#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #حضرت_سکینه علیهاالسلام #وداع_عاشورا #غزل 🔹دست نوازش🔹 از اسب فرود آی و ببین دختر خود را بنشان روی دامن، گلِ نیلوفر خود را تنها مرو ای همسفر از خیمه به صحرا همراه ببر، باغ گل پرپر خود را تا قلب سکینه، کمی آرام بگیرد بگذار روی شانهٔ گل‌ها، سر خود را... با رفتن خود، ای گل داودی زهرا پاییز مکن، باغ بهارآور خود را بگذار که تا روی تو را سیر ببینم آرام کنم، خاطر غم‌پرور خود را یوسف به تماشای تو آمد، که بپوشی پیراهن دل‌بافتهٔ مادر خود را در هیچ دلی، ذرّه‌ای اندوه نماند بگشاید اگر لطف تو بال و پر خود را گر بر سر آنی، که به مهمانی خنجر در باغ شهادت، بِبَری حنجر خود را چون موج بکش، بر سَرِ این ساحل غمگین یک بار دگر، دست نوازش‌گر خود را... 📝 #محمدجواد_غفورزاده 📗 #این_حسین_کیست ✅ @ShereHeyat

آن‌سو نگران، نگاه پیغمبر بود خورشید، رسول آه پیغمبر بود ای تیغ پلید! می‌شکستی ای‌کاش آن حنجره، بوسه‌گاه پیغمبر بود #ساعد_باقری ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #شهیدان_کربلا #عاشورا فرازی از یک #قصیده 🔹فیا سُیُوفُ خُذینی🔹 باز این چه شورش است، مگر محشر آمده خورشید سر برهنه به صحرا در آمده آتش به کام و زلفْ پریشان و سرخْ روی این آفتاب از افقی دیگر آمده چون روز روشن است که قصدش مصاف نیست این شاه کم‌سپاه که بی‌لشکر آمده... بانگ «فَیا سُیُوفُ خُذینی»‌ست بر لبش خنجر فروگذاشته با حنجر آمده آورده با خودش همه از کوچک و بزرگ اصغر بغل گرفته و با اکبر آمده ای تشنگانِ سوخته‌لب! تشنگی بس است سر برکنید ساقی آب‌آور آمده این ساقیِ علم به کفِ بی‌بدیل کیست؟ عطشان در آب رفته و عطشان‌تر آمده... آتش به خیمه‌های دل عاشقان زده این آتشی که رفته و خاکستر آمده آبی نمانده، روزه بگیرید نخل‌ها نخل امید رفته ولی بی‌سر آمده جای شریف بوسهٔ پیغمبر خداست این نیزه‌ای که از همه بالاتر آمده آن سر که تا همیشه سر از آفتاب بود امشب به خون نشسته، به طشت زر آمده... بوی بهشت دارد و همواره زنده است این باغ گل به چشمت اگر پرپر آمده بگذار تا دمی به جمالت نظر کنم هفتاد و دومین گُلِ از خون برآمده! لب واکن از هم، ای تن بی‌سر، حسین من! حرفی به لب بیار و ببین خواهر آمده... 📝 #سعید_بیابانکی 📗 #نامه‌های_کوفی ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹یوسف بی‌پیرهن🔹 نشسته سایه‌ای از آفتاب بر رویش به روی شانهٔ طوفان رهاست گیسویش کجاست یوسف مجروح پیرهن چاکم؟ که باد از دل صحرا می‌آورد بویش کسی بزرگ‌تر از امتحان ابراهیم کسی چنان که به مذبح برید چاقویش نشسته است کنارش کسی که می‌گرید کسی که دست گرفته به روی پهلویش هزار مرتبه پرسیده‌ام زخود او کیست که این غریب نهاده‌ست سر به زانویش؟ کسی در آن طرف دشت‌ها نه معلوم است کجای حادثه افتاده است بازویش کسی که با لب خشک و ترک‌ترک شده‌اش نشسته تیر به زیر کمان ابرویش کسی‌ست وارث این دردها که چون کوه است عجب که کوه، زِ ماتم سپید شد مویش عجب که کوه شده چون نسیم سرگردان که عشق می‌کشد از هر طرف به هر سویش طلوع می‌کند اکنون به روی نیزه سری به روی شانهٔ طوفان رهاست گیسویش 📝 #فاضل_نظری 📗 #مرثیه_با_شکوه ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹لا یوم کیومک اباعبدالله🔹 حمله‌های موج ديدم، لشکرت آمد به يادم کشتی صدپاره ديدم، پيکرت آمد به يادم باد تنها بود، اما خار و خس‌ها را عقب زد تاختن‌های علیِ اکبرت آمد به يادم بحث عقل و عشق شد، هر کس بيانی، داستانی من ترک‌های لب آب‌آورت آمد به يادم «لَن تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنفِقُوا مِمّا تُحِبُّون» لحظه‌های سرخ بعد از اصغرت آمد به يادم جويباری بر شکوه کوه مستحکم می‌افزود اشک‌های از رجز محکم‌ترت آمد به يادم گفت سعدی ديده با چشم خودش می‌رفت جانش من وداع آخرت با خواهرت آمد به يادم باغبان با طفل گفت: اين سيب! ديگر شاخه نشکن! قصهٔ انگشتت و انگشترت آمد به يادم روضه‌خوان می‌گفت: يا مهدی! محبان تو هستيم از محبان آنچه آمد بر سرت آمد به يادم... 📝 #علی_کریمان 📗 #مرثیه_با_شکوه ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹هوای پر زدن🔹 به میدان می‌برم از شوق سربازی، سر خود را تو هم آماده کن ای عشق! کم‌کم خنجر خود را مرا گر آرزویی هست باور کن به جز این نیست که در تن‌پوشی از شمشیر بینم، پیکر خود را هوای پر زدن از عالم خاکی به سر دارم خوشا روزی که بینم بی‌قفس بال و پر خود را ز دل‌تاریکی باد خزان تا پرده بردارم به روی دست می‌گیرم گل نیلوفر خود را... من از ایمان خود یک ذرّه حتی بر نمی‌گردم تلاوت می‌کنم در گوش نی هم باور خود را 📝 #کریم_رجب‌زاده 📗 #همه_آینه‌ها ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹مصباح الهُدی🔹 به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد سری گردن کشید از مرگ، قدر نیزه‌ای روزی که نامش آفتابِ جان سرگردان ما باشد لبش بر نیزه قرآن خواند تا ثقلین جمع آیند لبش بر نیزه قرآن خواند تا قرآن ما باشد چراغ چشم‌هایش زیر نعل اسب‌ها می‌سوخت که مصباح الهدایِ دیدهٔ حیران ما باشد... کنون ننگ است ما را تا به محشر، مرگ در بستر حسین آمد به سوی کوفه تا مهمان ما باشد 📝 #علی_محمد_مؤدب 📗 #مرثیه_با_شکوه ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹جمع مُکسّر🔹 لب‌تشنه‌ای و یادِ لب خشک اصغری آن داغ دیگری‌ست و این داغ دیگری گاهی زره به تن به علی می‌شوی شبیه گاهی عبا به دوش شبیه پیمبری گفتند کوفیان به تو از هر دری سخن واشد به دردهای تو از هر سخن دری با صد هزار جلوه برون آمدی... دریغ با صد هزار دیده ندیدند برتری تنهایی تو بیشتر از پیش واضح است حالا که در میان شلوغی لشکری... شمشیر می‌کشی... چه شکوهی، چه هیبتی تکبیر می‌کشند... چه الله اکبری یاران بی بدیل، عجب جمع سالمی اعضای چاک چاک، چه جمعِ مُکَسّری آن‌ها که روی دستِ محمد ندیده‌اند بر نیزه دیده‌اند که از هر نظر سری... 📝 #محمدحسین_ملکیان 📗 #جمع_مکسر ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹غریب مادر🔹 دقیقه‌های پر از التهاب دفتر بود و شاعری که در اندوه خود شناور بود به روی خاک، گلی بود از عطش سیراب که هُرم گرم نفس‌هاش شعله‌پرور بود مرور کرد تمام مسیر ذهنش را که صفحه صفحه پُر از خاطرات پرپر بود چه چشم‌ها که ندیدند چشم‌های ترش چه گوش‌ها که برای شنیدنش کر بود ز خون او همهٔ نیزه‌ها حنا بسته لب تمامی شمشیرهایشان تر بود در اوج کینه کسی داشت سمت او می‌رفت و دست‌های پلیدش به دست خنجر بود به روی تلّی از انبوه غصه‌های جهان به جستجوی برادر، نگاه خواهر بود که با نگاه غریبانه‌اش گره می‌خورد و ابتدای غم از این نگاه آخر بود زمان زمان قیامت، زمین... زمین لرزید گمان کنم که همان روز، روز محشر بود کسی شنیده شد از لابه‌لای هلهله‌ها که نغمه‌های لب او «غریب مادر» بود کسی به دست، سری، آن طرف به سر دستی بس است روضهٔ لب تشنه‌ای که... اگر که کشته نمی‌شد که نه... خدا می‌خواست ولی مقابل خواهر نبود بهتر بود حدود ساعت سه شاعر از نفس افتاد دقیقه‌های پُر از التهاب دفتر بود 📝 #رضا_خورشیدی_فرد 📗 #مرثیه_با_شکوه ✅ @ShereHeyat

زان‌روز که سوخت از عطش کام حسین گوش دل عالم است و پیغام حسین خوش‌وقت کسی که بعد نوشیدن آب دارد عطش تلاوت نام حسین #محمدجواد_غفورزاده ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #عاشورا #غزل 🔹الهی...🔹 الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم نه تنها سر، برایت بلكه از سر بهتر آوردم پی ابقایِ قَد قامَت، به ظهر روز عاشورا برای گفتن اللّه‌اكبر، اكبر آوردم... علی را در غدیر خم، نبی بگرفت روی دست ولی من روی دست خود، علی اصغر آوردم اگر با كشتن من دین تو جاوید می‌گردد برای خنجر شمر ستمگر، حنجر آوردم برای آن‌كه قرآنت نگردد پایمال خصم برای سُمّ مركب‌ها، خدایا پیكر آوردم علی، انگشتر خود را به سائل داد اما من برای ساربان انگشت با انگشتر آوردم... من «ژولیده» می‌گویم، حسین بن علی گفتا: الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم 📝 #ژوليده_نيشابوری 📗 #خون_تو_پایان_نداشت ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #غزل 🔹درس غیرت🔹 مرد آزاده حسین‌ است که بود این هدفش که شود کشته ولی زنده بماند شرفش عوض آب زر، از خون سر این جمله نوشت ای خوش آن کاو نکند بستر راحت، تلفش امتحان کرد ز اصحاب، در آخر شبِ عمر تا به جز مردم آزاده نماند، به صفش درس غیرت ز وی آموز که تا در دم مرگ دیده سوی حرم و حفظ زنان، بُد هدفش برفشاندی به سوی چرخ که این هدیهٔ ماست گشت از خون سر آن لحظه که لبریز کفش سوخت کاخ ستمِ پور معاویه به شام آتشین خطبهٔ زینب که ز دل بود تفش... «خوشدل» این منزلتی نیست که هرکس یابد که جهان ناقد و ماییم چو دُرّ و خزفش 📝 #خوشدل_تهرانی 📗 #از_سنگ_ناله_خیزد ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #غزل 🔹نور تو خاموش نشد🔹 قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست با قضا گفت مشیت که: قیامت برخاست... دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست... نه بقا کرد ستمگر، نه به جا ماند ستم ظالم از دست شد و پایهٔ مظلوم به‌جاست زنده را زنده نخوانند که مرگ از پی اوست بلکه زنده‌ست شهیدی که حیاتش ز قفاست دولت آن یافت که در پای تو سر داد ولی این قبا، راست نه بر قامت هر بی سر و پاست تو در اول سر و جان باختی اندر ره عشق تا بدانند خلایق که فنا شرط بقاست رفت بر عرشهٔ نی تا سرت، ای عرش خدا کرسی و لوح و قلم، بهر عزای تو به‌پاست 📝 #فؤاد_کرمانی 📗 #گریه_اشک ✅ @ShereHeyat

دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت خاموش، طنین نای تو می‌پنداشت غافل، که به هرکجا روان بود سرت بندِ ستم از پای جهان برمی‌داشت #عباس_براتی_پور ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #غزل 🔹یار مظلومان🔹 كسی كه جان عزیزش، عزیز،‌ پیشِ خداست به جان هرچه عزیز است، سیدالشهداست برای مردِ خدا نیست، ‌بیم جان هرگز كه در مصاف، خطرآشنا و بی‌پرواست حسین یاور دین بود و یار مظلومان حسین خاطره‌ای تا همیشه پا برجاست تو را كه مانده به دل حسرتی ز عاشورا بیا ببین كه جهان صحنه‌ای ز عاشوراست به خونِ خلق خدا دست ظلم رنگین است غریو خلقِ ستم‌دیده روز و شب برپاست كجاست دست رهانندهٔ خداجویان؟ كه فتنه‌های زمان در كمین آدم‌هاست اگر تو یاور دینی، حسین را دریاب كه وقت یاری خورشید كربلا حالاست ز خدمتی كه برآید ز دست، دست مدار كه در حمایت خلق خدا،‌ خدا با ماست برای رونق این دین، قیام كرد حسین قیام او به حقیقت قوام دین خداست قیام كرد كه برپا بماند اصل نماز كه این چراغ به ما روشنی‌رسان، فرداست حسین دین خدا را، ز خون بهاری كرد بهار دین خدا در گل نماز شماست 📝 #محمدجواد_محبت 📗 #از_سنگ_ناله_خیزد ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #غزل 🔹سجدهٔ شکر🔹 ای همه خلق جهان، شاهد یکتایی تو دل ما، بیتِ الهی ز دل‌آرایی تو با وجود رُخ خونین و به خاک آلوده صورتی را نتوان یافت، به زیبایی تو سجدهٔ شکر به مقتل پی هفتاد و دو داغ بود آیینه‌ای از صبر و شکیبایی تو دادی انگشتر خود را به عدو با انگشت زهی از بذل و جوان‌مردی و آقایی تو چینِ اندوه، به پیشانی خورشید انداخت آفتاب رُخِ بر نیزه تماشایی تو نخل توحید، ز خون تو بقا یافت از آن چوب زد خصم به لب‌های مسیحایی تو بس که بر پیکر تو، زخم روی زخم زدند گشت مشکل به یتیم تو شناسایی تو لالهٔ پرپر زهرایی و چشم «میثم» گل در این باغ ندیده به شکوفایی تو 📝 #غلامرضا_سازگار 📗 #این_حسین_کیست ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #شهیدان_کربلا #غزل 🔹طور تجلّی🔹 دلی که الفت دیرینه با بلا دارد همیشه دست در آغوشِ اِبتلا دارد دلی که طعم محبت چشیده می‌داند «بلا» چه رابطه‌ای تنگ با «وَلا» دارد دلی که طور تجلّی شده‌ست سینهٔ او چه التفات به جام جهان‌نما دارد کسی که خاک سر کوی اوست منزل او چه اعتنا به طلا و به کیمیا دارد به عجز و زاری و خواری سخن نیالاید کسی که درک درستی ز کربلا دارد حسین گفت که ذلت‌پذیر نیست ولی هنوز شاعر از این گفته‌ها اِبا دارد حدیث واقعه را از شهید عشق بپرس که جاودانه حضوری به نینوا دارد به نیزه‌ها نظر انداخت هر که، با خود گفت: خدا چه آینه‌هایی خدانما دارد بیا که از بدن پاره‌ پاره‌اش پیداست که شوق دیدن یاران جدا جدا دارد به ناامیدی از این در نرفته است کسی عزیز فاطمه دستی گره‌گشا دارد به جز خرابه‌نشین خمار چشم شما خبر ز حال خراباتیان کجا دارد جمیل دیدن سیر جلالی است گواه که از کمال تو زینب چه بهره‌ها دارد همیشه شمع مزار شماست «پروانه» که هر چه شعله به دل دارد از شما دارد 📝 #محمدعلی_مجاهدی 📗 #گلنفسی‌ها ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #حضرت_زینب علیهاالسلام #غزل 🔹پیام خون تو🔹 اگرچه داد به راهِ خدای خود سر را شکست حنجر او خنجر ستمگر را سرش چو بر سر نی عاشقانه قرآن خواند ببرد رونق بازارِ هر سخنور را... دریغ آن‌که ندانست قدر او دشمن! خزف‌فروش چه داند بهای گوهر را؟ به روز حادثه در گیر و دارِ بود و نبود خجل نمود تنش لاله‌های پرپر را چنین شد آن‌که به جز زینبش کسی نشناخت بلند قامتِ آن خون‌گرفته پیکر را نشست ـ بار رسالت به‌دوش ـ بر سر خاک که خون ز دیده ببارد، غمِ برادر را سرود: بی‌تو اگر چه بسیط دل، تنگ است ولی مباد که خالی کنیم سنگر را پیام خون تو را با گلوی زخمی خویش چنان بلند بخوانم که ابر، تندر را 📝 #جواد_محقق 📗 #کرامت_سرخ ✅ @ShereHeyat

چون دید فراز نی سرش را خورشید بر خاک تن مطهرّش را خورشید آرام حریر نور خود را گسترد پوشاند برهنه‌پیکرش را خورشید #محمدعلی_مجاهدی ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #حضرت_زینب علیهاالسلام #مثنوی 🔹حدود ساعت سه🔹 نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می‌آید نفس‌هایم گواهی می‌دهد بوی تو می‌آید شکوه تو زمین را با قیامت آشنا کرده و رقص باد با گیسوی تو محشر به پا کرده زمین را غرق در خون خدا کردی خبر داری؟ تو اسرار خدا را برملا کردی خبر داری؟ جهان را زیر و رو کرده‌ست گیسوی پریشانت از این عالم چه می‌خواهی همه عالم به قربانت مرا از فیض رستاخیز چشمانت مکن محروم جهان را جان بده، پلکی بزن، یا حیّ و یا قیّوم خبر دارم که سر از دِیْر نصرانی درآوردی و عیسی را به آیینِ مسلمانی درآوردی خبر دارم چه راهی را بر اوج نیزه طی کردی از آن وقتی که اسب شوق را مردانه هِی کردی تو می‌رفتی و می‌دیدم که چشمم تیره شد کم‌کم به صحرایی سراسر از تو خالی خیره شد کم‌کم تو را تا لحظهٔ آخر نگاه من صدا می‌زد چراغی شعله شعله زیر باران دست و پا می‌زد حدود ساعت سه، جان من می‌رفت آهسته برای غرق در دریا شدن می‌رفت آهسته بخوان! آهسته از این جا به بعد ماجرا با من خیالت جمع، ای دریای غیرت! خیمه‌ها با من تمام راه برپا داشتم بزم عزا در خود ولی از پا نیفتادم، شکستم بی‌صدا در خود شکستم بی‌صدا در خود که باید بی‌تو برگردم قدم خم شد ولیکن خم به ابرویم نیاوردم نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می‌آید نفس‌هایم گواهی می‌دهد بوی تو می‌آید 📝 #سیدحمیدرضا_برقعی 📗 #تحریرهای_رود ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #حضرت_زینب علیهاالسلام #شام_غریبان #غزل_مثنوی 🔹یک کربلا مصیبت🔹 زخمی شکفته، حنجره‌ای شعله‌ور شده‌ست داغ قدیمی من از آن تازه‌تر شده‌ست زخمی که غنچه بسته و جانی از آن شکفت وقتی دهان گشود جهانی از آن شکفت این شعله در وجود من از گریه روشن است این سوختن نشانهٔ آرامش من است این داغ در اجاق دلم بی‌شرر مباد این زخم کهنه کمتر از این تازه‌تر مباد آن سوی سوز و ساز، قراری نهفته است در شعله‌زار درد بهاری شکفته است دردی که خون دل شده درمانمان کند نوع دگر بسازد و انسانمان کند این سوز خوب از همهٔ سوزها جداست سوز طف و گداز شررخیز کربلاست با سوز کربلایی این داغ ساختیم صدبار سوختیم و دمادم گداختیم معراج را سبب نه، که عین مسبب است کامل‌ترین حقیقت آن سوز زینب است زینب مگو تمامت صبر خدا بگو خورشید عصر واقعهٔ کربلا بگو امشب سواد فاجعه‌ای گشته برملا از عمق دشت‌های مِه‌آلود کربلا مرثیه‌خوان روح من! امشب بیا بخوان امشب روایت دگر از کربلا بخوان تاریخ روز واقعه را خون گریسته‌ست بیش از هزار سال در اندوه زیسته‌ست در پنجه‌های بغض گلوگیر، مرده بود شاعر اگر که سوز دلش را نمی‌سرود تا بر غروب شام غریبان اشاره کرد پیراهن صبوری خود صبر پاره کرد آرام خفته بود سر از خاک برنداشت انگار از مصیبت خواهر خبر نداشت می‌رفت از آشیانهٔ آتش گرفته‌اش با دسته‌ای کبوتر تنها که پرنداشت شب، ترسناک بود و سراسیمه می‌دوید طفلی که غیر عمّه امید دگر نداشت طوفان فرو نشست ولیکن میان خاک یک کهکشان سوخته دیدم که سر نداشت یک کربلا مصیبت و صد قتلگاه غم در قلب‌های سخت‌تر از سنگ اثر نداشت دنیا خجل ز دربدری‌های زینب است خورشید هم نهان‌شده در پردهٔ شب است دیشب اگر چه ره به سوی قتلگاه برد از موج‌خیز غم به برادر پناه برد امروز هم به سوی چمن ره گزیده است گل‌های باغ سوخته را شب ندیده است هنگامهٔ ورود به مقتل فرا رسید نوباوگان فاطمه را سربریده دید هر یک تنی به رنگ شقایق به برگرفت از عمق روح صیحه زد، آفاق درگرفت پرسید بانویی که قد از غم خمیده است یاران! عزیز گمشده‌ام را که دیده است؟ خم شد کنار یک تن بی‌سر، دلش شکست قرآن ورق ورق شده دید و سپس نشست بر زخم بی‌شمار برادر نظاره کرد هی پلک بست باز نگاه دوباره کرد باور نمی‌کنم که حسینم چنین شده سر در بدن ندارد و نقش زمین شده در بر گرفت پیکر در خون تپیده را بوسید جای گونه، گلوی بریده را یک چند لحظه‌ای نظر از دوست برگرفت اندوه شعله‌ور شد و سوز دگر گرفت «پس بازبان پر گله آن زادهٔ بتول روکرد بر مدینه که یا اَیها الرسول این کشتهٔ فتاده به هامون حسین توست وین صید دست و پا زده در خون حسین توست» هر لحظه سوزهای فراوان به سینه داشت سوز مکاشفات حسین و سکینه داشت شیرازه‌های صبر و امیدش گسسته دید خورشید را دمی که به زنجیر بسته دید بیمار روز واقعه جان بر لبش رسید نزدیک بود جان بدهد زینبش رسید یک آن اگر توجهش از یاد رفته بود از دست عمه حضرت سجاد رفته بود صد شعله در وجود من از گریه روشن است این سوختن نشانهٔ آرامش من است این داغ در اجاق دلم بی‌شرر مباد این زخم کهنه کمتر از این شعله‌ور مباد 📝 #سیدفضل‌الله_قدسی ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #شهیدان_کربلا #شام_غریبان #کاروان_اسرا #قصیده 🔹طلوعی دوباره🔹 آن شب که آسمان خدا بی‌ستاره بود مردی حضور فاجعه را در نظاره بود سهم کبوتران حرم، از حرامیان بالِ شکسته، زخمِ فزون از شماره بود در سوگ خیمه‌های عطش، زار می‌گریست مشکی که در کنار تنی پاره پاره بود زخمی که تا همیشه به نای رباب بود از شور نینوایی یک گاهواره بود می‌دوخت چشم حسرت خود را به قتلگاه انگشتری که همسفر گوشواره بود از کوچه‌های شب‌زدهٔ کوفه می‌گذشت پیکی روان به جانب دارالاماره بود از دشت لاله‌پوش خبرهای تازه داشت مردی که نعل مرکب او خون‌نگاره بود فریاد زد: امیر! در آن گرم‌گاه خون آیینه در محاصره سنگِ خاره بود خون بود و شعله بود و عطش بود و خیمه‌ها، در معرض هجوم هزاران سواره‌ بود خورشید سربریده غروبی نمی‌شناخت بر اوج نیزه، گرم طلوعی دوباره بود روزی که رفت این خبر شوم تا به شام چشم فرشته‌های خدا پرستاره بود بانگ اذان بلند نمی‌شد ز مأذنی آن روز شهر، شاهد بغض ستاره بود با ضربه‌ای که حادثه بر طبل می‌نواخت فریاد «یا حسین» بلند از نقاره بود راه گریزِ اغلب «قاضی شُریح»‌ها آن روز در بد آمدن استخاره بود شهر فریب و وسوسه تا دیرگاه شب میدان پایکوبی هر باده‌خواره بود یک لحظه از ترنم شادی تهی نماند گویی که در تدارک عیشی هماره بود! تعداد زخم گرچه ز هفتاد می‌گذشت اما شمار زخم زبان بی‌شماره بود... 📝 #محمدعلی_مجاهدی 📗 #ایستاده_باید_مرد ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #شام_غریبان #غزل 🔹خورشید سر بریده🔹 آتش چقدر رنگ پریده‌ست در تنور امشب مگر سپیده دمیده‌ست در تنور؟ این ردّ پای قافلهٔ داغ لاله‌هاست؟ یا خون آفتاب چکیده‌ست در تنور؟! این گل‌خروش کیست که یک‌ریز و بی‌امان شیپور رستخیز دمیده‌ست در تنور؟ چون جسم پاره پارهٔ در خون تپیده‌اش فریاد او بریده بریده‌ست در تنور از دودمان فتنهٔ خاکستری، خسی خورشید را به شعله کشیده‌ست در تنور جز آسمان ابری این شام کوفه‌سوز خورشیدِ سر بریده که دیده‌ست در تنور؟ دنبال طفل گمشده انگار بارها با آن سرِ بریده دویده‌ست در تنور! امشب چو گل شکفته‌ای از هم، مگر گلی گل‌بوسه از لبان تو چیده‌ست در تنور؟ در بوسه‌های خواهر تو جان نهفته است جانی که بر لب تو رسیده‌ست در تنور آن شب که ماهتاب تو را می‌گریست زار دیدم که رنگ شعله پریده‌ست در تنور 📝 #محمدعلی_مجاهدی 📗 #ایستاده_باید_مرد ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #شام_غریبان #غزل 🔹خورشید در تنور🔹 امشب ز فرط زمزمه غوغاست در تنور حال و هوای نافله پیداست در تنور دیگر زمین مکبّر یاران صبح نیست امشب نماز یار فُراداست در تنور هر ندبه عاشقانه به معراج می‌رود انگار شور مسجدالاقصاست در تنور! خاکستر است و شعله و پروانه‌ای که سوخت امشب تمام عشق همین جاست، در تنور اینجا مدینه نیست ولی با هزار غم دست دعای فاطمه بالاست در تنور! این زادهٔ خلیل که جانش به باغ سوخت غم را چگونه باز پذیراست در تنور؟! از اشک‌های تب‌زده طوفان به‌پا شده‌ست ای نوح! این تلاطم دریاست در تنور! با داغ جاودانهٔ تاریخ آشناست باغ شقایقی که شکوفاست در تنور این سَر که آفتاب سرافراز عالم است روشن‌ترین مفسّر فرداست در تنور دیگر چرا ز واقعه باید خبر گرفت وقتی که عمق حادثه پیداست در تنور! 📝 #جواد_محمدزمانی 📗 #دلواپسی‌های_اویس ✅ @ShereHeyat

#شعر_عاشورایی #امام_حسین علیه‌السلام #امام_عصر علیه‌السلام #غزل 🔹السَّلَامُ عَلَى الْخَدِّ التَّرِيب🔹 غمی به وسعت عالم نشسته بر جانش تمام ناحیه خیس از دو چشم گریانش شبیه ابر بهاری هوای ناحیه را پر از ترنم غم کرده اشک سوزانش سلام کرد به جدش... سلامی از سر صدق سلام آن‌که کند جان فدای جانانش سلام کرد بر آن گونه‌های خاک آلود بر آن تنی که نمودند نیزه بارانش سلام کرد بر آن بوسه‌گاه نورانی سلام آن‌که کند جان خویش قربانش سلام آن‌که دلش زخمی مصیبت‌هاست سلام آن‌که اگر بود کربلا، جانش میان طف، سپر نیزه و سنان می‌کرد و می‌سپرد به شمشیرها گریبانش سلام کرد بر آن جام نیزه نوشیده بر آن‌کسی که شکستند عهد و پیمانش سلام آن‌که اگر نینوا حضور نداشت علی‌الدوام شده ناله‌ی فراوانش سلام آن‌که سرازیر می‌شود هر روز به جای اشک روان، سیل خون ز چشمانش... 📝 #مریم_سقلاطونی ✅ @ShereHeyat