ما در کوچه های تنگ زمانه مان ، بر یاری امام غائب مان سیلی که هیچ! غصه هم نخورده ایم... #سلام امام زمانم @TAMASHAGAH

دلتنگی... @TAMASHAGAH

📝 ما نکردیم گناهی حرجی بر ما نیست جان سپردیم به عشق تو و بی‌جان رفتیم #سلمان_ساوجی @TAMASHAGAH

🌼🕊 بیا که جانِ مرا بی‌تو نیست برگِ حیات #عراقی @TAMASHAGAH

عوض می‌کنم هستیِ خویش را   با کبوتر... #شفیعی_کدکنی @TAMASHAGAH

گر بِرود جان ما در طلبِ وصلِ دوست حیف نباشد که دوست، دوست‌تر از جانِ ماست #سعدی @TAMASHAGAH

راه عاشقی همه اویی است معشوقی همه تویی است زیرا که تو نمی شاید که خود را باشی که شاید که معشوق را باشی عاشقی،می باید تا هیچ خود را نباشی و به حکم خود نباشی سوانح العشاق @TAMASHAGAH

🍁🍁 از شخصیت فاطمه(س) سخن گفتن بسیار دشوار است ، فاطمه (س)یک زن بود، آنچنان که اسلام می‌خواهد که زن باشد. “تصویر سیمای” او را پیامبر، خود رسم کرده بود واو را در کوره‌های سختی و فقر و مبارزه و آموزش های عمیق و شگفت انسانی خویش پرورده و ناب ساخته بود. وی در همه ابعاد گوناگون “زن بودن” نمونه شده بود. مظهر یک “دختر”، در برابر پدرش. مظهر یک “همسر”، در برابر شویش. مظهر یک “مادر” ، در برابر فرزندانش. مظهر یک “زن مبارز و مسئول”، در برابر زمانش و سرنوشت جامعه‌اش. وی خود یک “امام” است. یعنی یک نمونه مثالی، یک تیپ ایده آل برای، یک “اُسوه” یک “شاهد” برای هر زنی که می‌خواهد “شدن خویش” را خود انتخاب کند. او با طفولیت شگفتش، با مبارزه مدامش در دو جبهه خارجی و داخلی در خانه پدرش، خانه همسرش، در جامعه‌اش، در اندیشه و رفتار و زندگیش، “چگونه بودن” را به زن پاسخ می‌داد. نمی‌دانم از او چه بگویم؟ چگونه بگویم؟ خواستم از “بوسوئه” تقلید کنم، خطیب نامور فرانسه که روزی در مجلسی با حضور لوئی، از “مریم” سخن می‌گفت. گفت، هزار و هفتصد سال است که همه سخنوران عالم درباره مریم داد سخن داده‌اند. هزار و هفتصد سال است که همه فیلسوفان و متفکران ملتها در شرق و غرب، ارزشهای مریم را بیان کرده‌اند. هزار و هفتصد سال است که شاعران جهان، در ستایش مریم همه ذوق و قدرت خلاقه‌شان را بکار گرفته‌اند. هزار و هفتصد سال است که همه هنرمندان، چهره نگاران، پیکره سازان بشر، در نشان دادن سیما و حالات مریم هنرمندیهای اعجازگر کرده‌اند. اما مجموعه گفته‌ها و اندیشه‌ها و کوشش‌ها و هنرمندی‌های همه در طول این قرنهای بسیار، به اندازه این یک کلمه نتوانسته‌اند عظمت‌های مریم را باز گویند که: “مریم مادر عیسی است”. و من خواستم با چنین شیوه‌ای از فاطمه(س) بگویم، باز درماندم 🔸خواستم بگویم: فاطمه (س)دختر خدیجه بزرگ است دیدم که فاطمه نیست. 🔸خواستم بگویم که: فاطمه (س)دختر محمدۖ است دیدم که فاطمه نیست. 🔸خواستم بگویم که: فاطمه(س) همسر علی است دیدم که فاطمه نیست. 🔸خواستم بگویم که: فاطمه(س) مادر حسنین است. دیدم که فاطمه نیست. 🔸خواستم بگویم که: فاطمه (س)مادر زینب است. باز دیدم که فاطمه نیست. نه، اینها همه هست و این همه فاطمه نیست. ✨فاطمه(س) فاطمه است… 📚بخش هایی از کتاب فاطمه فاطمه است اثر مرحوم دکتر علی شریعتی @TAMASHAGAH

هفتاد هزار حجاب که آن را هفتادهزار عالم گویند در نهاد انسان موجود است و به حسب هر عالم انسان را دیده ای است که بدان دیده آن عالم را مطالعه تواند کرد در حالت کشف آن عالم و این جمله منحصر است در دو عالم که عبارت از عالم غیب و شهادت، و‌نور و ظلمت و‌ملک و ملکوت است و ظاهر و باطن جسمانی و روحانی و دنیا و آخرت است ابن عربی قدس سره العزیز @TAMASHAGAH

حال ما در فرقت احباب و ابرام رقیب جمله می‌داند خدای حال‌گردان، غم مخور #حافظ @TAMASHAGAH

گر تو را هست شکیب از من و امکان فراغ به وصالت که مرا طاقت هجران تو نیست #سعدی @TAMASHAGAH

هوالعزیز🌱 ای نور چشم من سخنی هست گوش کن چون ساغرت پُر است بنوشان و نوش کن در راه عشق وسوسهٔ اهرمن بسیست پیش آی و گوشِ دل به پیام سروش کن برگ نوا تبه شد و ساز طرب نماند ای چنگ ناله برکش و ای دف خروش کن تسبیح و خرقه لذّت مستی نبخشدت همّت در این عمل طلب از می‌فروش کن پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن بر هوشمند سلسله ننهاد دست عشق خواهی که زلف یار کشی ترک هوش کن با دوستان مضایقه در عمر و مال نیست صد جان فدای یار نصیحت نیوش کن ساقی که جامت از می صافی تهی مباد چشم عنایتی به من دردنوش کن سرمست در قبای زرافشان چو بگذری یک بوسه نذر #حافظ پشمینه‌پوش کن تفال دیوان #خواجه ی شیراز تقدیم به یاران جان❤️ @TAMASHAGAH

تو غره بدان مشو که می می‌نخوری صد لقمه خوری که می غلام است آن را #خیام_نیشابوری @TAMASHAGAH

چشم انداز تو تنها زمانی آشکار می شود که به #قلبت می نگری. آنهایی که به #بیرون می نگرند در رویا بسر می برند و آن هایی که به #درونشان می نگرند #هوشیارند... #گوستاویونگ @TAMASHAGAH

ماموریت تو در زندگی تغییر جهان نیست تو مامور تغییر خویشتنی و تمام راه حل ها در درون خود توست. #آندره متیوس 🌱🌱🌱 @TAMASHAGAH

گفت: شبی دل خویش می‌طلبیدم و نیافتم. سحرگاه ندایی شنیدم که: ای بایزید! به جز از ما چیزی دیگری می‌طلبی! تو را با دل چه کار است... #بایزید بسطامی @TAMASHAGAH

اگر '"عشق'" آخرین عبادت ما نیست، پس آمده‌ایم این‌جا برای کدام درد بی‌شفا شعر بخوانیم و باز به خانه برگردیم...؟ #سیدعلی_صالحی @TAMASHAGAH

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است همواره مرا کنج خرابات مقام است #حافظ @TAMASHAGAH

🍂🍁 ممکن زتوچون نیست که بردارم دل آن به که به سودای تـــو بسپارم دل گر  من  به  غم   تــو  نــــسپارم  دل دل را  چکــنم  بهــر  چه  میدارم دل #حضرت_مولانا @TAMASHAGAH

تو هست او هست دو هست شرک است خود را از میان بردار شیخ ابوسعید ابوالخیر @TAMASHAGAH

یکی گفت که: اینجا چیزی فراموش کرده‌ام (خداوندگار) فرمود که: در عالم یک چیز است که آن فراموش کردنی نیست. اگر جمله چیزها را فراموش کنی و آن را فراموش نکنی باک نیست و اگر جمله را به جای آری و یاد داری و فراموش نکنی و آن را فراموش کنی هیچ نکرده باشی. همچنانکه پادشاهی تو را به ده فرستاد برای کاری معین، تو رفتی و صد کار دیگر گزاردی چون آن کار را که برای آن رفته بودی نگزاردی چنان است که هیچ نگزاردی. پس آدمی در این عالم برای کاری آمده‌است و مقصود آن است، چون آن نمی‌گزارد پس هیچ نکرده باشد. امانت را بر آسمان‌ها عرض داشتیم نتوانست پذرفتن. بنگر که از او چند کارها می‌آید که عقل در او حیران می‌شود، سنگها را لعل و یاقوت می‌کند، کوهها را کان زر و نقره می‌کند، نبات زمین را در جوش می‌آرد و زنده می‌گرداند و بهشت عدن می‌کند، زمین نیز دانه‌ها را می‌پذیرد و بر می‌دهد و عیب‌ها را می‌پوشاند و صدهزار عجایب که در شرح نیاید می‌پذیرد و پیدا می‌کند و جبال نیز همچنین معدن‌های گوناگون می‌دهد، این همه می‌کنند اما از ایشان آن یکی کار نمی‌آید آن یک (کار) از آدمی می‌آید #فیه_مافیه @TAMASHAGAH

🤍🕊 بر سرِ سجاده می‌افتاد چشمم تا به مِی شیشه‌ی مِی با دهان باز می‌پرسید: کی...؟! کاش از اول بر درِ میخانه می‌خواندم نماز     حیف از آن عمری که شد   در گوشه‌ی محرابْ طِی ناله‌ی جانسوز من بود آن‌چه می‌آمد به گوش آهِ من بود آنچه عمری زیر لب می‌خوانْد نی کاش با ساقی حسابم پاک‌می‌شد،         سال‌هاست... او به من جامی بدهکار است       و من جانی به وی من خطایی کمتر از بخشایشت دارم، ببخش! با توام ای یار! ای غمخوار! ای «بسیار ای»! ✍ #فاضل_نظری @TAMASHAGAH

❤️‍🔥🕊          گناه من اگر عشق است             استغفار نتوانم!           #حزین_لاهیجی 🌱🌱

🔅 شنیدم کِرمک شبتاب می‌گفت: نه آن مورم که کس نالد ز نیشم توانْ بی‌منت بیگانگان سوخت نپنداری که من پروانه‌کیشم اگر شب تیره‌تر از چشم آهوست خود افروزم چراغ راه خویشم #اقبال_لاهوری 💫اقبال می‌گوید نه رسم مور، نه طرز پروانه. نه دیگرآزاری و نه چشم از خود برگرفتن و منت بیگانه بُردن. شیوه مطلوب او، بر خود، نظر گشودن است. مثل مولانا که می‌گفت: «تو چراغ خود برافروز» اقبال می‌گوید اگر دیده بر جان خود بگشایی می‌بینی که ماه کاملی در نهادت نهاده‌اند. اگرچه ظاهراً تهی‌دامنی: 🌾بر خود نظرگشا ز تهی‌دامنی مَرنج در سینهٔ تو ماه تمامی نهاده‌اند انصافاً این بینش صاحبدلان که هر آدمی در نهاد خویش واجد گنجی است و به رغم بی‌نوایی‌های ظاهری، می‌تواند با آگاهی از آن گنج و ثروت درونی، به کرامت و ارجمندی خود ایمان آوَرَد بسیار درخشان و شفابخش است. وقوف پیوسته بر این گنج، شفاست: 🌾چو حافظ گنج او در سینه دارم اگر چه مُدَّعی بیند حقیرم به نظر می‌رسد تا نتوانیم به آن گنج پنهان در نهاد خویش ایمان بیاوریم، قادر نخواهیم بود به روشنی کارگر در جهان، ایمان بیاوریم. آخر به مدد آن چراغ درونی است که می‌توان از نور پایندهٔ هستی سراغ گرفت و به آن پیوست. ✍ #صدیق_قطبی @TAMASHAGAH