eitaa logo
📃دیوار احادیث📃
17 دنبال‌کننده
37 عکس
23 ویدیو
0 فایل
#فقط؛ احاديث حضرات چهارده معصوم عليه السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃 (ع): بيچاره فرزند آدم !!! هر روز سه مصيبت به او مى رسد و حتى از يكى از آنها پند نمى گيرد كه اگر پند مى گرفت، سختی ها و كار دنيا بر او آسان مى شد. مصيبت اول: هر روز از او كم مى شود، در صورتى كه اگر از مال او چيزى كم گردد، اندوهگين مى شود؛ درحالیکه جايگزين دارد، اما عمر از دست رفته جبران نمى شود. مصيبت دوم: روزيش را به طور كامل دريافت مى كند، كه اگر از راه باشد بايد حساب پس دهد و اگر از راه باشد مى بيند. مصيبت سوم: از اينها بزرگتر است !!! پرسیدند: "آن چيست؟" فرمود: هيچ روزى را به شب نمى رساند مگر اين كه يك منزل به آخرت نزديك شده است، اما نمى داند به سوى يا به سوى ...؟ - ج ۲۰ ص ۱۶۰ ح ۷۸ ، ص ۳۴۲ 🍃🍃 /۳۰۰ https://eitaa.com/WallsOfHadithsOfThe14Innocents99/311
✨🍃🍃✨ عليه‌السلام؛ إنَّ الشَّجَرَةَ لاتَكمُلُ إلاّبِثَمَرَةٍ طَيِّبَةٍ كَذلِكَ لايَكمُلُ الدِّينُ إلاّ بِالتَّحَرُّجِ عَنِ المَحارِمِ كامل نمی‌شود مگر با ميوه‌اى گوارا همچنين ديندارى كامل نمی‌شود مگر با دورى از ‌ها - ص ۵۱۱ 🍃✨✨🍃
🍂✨🍂 علیه السلام 🔸عبودیت بر پنج رکن استوار است: 🔹خالی ساختن شکم از 🔹 قرائت 🔹 و شب زنده داری 🔹زاری و راز و نیاز با پروردگار در هنگام صبح 🔹 گریه از خوف خداوند 📚 ، ج ۲ ، ص ۲۹۴ ✨🍂✨🍂✨
علیه السلام انَّما الاِْسْتِعْدادُ لْلِمَوْتِ تَجنُّبُ الْحرامِ وَبَذْلُ النَّدى فى الْخَيْرِ براستى آمادگى براى ؛ دورى از و بذل و در است - جلد ۴۶ صفحه ۶۶ 🍃🍃🍃
(ع) مَنْ حَاوَلَ أمْراً بِمَعْصِیَةِ اللّهِ کانَ أَفْوَتَ لِما یَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِما یَحْذَرُ هر شخصی که پیگیر کاری از مسیر باشد آنچه را به آن امیدوار است سریعا از دست می دهد و از آنچه می ترسد به سراغش می‌آید - النص ص ۲۴۸ 🍃🍃🍃
(ص) ورود به بر هر کسی که و گويد، است - ج ۳ ص ۵۹۸ 🍃🍁🍃 / ۸۷۰
علیه السلام کسی که از روی اخلاص گوید؛ به داخل شود و او این است که گفتنِ لاٰ اِلٰهَ الّا اللّه او را از ارتکابِ آنچه که خداوند بر او نموده، باز دارد - حدیث ۲۳۰ 🍁🍁🕊🕊🍁🍁
فمنک الدعاء و علی الاجابه فلاتحجب عنی دعوه الادعوه آکل الحرام بنده من! تو کن، من اجابت می‌کنم بدان که تمام دعاها به پیشگاه اجابت من می‌رسد؛ مگر دعای کسی که مال می‌خورد ص ۹۳۱ 🍂🍂🍁🍂🍂
(ص) اذا وقعت اللقمه من حرام جوف العبد لعنه کل ملک فی السماوات و فی الارض هرگاه لقمه‌ای در شکم بنده‌ای از بندگان خدا قرار گیرد، تمام فرشتگان زمین و آسمان او را می‌کنند - ص ۵۲ 🍁🍂🍂🍁
(ص) من اکل لقمه حرام لم تقبل له صلاه اربعین لیله کسی که لقمه‌اش است؛ تا چهل روز از ارزش چندانی برخوردار نیست و تا چهل روز دعای او مستجاب نمی‌گردد و هر مقدار از بدن، که پرورش یافته باشد، سزاوار آتش و سوختن است ج ۶۳ ص ۴۱۳ 🍂🍂🍂🍂🍂 / ۱۳۰۰
صلی الله علیه وآله العباده مع اکل الحرام کالبناء علی الرمل ، همراه خواری همانند بنای ساختمان، بر شن‌های روان است - ج ۱۰۳ ص ۶۱ 🍁🍁🍁🍁🍁
(ص) کسی که کسبش است، خداوند هیچ کار خیری را از او نمی‌پذیرد؛ چه آن کار باشد چه آزاد کردن بنده، باشد یا و خداوند متعال به عوض پاداش این کارها، گناه برای او ثبت می‌کند و آنچه پس از مرگش باقی می‌ماند توشه او خواهد بود ص ۲۸۲ 🍂🍁🍁🍁🍂
علیه السلام حضرت اباعبدالله علیه‌السلام در خلال نصیحت‌ها و خطبه‌های خویش که سپاهیان عمر سعد را نصیحت می‌کردند؛ فرمودند: لمّا عَبَّأَ عُمَرُبنُ سَعدٍ أصحابَهُ لِمُحارَبَتِهِ علیه السلام و أحاطُوا بهِ مِن کُلِّ جانِبٍ حتّى جَعَلُوهُ فی مِثلِ الحَلْقَةِ فَخَرَجَ علیه السلام حتّى أتى الناسَ فَاستَنصَتَهُم فَأبَوا أن یُنصِتُوا حتّى قالَ لَهُم: وَیلَکُم! ما علَیکُم أن تُنصِتوا إلَیَّ فَتَسمَعوا قَولی؟! وَ إِنَّمَا أَدْعُوكُمْ إِلَى سَبِيلِ الرَّشَادِ فَمَنْ أَطَاعَنِي كَانَ مِنَ الْمُرْشَدِينَ وَ مَنْ عَصَانِي كَانَ مِنَ الْمُهْلَكِينَ وَ كُلُّكُمْ عَاصٍ لِأَمْرِي غَيْرُ مُسْتَمِعٍ قَوْلِي فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ‏ مِنَ‏ الْحَرَامِ‏ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَيْلَكُمْ أَ لَا تُنْصِتُونَ أَ لَا تَسْمَعُون‏ هنگامى که عمربن سعد سپاهیان خود را براى جنگ با ایشان آماده کرد و از هر سو آن حضرت را در محاصره گرفتند و امام علیه السلام به‌سوى دشمن بیرون آمد و آنها را به سکوت دعوت کرد، اما خاموش نشدند خطاب به آنها فرمود: واى بر شما! شما را چه زیان که به من گوش دهید و گفتار مرا که به راه راست فرا مى‌خوانم بشنوید همه شما از من نافرمانى مى‌کنید و به سخنان من گوش نمى‌دهید؛ زیرا از پر شده و بر [غفلت] خورده است - ج ۴۵ ص ۸
حضرت با سند خویش از؛ (ع) نقل می‌کند که از؛ (ع) در مورد مورد اشاره در قرآن سؤال می‌کند: دَخَلَ عَمْرُوبْنُ‌عُبَیدٍ عَلی أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ(ع)، فَلَمَّا سَلَّمَ وَجَلَسَ تَلَا هذِهِ الآیةَ: الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ؛ ثُمَ أَمْسَک، فَقَالَ لَهُ أَبُوعَبْدِاللَّهِ(ع): مَا أَسْکتَک؟ قَالَ: أُحِبُّ أَنْ أَعْرِفَ الْکبَائِرَ مِنْ کتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ [از موسی بن جعفر(ع) روایت شده که] روزی عمروبن‌عبید نزد پدرم [جعفر صادق(ع)] آمد و سلام کرد، سپس نشست و این آیه را تلاوت نمود: کسانی که اجتناب می‌کنند از گناهان کبیره و فواحش؛ سپس ساکت شد. حضرت(ع) فرمودند: چرا بقیه آیه را نخواندی و ساکت شدی؟ عرض‌کرد: خواستم تا گناهان کبیره‌ای که در قرآن آمده، از زبان شما بشنوم که کدامند؟ فَقَالَ(ع): نَعَمْ، یا عَمْرُو! أَکبَرُ الْکبَائِرِ الْإِشْرَاک بِاللَّهِ؛ یقُولُ اللَّهُ: مَنْ یُـشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّةَ حضرت فرمودند: بزرگ‌ترین گناه کبیره، به خداوند است، چنان‌که می‌فرماید: مسلماً هرکس به خدا شرک ورزد، بی‌تردید خدا را بر او کند وَبَعْدَهُ الْإِیاسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: إِنَّهُ لَا یَیْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ؛ و بعد از رحمت خدا است چنان‌که در قرآن می‌فرماید: زیرا جز مردم کافر از رحمت خدا مأیوس نمی‌شوند ثُمَّ الْأَمْنُ لِمَکرِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: فَلَا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ؛ و پس از آن ایمنی از [عذاب و مهلت]خداوند است، زیرا خداوند عزّوجل می‌فرماید: [آیا]جز گروه زیان‌کاران خود را از عذاب و انتقام خدا ایمن نمی‌دانند؟! وَمِنْهَا عُقُوقُ الْوَالِدَینِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ الْعَاقَ جَبَّاراً شَقِیا؛ دیگری مورد و واقع شدن است و خداوند متعال عاق را نامیده است وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا (إِلی آخِرِ الآیةِ)؛ و دیگری ی است که خدا آن را محترم شمرده است، مگر به حق چنان‌که خداوند عزّوجل می‌فرماید: و هرکس مؤمنی را از روی عمد بکشد، کیفرش است، که در آن جاودانه خواهد بود و خدا بر او خشم گیرد و وی را لعنت کند و عذابی بزرگ برایش آماده سازد وَقَذْفُ الْمُحْصَنَةِ، لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ؛ و دیگری و نسبت زنادادن به شخصی پاکدامن است، چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: بی‌تردید کسانی که زنان عفیفه پاکدامنِ با ایمان را [که از شدت ایمان از بی‌عفتی و گناه بی‌خبرند]متهم به کنند، در و لعنت می‌شوند و برای آنان عذابی برزگ است وَأَکلُ مَالِ الْیتِیمِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا؛ و دیگر خوردن و دست‌اندازی به اموال شخص است؛ چنان‌که خداوند عزّوجل می‌فرماید: بی‌تردید کسانی که اموال یتیمان را به ظلم و ستم چپاول می‌کنند، فقط در شکم خود آتش وارد می‌کنند و به زودی در آتش فروزان در می‌آیند وَالْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: وَمَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ؛ و دیگری است [که به دستور پیغمبر اسلام(ص) و یا امام و یا نائب خاص پیغمبر(ص) و امام واجب شده باشد] چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: و هرکس در آن موقعیّت به آنان پشت کند [و بگریزد] سزاوار خشمی از سوی خداوند می‌شود و جایگاهش دوزخ است و دوزخ بد بازگشت‌گاهی است؛ مگر [این‌که گریز و فرارش برای انتخاب محلی دیگر] جهت ادامه نبرد با دشمن، یا پیوستن به گروهی [تازه نفس از مجاهدان برای حمله به دشمن] باشد. ص ۱ از ۲ صفحه
بخش دوم ثُمَّ قالَ(ع): تَنَظَّفْتَ وَ اَحْرَمْتَ وَ عَقَدْتَ بِالْحَجِّ؟ قالَ: نَعَم قالَ(ع): فَحینَ تَنَظَّفْتَ وَ اَحْرَمْتَ وَ عَقَدْتَ الْحَجَّ نَوَیْتَ اَنَّکَتَنَظَّفْتَ بِنُورِ التَّوْبَةِ الْخالِصَةِ للّه‏ِ تَعالی؟ قالَ: لا قالَ(ع): فحِینَ اَحْرَمْتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ حَرَّمْتَ عَلی نَفْسِکَ کلَّ مُحَرَّمٍ حَرَّمَه اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ؟ قالَ: لا قالَ(ع): فَحینَ عَقَدْتَ الْحَجَّ نَوَیْتَ اَنَّکَ قَدْ حَلَلْتَ کُلَّ عَقْدٍ لِغَیْرِ اللّه‏ِ؟ قالَ: لا قالَ لَهُ(ع): ما تَنَظَّفْتَ وَ لا اَحْرَمْتَ وَ لا عَقَدْتَ الْحَجَّ ترجمه: سپس امام(ع) به او فرمود: آیا نظافت کردی و شدی، (لباس احرام پوشیدی) و نیّت کردی؟ شبلی گفت: آری امام(ع) فرمود: آن‏گاه که نظافت می‏کردی و می‏بستی و حج می‏نمودی، آیا قصدت این بود که با نور و بازگشتی خالصانه به سوی خداوند، پلیدی‌‏ها وگناهان جانت را نیز بزدایی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگام شدن در این اندیشه بودی که علاوه بر آنچه در حال ، بر تو می‏گردد (هر چه را خداوند) برای همیشه حرام فرموده است نیز بر خویشتن حرام گردانی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگام بستن پیمان حج، اندیشیدی که هر قید و بند غیر خدایی را از خویشتن بگشایی و تنها در گرو پیمان خداوند باشی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: پس، نه نظافت کردی و نه محرم شده ‌ای و نه پیمان حج بسته‌‏ای! بخش سوّم قالَ لَهُ(ع): اَدَخَلْتَ المِیقاتَ وَصَلَّیْتَ رَکْعَتَیِ الاِحْرامِ وَ لَبَّیْتَ؟ قالَ: نَعَمْ قالَ(ع): فَحینَ دَخَلْتَ المِیقاتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ بِنِیَّةِ الزِّیارَةِ؟ قالَ: لا قالَ(ع): فحینَ صَلَّیْتَ الرَّکْعَتَینِ نَوَیْتَ اَنَّکَ تَقَرَّبْتَ اِلَیاللّه‏ بِخَیْرِ الاَْعْمالِ مِنَ الصَّلاةِ وَ اَکْبَرِ حَسَناتِالْعِبادِ؟ قالَ: لا قالَ(ع): فَحینَ لَبَّیْتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ نَطَقْتَ للّه‏ِ سُبْحانَهُ بِکُلِّ طاعَةٍ وَ صَمَتَّ عَنْ کُلِّ مَعْصِیَةٍ؟ قالَ: لا قالَ لَهُ(ع): ما دَخَلْتَ المِیقاتَ وَ لا صَلَّیْتَ وَ لا لَبَّیْتَ ترجمه: امام(ع) به او فرمود: آیا به که وارد شدی، دو رکعت گزاردی و گفتی؟ شبلی گفت: آری امام(ع) فرمود: هنگام ورود به میقات، نیت و اندیشه ‏ات نایل شدن به زیارت خداوند و وصول به لقای پروردگار بود؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: آن هنگام که می‏‌خواندی، آیا نیت کردی که به وسیله نماز، که بهترین اعمال و برترین حسنات بندگان است، به خداوند نزدیک شوی و به او تقرب جویی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگامی که می‏گفتی، نیت و اندیشه ‏ات این بود که زبانت را تنها به طاعات خداوند بگشایی و از همه گناهان فروبندی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: نه به میقات وارد شده‏ ای و نه نماز گزارده‏ ای و نه لبیک گفته‏ ای! بخش چهارم ثُمَّ قالَ لَهُ (ع) : اَدَخَلْتَ الْحَرَمَ وَ رَأَیْتَ الْکَعْبَةَ وَ صَلَّیْتَ؟ قالَ: نَعَمْ قالَ(ع): فَحینَ دَخَلْتَ الْحَرَمَ نَوَیْتَ اَنَّکَ حَرَّمْتَ عَلی نَفْسِکَکُلَّ غِیْبَةٍ تَسْتَغِیبُهَا المُسْلِمِینَ مِنْ اَهْلِ مِلَّةِالاِْسْلامِ؟ قالَ: لا قالَ(ع): فَحینَ وَصَلْتَ مَکَّةَ نَوَیْتَ بِقَلْبِکَ اَنَّکَ قَصَدْتَ اللّه‏َ؟ قالَ: لا قالَ(ع): فَما دَخَلْتَ الْحَرَمَ وَ لا رَأَیْتَ الْکَعْبَةَ وَ لا صَلَّیْتَ ترجمه: سپس امام(ع) به او فرمود: آیا به وارد شدی و را دیدی و گزاردی؟ شبلی گفت: آری امام(ع) فرمود: آن هنگام که به حرم وارد شدی، قصد کردی که از مسلمانان و ملت اسلام و بی حرمتی به آبرو و شخصیت آنان را بر خویشتن حرام گردانی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگامی که به رسیدی، چنین اندیشیدی و این گونه کردی که تنها به قصد خداوند آمده ‏ای (نه به قصد شهرت و تجارت و…؟!) شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه به حرم وارد شده ‏ای و نه کعبه را دیده‏ ای و نه نماز گزارده ‏ای! بخش پنجم ثُمَّ قالَ(ع): طُفْتَ بِالْبَیْتِ وَ مَسَسْتَ الاْرَکانَ وَسَعَیْتَ؟ قالَ: نَعَمْ قالَ(ع): فَحینَ سَعَیْتَ نَوَیْتَ اَنَّکَ هَرَبتَ اِلَی اللّه‏ِ وَ عَرَفَ مِنْکَ ذلِکَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ؟ قالَ: لا قالَ(ع): فَما طُفْتَ بِالْبَیْتِ وَ لا مَسَسْتَ الاَْرْکانَ وَ لا سَعَیْتَ ترجمه: سپس امام(ع) فرمود: آیا کعبه را کردی و ارکان آن را نمودی و به جا آوردی؟ شبلی گفت: آری امام(ع) فرمود: هنگام سعی، چنین نیت کردی که به سوی خداوند می‌‏گریزی و به او پناه می‏‌بری و اوست که آگاه به نهان ‏هاست، و بر این نیت و اندیشه ‏ات آگاه است؟ (و تو را پناه می‏دهد)؟ گفت: نه! امام(ع) فرمود: پس، نه طواف کرده‏ ای و نه ارکان را مسّ نموده ‏ای و نه سعی به جا آورده‏ ای! ص ۲ از ۶ صفحه
به نام خدا هنگامی که علیه‌السلام از سفر بازگشت شخصی به نام که او نیز حج گزارده بود، به استقبال امام شتافت امام علیه السلام از او پرسید: ای شبلی! آیا حج گزاردی؟ شبلی گفت: آری فرزند پیامبر! امام (ع) فرمود: آیا به فرود آمدی و جامه ‌های دوخته را از تن درآوردی و کردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آن گاه که به میقات فرود آمدی و جامه‌هایت را درآورده، کردی و خواستی بپوشی آیا چنین نیت کردی که را نیز از خویشتن دورگردانی و را در برکنی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که جامه ‏های دوخته را از تن بیرون می‏آوردی، آیا قصد کردی که از و و امور شبهه ‏ناک نیز به درآیی ؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که آلودگی‏های بدن خویش را با می‏زدودی، آیا در این اندیشه بودی که خویشتن را نیز از رذیلت‏ها و گناهان بشویی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه به میقات فرود آمده ‏ای و نه از لباس دوخته جدا شده ‏ای و نه غسل کرده ‏ای! سپس امام (ع) به او فرمود: آیا نظافت کردی و شدی، (لباس احرام پوشیدی) و کردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آن‏گاه که نظافت می‏کردی و احرام می‏بستی و نیّت حج می‏نمودی، آیاقصدت این بود که با نور توبه و بازگشتی خالصانه به سوی خداوند، پلیدی‏ها وگناهان جانت را نیز بزدایی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگام در این اندیشه بودی که علاوه بر آنچه در حال اِحرام، بر تو می‏گردد (هر چه را خداوند) برای همیشه حرام فرموده است نیز بر خویشتن حرام گردانی؟ شبلی گفت: نه ! امام (ع) فرمود: هنگام بستن پیمان حج، اندیشیدی که هر قید و بند غیر خدایی را از خویشتن بگشایی و تنها در گرو پیمان خداوند باشی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه نظافت کردی و نه مُحرم شده ‏ای و نه پیمان حج بسته ‏ای! امام (ع) به او فرمود: آیا به که وارد شدی، دو رکعت گزاردی و گفتی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: هنگام ورود به میقات، نیت و اندیشه‏ ات نایل شدن به زیارت خداوند و وصول به لقای پروردگار بود؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که نماز احرام می‏‌خواندی، آیا نیت کردی که به وسیله نماز، که بهترین اعمال و برترین حسنات بندگان است، به خداوند نزدیک شوی و به او تقرب جویی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که لبیک می‏گفتی، نیت و اندیشه ‏ات این بود که زبانت را تنها به طاعات خداوند بگشایی و از همه گناهان فروبندی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: نه به میقات وارد شده ‏ای و نه نماز گزارده ‏ای و نه لبیک گفته‏ ای! سپس امام (ع) به او فرمود: آیا به وارد شدی و را دیدی و نماز گزاردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آن هنگام که به حرم وارد شدی، قصد کردی که از مسلمانان و ملت اسلام و بی حرمتی به آبرو و شخصیت آنان را بر خویشتن حرام گردانی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که به رسیدی، چنین اندیشیدی و این گونه نیت کردی که تنها به قصد خداوند آمده ‏ای (نه به قصد شهرت و تجارت و…؟!) شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه به حرم وارد شده ‏ای و نه کعبه را دیده ‏ای و نه نمازگزارده‏ ای! سپس امام (ع) فرمود: آیا کعبه را کردی و ارکان آن را مسّ نمودی و به جا آوردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: هنگام سعی، چنین نیت کردی که به سوی خداوند می‏‌گریزی و به او پناه می‏بری و اوست که آگاه به نهان ‏هاست، و بر این نیت و اندیشه ‏ات آگاه است؟ (و تو را پناه می‏دهد)؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه طواف کرده ‏ای و نه ارکان را مسّ نموده ‏ای و نه سعی به جا آورده ‏ای! سپس امام (ع) به شبلی فرمود: با مصافحه کردی و به آن دست کشیدی و در علیه السلام ایستادی و در آن مقام دو رکعت نماز گزاردی؟ شبلی گفت: آری در این هنگام، امام (ع) فریادی سوزناک برآورد و حالتی به اودست داد که نزدیک بود از دنیا برود (و روح مطهرش از شوق و خشیت خداوند، به ملکوت آسمان‏ها پرواز کند)! سپس (به خود آمد و به ناله) گفت: آه...! آه…! و آن گاه فرمود: کسی که با حجر الاسود مصافحه کند وبه آن دست دهد، همانا با خداوند متعال مصافحه کرده است! پس، ای مسکین! نیک بنگر که مبادا حرمت آن را تباه سازی و پیمانی این چنین عظیم را بشکنی ودستی را که در دست خداوند نهاده‏ ای، به گناهانی بیالایی که گنهکاران به آن آلوده ‏اند ص ۱ از ۳ صفحه
صلى‌ا‏لله‌عليه‏‌و‏آله بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَيتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطيتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَينِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَينَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَيهِ ريحَ الْجَنَّةِ به وسيله من هشدار داده شُديد و به وسيله على عليه ‏السلام هدايت می‌يابيد و به وسيله حسن احسان می‌شويد و به وسيله حسين خوشبخت می‌گرديد و بدون او بدبخت...! بدانيد كه درى از درهاى است؛ هر كس با او دشمنی كند، خداوند بوى بهشت را بر او می‌کند - ج ۳ ص ۲۳۲ ‌🍃🍃🍃 / ۱۵۰۱
علیه‌السلام لایقبل الله عزوجل حجا و لاعمرة من مال حرام کسی که مالی از راه بدست آورد، خدا و و را از او قبول نمی‌کند - ج ۱۰۳ ص ۱۱ ح ۴۷ 🍁🍁🍁
🍃 صلی‌الله عليه و آله و شگفتی‌هاى قرآن و مفاهيم آن را بياموزيد مفاهيم قرآن همان و حدود آن است، زيرا قرآن برپنج وجه نازل شده است: و و و و ؛ به حلال قرآن كنيد، و حرام را رها كنيد، به محكمات عمل كنيد و متشابه آن را واگذاريد و از ضرب المثل‌ها گيريد - ج ۹۲ ص ۱۸۶ 🍃🍃🍃 ۱۶۶۱