یه روزی میای می‌خواستم بیای با گلای انار برات کوچه‌ها رو چراغون کنم بشینم انار دل تنگمو تا اون دون آخر برات دون کنم می‌خواستم بیای تا مگه چاره‌ای به حال پریشونی من کنی می‌خواستم بیای با گل پیرهنت که تکلیف چشمامو روشن کنی می‌خواستم پس از این همه سال و ماه قد و قامتم رو ببینی پدر! بشینم پای آخرین قصه‌هات تو هم پای قصه‌م بشینی پدر! چقدر آینه و شمع چیدم برات چقدر چشم به راهت نشستم بیای چقدر فال حافظ گرفتم واسه‌ت تو فالت همین بود: یه روزی میای می‌خواستم پس از سال‌ها انتظار بیای جشن بارون بگیرم برات ببوسم سر و زلف و پیشونی‌تو تو که سر نداری بمیرم برات ✍🏻 #سعید_بیابانکی 🏷 #فرزندان_شهدا 🇮🇷 @Shere_Enghelab

یه روزی میای می‌خواستم بیای با گلای انار برات کوچه‌ها رو چراغون کنم بشینم انار دل تنگمو تا اون دون آخر برات دون کنم می‌خواستم بیای تا مگه چاره‌ای به حال پریشونی من کنی می‌خواستم بیای با گل پیرهنت که تکلیف چشمامو روشن کنی می‌خواستم پس از این همه سال و ماه قد و قامتم رو ببینی پدر! بشینم پای آخرین قصه‌هات تو هم پای قصه‌م بشینی پدر! چقدر آینه و شمع چیدم برات چقدر چشم به راهت نشستم بیای چقدر فال حافظ گرفتم واسه‌ت تو فالت همین بود: یه روزی میای می‌خواستم پس از سال‌ها انتظار بیای جشن بارون بگیرم برات ببوسم سر و زلف و پیشونی‌تو تو که سر نداری بمیرم برات ✍🏻 #سعید_بیابانکی 🏷 #شهدا | #فرزندان_شهدا 🇮🇷 @Shere_Enghelab

شرط زندگی خِرَد صغیرترین طفل وادی طلبش سخن فقیرترین پیر مکتب ادبش همیشه ساری و جاری‌ست، شرط زندگی است به آبشار، به خورشید می‌رسد نسبش هزار سال گذشته‌ست و گوشۀ دالان هنوز چشم به راه است کیسۀ رطبش ستم ز غرّش او مثل بید می‌لرزد دلاوری، اسدالله اگر شود لقبش شکوه و شوکت تاریخ هجری قمری‌ست شهادت رمضانش، ولادت رجبش.. ذغال سرخ به دستت اگر گذاشت، منال که مهربانی محض است آتش غضبش نیامد از غم و اندوه، خم به ابرویش به خون نشست اگر آفتاب نیمه‌شبش بلا به دور از این سرزمین، از این وادی که سرو نام علی رُسته در وجب وجبش هر آن‌که دست‌درازی کند به ساحت او حواله دار به تَبَّت یَدا اَبی لَهَبش جهان همیشه و هرجا به او بدهکار است به عدل و داد بگویید، چون علی طلبش ✍🏻 #سعید_بیابانکی 🏷 #شعر_علوی 🇮🇷 @Shere_Enghelab