eitaa logo
📃دیوار احادیث📃
17 دنبال‌کننده
40 عکس
28 ویدیو
0 فایل
#فقط؛ احاديث حضرات چهارده معصوم عليه السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🌺 صلی الله علیه یَا عَلِیُّ مَا مِنْ خَدْشِ عُودٍ وَ لَا نَکْبَةِ قَدَمٍ‏ إِلَّا بِذَنْبٍ وَ مَا عَفَا اللَّهُ عَنْهُ فِی الدُّنْیَا فَهُوَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ یَعُودَ فِیهِ وَ مَا عَاقَبَ عَلَیْهِ فِی الدُّنْیَا فَهُوَ أَعْدَلُ مِنْ أَنْ یُثَنِّیَ عَلَى عَبْدِهِ یا علی هيچ پيچ خوردن رگى نيست، و نه برخورد به سنگى، و نه لغزش گامى، و نه خراش دادن چوبى، جز بخاطر گناهى، و هر آينه آنچه را كه خداوند در گذرد بيشتر است، پس هر كه را خداوند در دنيا به گناهش شتاب كرد، پس خداى عزوجل، والاتر و كريمتر و بزرگوارتر از آنست كه دوباره در او را كند. ، جلد ۲، صفحه ۴۴۵ 🌺🍃
✨ حضرت علیه السلام قال رسول الله صلی الله و آله قالَتِ الحَواریّونَ لِعیسَی یَا رُوحَ اللهِ مَنْ نُجَالِسُ؟ قَالَ: مَنْ یُذَکِّرُکُمُ اللهَ وَ یَزِیدُ فِی عِلمِکُمْ مَنْطِقُهُ وَ یُرَغِّبُکُمْ فِی الاخِرَةِ عَمَلُه حواریون به عیسی علیه السلام -روح خدا- گفتند با که بنشینیم؟ عیسی گفت: کسی که دیدارش شما را به اندازد و سخنش به شما بیفزاید و کارش شما را به راغب گرداند - ج ١ ص ٣٩ کتاب‌ فضل‌العلم، باب ‌المجالسة‌العلماء، حدیث ٣ 🍃🍃✨✨🍃🍃 🍃🍃 / ۳۳۵ https://eitaa.com/WallsOfHadithsOfThe14Innocents99/349
علیه‌السلام مَن اَحَبَّ الدُّنیا ذَهَبَ خَوفُ الآخِرةِ عَن قَلبِهِ هر که را دوست داشته باشد ترس از دلش بیرون می‌رود - ج ۱ ص ۱۵۶ 🍃🍂🍃
(ع) از ، از خود نعمت بهتر است چون نعمت متاع دنیای فانی است و لکن ، نعمت جاودانه است صفحه ۴۸۳ 🍃🍃🍃
سأله علیه السّلام رجل: أن یعلّمه ما ینال به خیر الدّنیا و الآخرة و لا یطوّل علیه فقال علیه السّلام: لا تکذب به، علیه السلام گفته شد: و را برای من در یک جمله خلاصه کن امام علیه السلام فرمود: ص ۲۶۳ 🍃🍃
عليه السّلام خداوند، را جاى قرار داده و را سراى ، گرفتارى دنيا را سبب ثواب آخرت قرار داده و ثواب آخرت را عوض گرفتارى دنيا - ص ۷۷۲ ✨🍁✨
صلّی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلّم مَنْ أُعْطِیَ لِسَاناً ذَاکِراً فَقَدْ أُعْطِیَ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الآخِرَةِ آن کس که خدا زبانى به او داده که به پروردگار مشغول است، و به او داده شده است - جلد ۲ ص ۴۹ کتاب الدّعاء حدیث ۱ ✨✨🍁✨✨
به نام خدا [[ ]] يعنی عالمی مابين و كه انسان پس از وارد آن عالم مي‏شود متوسط بين دنيا و آخرت و اولين مرحله است و برخی از خصوصيات اين جهان را از قبيل محدوديت زمانی داراست ولی در عين حال مربوط به است‌ آيات و روايات متعددی گواه بر آن است كه انسان در عالم برزخ متنعم به نعمت‌های الهی است‌ که در ادامه اشاره خواهیم کرد همچنين روايات زيادی صراحت دارد كه انسان در با او همراه است و پشتيبان يا عذاب‌دهنده او هستند تا در بر خداوند عرضه شوند البته بعضی از مؤمنين نيز در برزخ معذّبند و اين گناهانشان خواهد بود تا در قيامت وارد گردند نكتة ديگر اينكه‌، آنچه در قبر و عالم برزخ مورد سؤال است انسان می‌باشد ولی بررسی تفصيلی اعمال مربوط به قيامت است‌ ▫️ويژگي‏های عالم برزخ اين است كه؛ قبر يا بمنزله باغی از باغهای ، يا حفره ‏ای از حفره‏ های خواهد بود لذا (ع) فرمود: ان القبر روضة من رياض الجنة او حفرة من حفر النيران - ج ۵ ص ۴۴۷ به نقل از - ج ۳ ص ۱۲۰ ▫️يكی ديگر از خصايص عالم برزخ، سؤال در قبر است (ع) فرمود: من انكر ثلاثة اشياء فليس من شيعتنا: المعراج و المسألة في القبر و الشفاعة؛ كسي كه سه چيز را انكار كند از شيعيان ما نيست، ، و - ص ۴۶۰ ▫️يكی ديگر از ويژگي‏های قبر، است البته مراد از قبر در اكثر اخبار، چيزی است كه روح در آن در عالم برزخ قرار دارد - ج ۶ ص ۲۷۱ هنگام مرگ روح نمی ميرد، بلكه ارتباط خود را با بدن قطع می كند و بعد از مرگ بدن متلاشی می شود، امّا روح با قالب مثالی در عالم برزخ به زندگی خود ادامه می دهد در آيه ۹۹ ـ ۱۰۰ از زندگی پس از مرگ تا قيامت كبری كه فاصله ی بين زندگی دنيا و قيامت است، با كلمه ی برزخ تعبير كرده است بر اساس دلالت آيات و روايات رسيده از و ائمهء اطهار عليهم السلام، علمای اسلام در مورد وجود عالم برزخ و و اتّفاق نظر دارند بدين معنی كه انسان بلافاصله پس از مرگ وارد مرحله ای ديگر از حيات و زندگی می گردد كه همه چيز را حس می كند؛ از چيزهايی لذّت می برد و از چيزهايی ديگر رنج و البته و انسان بستگی به و و در دنيا دارد اين زندگی برزخی ادامه دارد تا آن گاه كه كبری بر پا شود ، ج ۲ ص ۵۱۳ ـ ۵۱۴ 🍃 🍁 🍃 / ۱۰۶۰
علیه السلام مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً حَتّى یُشْبِعَهُ لَمْ یَدْرِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللّهِ ما لَهُ مِنَ الْأَجْرِ فِی الْآخِرَةِ لا مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ، إِلاَّ اللّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ کسى که مؤمنى را کند تا سیر شود، احدى از خلق خدا نمى داند چقدر در دارد نه فرشتگان مقرب الهى، و نه پیامبران مرسل؛ جز خداوند که پروردگار عالمیان است - ج ۲ ص ۲۰۱ ح ۶ ‌ 🍁🍁🍁
علیه السلام إنَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ بِمَنْزِلَةِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ، وَ مَاشٍ بَيْنَهُمَا كُلَّمَا قَرُبَ مِنْ وَاحِدٍ بَعُدَ مِنَ الْآخَرِ و به منزله مشرق و مغرب اند و انسان همچون كسى كه در ميان اين دو در حركت است هر زمان به يكى نزديک مى‌شود از ديگرى دور مى‌گردد حکمت ۱۰۳ ⏪ 🍁 ⏩
حضرت با سند خویش از؛ (ع) نقل می‌کند که از؛ (ع) در مورد مورد اشاره در قرآن سؤال می‌کند: دَخَلَ عَمْرُوبْنُ‌عُبَیدٍ عَلی أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ(ع)، فَلَمَّا سَلَّمَ وَجَلَسَ تَلَا هذِهِ الآیةَ: الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ؛ ثُمَ أَمْسَک، فَقَالَ لَهُ أَبُوعَبْدِاللَّهِ(ع): مَا أَسْکتَک؟ قَالَ: أُحِبُّ أَنْ أَعْرِفَ الْکبَائِرَ مِنْ کتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ [از موسی بن جعفر(ع) روایت شده که] روزی عمروبن‌عبید نزد پدرم [جعفر صادق(ع)] آمد و سلام کرد، سپس نشست و این آیه را تلاوت نمود: کسانی که اجتناب می‌کنند از گناهان کبیره و فواحش؛ سپس ساکت شد. حضرت(ع) فرمودند: چرا بقیه آیه را نخواندی و ساکت شدی؟ عرض‌کرد: خواستم تا گناهان کبیره‌ای که در قرآن آمده، از زبان شما بشنوم که کدامند؟ فَقَالَ(ع): نَعَمْ، یا عَمْرُو! أَکبَرُ الْکبَائِرِ الْإِشْرَاک بِاللَّهِ؛ یقُولُ اللَّهُ: مَنْ یُـشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّةَ حضرت فرمودند: بزرگ‌ترین گناه کبیره، به خداوند است، چنان‌که می‌فرماید: مسلماً هرکس به خدا شرک ورزد، بی‌تردید خدا را بر او کند وَبَعْدَهُ الْإِیاسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: إِنَّهُ لَا یَیْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ؛ و بعد از رحمت خدا است چنان‌که در قرآن می‌فرماید: زیرا جز مردم کافر از رحمت خدا مأیوس نمی‌شوند ثُمَّ الْأَمْنُ لِمَکرِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: فَلَا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ؛ و پس از آن ایمنی از [عذاب و مهلت]خداوند است، زیرا خداوند عزّوجل می‌فرماید: [آیا]جز گروه زیان‌کاران خود را از عذاب و انتقام خدا ایمن نمی‌دانند؟! وَمِنْهَا عُقُوقُ الْوَالِدَینِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ الْعَاقَ جَبَّاراً شَقِیا؛ دیگری مورد و واقع شدن است و خداوند متعال عاق را نامیده است وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا (إِلی آخِرِ الآیةِ)؛ و دیگری ی است که خدا آن را محترم شمرده است، مگر به حق چنان‌که خداوند عزّوجل می‌فرماید: و هرکس مؤمنی را از روی عمد بکشد، کیفرش است، که در آن جاودانه خواهد بود و خدا بر او خشم گیرد و وی را لعنت کند و عذابی بزرگ برایش آماده سازد وَقَذْفُ الْمُحْصَنَةِ، لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ؛ و دیگری و نسبت زنادادن به شخصی پاکدامن است، چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: بی‌تردید کسانی که زنان عفیفه پاکدامنِ با ایمان را [که از شدت ایمان از بی‌عفتی و گناه بی‌خبرند]متهم به کنند، در و لعنت می‌شوند و برای آنان عذابی برزگ است وَأَکلُ مَالِ الْیتِیمِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا؛ و دیگر خوردن و دست‌اندازی به اموال شخص است؛ چنان‌که خداوند عزّوجل می‌فرماید: بی‌تردید کسانی که اموال یتیمان را به ظلم و ستم چپاول می‌کنند، فقط در شکم خود آتش وارد می‌کنند و به زودی در آتش فروزان در می‌آیند وَالْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: وَمَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ؛ و دیگری است [که به دستور پیغمبر اسلام(ص) و یا امام و یا نائب خاص پیغمبر(ص) و امام واجب شده باشد] چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: و هرکس در آن موقعیّت به آنان پشت کند [و بگریزد] سزاوار خشمی از سوی خداوند می‌شود و جایگاهش دوزخ است و دوزخ بد بازگشت‌گاهی است؛ مگر [این‌که گریز و فرارش برای انتخاب محلی دیگر] جهت ادامه نبرد با دشمن، یا پیوستن به گروهی [تازه نفس از مجاهدان برای حمله به دشمن] باشد. ص ۱ از ۲ صفحه