همه شب سجده  برآرم که بیایی  تو به خوابم و در آن  خواب  بمیرم که  تو  آیی  و  بِمانی #شهریار @TAMASHAGAH

🍁 عاشق شده ام بر تو، تدبیر چه فرمایی؟ از راهِ صلاح آیم یا از ره رسوایی؟ #نظامی‌گنجوی @TAMASHAGAH

آینهٔ رنگ تو عکس کسیست تو ز همه رنگ جدا بوده‌ای #مولانای_جان ✨ @TAMASHAGAH

هوالحی💐 سروِ چَمانِ من چرا میلِ چمن نمی‌کند؟ همدمِ گل نمی‌شود یادِ سَمَن نمی‌کند دی گِلِه‌ای ز طُرِّه‌اش کردم و از سرِ فُسوس گفت که این سیاهِ کج، گوش به من نمی‌کند تا دلِ هرزه گَردِ من رفت به چینِ زلفِ او زان سفرِ درازِ خود عزمِ وطن نمی‌کند پیشِ کمانِ ابرویش لابه همی‌کنم ولی گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند با همه عطفِ دامنت آیدم از صبا عجب کز گذرِ تو خاک را مُشکِ خُتَن نمی‌کند چون ز نسیم می‌شود زلفِ بنفشه پُرشِکَن وه که دلم چه یاد از آن عَهدْشِکَن نمی‌کند دل به امیدِ رویِ او همدمِ جان نمی‌شود جان به هوایِ کویِ او خدمتِ تن نمی‌کند ساقیِ سیم ساقِ من گر همه دُرد می‌دهد کیست که تن چو جامِ مِی جمله دهن نمی‌کند؟ دستخوشِ جفا مَکُن آبِ رُخَم که فیضِ ابر بی‌مددِ سِرشکِ من دُرِّ عَدَن نمی‌کند کُشتهٔ غمزهٔ تو شد #حافظِ ناشنیده پند تیغ سزاست هر که را دَرد سخن نمی‌کند @TAMASHAGAH

در نهاد هر که چشم عشق گشاید؛ جمالی که "لیس کَمِثلهِ شیء" نعت اوست جلوه نماید. #مرآت العارفین مسعود بخارایی دهلوی @TAMASHAGAH

«پاییز ، پادشاه فصل ها» @TAMASHAGAH

جنس نایاب دلم هر مشتری را باب نیست گوهرم جز دوست نشناسد خریدار دگر #طالب آملی @TAMASHAGAH

هیچ می‌گویی اسیری داشتم حالش چه شد ؟ خستهٔ من نیم جانی داشت احوالش چه شد ؟ #محتشم کاشانی @TAMASHAGAH

احوال من مپرس که با صدهزار درد می‌بایدم به درددل دیگران رسید صائب تبریزی. @TAMASHAGAH

تو حُسنِ مطلعِ نابِ قصیده ازلی... خدا همین که تو را آفرید؛ شاعر شد... 🎙#حامد‌عسکری @TAMASHAGAH

ای سالک، آگاه باش: امان الهی🌱 عجب امانی است #استغفار! امان خداست. ان شاءالله خدا #استغفار به شما مرحمت کند. یادتان بماند که اگر توانستید در شبانه روز هفتاد مرتبه #استغفار را سر جانماز هیچ وقت ترک نکنید. این امان خداست. یعنی در امان خدا هستی... اگر در هر شبانه روز یک دفعه این کار را بکنی برای خودت دیوار چدنی گذاشته ای ، برای خودت و ذراریت. #استغفار امان خداست. طوبای محبت۵ ، ص۱۸۰ حاج اسماعیل دولابی رحمة الله علیه @TAMASHAGAH

دلی دارم چو مرغ پر شکسته چو کشتی بر لب دریا نشسته همه گویند طاهر تار بنواز صدا کِی می‌دهد تارِ شکسته؟ نزدیک هزار سال پیش، درویش دل‌سوخته‌ای ملقب به باباطاهر عریان در عزلت خود می‌زیست. می‌گویند پس از مرگ چنان مشهور بود که حمدالله مستوفی در سفرنامه‌اش که تقریبا سیصدسال پس از وی نوشته، شهر همدان را "همدانِ باباطاهر" نامیده‌است. گفته‌می‌شود که وی از قوم لک بوده و تلفظ صحیح برخی کلمات اشعارش دشوار و دیریاب است، ناچار در نوشتنشان کمی از لهجه‌ی اصلی دور باید شد. عده‌ای از محققان برجسته، باباطاهر را از اهل حق (یارسان) دانسته و پیر وی را شاه‌خوشین از بزرگان یارسان شمرده‌اند. مضمون بیشتر دوبیتی‌های باباطاهر، یاد مرگ، دعا، عشق و درویشی است. هیچ کدام از شاعرانی که به زبان‌ها و فرم‌های محلی (فولکلور) شعر سروده‌اند به اندازه‌ی باباطاهر مشهور نیستند. شعر او حتی ادبای سخت‌گیر را هم مجبور کرده راهی در کتاب‌های رسمی تاریخ ادبیات برایش بگشایند. گویا وزن و قالب این دوبیتی‌ها با اشعار باستانی که با نام فهلویّات شناخته‌می‌شوند، مشابهند. با هم تعدادی از دوبیتی‌های عاشقانه‌ی باباطاهر را بخوانیم: عزیزُم کاسه‌ی چشمُم سرایت میان هر دو چشمم جای پایت از آن ترسم که غافل پا نهی تو نشیند خارِ مژگانم به پایت 🍁🍁 به آهی گنبد خضرا بسوجُم فلک را جمله سر تا پا بسوجُم بسوجُم ار نه کارُم را بساجی چه فرمایی بساجی یا بسوجُم 🍁🍁 غم عالم همه کردی به بارُم مگر مو لوکِ مستِ سرقطارُم؟ مهارُم کردی و دادی به ناکس فزودی هر زمان باری به بارُم 🍁🍁 دو زلفونت بود تار ربابم چه می‌خواهی از این حال خرابم تو که با مو سر یاری نداری چرا هر نیمه‌شو آیی به خوابم؟ 🍁🍁 گلی که خُوم بدادُم پیچ و تابش به آب دیدگانم دادم آبش به درگاه الهی کِی روا بی؟ گل از مو دیگری گیره گلابش 🍁🍁 بشُم واشُم از این عالم به در شُم بشُم از چین و ماچین دورتر شُم برِ دلدار پیعامی فرستُم که گر دوری خوشه، مو دورتر شُم 🍁🍁 مو که افسرده حالُم چون ننالُم؟ شکسته پر و بالُم چون ننالم؟ همه گویند فلانی ناله کم کن ته آیی در خیالُم چون ننالم؟ 🍁🍁 دو چشمانت پیاله‌ی پر ز مِی بی دو زلفانت خراجِ مُلک ری بی همی وعده کِری فردا و فردا نمی‌ذونُم که فردای تو کی بی؟ 🍁🍁 یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد مو از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آن‌چه را جانان پسندد @TAMASHAGAH

قطعه جدید همایون شجریان «دُرّ دُردانه» 🩵 در دامت افتادم... @TAMASHAGAH                    

شیرینیِ طعم حقیقت، حضور خداوند است… استاد #دینانی @TAMASHAGAH

آدمی مخفی است در زیر زبان این زبان پرده‌است بر درگاه جان #مولانای_جان 🌹 @TAMASHAGAH

عشق با اشکها بیگانه نیست دوستی بذری است ، اما هر دلی درخور پروردن این دانه نیست فریدون مشیری @TAMASHAGAH

گفتگو آیین درویشی نبود ور نه با تو ماجراها داشتیم گلبن حسنت نه خود شد دلفروز ما دم همت بر او بگماشتیم #حضرت_حافظ @TAMASHAGAH

با گردش چشمت چه توان‌ کرد؟؟! وگرنه یک دل به "دو عالم" ندهد هیچکس اینجا... #بیدل_دهلوی 🍂 @TAMASHAGAH

بمان! که مهرِ تو از سینه راندنش سخت است #سجاد سامانی @TAMASHAGAH

برای آزادی نیاز نیست زمین و آسمان را بخرید ، فقط خودتان را نفروشید . نلسون ماندلا @TAMASHAGAH

کم سخن گوییم و گر گوییم کم کس پِی بَرَد شبتون نورانی..🌱✋ @TAMASHAGAH

جان جانان من! تو را باران صدا می زنم، که بدون اینکه بندگی مرا ،وزن کنی می باری و سیرابم می کنی؛ تو را چتر می گویم، که در تمام روزهای بارانی مرا حفاظ می شوی که سرما نخورم؛ تو را عشق صدا می کنم،که هم با عشق در حقم می باری ،هم چترم می گردی .... سپاسگزارم عشق جان سپاسگزارم🙏 @TAMASHAGAH

شکرگزاری، حافظه ی قلب است. وقتی حال و هوای شکرگزاری را از درون احساس کنی، هر چه که تو از بابت آن شکرگزار هستی، در دنیای بیرون هم زیاد می شود. در واقع هدف از شکرگزاری، صرفاً عمق بخشیدن به احساس است چون هر قدر احساست عمیق تر باشد، وفور نعمت بیکرانی نصیب تو خواهد شد. #راندا_برن الهی شکر که بر لَحظاتمان اِشراف داری✨🍃 @TAMASHAGAH

هر زمان گویم که بگریزم ز عشق عشق پیش از من به منزل می‌شود ... 📚 #آن یای لعنتی سی روایت از زندگی ؛ مرگ و تنهایی عین القضات همدانی @TAMASHAGAH

روز وصلِ دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران، یاد باد کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد گر چه یاران فارِغَند از یادِ من از من ایشان را هزاران یاد باد مبتلا گشتم در این بند و بلا کوشش آن حق‌گزاران یاد باد گر چه صد رود است در چشمم مُدام زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد رازِ #حافظ بعد از این ناگفته ماند ای دریغا رازداران یاد باد @TAMASHAGAH

سلام به آنها که تمام نمی شوند...🌱✋

بيا که در غمِ عشقت مُشَوشم بی‌تو بيا ببين که در اين غم چه ناخوشم بی‌تو شب از فراقِ تو می‌نالم ای پری‌رخسار چو روز گردد گويی در آتشم بی‌تو دمی تو شربت وصلم نداده‌ای جانا هميشه زهرِ فراقت همی چَشَم بی‌تو اگر تو با منِ مسکين چنين کنی جانا دو پایْ از دو جهان نیز درکشم بی‌تو پيام دادم و گفتم بيا خوشم می‌دار جواب دادی و گفتی که من خوشم بی‌تو #سعدی کلیات، به تصحیح محمدعلی فروغی، تهران: انتشارات هرمس، چاپ اول، ۱۳۸۵، ص۸۴۲. @TAMASHAGAH