♦️نگاهی به سریال «بازی مکعب»، «squid game»: فقط به خاطر پول؛ انسان گرگ انسان . ⚠️خطر اسپویل سریال «بازی مرکب» ساخته‌ی نتفلیکس (۲۰۲۱) از جمله آثار انتقادی به نظام سرمایه‌داری است که این روزها بازار داغی دارد. این سریال از لحاظ محتوا و نوع نقد همانند فیلم سینمایی «پلتفرم» است و از شیوه‌ی «تمثیل» برای فهم نظام سرمایه‌داری استفاده کرده است به این صورت که در پلتفرم نظام سرمایه‌داری همچون طبقات عمودی یک زندان طراحی شده که بقا در آن مستلزم توحش و کمی شانس (در بیدار شدن در طبقات اول) است و در این سریال نظام کاپیتالیستی مثل یک بازی شش مرحله‌ای است که وجودش را مدیون دموکراسی، رای و میل اکثریت شرکت‌کنندگان است. میلی که صرفا با «طمع» به قلک خوکی‌شکل همیشه حاضر در خوابگاه بازیکنان ایجاد می‌شود و باعث می‌شود تک‌تک آن‌ها با پای خود به میدان بیایند و برای رسیدن به این ثروت همچون گرگ یکدیگر را تکه‌تکه کنند. هر چند به لحاظ بن مایه‌های مسیحی این دو اثر با هم در تضاد هستند اما نتفلیکس بسیار ساده از ارائه‌ی راه‌حل سیستماتیک گذشته است. شرکت کنندگان بازی که بعضاً خودشان در دنیای بیرون با قمار و شرط‌بندی روزگار خود را می‌گذراندند حالا خودشان وارد یک بازی بزرگ شرط‌بندی شده‌اند که «وی-آی-پی ها» راه انداختند تا شاهانه بازی برده گلادیاتورهای فینالیست را از روی سکو تماشا کنند. آن‌هایی که برای لذت بردن از تماشای مسابقه سراغ بدبخت‌ترین و بدهکارترین افراد جامعه می‌رفتند. سریال بازی مرکب هر چند جذابیت بالایی برای مخاطب دارد اما در این داستان سرایی نسبتا ساده و روان نتوانسته پرونده‌ی هر موضوع یا شخصیت خود را به صورت کامل و واضح ببندد و شاید ارزشش را تنها مدیون به کار گیری همین نقد تمثیلی پرکشش است. . #بازی_مرکب #سریال #نقد_ساده #تحلیل #نظام_سرمایه_داری #کاپیتالیسم #نتفلیکس #پول #ثروت #گلادیاتور_های_قرن_جدید #بازی #پلتفرم #انسان_گرگ_انسان #طمع #بقای_اصلح ✅https://www.instagram.com/nimavary/

✡️ «بازی ماهی مرکب»؛ لذت سادیسمی ایلومیناتی از نمایش ماتریکس به توده‌ها (۲) 1️⃣ سریال با بی‌رحمی، واقعیت #سیستم را به رخ می‌کشد، که بخش عمدهٔ کسانی که در دور اول بازی، رأی به پایان بازی مرگبار دادند، وقتی دوباره به دامن #اجتماع برگشتند، شرایط «بیرون» را سخت‌تر و بی‌رحمانه‌تر از #بازی یافتند و از این‌رو دوباره (با میل و اختیار) به بازی برگشتند. این دقیقاً همان #توهم_آزادی در نظام نولیبرالیستی جهانی است. 2️⃣ در واقع، بازیگران درمی‌یابند که آن #بیرون یعنی «در جامعه» هم «بردهٔ سیستم» هستند، منتهی لعابی از #آزادی و #حق_انتخاب روی زندگی جمعی و فردی کشیده‌اند که داغ و رنج #بردگی را قابل‌تحمل‌تر کند، اما کارکرد این لعاب هم برای «محرومان» و افراد «حاشیه‌ای» که هویّت اجتماعی و شأن انسانی خود را به‌دلیل «شارژ نشدن کارت اعتباری» از دست داده‌اند، از بین رفته و بردگی عیان‌تر است. 3️⃣ در واقع، سیستم #بازی_ماهی_مرکب، فشردهٔ همان اجتماع بیرونی است که تعارفات را کنار گذاشته و خشونت و سبعیت و #تنازع_بقا را به رخ می‌کشد و البته برای کسی که زودتر به #گرگ_انسان (تعبیر معروف توماس هابز در کتاب لویاتان) تبدیل شود، پاداش فوری‌تری در نظر گرفته است. 4️⃣ این ماتریکس ظالمانهٔ جهانی، که از قضاء در کشورهای پیشرو لیبرال سرمایه‌داری چون آمریکا، ژاپن و #کره‌جنوبی سویه‌های به‌شدت تاریک خود را زیر زرق و برق #تکنولوژی پنهان کرده است، درست مانند بازی ماهی مرکب، انسان‌ها را به یک #شماره فرو می‌کاهد (شاید شمارهٔ #کارت_اعتباری و فردا شاید شمارهٔ #کارت_واکسن دیجیتال و…). 5️⃣ و در ادامه آن‌ها را وارد یک جدال بی‌پایان برای «برنده شدن» می‌کند و آتش طمع آن‌ها را با «تبلیغات» پیوسته روشن می‌دارد، آن‌ها را در غل و زنجیر #بدهی‌های_بانکی اسیر می‌کند و آن‌گاه #گردانندگان این ماتریکس، در جزیره‌های اختصاصی و در دژهای نفوذناپذیر خود که در سایه و خارج از دید بنا کرده‌اند، به ریش آدمیان می‌خندند! 6️⃣ نگارنده تردیدی ندارد که اتفاقاً بامزه‌ترین بخش این سرگرمی #الیت_جهانی در مشاهدهٔ مشقّت و جان‌کندن نوع بشر، تماشای موفقیت سیستم‌های #کنترل_ذهن و تبلیغات است که محتوای فکری عامه اهل زمین را دستکاری می‌کند و دروغ‌های شاخدار دربارهٔ عالم را به حقایقی تردیدناپذیر در ذهن آنان بدل می‌سازد! ✍️ نویسنده: سهیل صفاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter