نشاندی روی زخم کهنه‌ی من مرهم خوبی
حریمت آشنا کرده مرا با عالم خوبی
جهان، این هیچ سر درگم، فریبم داد با گندم
برای دفعه‌ی چندم نبودم آدم خوبی
گریزان از همه دنیا خودم را یافتم اینجا
خودم را با بدی‌هایم کنارت ای همه خوبی
رها کردی مرا از غم، نشاندی جای آن غم، غم
غمِ دیگر که خیلی دوستش دارم غم خوبی
شلوغی ضریح تو عجب آشفته گیسویی ست
سپیدی‌ها، سیاهی‌ها چه در هم برهم خوبی
تو می‌آیی و از نزدیک می‌بینم تو را آخر
همان وقتی که می‌میرم عجب می‌میرم خوبی..
#سیدحمیدرضا_برقعی
@abadiyesher
