✅از امام جعفر صادق(علیه السلام) سؤال شد : «هَلْ وُلِدَ الْقَائِمُ(عَلَیهِ السَّلامُ)؟» آیا حضرت قائم(علیه السلام)[در عصر ما] به دنیا آمده است؟ ایشان فرمود： «لَا وَ لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِي» نه! اگر او را درک می‌ کردم، تمام عمر خود را صرف خدمت او می‌ کردم.(۱) #امام_زمان_علیه_السلام 📚منبع： ۱)الغیبة نعمانی، ص٢۴۵ @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚 4️⃣1️⃣2⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «انتساب امام صادق(علیه السلام) به ابوبکر دروغ است» بررسی تاریخی و روایی از کتب اهل سنت و شیعه در ردّ انتساب امام صادق(علیه السلام) به «ابوبکر بن ابی قحافه»؛ اثر نجاح طائی✍📚👇 #امام_جعفر_صادق_علیه_السلام @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب «انتساب امام صادق(ع) به ابوبکر دروغ است!» @TarikhEslam

🏴«إِنَّا لله وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»🏴 🥀سیّد مقاومت به خیل شهداء پیوست. ﴿مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا﴾(احزاب/۲۳) ✍کانال تاملی در تاریخ اسلام 🆔️ @TarikhEslam

📆بیست و دوم ماه ربیع الاول سال چهارم هجری قمری وقوع «غزوه بنی‌ النضیر» از جمله غزوات حضرت رسول اکرم(ص) با یهودیان «بنی‌ نضیر» مدینه!👇 #جنگ_بنی_نضیر #وقایع_ماه_ربیع_الاول @TarikhEslam

✅بعد از جنگ رسول اکرم(ص) با یهودیان «بنی قینقاع» ماجرای «بنی نضیر» اتفاق افتاد. واقدی می نویسد : روزی حضرت رسول اکرم(ص) به دژ بنی نضیر رفت و یهودیان، تصمیم به قتل رسول اکرم(ص) گرفتند، از این رو به پشت بام رفتند و خواستند از روی آن سنگی را بر سر حضرت(ص) بیندازند، ولی حضرت(ص) به مدد وحی الهی آگاه شد، و فوراً از پای دیوار بلند شد و از دژ خارج شد. رسول اكرم(ص) توطئه يهوديان عليه جان خود و تلاش آنان را براى ترور خويش، پيمان‏ شكنى آنان تلقى كرد و آن را دليل موجّهى براى مقابله با يهوديان و اتخاذ موضع قوى و كوبنده بر ضدّ آنان دانست. روشن است كه ترور رهبرى اسلامى روشن ‏ترين و خطرناك‏ ترين مظاهر خيانت است و لازم نيست، منتظر بمانيم تا خيانت‏گران اعلان جنگ كنند و در اين باره به صورت عملى و آشكار اقدام نمايند. چنان كه در تاريخ ثبت شده، رسول خدا(ص) با قبائل يهودى ساكن در مدينه پيمان بست، که يكى از اين قبائل، بنى نضير بودند و به بنی نضیر دستور داد که حالا که پیمان را شکستید، از سرزمین من خارج شوید. 📚منابع： ۱)المغازی واقدی، ص۲۷۰ ۲)سیره ابن هشام، ص۳۵۴ ۳)طبقات الکبری ابن سعد، ج۲، ص۵۶ @TarikhEslam

📆بیست و ششم ماه ربیع الاول سال ۴۱ هجری قمری صلح #امام_حسن_علیه_السلام با معاویه!👇 #وقایع_ماه_ربیع_الاول @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال5⃣9⃣1️⃣：چرا #امام_حسن_علیه_السلام با معاویه «صلح» کرد؟👇 @TarikhEslam

✍پاسخ： علت صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه را می توان در این دو مورد خلاصه نمود： 1⃣امام حسن مجتبی(ع) از همان ابتدا با معاویه صلح نکرد، بلکه برای مدتی چند ماهه با معاویه جنگید، که به چند دلیل جنگ متوقف شد. آن دلائل؛ ۱)خیانت فرماندهان سپاه به امام حسن(ع) و ترک سپاه و پیوستن به معاویه! ۲)خستگی وعدم آمادگى روحى رزمندگان برای جنگ با معاویه آن هم شاید به دلایلی چون؛ وجود جنگ‏هاى قبلى(صفین، نهروان و جمل) و حیله‏ گرى و تزویر معاویه مبنی بر اینکه در صورت صلح، مدینه فاضله ای که به دور از جنگ و نزاع باشد، تشکیل خواهد شد. و سست عنصرى بسیارى از مردم که وقتی خیانت فرماندهان را دیدند به تبعیت از آنان به معاویه پیوستند. ۳)خطرات بیرونى که جامعه اسلامى آن زمان را تهدید مى‏ کرد و درگیرى داخلى، آنان را براى حمله به مسلمانان بر مى‏ انگیخت. 2⃣حفظ جان شیعیان باقى مانده در آن عصر 3⃣روشن کردن حیله ‏گرى های معاویه و شناساندن چهره واقعی وی به مردم نا آگاه و سطحی نگر 📋توضیح： از طرفی، بارها امام حسن مجتبی(ع) طبق مطالب قبل، توسط افراد معاویه در معرض ترور واقع شد، تا جایی که در مدائن ران مبارک را شکافتند. حضرت(ع) احساس کرد جان خود و پیروانش در خطر جدى قرار گرفته است. مهم‌ تر از همه به خاطر چهره دروغینی که معاویه در بین مردم پیدا کرده بود، اگر امام و یارانش شهید می شدند، خونشان هدر می‌رفته و چندان اثرى نداشت. امام حسن(ع) از راه ناچاری و براى حفظ اسلام و حفظ شیعیان و نشان دادن چهره واقعى معاویه ،صلح نامه را امضا نمود. 📜مواد صلح نامه： در صلح نامه موادى گنجانده شده بود، از جمله این که : ۱)معاویه متعرض امام(ع) نگردد و به کتاب وسنّت رسول خداو سیره خلفاى شایسته عمل کند. ۲)بعد از خود کسى را براى خلافت تعیین ننماید. ۳)شیعیان على(ع) در شام و حجاز و عراق و یمن از شر او ایمن باشند. ۴)و نیز حضرت امیرمؤمنان(ع) را در نماز و منابر سب و لعن نکنند. روشن است عمل به این مواد به ضرر معاویه تمام می شد. اگر به آن ها عمل نکند، چهره واقعی‌اش که سعی بسیار در پنهان کردن آن داشت، بین مردم آشکار خواهد شد. و آنان مى‌فهمند که معاویه پاى بند هیچ اصلى از اصول اسلامى نیست. همان طور که پیش بینی می شد، وقتی امام مجتبی(ع) با معاویه صلح کرد، معاویه به هیچ کدام از مطالبی که در صلح نامه آمده بود و آن ها را خود نوشته و برای امام مجتبی(ع) ارسال کرده بود، عمل نکرد و بدین وسیله چهره واقعی خود را برای همگان آشکار ساخت. 📚منابع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۳۵۰ ۲)مقاتل الطالبین اصفهانی، ج۱، ص۶۹ ۳)الفتوح ابن اعثم کوفی، ج۲، ص۱۳۱۵ ۴)زندگانی امام حسن(ع) محلاتی، ص۴۲۵ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال6⃣9⃣1️⃣ : آیا «عبیدالله بن عباس» به #امام_حسن_علیه_السلام خیانت کرد؟!👇 @TarikhEslam

✍پاسخ : عبیدالله بن عباس بن عبدالمطّلب(متوفی سال ۵۸ ه.ق)، پسر عمو و صحابه رسول اکرم(ص) و برادر کوچکتر عبدالله بن عباس بود که در دوران خلافت امام علی(ع) از سوی ایشان، والی یمن شد. عبیدالله در ماجرای صلح امام حسن(ع) فرمانده ارشد سپاه آن حضرت(ع) بود. در زمان خلافت امام حسن مجتبی(ع)، قبل از صلح با معاویه، نامه‌ هایی میان امام حسن(ع) و معاویه رد و بدل شد و هر یک از آنها، از دیگری خواست که از خلافت دست کشد و تسلیم گردد. این نامه‌ها به جایی نرسید و سرانجام معاویه با سپاهی به سوی کوفه حرکت کرد. امام حسن(ع) نیز مردم را به دفاع فراخواند که در این میان، سپاهی دوازده هزار نفری تشکیل شد. امام حسن(ع) فرماندهی این سپاه را به عبیدالله بن عباس واگذار کرد و به او گفت که این سپاه از بهترین جنگجویان، قاریان قرآن و یاران امیرمومنان(ع) تشکیل شده است و او را همراه سپاه به مقابله با سپاه معاویه گسیل کرد و گفت : همانجا «مسکن» بماند تا آن حضرت(ص) همراه دیگر سپاهیان به او ملحق شود. در عین حال امام(ع) احتیاط کرد و برای عبیدالله جانشینی برگزید. امام(ع) «قیس بن سعد بن عباده» را جانشین عبیدالله قرار داد! امام(ع) آنان را به سوی «مسکن» فرستاد و خود عازم «مدائن» شد.  👤ابن ابی الحدید معتزلی در شرح نهج البلاغه می نویسد : 📋《فَلما كانَ الليلُ أرسلَ معاويةُ إلي عبيد الله بن عباس أن الحسن(ع) قد راسلني في الصلح ،وهو مسلم الامر إلیّ ، فإن دخلتَ في طاعتي الان كنتَ متبوعا ، وإلا دخلتَ وأنتَ تابع ، ولكَ إن أجبتني الان أن أعطيك ألفَ ألفَ درهم ، أعجل لك في هذا الوقت نصفها، وإذا دخلتَ الكوفة النصف الآخر، فانسلَ عبيد الله إليه ليلاً، فدَخل عسكرُ معاوية ، فوفي له بما وعده، وأصبح الناسُ ينتظرون عبيدالله أن يخرج فيصلّي بهم، فلم يخرج حتي أصبحوا ، فطلبوه فلم يجدوه!》 ♦️وقتي كه شب شد معاويه به نزد عبيد الله بن عباس فرستاده و به او گفت : حسن بن علی(ع) در مورد صلح با من نامه نگاري مي كند ؛ و او كار را به دست من سپرده است؛ اگر تو الان در اطاعت من وارد شوی از حسن بن علي(ع) جلو خواهي افتاد (و به من نزديك تر خواهي بود) و گرنه او از تو جلو مي افتد؛ و اگر الان سخن من را قبول كني هزار هزار درهم (يك ميليون) به تو خواهم داد، كه اكنون برای تو نصف آن را پيش مي فرستم؛ و وقتي به كوفه وارد شدم نيمه ديگر را به تو مي دهم. پس نيمه شب عبيدالله از لشكر جدا شده و به لشكرگاه معاويه وارد شد؛ معاويه نيز آنچه را به او وعده داده بود پرداخت كرد؛ صبح گاه مردم منتظر بيرون آمدن عبيدالله براي نماز بودند اما وي بيرون نيامد تا آفتاب طلوع كرد ؛ پس به دنبال وي گشته اما او را نيافتند!(۱) با رفتن عبیدالله، قریب دو سوم سپاه عراق به معاویه پیوست و بدین ترتیب تنها چهار هزار نفر در کنار قیس بن سعد باقی ماندند. به طور کلی عبیدالله، عنصر سست مایه ای بود و خیانت او، از عوامل اصلی شکست سپاه عراق در برابر معاویه و از دلایل اصلی پذیرش صلح توسط امام مجتبی(ع) می باشد. 👤بلاذری درباره پیوستن عبیدالله به معاویه می نویسد : 📋《وَفَدَ عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ الْعَبَّاسِ عَلَى مُعَاوِيَةَ وَ كَانَ قَدْ جَعَلَ لَهُ حِينَ صَارَ إِلَيْهِ وَ فَارَقَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) فِي كُلِّ سَنَةٍ أَلْفَ أَلْفِ دِرْهَمٍ》 ♦️عبیدالله بن عباس در ازای سالیانه هزار هزار [یک میلیون] درهم، اردوگاه حسن بن علی(ع) را ترک کرد و به معاویه پیوست.(۲) بعد از خیانت عبیدالله بن عباس به امام حسن مجتبی(ع) قیس بن سعد بن عباده جانشین فرماندهی با سپاهیان خود چنین گفت : 📋《أيَّها النَّاسِ! لا يهولنكم ولا يعظمن عليكم ما صنَع هذا الرَجُل الوله الورع الجبان، إنَّ هذا و اباه و اخاه لم يأتوا بيَوم خَير قط، إنَّ أباه عمَّ رسول الله(ص) خرَج يُقاتلُه ببَدرِِ فأسرَهُ》 ♦️ای مردم! نهراسید و از کاری که این مرد طمعکار و ترسو کرد، به شگفت در نیایید که همانا خود و پدرش و برادرش نیز وفادار نبودند و حتی پدرش عباس عموی رسول اکرم(ص) در جنگ «بدر» علیه رسول اکرم(ص) جنگید و اسیر شد.(۳) 📚منابع : ۱)شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج۱۶، ص۴۲ ۲)أنساب الأشراف بلاذری، ج۴،ص۵۹ ۳)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۴۲ @TarikhEslam

💰«وقتی که سردار بزرگ امام حسن(ع) هم خیانت کرد و به دشمن پناهنده شد!» 🎙ماجرای خیانت «عبیدالله بن عباس» در کلام #مقام_معظم_رهبری :👇 @TarikhEslam

✅«امام حسن مجتبی(ع) سردار بزرگ جنگش «عبیدالله بن عباس» بود که می‌دانید چه کار کرد. شبانه رفت با معاویه که آن طرف بود، مذاکره کرد، پول گرفت، لشکرگاه خودش را ترک کرد و به دشمن پناهنده شد! امروز اگر یک سرباز شما به دشمن پناهنده می‌شود، چگونه درباره‌اش قضاوت می‌کنید؟ شب خوابیدند، صبح بلند شدند دیدند فرمانده‌ی کلّ نیروهای امام حسن(ع) از خیمه بیرون نمی‌آید. یک ساعت، دو ساعت، بعد رفتند داخل خیمه، دیدند نیست! دقّت کردند، دیدند آن طرف خیمه، شکافته است. بعد، قضیه روشن شد. در رأس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی(ع)! این چه توقّع بی‌جایی است که اگر یک رئیس، یک مرؤوس، یک قاضی، یا مسؤول بخش خاصی از کشور، از تشکیلات حکومت اسلامی، پایش را کج بگذارد، آن آقایی که با او مواجه می‌شود، فوراً شروع می‌کند به اصل نظام اسلامی، اصل جمهوری اسلامی، اصل حکومت اسلامی اهانت کردن!» 🎙بیانات مقام معظم رهبری سال ۱۳۷۲ @TarikhEslam

📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 #سکانس_برتر 🎞سکانسی از خیانت عبیدالله بن عباس در قسمتی از فیلم «تنهاترین سردار» ساخته جناب فخیم زاده :👆 @TarikhEslam

⚔ماجرای ترور نا فرجام #امام_حسن_علیه_السلام به دستور معاویه!👇 @TarikhEslam

✅از امام علی(علیه السلام) نقل است که؛ من، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع)، پیش رسول خدا(ص) بودیم که ناگهان، نگاهی به ما کرد و گریست. گفتم : یا رسول الله(ص)! برای چه می گریید؟ فرمودند : 📋《أَبْكِي مِمَّا يُصْنَعُ بِكُمْ بَعْدِي!》 ♦️به آن چه پس از من بر شما فرود خواهد آمد. گفتم : یا رسول الله(ص)! آن چیست؟ بعد حضرت(ص) درباره امام حسن فرمود : 📋《أَبْكِي من طَعْنَةِ الْحَسَنِ(ع) فِي الْفَخِذِ وَ السَّمِّ الَّذِي يُسْقَى》 ♦️گریه ام از آن نیزه ای است که بر پای حسن(ع) می زنند و از زهری که او را مسموم می سازد!(۱) علامه مجلسی می نویسد : 📋《دَسَّ مُعَاوِیَهُ إِلَی عَمْرِو بْنِ حُرَیْثٍ وَ الْأَشْعَثِ بْنِ قَیْسٍ وَ إِلَی حُجْرِ بْنِ الْحَارِثِ وَ شَبَثِ بْنِ رِبْعِیٍّ دَسِیساً أَفْرَدَ کُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِعَیْنٍ مِنْ عُیُونِهِ أَنَّکَ إِنْ قَتَلْتَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ(ع) فَلَکَ مِائَتَا أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ جُنْدٌ مِنْ أَجْنَادِ الشَّامِ وَ بِنْتٌ مِنْ بَنَاتِی》 ♦️معاويه مخفيانه نزد عمرو بن حريث و اشعث بن قيس و حجر بن حجر و شبث بن ربعى مأمورانى جداگانه فرستاد و به هر كدام نويد داد اگر حسن بن على(ع) را بكشيد، دويست هزار درهم خواهيد گرفت و علاوه بر آن سركرده لشكرى از لشكريان شام شده و دخترى از دخترانم را به شما خواهم داد. 📋《فَبَلَغَ الْحَسَنَ(ع) فَاسْتَلْأَمَ وَ لَبِسَ دِرْعاً وَ کَفَرَهَا وَ کَانَ یَحْتَرِزُ وَ لَا یَتَقَدَّمُ لِلصَّلَاهِ بِهِمْ إِلَّا کَذَلِکَ》 ♦️هنگامی که اين خبر به سمع مبارك امام حسن مجتبی(ع) رسید، حضرت(ع) پس از آن، زره به تن مبارك نموده و آن را زير لباس مخفى مى‌كردند و حتّى الامكان از اجتماعات احتراز مى‌فرمودند و در نماز جماعت حاضر نمى‌شدند مگر با زره! تا اینکه؛ 📋《فَرَمَاهُ أَحَدُهُمْ فِی الصَّلَاهِ بِسَهْمٍ فَلَمْ یَثْبُتْ فِیهِ لِمَا عَلَیْهِ مِنَ اللَّأْمَهِ فَلَمَّا صَارَ فِی مُظْلَمِ سَابَاطَ ضَرَبَهُ أَحَدُهُمْ بِخَنْجَرٍ مَسْمُومٍ فَعَمِلَ فِیهِ الْخَنْجَرُ》 ♦️در يكى از روزها شخصى در هنگام نماز، تيرى به حضرت(ع) پرتاب كرد ولى به واسطه داشتن زره، آن تير به بدن امام(ع) اصابت نكرد و بار ديگر وقتى امام(ع) در تاريكى ساباط‍‌ مدائن عبور مى‌كردند، شخصى كه در تعقيب آن حضرت(ع) بود با خنجرى مسموم حمله كرد و ضربتى به امام عليه السّلام زد، و ضربت كارگر واقع شد.(۲) که بعدها این زخمِ حضرت(ع) معالجه شد. امام حسن مجتبی(ع) قبل از صلح با معاویه در «ساباط» به دلیل خیانت برخی فرماندهان و نبود اصحابی برای جنگ با معاویه، از پیشنهاد صلحی که معاویه به امام(ع) داده بود، سخن به میان آورد و خطبه خواندند و سپس به خیمه خود بازگشتتند. در این میان، سپاه امام(ع) گفتند : 📋《كَفَرَ وَاللَّهِ الرَّجُلُ! ثُمَّ شَدُّوا عَلَى فُسْطَاطِهِ فَانْتَهَبُوهُ حَتَّى أَخَذُوا مُصَلَّاهُ مِنْ تَحْتِهِ ثُمَّ شَدَّ عَلَيْهِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ أَزْدِيُّ فَنَزَعَ مِطْرَفَهُ‏ عَنْ عَاتِقِهِ فَبَقِيَ جَالِساً مُتَقَلِّداً السَّيْفَ بِغَيْرِ رِدَاءٍ!》  ♦️به خدا قسم، اين مرد کافر شده است و بـه خيمه ی حضرت(ع) حمله ور شدند! حتى سجاده ايشان را از زير پايش غارت کردند و عبدالرحمن ازدى به طرف آن بزرگوار یورش برد و مِطرَف (شال بزرگى که روى شانه ها انداخته مي شود) را از گردن آن حضرت(ع) کشید، پس آن حضرت(ع) در حالي که شمشيرش را به گردن آويخته بود، نشست.(۳) ابن اثیر می نویسد : هنگامی که معاویه به امام حسن مجتبی(ع) پیشنهاد صلح داد، مردم به گرمی آن را پذیرفتند. امام حسن(ع) در خطبه ای پیشنهاد معاویه را به اطلاع لشکر خود رسانید و فرمود : 📋《أَلا وَ إِنَّ مُعَاوِيَةَ دَعَانَا إِلَى أَمْرٍ لَيْسَ فِيهِ عِزٌّ وَلا نَصَفَةٌ، فَإِنْ أَرَدْتُمُ الْمَوْتَ رَدَدْنَاهُ عَلَيْهِ، وَحَاكَمْنَاهُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ بِظُبَا السُّيُوفِ، وَإِنْ أَرَدْتُمْ الْحَيَاةَ قَبِلْنَاهُ، وَ أَخَذْنَا لَكُمُ الرِّضَا》 ♦️بدانید همانا معاویه ما را به امری فرا می خواند که نه عزّت ما در آن است و نه مطابق با انصاف است. اگر دارای روحیه شهادت طلبی هستید، درخواستش را رد کنیم و دست به شمشیر ببریم تا خداوند سبحان میان ما حکم کند، ولی اگر زندگی دنیا را می طلبید، خواسته اش اجابت کرده و رضایت شما را فراهم کنیم. هنگامی که کلام امام حسن(ع) به این جا رسید : 📋《فَنَادَاهُ الْقَوْمُ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ : الْبَقِيَّةَ! الْبَقِيَّةَ! فَلَمَّا أَفْرَدُوهُ أَمْضَى الصُّلْحَ》 ♦️مردم از هر سو فریاد برآوردند که ما زندگی و بقای دنیایی را می خواهیم. با این سخن، صلح را بر امام(ع) تحمیل کردند و امام(ع) پس از آن که از آن ها جدا شد، صلح با معاویه را امضاء نمود.(۴) 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۱۳۴ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۳۳ ۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۱ ۴)اسدالغابه ابن اثیر، ج۲، ص۱۳ @TarikhEslam