eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 اجر رسالت ▪️ در آیه كریمه نفرمود، من دوستی اهل بیت است: «لا اسئلكم علیه اجراً الاّ مودةَ القربی» نفرمود، نفرمود مُزد رسالت من این است كه شما را دوست داشته باشید، این را نفرمود، فرمود: ﴿إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾،[1] ضمیر در ﴿فِی الْقُرْبی﴾ مستقر است و عاملش هم آن «كان» است؛ یعنی «الاّ المودة المستقرّة الكائنة فی اهل بیت»؛ ، اجر رسالت نیست، آن ‌كه جان بِكَند؛ نسبت به این خاندان داشته باشد، این مُزد پیغمبر را داده است. خیلی‌ها هستند دوست پیغمبر و اولاد پیغمبر هستند، ایام عزاداری می ‌كنند؛ اما این ظرف، ظرف لغو است! این می ‌شود مودّت قُربیٰ، یعنی اینها را دوست دارند. ▪️ خیلی‌ها هستند كه را دوست دارند. روی زمین چه كسی است كه حسین ‌بن ‌علی را دوست نداشته باشد؟! فداكاری، عزّت، استقلال، شرف، شهامت، دادنِ زن و بچه در این راه، می ‌شود در عالَم كسی پیدا شود كه را دوست نداشته باشد؟! هیچ ملت آزادی خواهی، هیچ ملت عدل خواهی!؟ اما آنكه وظیفه ماست دوستی اهل بیت نیست، «الا المودة الكائنة المستقرة الثابتة الحاصلة فی اهل بیت»؛ این ظرف، ظرف مستقر است، این است. اگر این مزد رسالت شد، آدم تابع اینهاست. اگر دوستی ما فقط مستقرّ در این خاندان بود، ما جای دیگر دوستی نداریم! ما كسی را دوست نداریم! این ، اطاعت را هم به همراه دارد: «وَلِی‏ لِمَنْ‏ وَالاكُمْ‏ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُم‏»،[2] همه چیز را به همراه دارد! [1]. سوره شوری، آیه23. [2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص775. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/03/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عدل ممثّل ▪️ اشك های ما برای آن است كه را از ما گرفتند این حقّ را، این عقل را [از ما گرفتند]. اگر همه ما عادل بودیم چقدر می ‌ارزید؟ [آیا] وضع ما به این صورت بود؟ [آیا اگر] همه ما عاقل بودیم وضع ما به این صورت بود؟ [آیا اگر] همه ما جمع بین نظر و عمل می ‌كردیم وضع ما این‌طور بود؟ هر كسی راحت بود ما یك بهشتی داشتیم، یك مدینه فاضله‌ای داشتیم. الآن بسیاری از ماها به بسیاری از مشكلات مبتلاییم یا خودمان یا دوستانمان یا بستگانمان، آن وقت چطور اگر كسی خدای ناكرده بچّه‌ اش كجراهه برود می ‌نشیند گریه می ‌كند، چرا گریه می ‌كند؟ برای اینكه فضیلتی را از دست داد؛ منشأ همه این گریه‌ ها كار اموی و مروانی است كه فراوانی را از دست ما گرفتند. اگر می ‌بینید سرایندگان ما، مداحان ما، نوحه ‌سرایان ما، این طور می‌ گویند «لب تشنه سر بریدند سالار كربلا را، ما برای این گریه می ‌كنیم، وگرنه خود ذات مقدّس فرمود الآن وقت گریه نیست. ▪️اگر كسی خدای ناكرده در اثر ظلم كسی تنها شده گریه می ‌كند برای چه گریه می ‌كند؟ برای اینكه عدلی را از او گرفتند، عقلی را از او گرفتند، تمام این گریه ‌ها برای همان است؛ وگرنه از این جنگ ها زیاد شده مگر مغول، تاتار، چنگیز و امثال اینها در همین سرزمین كشتاری بدتر از نكردند؟ مگر ما ایرانی ها سابقه مظلومیتمان كم است؟ مگر در همین سرزمین جنگ های نابرابر نشده؟ مگر خانه‌ ها را ویران نكردند؟ مگر زن و بچّه‌ ها را نكشتند؟ اینها همه ‌شان دفن شده، برای هر مظلومی كه كسی گریه نمی ‌كند، برای گریه می‌ كند، برای گریه می‌كند و وجود مبارك سالار شهیدان این بود. «لب تشنه سربریدند سالار كربلا را» . ▪️ پیغمبر را چه چیز می ‌گریاند؟ این پیامبر داشت سخنرانی می ‌كرد، در وسط جمعیت خب دیدند كه كودكی آمده آن پیامبر از بالای منبر پایین آمد این كودك را بغل كرد برد بالای منبر مكرر لبش را می ‌بوسد، مكرر زیر گلویش را می ‌بوسد، برای چه این كار را كرد؟ چون اینها كه الآن پای منبر پیامبر بودند خب اینها پنجاه سال، شصت سال، هفتاد سال، هشتاد سال كم و بیش سن داشتند، بعد از پنجاه سال كه اتفاق می ‌افتد همه اینها دیگر رفته ‌اند، چند نوجوانی كه در این مجلس ‌اند اینها می ‌مانند. امّا نوجوان های آن مجلس را كه با حدیث نمی ‌شود روشن كرد، این بچّه‌ های ده ساله، دوازده ساله كمتر و بیشتر در آن مجلس بودند اینها می ‌دیدند پیامبر این كار را كرده و نسبت به دیگران این كار را نمی ‌كرد، اینها بعد از جریان كربلا كه خودشان نزدیك هفتاد سال شده بودند، اینها در شام به یزید گفتند: یزید! چوب را از این لبان بردار ما خودمان دیدیم روزی صاحب این سر وارد شد یك بچّه چند ساله ‌ای بود پیامبر از بالای منبر پایین آمد این بچّه را بغل كرد لبان مطهر او را بوسید: «ارفَع قَضیبَكَ‌ عَن هاتَینِ‌ الشَّفَتَینِ‌ فَوَاللّٰهِ‌ الَّذی لا إلٰهَ‌ إلّاغَیرُهُ‌ لَقَد رَأَیتُ‌ شَفَتَی رَسولِ‌ اللّٰهِ‌ صلّی اللّٰه علیه و آله عَلَیهِما ما لا احصیهِ‌ كَثرَةً‌ یقَبِّلُهُما، ثُمَّ‌ انتَحَبَ‌ باكِیاً».[1] [1] . الإرشاد (الشیخ المفید)، ج2، ص114. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حیات عاقلانه ▪️ ما می‌ خواهیم در جاهلیت زندگی كنیم یا در ؟ وجود مبارك پیامبر اسلام فرمود: ـ این حرف را هم شیعه ‌ها و هم سنّی ها از آن حضرت نقل كردند ـ «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة»؛[1] كسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او مرگ جاهلیت است. (او [به] جاهلیت مرده است). می ‌دانید مرگ است، مرگ ما را نمی ‌میراند ما مرگ را می ‌میرانیم، در قرآن نفرمود مرگ انسان را می ‌چشد، فرمود انسان مرگ را می ‌چشد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾.[2] ما مرگ را می ‌میرانیم نه مرگ ما را بمیراند! ما كه نابود نمی ‌شویم! مرگ یك مایه ‌ای است در یك لیوان، این یك لیوان ماست، اگر كسی عمری شیرین ‌كار بود، حرف شیرین زد، كار شیرین كرد، فكر شیرین داشت و با حلاوت بود، این لیوان خیلی شیرین است. هیچ شربتی به اندازه مرگ برای مؤمن گوارا نیست، این حرف، حرف مولوی است: مرگ اگر مرد است گو نزد من آی ٭٭٭ تا در آغوشش بگیرم تنگ ‌تنگ من از او جانی ستانم جاودان ٭٭٭ او ز من دلقی ستاند رنگ‌رنگ هیچ لذتی برای انسان مؤمن به شیرینی مرگ نیست؛ انبیا را می ‌بیند، اولیا را می ‌بیند، را می ‌بیند، فرشتگان را می ‌بیند، فرشتگان به او سلام می ‌كنند در كمال آسایش جان می ‌دهد. این مرگ است كه به این صورت است، این است؛ امّا اگر كسی مرگش مرگ جاهلی بود تمام تلخ ‌كامی های دوران یك طرف، تلخی مرگ یك طرف. فرمود: كسی امام زمانش را نشناسد و بمیرد مرگ او است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة». مرگ وقتی جاهلیت شد معلوم می ‌شود زندگی، است، و گرنه در موقع مردن كه سخن از عقل و جهل، عدل و ظلم، حُسن و قُبح، حرام و حلال نیست. اگر عمری انسان بیراهه رفته است محصول آن عمر را در یك قدح می ‌ریزند می ‌گویند بچش! در قیامت هم همین كار را می ‌كنند می‌ گویند: ﴿ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ﴾[3] تو كه بودی بچش جزای عمل را! ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ نه «الموت یذوق كل نفس» نه مرگ ما را می ‌چشد، ما مرگ را می‌چشیم، ببینیم این قدحی كه پر كردیم تلخ است یا شیرین! فرمود: امام زمان را نشناسد تلخ است، جاهلیت است. وقتی مرگ مرگِ جاهلی بود، نشان آن است كه حیات است. ▪️ امام زمان، كسی است كه است است می ‌آورد تا مغزها فرار نكنند از یك سو، سرمایه ‌ها گریزان نباشند از سویی دیگر، طبقه محروم آشوب نكنند از سوی سوم، این می‌ شود ، این می‌ شود ، این می‌شود ؛ لذا گفتند با امام زمانت داشته باش، اسرار امامت را بشناس، دستور امام را بشناس. البته سینه‌زدن ها، ناله‌كردن ها و اشك ‌ریختن‌ ها هم در حدّ خود اثر دارد، اما آن نود درصدش است! ملّت نفهم را زود می ‌شود زیرورو كرد، اما ملت بفهم را هرگز نمی‌ شود منقلب كرد. این است كه گفتند درس ‌خواندن و عالم ‌شدن بر همه واجب است. [1]. كمال الدين و تمام النعمة (الشيخ الصدوق)، ج2، ص409؛ مسند أبي داود الطيالسي (أبو داود الطيالسي)، ج3، ص425. [2]. سوره عنکبوت، آیه 57. [3]. سوره دخان، آیه 49. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 صراط رستگاری ▫️ اگر كسی حق‌ مدار بود, عقل‌ مدار بود و عدل ‌محور بود، سعی می ‌كند جهانی را عاقل و عادل كند. وجود مبارك در تمام سخنرانی ‌های خود جز چیزی نگفته بود جز و چیزی نگفته بود. ▫️ این زیارتنامه ‌هایی كه می‌ خوانیم ما را مأمور و موظف می ‌كند كه به این عمل كنیم. در زیارتنامه ‌های حضرت می خوانیم: «وَ دَعَوْتَ‏ ﴿إِلى‏ سَبِیلِ‏ رَبِّكَ‏ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ﴾» و در بخشی از زیارت‌ ها می‌ خوانیم: «لَبَّیكَ‏ دَاعِی اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ یجِبْكَ بَدَنِی عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ»؛ وقتی كه شما گفتی «هَل مِن ناصِر ینْصُرُنی» من نبودم كه با بدنم شما را یاری كنم، هم ‌اكنون با عقلم, با درایتم, با هوشم, با «سمع» و «بصر» و «فؤاد» خود شما را یاری می ‌كنم؛ یعنی مكتب شما را می ‌فهمم, مكتب شما را می ‌فهمم و عمل می ‌كنم. اگر به ما گفتند دعا در كنار قبّه آن حضرت مستجاب است و اگر گفتند شفا در تربت اوست و اگر گفتند صدها بركت به وسیله حسین ‌بن ‌علی نصیب جامعه اسلامی شده است، همه اینها تفسیر عملی این دو عنصر محوری است. ▫️ شما روایات عقل را نگاه كنید, روایات عدل را نگاه كنید، بعد آنچه درباره زیارت حضرت و برنامه‌ های حسین ‌بن‌ علی(سلام الله علیهما) هست را بررسی كنید، می ‌بینید همه اینها تفسیر عقل و عدل است. اگر بركات فراوانی در عقلانیت جامعه هست آن بركات را در زیارت حضرت سیدالشهداء می ‌بینید; یعنی راه عاقل شدن جامعه, است؛ راه عادل شدن جامعه, حسینی شدن است؛ آ‌ن‌كه است از مسیر حسین ‌بن ‌علی دارد به كمال می‌ رسد و آن‌كه می ‌شود از مسیر حسین ‌بن‌ علی است. 📚 ویژه برنامه نهضت سید الشهدا در مقام عقل و عدل تاریخ: محرم 1393 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra