eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امیرمؤمنان (علیه السلام) می ‌فرماید: صبح زود در پی روزی رفتن، روزی را افزون می ‌كند؛[1] همچنین می ‌فرماید: كسی كه خواستار جاودانگی است ـ كه جاودانگی وجود ندارد ـ باید سحرخیز باشد؛[2] نیز می‌ فرماید: هیچ سحرخیزی در راه خدا برتر از سحرخیزی برای تأمین معاش فرزندان و خانواده نیست.[3] [1] . أَ لا أُنَبِّئُكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ بِمَا یزِیدُ فِى الرِّزْقِ... الْبُكُورُ فِى طَلَبِ الرِّزْقِ یزِیدُ فِى الرِّزْقِ... (وسائل الشیعة، ج15، ص348). [2] . مَنْ أَرَادَ الْبَقَاءَ وَ لا بَقَاءَ فَلْیبَاكِرِ الْغَدَاءَ... (عیون اخبار الرضا، ج2، ص38). [3] . مَا غُدْوَةُ أَحَدِكُمْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ مِنْ غُدْوَتِهِ یطْلُبُ لِوُلْدِهِ وَ عِیالِهِ مَا یصْلِحُهُمْ (دعائم الإسلام، ج2، ص15). 📚 مفاتیح الحیات ص 97 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 قائم به عقل و علم 🔹 در جریان عقل هم كه «عِقال» می‌ كند و در بحث‌ های قبلی هم از دعای امیر بیان (صلوات الله و سلامه علیه) آمده است كه «إِلَهِی هَذِهِ أَزِمَّةُ نَفْسِی‏ عَقَلْتُهَا بِعِقَالِ مَشِیتِك»،‏[1] در آن عقل هم برخی ‌ها در مرحله ضعیف، برخی متوسط‌ و برخی عالی‌ هستند كه عاقل‌ می باشند و جزء عقلا هستند، امّا كامل‌ تر از عاقل كسی است كه باشد، قیم عقل باشد و قوام او عقل باشد، چه اینكه قوام عقل هم به اوست. این دو تعبیر زیبا و لطیف قرآنی كه یك جا از علما یاد می‌ كند، یك جا از ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾ یاد می ‌كند و یك جا هم ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾[2] یاد می ‌كند؛ می ‌فرماید اینها ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾ و آنها که ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾ هستند. 🔸 كسانی كه گرفتار اختلاف و نفاق‌ می باشند، اینها ممكن است به حسب ظاهر در بخشی از امور عالِم باشند یا خود را عاقل بپندارند، ولی قائم به عقل نیستند؛ فرمود: ﴿تَحْسَبُهُمْ جَمیعاً وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّی ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یعْقِلُونَ﴾؛[3] گروهی‌ هستند كه قوام آنها به عدم عقل است. بنابراین آن است كه این شخص باشد و عقل هم مراحلی دارد كه برجسته ‌ترین مرحله او آن است كه این شخص باشد. 🔹 جریان عدل و قِسط هم این ‌چنین است، بعضی‌ها عادل و اهل قِسط‌ هستند كه می ‌توانند امام جماعت شوند و شاهد برخی از عقود یا ایقاعات و مانند آن باشند، برخی ‌ها گذشته از اینكه عادل‌ هستند و اهل قسط‌ می باشند، قائم به قسط هم هستند كه در سوره «حدید» فرمود: ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾.[4] ملتی متمدّن و موفق است كه قائم به عدل باشد، به عدل قیام كند و از این والاتر و برتر، محكمه قضایی و حوزه شهادت است كه تعبیر قرآن در دو بخشی كه مربوط به مسئله قضا و شهادت است این است که فرمود: ﴿قَوَّامینَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ﴾[5] یا ﴿قَوَّامینَ بِالْقِسْطِ﴾.[6] در برخی از كارهاست كه كافی است، در برخی از امور است كه شخص اگر عادل باشد كافی نیست، بلکه باید باشد، در بخشی از امور است كه اگر بخواهد قوّام به قسط باشد موفق است و اگر قوّام به قسط نبود موفق نیست؛ اینكه در بخش قضا سخن از قوّام به قسط یا قوّام به شهادت را مطرح كرده است، برای همین جهت است؛ واقعی حضرت ختمی امامت وجود مبارك (علیه و علی آبائه آلاف التحیة و الثناء و عجّل الله فرجه الشریف) كه دارد، برای آن است كه آن سرزمین، سرزمین عدل و قسط خواهد بود طوری كه ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾ تجلّی پیدا می ‌كند. .[1] بحار الانوار، ج84، ص340. [2]. سوره بقره, آیه164. [3]. سوره حشر, آیه14. [4]. سوره حدید, آیه25. [5]. سوره مائده, آیه8. [6]. سوره نساء, آیه135. 📚 ویژه برنامه سلوک الهی 3 تاریخ: 1394/03/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام صادق (علیه السلام) می‌ فرماید: جدیت و تلاش كنید! هرگاه نماز صبح گزاردید و بازگشتید صبحگاهان در پی روزی روید و كسب حلال كنید، چرا که خدای عزّوجلّ روزیتان دهد و یاریتان رساند؛[1] همچنین آن حضرت می ‌فرماید: امام سجاد (علیه السلام) هنگام صبح در پی روزی بیرون می‌ رفت. پرسیدند: ای فرزند رسول خدا كجا می‌ روی؟ فرمود: برای پذیرش صدقه برای خانواده‌ ام. پرسیدند: آیا برای خانواده‌ ات صدقه می‌ پذیری؟ فرمود: هر كه كسب حلال كند صدقه عایله خود را از خدا می ‌پذیرد و به آنان می ‌رساند.[2] [1] . فَعَلَیكُمْ بِالْجِدِّ وَ الاجْتِهَادِ وَ إِذَا صَلَّیتُمُ الصُّبْحَ وَ انْصَرَفْتُمْ فَبَكِّرُوا فِى طَلَبِ الرِّزْقِ وَ اطْلُبُوا الْحَلالَ، فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ سَیرْزُقُكُمْ وَ یعِینُكُمْ عَلَیهِ (الكافى، ج5، ص79). [2] . كَانَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَین (علیه السلام) إِذَا أَصْبَحَ خَرَجَ غَادِیاً فِى طَلَبِ الرِّزْقِ، فَقِیلَ لَهُ: یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! أَینَ تَذْهَبُ؟ فَقَالَ: أَتَصَدَّقُ لِعِیالِى. قِیلَ لَهُ: أَ تَتَصَدَّقُ؟ قَالَ: مَنْ طَلَبَ الْحَلالَ فَهُوَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقَةٌ عَلَیهِ (الكافى، ج4، ص12). 📚 مفاتیح الحیات ص 97 🆔 @a_javadiamoli_esra
محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش‌و پرورش در سفر یک‌ روزه به شهرستان احمدآباد دماوند، با آیت الله العظمى جوادی آملی دیدار و گفت‌وگو کرد. @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 منشأ برکت 🔹 در قرآن كریم وقتی از نظیر وجود مبارک پیامبر یا حضرت ابراهیم (سلام الله علیهما) سخن به میان می‌آ ید قرآن از زبان او نقل می‌کند: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾؛[1] یعنی نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌های حج و عمره من و نماز من برای خداست، بلکه تمام شئون حیات و ممات من برای خداست. پس کسانی‌ هستند که جمیع شئون زندگی و مرگ آنها الهی است. اگر مردان الهی به جایی رسیدند که حیات و ممات آنها, قیام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها برای رضای خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض کنیم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ ما هم باید کنیم، عرض کنیم به پیشگاه ولی عصر «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏». ما در نماز آموختیم که بگوییم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[2] یعنی تمام قیام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهی است. اگر کسی این‌‌ چنین اندیشید و بود حیات و ممات‌‌ او الهی می‌شود, ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض می ‌کنیم. 🔹 ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[3] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می‌ گویند اگر کسی بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌ کند، «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده‌ ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء الاسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند . اگر در جریان «آصف بن برخیا»[4] و مانند آن که مقداری از اسمای الهی را آشنا بود[5] و کمتر از چشم به هم زدن تختی را از یمن به فلسطین آورد، آن حقیقت را آشنا بود، آنها را «اسم اعظم» می ‌گویند که نزد ائمه است, نه الفاظ را و نه مفاهیم را. 🔹 در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می ‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[6]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند! این است, این است, این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده، همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند و این ذوات قدسی در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن. [1]. سوره انعام، آیه162. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. [3]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [4]. آصف در روایات و تفاسیر، همه جا وزیری خردمند، سیاستمدار و مدبّر معرفی شده است. مشهور است او داننده اسم اعظم و علم کتاب(علم لدنی) بوده است. [5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص230؛«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السّلام) قَالَ: إِنَّ اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ عَلَی ثَلَاثَةٍ وَ سَبْعِینَ حَرْفاً وَ إِنَّمَا كَانَ عِنْدَ آصَفَ‏ مِنْهَا حَرْفٌ وَاحِدٌ ...». [6]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام صادق (علیه السلام) می‌ فرماید: مسلمان را جز سه چیز اصلاح نكند‌: دین‌ شناسی، شکیبایی در گرفتاری ‌ها و مدیریت نیکو در زندگی؛[1] نیز می ‌فرماید: كارهای بزرگ و مهم را خودت انجام بده و كارهای كوچك را به دیگران بسپار.[2] [1] . إِنَّهُ لا یصْلِحُ الْمَرْءَ الْمُسْلِمَ إِلاَّ ثَلاَثَةٌ: التَّفَقُّهُ فِى الدِّینِ وَ الصَّبْرُ عَلَی النَّائِبَةِ وَ حُسْنُ التَّقْدِیرِ فِى الْمَعِیشَةِ (الكافى، ج5، ص87). [2] . بَاشِرْ كِبَارَ أُمُورِكَ بِنَفْسِكَ وَ كِلْ مَا صَغُرَ مِنْهَا إِلَی غَیرِكَ (الفقیه، ج3، ص169). 📚 مفاتیح الحیات ص 98 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 امنیت جامعه 🔹 جامعه را دو چیز اَمن می‌ کند: یکی ؛ یعنی جامعه براساس علمِ صحیح حرکت کند و دوم ؛ هر کدام از این دو عنصر در جامعه ‌ای نباشد، آنها احساس نمی ‌کنند. قرآن کریم روی این دو اصل خیلی تکیه می ‌کند که جامعه با علم حرکت کند، یک؛ و با عمل صالح زندگی کند، دو. یکی از بارزترین مصادیقِ عمل صالح، همان صِدق است؛ در_گفتار، در ، در و مانند آن. 🔹 یک بیان نورانی از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) است که مرحوم کلینی (رضوان الله علیه) آن را نقل کرد که «إِنَّ اللَّهَ (سبحانه و تعالی) «حَصَّنَ[1] أو خَصَّ أو حَضَّ»،[2] با سه نسخه، «عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ أَنْ لَا یقُولُوا حَتَّی یعْلَمُوا وَ لَا یرُدُّوا مَا لَمْ یعْلَمُوا»؛[3] فرمود ذات اقدس الهی جامعه را در دو حِصنِ وزین، یا به دو مطلب خاص، یا به دو امر مخصوص ترغیب کرده است، به هر کدام از این سه نسخه که باشد. ایشان در کتاب علم نقل کرده است که خدا «خَصَّ عِبَادَهُ» یا «حَصَّنَ»؛ اینها را در حِصن و در دو قلعه قرار داد: یکی اینکه جز حق و دیگر اینکه جز حق را . به هر حال انسان تصدیقی دارد و تکذیبی؛ بعضی از مسائل را قبول دارد و بعضی از مسائل را نکول، فرمود چه در قبول و چه در نکول، و محققانه حرکت کنید. 🔹 به آیه سوره مبارکه «اسراء» استدلال فرمود که ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾[4] که انسان اگر بخواهد چیزی را بپذیرد، باید تصدیق بکند و باید محققانه باشد. اگر بخواهد تکذیب و ردّ کند، باید محققانه باشد. به این آیه استدلال فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَ لَمَّا یأْتِهِمْ تَأْویلُهُ﴾.[5] به هر حال انسان چیزی را یا می ‌پذیرد یا نمی ‌پذیرد؛ کسی بخواهد در مجلس رأی بدهد، موافق چیزی باشد یا مخالف چیزی باشد، فرمود موافقت شما و باشد، مخالفت شما هم عالمانه و محققانه باشد. در کتاب ‌های علمی، کسی می ‌خواهد نظری را بپذیرد یا نظری را ردّ کند، باید و باشد. در تمام موارد چه در حوزه ‌ها، چه در دانشگاه ‌ها، چه در مراکز تصمیم ‌گیری یا در کوی و بَرزن و زندگی ساده، فرمود انسان اگر چیزی را می ‎خواهد بگوید آری، باید محققانه باشد، می‎ خواهد بگوید نه، باید محققانه باشد. این اختصاصی به مسائل سیاسی و مسائل کلّی ندارد، در مسائل جزئی هم همین‌ طور است، فرمود: «إِنَّ اللَّهَ سبحانه و تعالیخَصَّ عِبَادَهُ بِآیتَینِ مِنْ كِتَابِهِ»؛ یکی اینکه «أَنْ لَا یقُولُوا حَتَّی یعْلَمُوا»؛ یکی اینکه نپذیرند مگر حق را؛ هم به آیه سوره مبارکه «اسراء» استدلال کرد که در همه موارد استفاده می ‌شود، ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾ اختصاصی به مسائل سیاسی ندارد، همه کارهای جزئی ما را هم در بر می‌ گیرد: ﴿لاَ تَقْفُ مَا لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ الْسَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الفُؤاد كُلُّ أُوْلئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولاً﴾. 🔹 در بخش دیگر هم آیاتی است که عده ‌ای را مذمّت می ‌کند، فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یحِیطُوا بِعِلْمِهِ﴾؛ چیزی را که نمی‌دانند تکذیب می‌کنند! پس اگر چیزی را که نمی ‌دانند تصدیق بکنند یا اگر چیزی را که نمی ‌دانند تکذیب بکنند، هر دو مَنهی است. [1]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج2، ص186. [2]. صافی در شرح کافی(مولی خلیل قزوینی)، ج1، ص340. [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص43. [4]. سوره اسراء، آیه36. [5]. سوره یونس، آیه39. 📚 سوره مبارکه حجرات جلسه 7 تاریخ: 1395/07/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 نیز [امام صادق (علیه السلام)] می ‌فرماید: باید میزان تلاش تو برای معاش بیشتر از ضایع کنندگان وقت و کمتر از تلاشِ آزمندی باشد كه به دنیایش دلخوش و مطمئن است، پس تلاش خود را در مسیر شخص باانصاف و عفیف قرار ده تا برتر از افراد سست و ناتوان باشی و آنچه را كه شایسته مؤمن است به دست آوری [در عین حال به لطف خدا امیدوار باش] زیرا كسانی كه مالی به آن‌ها داده شود ولی سپاس نگزارند [در حقیقت] مالی ندارند.[1] [1] . لِیكُنْ طَلَبُكَ الْمَعِیشَةَ فَوْقَ كَسْبِ الْمُضَیعِ وَ دُونَ طَلَبِ الْحَرِیصِ الرَّاضِى بِدُنْیاهُ الْمُطْمَئِنِّ إِلَیهَا وَ لَكِنْ أَنْزِلْ نَفْسَكَ مِنْ ذَلِكَ بِمَنْزِلَةِ النَّصَفِ الْمُتَعَفِّفِ تَرْفَعُ نَفْسَكَ عَنْ مَنْزِلَةِ الْوَاهِنِ الضَّعِیفِ وَ تَكْسِبُ مَا لا بُدَّ لِلْمُؤْمِنِ مِنْهُ، إِنَّ الَّذِینَ أُعْطُوا الْمَالَ ثُمَّ لَمْ یشْكُرُوا لا مَالَ لَهُمْ (تهذیب الاحكام، ج6، ص322). 📚 مفاتیح الحیات ص 98 🆔 @a_javadiamoli_esra