✅صبح روز شهادت حضرت امیرالمؤمنین(ع) امام حسن مجتبی(ع) خطبه خواندند و پس از حمد و ثناء و صلوات فرمودند : 📋《لَقَدْ قُبِضَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ رَجُلٌ لَمْ‏ يَسْبِقْهُ‏ الْأَوَّلُونَ‏ بِعَمَلٍ وَ لَا يُدْرِكُهُ الْآخِرُونَ بِعَمَلٍ لَقَدْ كَانَ يُجَاهِدُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَيَقِيهِ بِنَفْسِهِ وَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) يُوَجِّهُهُ بِرَايَتِهِ فَيَكْنُفُهُ جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِهِ وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِهِ فَلَا يَرْجِعُ حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ وَ لَقَدْ تُوُفِّيَ فِي اللَّيْلَةِ الَّتِي عُرِجَ فِيهَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ(ع) وَ فِيهَا قُبِضَ يُوشَعُ بْنُ نُونٍ وَصِيُّ مُوسَى(ع) وَ مَا خَلَّفَ صَفْرَاءَ وَ لَا بَيْضَاءَ إِلَّا سَبْعَمِائَةِ دِرْهَمٍ فَضَلَتْ مِنْ عَطَائِهِ أَرَادَ أَنْ يَبْتَاعَ بِهَا خَادِماً لِأَهْلِهِ ثُمَّ خَنَقَتْهُ الْعَبْرَةُ فَبَكَى وَ بَكَى النَّاسُ مَعَهُ》 ♦️دیشب مردی از دنیا رفت که گذشتگان با هیچ کاری بر او پیشی نگرفتند و آیندگان نیز با هیچ عملی به او نخواهند رسید. همراه رسول خدا(ص) جهاد می کرد و او را به جان خویش، حفظ می نمود. رسول خدا(ص) او را با پرچم خویش روانه می ساخت؛ پس جبرئیل او را از راست در بر می گرفت و میکائیل از چپ! باز نمی گشت تا خداوند به دست او فتح کند. در شبی از دنیا رفت که عیسی بن مریم(ع) به آسمان رفت و یوشع بن نون وصی موسی(ع) در گذشت. هیچ دینار و درهمی باقی نگذاشت مگر هفتصد درهم که از سهمش از بیت المالش آمده بود و می خواست با آن خادمی برای خانواده اش بخرد. سپس بسیار گریست و مردم نیز با او گریستند. سپس حضرت(ع) فرمود : 📋《أَنَا ابْنُ الْبَشِيرِ! أَنَا ابْنُ النَّذِيرِ! أَنَا ابْنُ الدَّاعِي إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ! أَنَا ابْنُ السِّرَاجِ الْمُنِيرِ! أَنَا مِنْ أَهْلِ بَيْتٍ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً! أَنَا مِنْ أَهْلِ بَيْتٍ افْتَرَضَ اللَّهُ حُبَّهُمْ فِي كِتَابِهِ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَ‏ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً فَالْحَسَنَةُ مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ(ع)》 ♦️منم پسر بشارت دهنده،منم پسر انذار کننده،منم پسر آن کسی که به اذن خدا مردم را به سوی خدا می خواند. منم پسر چراغ فروزان و روشنی بخش. من از خاندانی هستم که خداوند ناپاکی را از آنان برده و آنان را پاک نموده است. من از خاندانی هستم که خداوند محبت آنان را در کتاب خود واجب گردانده است. خداوند فرموده است : 📋《قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً》 ♦️بگو به ازاى آن رسالت، پاداشى از شما خواستار نيستم مگر دوستى درباره خويشاوندان و هر كس نيكى به کند و طاعتى را به جای آورد، براى او در ثواب آن خواهيم افزود.(شوری۲۳)(۱) سپس پس از شهادت حضرت امیرالمومنین امام علی(علیه‌ السلام) در روز بیست و یکم ماه رمضان سال چهل هجری قمری، امام حسن مجتبی(علیه‌ السلام) به امامت رسید و در همان روز، بیش از هزاران نفر با ایشان برای خلافت بیعت کردند. امام حسن(علیه السلام) خطاب به آنان فرمود : 📋《إِنَّكُمْ سَامِعُونَ مُطِيعُونَ، تُسَالِمُونَ مَنْ سَالَمْتُ، وَتُحَارِبُونَ مَنْ حَارَبْتُ》 ♦️همانا شما گوش به فرمان و فرمانبردار و مطیع خواهید بود و با هرکس در که صلح بودم، شما نیز در صلح باشید و با هرکس که جنگیدم شما نیز بجنگید. مردم وقتی این سخنان را شنیدند تردید کردند و ابتدا بسیاری از آنان از بیعت خوداری کردند، امام حسن(علیه‌ السلام) نیز دست نگه داشت. آنان نزد امام حسین(علیه‌السلام) آمدند و به او گفتند : 📋《اَبسِط يَدَكَ نُبَايِعُكَ عَلَى مَا بَايَعنَا عَلَيهِ أَبَاكَ وَ عَلَى حَربِ المُحِلِّينَ الضَّالِّينَ أَهلَ الشَّامِ》 ♦️دست بگشای تا با تو بر جنگیدن با گمراهان و حلال شمارندگان حرام‌ها(شامیان) بیعت کنیم همان گونه که با پدرت این چنین بیعت کردیم. امام حسین(علیه‌السلام) فرمود : 📋《مَعَاذَ اللهِ أَن أُبَايعَكُم مَا كَانَ الحَسَنُ(ع) حَيَّاً؟!》 ♦️پناه بر خدا! از این که تا هنگامی که امام حسن(ع) زنده است، با شما بیعت کنم!؟! سپس مردم دیگر بار نزد امام حسن مجتبی(علیه‌ السلام) بازگشتند و با ایشان بیعت کردند. از طرفی هم معاویه بن ابی سفیان خلافت امام حسن مجتبی(ع) را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام حسن مجتبی(ع) نیز سپاهی به فرماندهی «عبیدالله بن عباس» به سمت معاویه فرستاد و خود به همراه یک گروه دیگر به ساباط رفت.(۲)(۳)(۴)(۵) 📚منابع : ۱)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۷ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۲۲ ۳)تاريخ طبری، ج۵، ص۱۶۲ ۴)تاريخ مدينة دمشق ابن عساكر، ج۱۳، ص۲۶۳ ۵)الإمامة والسياسة دینوری، ج۱، ص۱۸۴ @TarikhEslam

✅در این روز ابن ملجم با یک ضربت شمشیر به درک واصل می شود. نقل است که امام علی(علیه السلام) چنین وصیت فرمود : 📋《أَلَا! لَا يُقْتَلَنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي! انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ》 ♦️بدانید که غیر از قاتلم، کسی را نکشید! بنگرید که اگر من از این ضربت او مُردم، او را تنها یک ضربت بزنید.[ضربتی در مقابل ضربتی!](۱) وقتی فرزندان امام علی(ع) از دفن ایشان فارغ شدند، امام حسن(ع) دستور داد ابن ملجم را بياورند، زمانی که او را آوردند، خطاب به آن ملعون فرمود : 📋《قَتَلْتَ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ(ع) وَ أَعْظَمْتَ الْفَسَادَ فِي الدِّينِ!》 ♦️اى دشمن خدا! اميرمؤمنان(ع) را كُشتى و تباهى بزرگی، در دين کردی! 📋《ثُمَّ أَمَرَ بِهِ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ》 ♦️سپس امام حسن(ع) دستور داد گردنش را زدند.(۲) سپس «امّ الهیثم دختر اسود نخعی» جنازه آن ملعون را گرفت وآن را به آتش کشید.(۳) امام صادق(ع) فرمودند : «ملائکه هر بامداد و شامگاه بر ابن ملجم مرادی لعنت می‌ فرستند.»(۴) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۵۶ ۲_۳)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۲ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۱۸، ص۳۰۴ @TarikhEslam

✅«ابن بطوطه» (متوفی سال ۷۷۹ هجری قمری) یکی از جهانگردان بزرگ تاریخ اسلام، در بخشی از سفرنامه‌اش درباره مکان قبر این ابن ملجم ملعون می‌نویسد : «هنگامی که به کوفه مسافرت کردم، در طرف مغرب قبرستان کوفه، جائی را دیدم که در آن چیزی به رنگ سیاه تند در میان زمینۀ سفیدی جلب نظر می‌کرد. (و چون به تحقیق مشغول شدم مردم آن دیار) گفتند : (اینجا) قبر ابن ملجم شقی است که مردم کوفه همه ساله هیزم فراوان بدانجا می‌برند و هفت روز آتش بر گور او می‌افروزند.»(۱) 📚منبع : ۱)سفرنامۀ ابن بطوطه، ج۱، ص۲۷۱ @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 0️⃣6️⃣ #معرفی_کتاب : 📚 کتاب «امیر مومنان» جلد دوم از کتاب «پیشوایان هدایت» ترجمه کتاب «اَعْلَامُ الْهِدَایَةِ» در شرح تاریخ تحلیلی زندگانی حضرت امیرالمومنین #امام_علی_علیه_السلام؛ اثر جمعی از مولفان و دانشمندان شیعه در مجمع جهانی اهل بیت(علیهم السلام)✍📚👇 #پیشوایان_هدایت ۲ @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «امیر مومنان» @TarikhEslam

📆بیستم ماه رمضان سال هشتم هجری قمری ماجرای «فتح مکه» توسط مسلمانان مدینه به رهبری و زعامت #حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه：👇 #وقایع_ماه_رمضان_المبارک @TarikhEslam

✅در سال ششم هجری و پس از وقوع سه جنگ بزرگ «بدر» و «احد» و «خندق» سرانجام مسلمانان و مشرکان در منطقه «حدیبیه» با یکدیگر قرارداد صلحی امضا کردند که طبق آن تعیین شد که ده سال میان طرفین صلح برقرار گردد. اما دو سال بعد، قریش این صلح‌ نامه را نقض کرد. قبیله «بنی‌خزاعه» با مسلمانان و قبیله «بنی‌بکر» با قریش هم‌ پیمان بودند. در نبردی که در سال هشتم میان این دو قبیله رخ‌داد، مردانی از قریش به نفع بنی‌بکر، افرادی از بنی‌خزاعه را کشتند. این به معنای نقض صلح حدیبیه بود و با اینکه ابوسفیان شخصاً برای عذرخواهی به مدینه رفت، عذرش پذیرفته نشد و در اندک مدتی، حضرت رسول اکرم(ص) با سپاهی انبوه، که در زمان صلح و گسترش اسلام گردآمده بود، عازم فتح مکه شد. حضرت رسول اکرم(ص) به اعراب مسلمان بادیه‌ نشین پیام دادند که اگر کسی به خدا و روز قیامت ایمان دارد، ماه رمضان در مدینه باشد. حضرت(ص) نمایندگانی به قبایل مختلف فرستاد تا آنان را بسیج کنند. شمار سپاهیان اسلامی به ده‌ هزار نفر رسید که حضرت(ص) سرانجام در دهم ماه رمضان، در رأس یک سپاه بزرگ ده‌هزار نفری از مسلمانان اعم از مهاجرین، انصار و قبایل و طوایف اطراف مدینه به سوی مکه حرکت کرد.(۱) اکثر علمای شیعه و اهل سنت، بیستم رمضان را روز «فتح مکه» می‌دانند.(۲) شعار مسلمانان در روز فتح مکه این بود : «نَحنُ عِبادُ اللهِ حَقَّاً حَقَّاً» ما حقیقتاً بندگان شایسته خداوندیم.(۳) حضرت رسول اکرم(ص) پس از فتح مکه بر سر در کعبه ایستاد و عفو عمومی اعلام کرد. ابن هشام می گوید : 📋《لَمَّا فَتَحَ رَسّولُ اللهِ(ص) مَكَّةَ عَنوَةََ فَخَطَبَ عَلَى بَابِ الكَعبَةِ، ثُمَّ قالَ بَعدَ كَلامِِ : يَا مَعشَرَ قُرَيَش! مَا تَرَوُنَ أنَّى فَاعِلُ فِيكُم؟ قَالوا : خَيرَاً! أخُ كَرِيمِِ وَابنُ أخُ كَرِيمِِ! قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص) : اِذهَبُوا فَأنتُم الطُّلَقَاءِ!》 ♦️وقتی مکّه توسط حضرت رسول اکرم(ص) فتح شد، حضرت(ص) در کنار کعبه خطبه خواندند، سپس فرمودند : ای قریشیان! فکر می کنید من با شما چه رفتاری خواهم داشت؟ آنها گفتند : رفتاری خوب و نیکو! تو برادری بزرگوار و فرزند برادری بزرگوار هستی! رسول اکرم(ص) به آنها فرمود : بروید! شما از آزاد شدگانید!(۴) از این رو این گروه در تاریخ معروف به «طُّلَقاءِ» شدند و فرزندان آنان را با خطاب «اِبنُ الطُّلَقاءِ» می شناختند. سران مشرکان قریش از جمله ابوسفیان قبل از ورود مسلمانان به شهر مکه، اسلام آوردند. پیامبر با ندای «أَلْیوْمُ یوْمُ الْمَرْحَمَةِ» فرمان عفو عمومی صادر کرد. همچنین حضرت رسول اکرم(ص) پس از فتح مکه اقدام به شکستن بت‌ها نمود، به پیشنهاد حضرت(ص)، امیرالمومنین امام علی(ع) روی شانه‌های مبارک ایشان رفت و بت‌ها را یکی پس از دیگری به زمین انداخت. پس از شکستن بت‌ها آیه «قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً»(اسراء ۸۱) نازل شد.(۵) 📚منابع : ۱)تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۴۵۸/ مغازی واقدی، ج‌۲، ص‌۸۲۲ ۲)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۴۳ ۳)الکافی شیخ کلینی، ج۵، ص۴۷ ۴)السیرة النبویه ابن هشام، ج۲، ص۴۱۲ ۵)الطرائف ابن طاوس، ج۱، ص۸۰ @TarikhEslam

📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 #سکانس_برتر 🎞سکانسی از #فتح_مکه توسط مسلمانان در فیلم محمد رسول الله(ص) ساخته مصطفی عقاد @TarikhEslam

«روز قدس روزی است که باید به همه ابرقدرت‌ها هشدار بدهیم که اسلام دیگر تحت سیطره شما، به واسطه عمّال خبیث شما، واقع نخواهد شد. روز قدس روز حیات اسلام است.» #روز_قدس 📚منبع : صحیفه امام خمینی، ج۹، ص۲۷۰ @TarikhEslam

#تلنگر ✍آخرین سفارش #امام_حسین_علیه_السلام به #امام_سجاد_علیه_السلام در کربلا!👇 👤 #امام_محمد_باقر_علیه_السلام می فرماید : 📋«لَمَّا حَضَرَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ(ع) الْوَفَاةُ ضَمَّنِي إِلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ : يَا بُنَيَّ! أُوصِيكَ بِمَا أَوْصَانِي بِهِ أَبِي(ع) حِينَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَكَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ قَالَ : يَا بُنَيَّ! إِيَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ» ♦️هنگامی که لحظه شهادت امام سجاد(ع) فرا رسید، او مرا به سینه اش چسباند و فرمود : فرزندم! وصیتی به تو دارم که پدرم نیز هنگام شهادت مرا به آن سفارش کرد و فرمود : فرزندم! از ظلم کردن به کسی که در برابر تو یاوری جز خدا ندارد بپرهیز!(۱) 📚منبع : ۱)الکافی مرحوم کلینی، ج۲، ص۳۳۱ @TarikhEslam

📚🌙📚🌙📚🌙📚🌙📚 🌙 #حلول_ماه_قمری 📆 #وقایع_ماه_شوال_المکرم :👇 @TarikhEslam

1⃣1⃣پنجم شوال سال ۶۰ هجری قمری ورود مسلم بن عقیل به «شهر کوفه» :👇 #روز_شمار_عاشورا #حضرت_مسلم_علیه_السلام #وقایع_ماه_شوال_المکرم @TarikhEslam

✅پس از دعوت کوفیان از امام حسین(علیه السلام) و ارسال نامه هاى بى شمار براى ایشان و درخواست از آن حضرت(ع) جهت رفتن به کوفه و بر عهده گرفتن رهبرى قیام بر ضد یزید بن معاویه، آن حضرت(ع)، مسلم بن عقیل را با نامه اى به سوى کوفیان اعزام کرد. طبق آنچه گفته شد، مسلم بن عقیل در پانزدهم ماه مبارک رمضان سال ۶۰ قمرى از مکه معظمه خارج گردید و به سوى کوفه حرکت کرد و در روز پنجم شوال همان سال وارد شهر عظیم کوفه گردید. مسلم ابتدا در خانه مختار بن ابى عبیده ثقفى، که از شیعیان مبارز و از مخالفان سرسخت بنى امیه بود، سکونت گزید. شیخ مفید می نویسد : 📋《أَقْبَلَتِ اَلشِّيعَةُ تَخْتَلِفُ إِلَيْهِ فَكُلَّمَا اِجْتَمَعَ إِلَيْهِ مِنْهُمْ جَمَاعَةٌ قَرَأَ عَلَيْهِمْ كِتَابَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) وَ هُمْ يَبْكُونَ وَ بَايَعَهُ اَلنَّاسُ حَتَّى بَايَعَهُ مِنْهُمْ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ أَلْفاً فَكَتَبَ مُسْلِمٌ رَحِمَهُ اَللَّهُ  إِلَى اَلْحُسَيْنِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) يُخْبِرُهُ بِبَيْعَةِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ أَلْفاً وَ يَأْمُرُهُ بِالْقُدُومِ وَ جَعَلَتِ اَلشِّيعَةُ تَخْتَلِفُ إِلَى مُسْلِمِ بْنِ عَقِيلٍ حَتَّى عُلِمَ مَكَانُهُ》 ♦️شیعیان مخلص و انقلابیون کوفه كه از حضور مسلم بن عقیل، به عنوان نماینده و سفیر امام حسین(علیه السلام) در این شهر آگاه شدند، دسته دسته به سوى مسلم شتافتند و به او خیر مقدم گفتند. هنگامى که گروهى از آنان در حضور مسلم اجتماع مى کردند، او نامه امام حسین(علیه السلام) را براى آنان مى خواند و مردم به خوبى گوش فرا داده و از شوق دیدار قریب الوقوع آن حضرت(ع)، گریه مى کردند. پس از آمادگى نسبى مردم، مسلم بن عقیل از آنان براى امام حسین(علیه السلام) بیعت گرفت و تعداد هیجده هزار تن از انقلابیون کوفه، در نخستین روزهاى ورود مسلم، با وى بیعت کردند. مسلم بن عقیل نامه اى به محضر امام حسین(علیه السلام) نوشت و آن حضرت(ع) را از وضعیت کوفه و بیعت مردم با ایشان، با خبر گردانید و از امام حسین(علیه السلام) درخواست نمود، که به سوى کوفه حرکت کند، تا شخصاً رهبرى مردم را بر عهده گیرد. در این مدت شيعيان کوفه از همه طرف به سوى مسلم مى‌شتافتند تا اقامتگاه او مشهود همگان گرديد.(۱) 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۹ @TarikhEslam

📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 #سکانس_برتر 🎞سکانسی از ورود #حضرت_مسلم_علیه_السلام به کوفه و میهمان شدن او در خانه مختار ثقفی و سخنرانی مسلم در جمع شیعیان کوفه در سریال مختارنامه ساخته جناب میرباقری：👆 @TarikhEslam