eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.8هزار دنبال‌کننده
8.5هزار عکس
2.1هزار ویدیو
95 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
با نگاهت، لایق درک حضورم می‌کنی در میان زائرانت، غرق نورم می‌کنی نیستم من لایق الطاف شاهانه ولی با تنعّمهای خود، مست غرورم می‌کنی
تو نیستی انگار در دنیا کسی نیست دنیای من بودی نمی‌دانستم اما
خواستم در وصف عشق تو بگویم یک غزل مطلع و حسن ختام و بیت بیتش اشک شد. ()
در قم خوبان هرآنچه را می‌گیرند از خواهر حضرت رضا می‌گیرند مردان دین را، زنان حجاب خود را از حضرت معصومه فرا می‌گیرند
از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی تو بمان و دگران وای به حال دگران
🌼🌼🌼🌼
سلام صبحتون به‌خیر🌼
‍ای شور غزل خوانی من صبح بخیر موسیقی بارانی من، صبح بخير جانم شده مشتاق نگاهت دم صبح ای دلبر ایرانی من، صبح بخیر
در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشسته است دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است چون دشت‌های تشنه درین آستان قدس در انتظار ابر عنایت نشسته است چون ذره بر ضریح خود ای روح آفتاب! ما را قبول کن که دل ما شکسته است فوج کبوتران تو آموخت عشق را پرواز نور در حرمت دسته دسته است دریاب روح خسته‌ی ما را که مثل اشک دیگر امید ما، ز دو عالم گسسته است می‌آید از تراکم عالم به این دیار قلبی که از تزاحم اندوه خسته است.
بر لب بام خطر ، باشد مکان اعتبار خواب امنیت نباشد در جهان اعتبار چون گل رعنا بهارش با خزان آمیخته است دل نبندی غنچه سان بر گلسِتان اعتبار نیک چون وابینی از یک سنگ و آهن جسته‌اند تابش برق و چراغ دودمان اعتبار از ورق گردانی بال هما غافل مشو ای که می‌لرزی به چتر زرنشان اعتبار پرده‌ی اِدبار باشد اطلس اقبال او تخته کن، گر بینشی داری، دکان اعتبار از غرور کهنه ها چندان مکدّر نیستیم کشت ما را ناز این نوکیسگان اعتبار این گمان دارند کز رحمت چو بگشایند چشم می‌شود سوراخ‌ ها در آسمان اعتبار هیچ آبی غیر آب سرد تیغ این فرقه را برنمی انگیزد از خوابِ گران اعتبار یک زمان در گوشه‌ی ویرانه کردن خواب امن خوشتر است از گنج‌ های بیکران اعتبار تا زمان بی سرانجامی مکانی باشدت سعی در تعمیر دل‌ها کن زمان اعتبار شمع دولت را بهْ از دست دعا فانوس نیست دست درویشان بگیر ای کامران اعتبار دامن شب‌ها بوَد خطّ امان از حادثات مگذر از شب زنده‌داری در زمان اعتبار عالم بی اعتباری عالم بی آفتی است زود بیرون آی (صائب) از جهان اعتبار
توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق این دل توبه شکن با غم عشقت چه کند؟