https://eitaa.com/TAMASHAGAH

نقل است که در بلخ قحطی عظیم بود، چنانکه یکدیگر می‌خوردند، غلامی دید در بازار شادمان و خندان. گفت: ای غلام، چه جای خرمی است؟ نبینی که خلق از گرسنگی چون اند؟ غلام گفت: مرا چه باک که من بنده کسی ام که وی را دهی است خاصه و چندین غله دارد. مرا گرسنه نگذارد. شقیق آن جایگاه از دست برفت. گفت: الهی این غلام به خواجه ای که انبار داشته باشد چنین شاد باشد. تومالک الملوکی و روزی پذیرفته ما چرا اندوه خوریم؟ درحال از شغل دنیا رجوع کرد و توبة نصوح کرد و روی به راه حق نهاد و در توکل به حد کمال رسید. پیوسته گفتی: من شاگرد غلامی ام. #عطار _ذکر شقیق بلخی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

آن انسان به معنای واقعی ،رشد یافته است که انسان ها را ،اجزاء خود می داند، با سقوط و مرگ هر یک از آنها تباهیِ جزئی از خود را مشاهده می کند. #استاد علامه جعفری https://eitaa.com/TAMASHAGAH

چونک رسول از قنق گشت ملول و شد ترش ناصح ایزدی ورا کرد عتاب در عبس #مولانا قنق= مهمان عتاب= سرزنش عبس= اخم کردن دریافتها "مهمان" ، فکرها و اتفاقات این لحظه هستند که باید پذیرایی کنی و مقاومت نکنی به هر وضعیتی که می رسید "صبر "کنید و آن اتفاق را مانند" مهمان" پذیرا باشید. https://eitaa.com/TAMASHAGAH

آرامش ، رهایی از طوفان نیست بلکه آرام زندگی کردن، در میان طوفان است✋😊 https://eitaa.com/TAMASHAGAH

گر بیایی ؛ دهمت جان و نیایی کُشَدَم غم من که بایست بمیرم ؛ چه بیایی ، چه نیایی ❤️ #سعدی https://eitaa.com/TAMASHAGAH