستین و کلاه بود، به شان می گفتند #کلاهدوز. خانه‌ای در مشهد داشتند، ولی در قوچان زندگی می کردند؛ کار و بار پدرش در قوچان بود. 📝آن دو ترمی که از درسم مانده بود، #عقد کرده بودیم و من در خانه ی پدرم بودم. یک بار پروژه ی درسیم تحقیق و ترجمه ی یک مقاله در مورد شیمی کریستالی بود. لغت و اصطلاح فنی زیاد داشت. یوسف زبان انگلیسی اش خیلی خوب بود👌 وقتی فهمید گفت: برات ترجمه می کنم. کتاب را برداشت با خودش برد #شیراز. 📝شب ها که از سرکار برمی گشت ترجمه می کرد. پروژه را که تحویل استاد دادم. خیلی تشویقم کرد👏 و تمام نمره اش را بهم داد. برای فارغ التحصیلیمان #دانشگاه جشن گرفته بود. گفتند: می تونید با خودتون هم راه بیارید. توی جشن لباس فارغ التحصیلی پوشیدم. یوسف هم با من آمد👥 وقتی برگشتیم، چندتا عکس با آن لباس از من گرفت. #ادامه_دارد ... 🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh