eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.6هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 جمع ظاهر و باطن 🔹 وجود مبارك یعقوب (سلام الله علیه) هم بین ظاهر و بین باطن جمع كرد، هم ما را به این كار تشویق كرد! برخی ها ‌اند، به همان بحث های علمی و تجربی اكتفا می ‌كنند و می‌ گویند دعا چیست؟ معاذ الله صدقه چیست؟ صله رحم چیست؟ توسل چیست؟ این یك است. برخی ها گرفتار اند؛ بدون اینكه از مسائل تجربی و علوم استفاده كنند، به همان صدقه و صله رحم و امثال ذلك بسنده می ‌كنند. 🔹 وجود مبارك یعقوب (سلام الله علیه) بین غیب و شهادت، بین ظاهر و باطن را جمع كرد فرمود: ما یك دستوری داریم كه خودمان را عمداً در معرض خطر نیندازیم و یك دستوری هم داریم كه برابر غیب باید كنیم، كنیم، بسیاری از چیزها را نمی‌دانیم که كار را باید به علیم بسپاریم و مانند آن. [به فرزندان خود فرمود] شما خودتان را عمداً در معرض خطر نیندازید! در دروازه ورودی كه ایست بازرسی است، یازده نفری با این قیافه ناشناس وارد بشوید بالأخره متهم می‌شوید! تا بازرسی كنند و جستجو كنند و بفهمند شما بیگناهید، در سال قحطی و گرانی مدت ها طول می ‌كشد؛ لذا ﴿لاَ تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ﴾،[1] این یك امر پیش ‌بینی ظاهری است كه خردمندانه این كار را كرد. بعد فرمود به اینكه كار اساسی به دست دیگری است! باید توكل بكنیم و ماهم توكل می ‌كنیم. این جمع بین تجربه و تجرید، جمع بین غیب و شهادت، جمع بین ، و مانند آن است. 🔹 این ‌چنین نیست که كسی بگوید من دارو می ‌خورم چه كار دارم اثر بكند یا نه، دعا یعنی چه یا ـ معاذ الله ـ صله رحم یعنی چه؟ بالأخره اگر بیماری بخواهد خوب بشود، حداقل پنج مرحله دارد كه هیچ ‌كدام در اختیار او نیست؛ به كدام طبیب مراجعه كند در بین این همه اطبا كه اشتباه نكند؟ باید فكرش راهنمایی بشود به یك طبیبی كه حاذق است و متخصص در این رشته است. خب چه كسی عهده ‌دار عدم اشتباه و سهو و نسیان طبیب است؟ ده ‌ها بار ممكن است یك طبیب اشتباه بكند. چه كسی فكر طبیب را به تشخیص واقعی بیماری هدایت می‌ كند؟ این یك راهنمایی دیگری می‌خواهد. بعد از تشخیص بیماری، چه كسی فكر طبیب را به تشخیص داروی معالج هدایت می‌كند؟ طبیب در تشخیص بیماری اشتباه نكرده، لكن در تشخیص داروی معالج ممكن است یك كسی گرفتار جهل سهو و مانند آن بشود، پس یك راهنما می‌خواهد. بعد از اینكه این سه مقطع درست شد، حالا به كدام داروخانه برویم كه آنها حواسشان جمع باشد و داروها را اشتباهی نپیچند؟! مگر اتفاق نیفتاد؟ در خیلی از موارد داروخانه دارو را اشتباهی پیچیده است. بعد از اینكه این مقطع چهارم هم تمام شد، در خیلی از موارد آن پرستار دارو را اشتباهی می‌ دهد یا علل و عواملی پیش می‌آید كه مشكلی دارد در موقع عمل كردن یا بر فرض او به ‌موقع دارو را رساند، این مزاج را باید پذیرای تأثیر آن دارو قرار بدهد! خب اگر ما علماً و عملاً، از شمال و جنوب، از شرق و غرب به جهل و سهو و نسیان محدود بودیم بالأخره باید به كسی مراجعه كنیم كه حل مشكلات را بلد است، این می ‌‌شود توسل! 🔹 اگر بگوییم كه ما با دعا و توسل مسئله را حل می‌ كنیم، این برخلاف نظام است! خود ذات اقدس الهی اسباب قرار داد علل قرار داد داروها را آفرید گفت بروید تحقیق كنید اسرار الهی و آیات الهی با همین علم مشخص می‌ شود، شما هرچه عالم‌تر بشوید اسرار الهی را بهتر درك می ‌كنید! بنابراین این است كه صدقه و توسل و توكل و امثال ذلك در جای خود، مراجعه به مسائل علمی و طبی و امثال ذلك هم در جای خود؛ لذا هر دو قسمت را وجود مبارك یعقوب انجام دادند. [1] . سوره یوسف، آیه 67. 📚 سوره مبارکه یوسف ـ جلسه 56 تاریخ: 1383 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 توکل 🔸 اگر ضعف احساس می ‌کنید چه اینکه احساس می ‌کنید، باید بگیرید. وکیل هم باید باشد هم باشد هم باشد هم باشد، همه اسمای حُسنای «جوشن کبیر» را ذات اقدس الهی دارد: ﴿وَ عَلَیهِ فَلْیتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾،[1] ما جدّاً وکیل می ‌گیریم و می ‌کنیم. 🔸 در بخش‌های وسیعی از قرآن کریم تعبیر مفید حصر است، دارد: ﴿وَ عَلَیهِ فَلْیتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾؛ یعنی فقط به خدا کنید، کارهای دیگر را قانونی انجام بدهید؛ ولی آنچه در دل دارید توکل به ذات اقدس الهی باشد. اگر کسی ترسید همیشه محروم می ‌شود، می ‌ترسم امتحان بدهم، می ‌ترسم وارد تولید بشوم، می ‌ترسم، نه! وقتی کار را بر اساس انجام می‌ دهید، کردید، کردید، را فراهم کردید، هراسی نداشته باشید. [1] . سوره یوسف، آیه67. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 توكل بر خدای سبحان 🔹 ما یك وظیفه ‌ای داریم كه با كارهای عادی، با حقوق عادی و با وسایل عادی حركت كنیم؛ اما یك اعتقادی هم داریم كه هیچ كدام از اینها مؤثر نیستند، خدای سبحان است. بسیاری از علل و عوامل پیش بینی نشده است كه از آنها به عنوان حوادث غیر مترقَّبه یاد می‌ شود، اینهایی هم كه پیش بینی شده است سبب تام نیستند. بنابراین چاره جز نیست؛ برای اینكه بسیاری از علل و عوامل در راه ‌اند ما خبر نداریم و این اموری هم كه ما خبر داریم حدوثاً و بَقاءً در اختیار ما نیستند. آنچه را كه می ‌دانیم تحت حیطه قدرت ما نیست و آنچه را هم كه نمی ‌دانیم نه تحت حیطه علم ماست و نه تحت حیطه قدرت ما، پس چاره جز توكل نیست؛ هم ﴿اللَّهُ عَلَی مَا نَقُولُ وَكِیلٌ﴾،[1] هم اینكه همه ما باید به ذات اقدس الهی بكنیم. 🔹 بنابراین ﴿وَمَا أُغْنِی عَنكُم مِنَ اللَّهِ مِن شَی‏ءٍ﴾[2] که چند مطلب [در اینجا] است: یكی اینكه مجهولات ما زیاد است، چیزهایی كه مورد عجز است زیاد است، یك؛ دوم اینكه می ‌دانیم نزد چه كسی است، كلید همه اینها به دست خداست ﴿إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ﴾،[3] آنكه مجهولِ ماست معلوم خدای سبحان است و آنكه مورد عجز ماست مورد است. اینكه گفته شد ﴿فَاللَّهُ خَیرٌ حَافِظاً وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ﴾[4] اگر ذات اقدس الهی یك وصف كمالی را به غیر خدا نسبت داد، در جای دیگر او را منحصراً برای خدا می ‌داند تا معلوم بشود به اینكه دیگران مُجری دستور اویند؛ عزّت از این قبیل است، قوّت از این قبیل است، خیر از این قبیل است، رزق از این قبیل است. او ﴿خَیرُ الرَّازِقِینَ﴾[5] است، او ﴿أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ﴾ است، او ﴿وَهُوَ خَیرُ الْفَاصِلِینَ﴾[6] است، ﴿وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ﴾[7] است؛ اما همه اینها در آیات دیگر منحصراً برای خدای سبحان ثابت شده است: ﴿فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعاً﴾،[8] ﴿اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَی‏ءٍ﴾.[9] گرچه او ﴿خَیرُ الْفَاصِلِینَ﴾ و مانند آن است، اما ﴿إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلّهِ﴾ آن توسعه و این تضییق توحیدی نشان می ‌دهد كه دیگران هرچه دارند به دارند و به دارند و در كار می ‌كنند. [1] . سوره قصص، آیه 28. [2] . سوره یوسف، آیه 67. [3] . سوره انعام، آیه 57. [4] . سوره یوسف، آیه 64. [5] . سوره جمعه، آیه 11. [6] . سوره انعام، آیه 57. [7] . سوره منافقون، آیه 8. [8] . سوره فاطر، آیه 10. [9] . سوره رعد، آیه 16. 📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 54 تاریخ: 1384 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 کیمیای توکل 🔹 ﴿وَ مَا أُغْنِی عَنكُم مِنَ اللَّهِ مِن شَی‏ءٍ﴾؛ فرمود اینكه من گفتم از چند در وارد بشوید این یك است، ماییم و وسایل ظاهری اما كار به دست دیگری است! آن قدر علل و عوامل ناشناخته در پیش است كه چندین برابر بیش از آن علل و عوامل شناخته شده است. ﴿وَ مَا أُغْنِی عَنكُم مِنَ اللَّهِ مِن شَی‏ءٍ﴾؛ این نكره در سیاق نفی هم مفید عموم است یعنی در برابر تصمیم و از من هیچ كار برنمی ‌آید، ولی ماییم و ظواهر اعمالِ ما و . 🔹 ﴿إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ﴾؛ در تمام این صدر و ذیل، آنچه من قبلاً گفتم آنچه الآن می ‌گویم، تنها حاكم، خداست. این هم از آن است؛ اگر در بخش های دیگر دارد كه خداست، دیگران اگر حكمشان باطل باشد كه اصلاً خیر نیست و اگر حكمشان حق باشد، یا بالتبع است یا بالعرض یا بالمجاز. این حصر در عبارت شریفه ﴿إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ﴾، برای تبیینِ توحیدِ است. ﴿إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ﴾، چون این‌چنین است یعنی تنها حاكم اوست و تنها قادر اوست و كار به دست اوست و اسباب را هم او تثبیب می‌ كند و اسباب هم منحصر نیستند بلکه آن اسباب شناخته نشده و ناشناخته خیلی بیش از اسباب شناخته شده هستند، پس چاره جز نیست. 🔹 براساس این ، وجود مبارك یعقوب (سلام الله علیه) فرمود كه تنها حاكم اوست؛ علل ناشناخته زیاد است، ما هم كه هم جاهلیم هم عاجز، كسی كه جاهل هم باشد عاجز هم باشد نیازمند هم باشد چاره‌ای جز این نیست كه و وكیل هم باید قادر باشد هم عالم باشد هم بخشنده و آن خداست و لاغیر، لذا به صورت حصر گفت: ﴿عَلَیهِ تَوَكَّلْتُ﴾ نه «توكلت علیه» یعنی تنها تكیه گاهِ توكلِ ما خداست، برای اینكه تنها حاكم اوست تنها اوست تنها اوست. 📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 53 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
   توکل
🔸 نه به معنی تعطیل است (یك) و نه به معنی تقسیم كار است (دو). اگر كسی بگوید من كارها را به خدا واگذار كردم و خودش گرفتار عُطله و تنبلی بشود، این كرده است، این توكل نیست و اگر تقسیم بكند بگوید كه یك مقدار قدرت برای من است یك مقدار قدرت برای خدا، آن مقداری كه برای من است خودم انجام می‌دهم و آن مقداری كه مقدور من نیست به خدا توكل می كنم، این یك است این تشریك در كار است این توكل نیست. معنایش این است كه من مقداری را به حول و قوّه خودم انجام می‌ دهم، بقیه را به حول و قوّه خدا واگذار می ‌كنم! این با توحید سازگار نیست. 🔸 یك موحّد، با حول و قوّه الهی كار می ‌كند نه خود را به تنبلی و عُطله محكوم می‌ كند نه كار را از ذات اقدس الهی جدا می ‌داند، می ‌گوید در همه امور «بِحَولِ اللَّه وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقْعُد». این ذكر نورانی مخصوص نماز نیست؛ در حال نماز، توحید را به ما آموختند؛ نه یعنی نمازگزار در قیام و قعود به حول و قوّه الهی حركت می ‌كند، بلكه معنای این ذكر این است كه نمازگزار می ‌گوید من معتقدم قیام من و قعود من به حول و قوّه الهی است. «بحول الله و قوّته تعالی فی جمیع اموری آناء اللیل و أطراف النهار أقوم و أقعد» نه یعنی قیام و قعود نماز من به حول و قوّه الهی است. 📚 سوره مبارکه فرقان جلسه 24 تاریخ: 1390/12/01 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
حصن توکل
🔸 این است كه انسان خواسته ‌ای دارد و بررسی می ‌كند می ‌بیند كه علمِ محیطِ به جمیع علل و عوامل در اختیار او نیست، قدرتِ محیطِ به جمیع اسباب و شرایط در اختیار او نیست، ناچار است وكیل بگیرد. خواسته ‌ای دارد و می‌خواهد به خواسته برسد؛ اما است است، كسی را وكیل می ‌گیرد كه علمش نامتناهی است و قدرتش هم نامتناهی. 🔸 ما از نظر شرایط عادی، ! این مقداری هم كه می‌ دانیم و می ‌توانیم و اینها را هم انجام دادیم، فعلاً از نظر علم، مورد آگاهی ماست و از نظر قدرت مورد توانایی ماست؛ اما آیا این علم ما به نسیان تبدیل می ‌شود یا نه، این قدرت ما به عجز تبدیل می‌ شود یا نه، این را نمی دانیم. ما هر لحظه در معرضِ خطر هستیم! چه كسی است كه می ‌تواند جلوی نسیانش را بگیرد؟! چه كسی است كه می ‌تواند جلوی عجزش را بگیرد؟! عجز و نسیان در راه ‌اند! بنابراین . 📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 54 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 مرز توکّل
🔸 از وجود مبارک سؤال کردند، حدّ و مرز چیست؟ فرمود انسانی که هیچ هراسی ندارد، خشیتی ندارد، یک انسان ناقصی است، یک انسان متهوّر انسان ناقصی است كه حساب و کتابی ندارد. آن ‌که می ‌ترسد و از غیر خدا می ‌ترسد، او موحّد نیست. آن ‌که هم از خدا می ‌ترسد، هم از غیر خدا می‌ ترسد، او موحّد نیست. در این است که انسان بترسد و فقط از خدا بترسد. 🔸 نترسیدن کمال نیست، یک تهوّر بی ‌عقلی است. هراس از غیر خدا مشرکانه است، هراس منحصراً از خدا، موحّدانه است. وقتی ترس موحّدانه بود، امید هم موحّدانه است، چون معادل هم هستند. 🔸 اگر کسی فقط از خدا ترسید، فقط به خدا امیدوار است. ــ پس توحید در ترس نعمت است، یک؛ ــ مستلزم توحید در امید هم هست، دو؛ ــ این خوف و رجا از یک عقیده نشأت می ‌گیرند، این سه؛ آن هم خوف را موحّدانه ترسیم می ‌کند هم امید را. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/05/24 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 تکیه بر خدا

▫️ در بیان بلند حضرت جواد الائمه (علیه السلام) آمده است: بهای هر متاع گران قیمت و نردبان هر مقام متعالی و متکاملی است: «الثّقة بالله ثمنٌ لکلّ غالٍ وسُلّمٌ إلی کلّ عالٍ». ▫️ به معنای اعتماد و تکیه بر خداست و اینکه انسان بر خود و نیروها و توانمندی های خود یا دیگران اعتمادی نداشته باشد. هر کس در کاری که خُبره نیست یا برای آن توان ندارد، وکیل می گیرد. انسان در امور و شئون خود، نه خُبره است و نه در انجام دادن آن توانایی دارد، چنان که دیگران نیز مانند او هستند و وضعیتی بهتر ندارند، ازاین رو باید به یک تکیه کند و این همان توکّل بر خداست: ﴿و مَن یتَـوَکَّل عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسبُه﴾؛ هر کس بر خدا توکّل کند، خدا مهمات و مشکلات او را کفایت می کند: ﴿حَسبُنَا اللهُ و نِعمَ الوَکیل﴾؛ خدا مشکلات ما را کفایت می کند و او است و تکیه کنندگان باید فقط بر خدا تکیه کنند: ﴿و عَلَی اللهِ فَلیتَـوَکَّلِ المُتَـوَکِّلون﴾. 📚 دانش و روش بندگی، ص324. 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 مرز توکّل
🔸 از وجود مبارک سؤال کردند، حدّ و مرز چیست؟ فرمود انسانی که هیچ هراسی ندارد، خشیتی ندارد، یک انسان ناقصی است، یک انسان متهوّر انسان ناقصی است كه حساب و کتابی ندارد. آن ‌که می ‌ترسد و از غیر خدا می ‌ترسد، او موحّد نیست. آن ‌که هم از خدا می ‌ترسد، هم از غیر خدا می‌ ترسد، او موحّد نیست. در این است که انسان بترسد و فقط از خدا بترسد. 🔸 نترسیدن کمال نیست، یک تهوّر بی ‌عقلی است. هراس از غیر خدا مشرکانه است، هراس منحصراً از خدا، موحّدانه است. وقتی ترس موحّدانه بود، امید هم موحّدانه است، چون معادل هم هستند. 🔸 اگر کسی فقط از خدا ترسید، فقط به خدا امیدوار است. ــ پس توحید در ترس نعمت است، یک؛ ــ مستلزم توحید در امید هم هست، دو؛ ــ این خوف و رجا از یک عقیده نشأت می ‌گیرند، این سه؛ آن هم خوف را موحّدانه ترسیم می ‌کند هم امید را. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/05/24 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra