3⃣ به هم‌ ریختگی خانه ❌برخی از والدین، نسبت به نظم حاکم بر خانه، حسّاسیت بسیاری دارند و با هر چیزی که نظم خانه را به هم بریزد، مبارزه می‌کنند. ⛔️یکی از نتایج طبیعی آزادی کودک نیز به هم‌ ریختگی خانه است. بنا بر این، از دیدگاه این دسته از والدین، کودک نباید آزاد باشد. 📛بدون تردید، به هم‌ ریختگی خانه را باید از لوازم آزاد بودن کودک برشمرد؛ امّا اگر آزادی را یک نیاز بدانیم که پاسخ ندادن به آن، نتایج زیان‌باری خواهد داشت، باید به فکر مرتّب ماندن خانه بود یا تربیت کودک؟ ⚠️اگر چه پاسخ این سؤالات، روشن است؛ امّا گاهی به جهت حسّاسیت داشتن بیش از اندازه نسبت به برخی امور، از مسائل مهم‌تر غافل می‌شویم. ✅ بی شک مرتب بودن خانه خوب و پسندیده‌ است؛ امّا نه تا این اندازه که مرتّب بودن را به تربیت، ترجیح بدهیم. 💯 به کسانی که خانه‌های بزرگی دارند و برایشان این امکان وجود دارد که یک اتاق را به کودکان خود اختصاص دهند، توصیه می‌‌شود این کار را انجام دهند. این کار، میزان قابل توجّهی از آزادی‌های کودک را به داخل اتاق خود هدایت می‌کند و به هم ‌ریختگی محیط خانه، کمتر می شود. ✳️ البته اختصاص یک اتاق به کودک، تمایل او به حضور در محیط عمومی خانه را از بین نمی‌برَد؛ امّا به هر حال، اگر کودک در محیط اتاق خود احساس آزادی بیشتری کند، تمایل کمتری برای شلوغ کردنِ محیط بیرون از اتاق خود را خواهد داشت. ❌ برخی از والدین که اتاقی را به کودک خود اختصاص داده‌اند، نوع برخوردشان با او به گونه‌ای است که گویا آن اتاق، زندان کودک است. اختصاص ندادن یک اتاق به کودک، بهتر از تبدیل کردن اتاق به زندان است. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۸۸ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

4⃣کم بودن زمان مادر ✅برخی، هم حوصله دارند و هم آگاهی. از به هم ‌ریختگی خانه هم گریزان نیستند؛ امّا می‌گویند آزاد گذاشتن کودک، زمان می‌خواهد. 🔰وقتی کودک آزاد بود، مراقبت بیشتری می‌خواهد. وقتی منعی در برابر آزادی او نباشد و با استفاده از این آزادی هم خانه را به هم می‌ریزد، باید فرصتی برای مرتّب کردن خانه داشت؛ امّا بسیاری از مادرها، این فرصت را در اختیار ندارند. ❌در نتیجه، نباید کودکانشان را آزاد بگذارند؛ امّا..... ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۱ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📌چند پرسش در بارۀ مادری ✅سبْک زندگی انسان در دنیای امروز، به گونه‌ای شده که با بسیاری از مسائل تربیتی سازگار نیست؛ یعنی اگر شیوۀ زندگی بدون تغییر باقی بماند، بسیاری از اصول تربیتی را نمی‌توان اجرا کرد. یکی از تغییرات جدّی در شیوۀ زندگی جدید، فراموش شدن جایگاه مادری است. 🔰شیوۀ زندگی امروز، باید به این پرسش‌ها پاسخ دهد: ❓مادری کردن، برای یک زن، اصل است یا فرع؟ متن است یا حاشیه؟ ❓ مادری کردن، عقب ماندن از زندگی است یا پیشرفت؟ ❓مادری کردن، باید خود را با امور دیگر تطبیق دهد یا امور دیگر خود را با مادری کردن همراه کنند؟ ❓مادر بودن، یک توفیق است یا یک اجبار غریزی؟ ❓ مادر بودن، زادن کودک است یا پرورش آن؟ ❓ مادر بودن، یک شغل است یا یک تفریح؟ ❓آیا کسی جز مادر می‌تواند عهده‌دار تربیت کودک شود یا تنها کسی که می‌تواند از عهدۀ تربیت فرزند بر آید، مادر است؟ ❓یک مادر خوب، چه ویژگی‌هایی دارد؟ ❓برای تربیت کودک در دنیای امروز، چه اندازه باید وقت گذاشت؟ ‼️ روی پاسخ این سوال ها فکر کنید تا هفته ی بعد....... ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۲ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

✅ما در پاسخ به همۀ این پرسش‌ها می‌گوییم: مادری، اصل و متن است، نه حاشیه. یکی از اصلی‌ترین عوامل پیش‌رفت در این عالم، مادری کردن است که عملی به پای آن می‌رسد، از همین روست که مادر در نزد خداوند، این اندازه جایگاه دارد. ❎همۀ امور زندگی را باید با مادری کردن تطبیق داد. هیچ چیزی در زندگی از مادری کردن مهم‌تر نیست که ما بخواهیم مادری را فدای آن کنیم. ❌اگر کسی به حقیقت مادری پی ببرد، هیچ گاه آن را به اندازۀ یک اجبار غریزی، پایین نمی‌آورَد. مادری، یک توفیق بزرگ است. برای فهم توفیق بودن مادری، باید بپذیریم که برترین موجود در این عالم پس از خدا، انسان است. 🍃انسان، جانشین خدا روی زمین است. مادر، بار تربیت برترین مخلوق خداوند عزیز را روی زمین، بر دوش می‌کشد. آیا توفیقی بالاتر از این هم هست؟ 🔰مادری، تنها زادن فرزند نیست. درست است که تحمّل رنج زادن، خود یک فضیلت بزرگ است؛ امّا با زادن، کار اصلی آغاز می‌شود که همان پرورش جانشین خداوند مهربان روی زمین است. ✳️ وقتی از این زاویه به مادری نگاه می‌کنیم، مادری، یک شغل بزرگ و بزرگ‌ترین شغل، محسوب می‌شود. تربیت انسان، تربیت جامعه است. جامعه که بدون انسان‌ها معنا ندارد. پس مادری کردن، ساختن یک جامعه است. در نتیجه، باید گفت که او بزرگ‌ترین شغل را دارد. 💯تردیدی هم در این نیست که کسی جز مادر، نمی‌تواند عهده‌دار تربیت فرزند شود. تربیت فرزند، ظرافت‌هایی دارد که جز از عهدۀ مادر بر نمی‌آید. ‼️حال اگر کسی بداند که تربیت، چه لوازمی دارد، متوجّه خواهد شد که چه اندازه باید برای مادری کردن، وقت بگذارد. شاید این حرف، کمی تلخ باشد؛ ولی به نظر می‌رسد زنی که وقت مادری کردن ندارد، حقّ فرزنددار شدن هم نداشته باشد!. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۳ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📌وظیفۀ پدران ❌ما در این بحث، نمی‌خواهیم وظیفۀ پدر را نادیده بگیریم. یکی از مشکلات اصلی مادران، آن است که پدران، پای خود را به کلّی از میدان تربیت فرزندان، بیرون کشیده و مادر را در این میدان دشوار، تنها گذاشته‌اند. ⚠️ درست است که مادر، نقش اجرایی تربیت را بر عهده دارد و جز او کسی نمی‌تواند این نقش را بازی کند؛ امّا این، بدان معنا نیست که نیازمند هیچ کمکی نیست. ✅ پدران، یعنی کسانی که مدیریت خانه را بر عهده دارند، باید بدانند که وظیفۀ آنان در خانه، تنها تأمین اقتصاد خانواده نیست. آنها باید در محیط خانه، به کمک مادران بشتابند تا بار تربیت برای مادران، سبُک‌تر شود. کم کردن این بار با در نظر گرفتن چند نکته، ممکن است: 1⃣ وقت گذاشتن در هنگام حضور ✳️ وقتی در خانه هستیم، خود را موظّف بدانیم که بار آزادی کودک را بر عهده بگیریم تا مادر، بتواند به کارهای مورد علاقۀ خود یا کارهای دیگر خانه برسد و یا استراحت کند. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۵ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

‼️یکی از دلایل اصلی گریز مادرها از وظایف مادری، آن است که می‌گویند: مادری کردن، موجب می‌شود که ما، در مادری خلاصه بشویم و به هیچ کدام از کارهای مورد علاقۀ خودمان نرسیم. 💯مادری کردن، به قدری بزرگ هست که اگر یک زن در همۀ عمرش کاری جز آن نداشته باشد، باز هم پیروز میدان است؛ امّا نباید فراموش کرد که مادران، قبل از این که مادر باشند، انسان‌ هستند و نیازهای خاصّ خود را دارند. ✅ یک انسان، هر اندازه هم که قوی باشد، نیاز به استراحت دارد. استراحت هم تنها استراحتِ جسمانی نیست. ✳️یکی از اصلی‌ترین نیازهای ما به عنوان انسان، استراحت عصبی است. یک مادر هم نیاز به استراحت دارد. ⚠️ اگر بنا باشد موجود ظریفی مثل مادر، در طول شبانه‌روز، تاوان آزاد بودن فرزند خود را بپردازد و به استراحت جسمی و عصبی خود نپردازد، خیلی باید قوی باشد که در مسیر تربیت فرزند، کم نیاورد. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۷ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

✅ مادری کردن، همۀ زیبایی‌ها را در خود جای داده؛ امّا باز هم فراموش نکنیم که هر انسانی برای خود، علاقه‌مندی‌هایی دارد که با رسیدن به آنها، احساس آرامش می‌کند. 🔸 مثلاً ممکن است یک مادر به مطالعه و دیگری به خیّاطی یا کارهای هنری علاقه داشته باشد. ❌با وجود بچّه‌ها، بویژه اگر خردسال یا نوزاد باشند، از صبح تا شب، فرصتی برای این کارها باقی نمی‌مانَد. ⁉️ چه اشکالی دارد که یک پدر، پس از این که از سرِ کار برگشت و اندکی استراحت کرد، به سراغ بچّه‌ها برود و فرصتی را برای مادر ایجاد کند تا او به کارهای مورد علاقۀ خود برسد؟ ⁉️ شاید برخی از پدران بگویند که کار ما هم سخت است و خستگی دارد. مگر ما وقتی کار می‌کنیم، در حال استراحتیم که از ما توقّع دارید خانه که آمدیم، کمک‌کار مادرِ خانه باشیم؟ 🔰در پاسخ به این پدران بزرگوار، باید بگوییم که ما هم قبول داریم کار شما در بیرون از خانه، خستگی دارد؛ امّا شما هم دو نکته را بپذیرید: 1⃣ آن که شما مرد هستید و خداوند به شما توان و قوّتی داده که آن اندازه‌اش در زن نیست. 2⃣ آن که بپذیرید خستگیِ کار خانه، کمتر از خستگی کار بیرون از خانه نیست. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۸ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔸کم کردن از توقّع ✅ شاید برخی از مردان، به دلایل مختلف، نتوانند به صورت عملی به کمک همسرشان بیایند و بار آزادی کودک را روی دوش مادر سبُک کنند؛ امّا حدّاقل می‌توانند با کم کردن توقّعشان، اندکی در سبُک شدن این بار به مادر، کمک کنند. ❌یکی از دلایل اضطراب مادران برای آزاد گذاشتن کودکان، همین توقّعاتی است که پدران در تمیز و مرتّب بودن خانه دارند. ⭕️پدران اگر نمی‌توانند یا نمی‌خواهند به مادران کمک کنند، حدّاقل توقّعات خود را پایین بیاورند تا مادران، آرامش کافی برای آزاد گذاشتن کودکان را داشته باشند. 🔰البته نباید کم‌ کردن از توقّع را تنها در مسئلۀ مرتّب بودن خانه دانست. وقتی مادر زمان بیشتری برای کودک می‌گذارد، ممکن است در برخی از امور خانه، اختلال رخ دهد. مثلاً ممکن است غذا، به موقع آماده نشود. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۹۹ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔸 کمک‌های روحی ✅ علاوه بر کمک‌های ظاهری، مرد باید از نظر روحی هم کمک‌کار همسرش باشد تا در این مسیر با قوّت هر چه بیشتر، گام بردارد. ✳️ همراه شدن از نظر فکری در مسیر آزاد گذاشتن، خود یک کمک روحی است. 💯 پدر باید کار مادر را در آزاد گذاشتن کودک، تأیید کند و برای کمتر شدن بار آزادی با همسرش همفکری نماید. 💟 تشکّر کردن، یکی دیگر از این کمک‌هاست. اگر نمی‌توانید کمک کنید، حدّاقل با تشکّر از همسرتان، به او بفهمانید که قدر کارش را درک می‌کنید و برایش ارزش قائلید. 💞غرق محبّت کردن مادر از راه‌های مختلف، یک کمک روحی بسیار بزرگ است. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۱۰۰ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔸لوس شدن و سوء استفادۀ کودک از آزادی ❌ یکی دیگر از دلایل محدود کردن کودکان، ترس از لوس شدن آنهاست. اینها می‌گویند: اگر کودک را آزاد بگذاریم، از آزادی، سوء استفاده می‌کند. 1⃣ معنای لوس شدن 💢از کسانی که کودک را به این دلیل محدود می‌کنند، باید پرسید: لوس شدن، به چه معناست؟ شما به چه کودکی می‌گویید: لوس. ⁉️کودکی که گرسنه است و از مادرش غذا می‌خواهد، لوس است؟ کودکی که تشنه است و از مادرش آب می‌خواهد، لوس است؟ در یک کلام، بچّۀ لوس به چه کسی می‌گویند؟ ✅ به نظر می‌رسد در تعریف برخی از والدین، کودک لوس، کسی است که از ما چیزی را بخواهد که ما دوست نداریم؛ امّا واقعیت آن است که بچّۀ لوس، به کسی می‌گویند که چیزی را مطالبه می‌کند که به آن، نیاز ندارد و نباید داشته باشد. ⭕️ مثلاً یک کودک به هر زوری شده، از مادرش می‌خواهد که برای او پفک و چیپس بخرد؛ در حالی که همین دو ساعت پیش، یک پفک خورده و به هیچ صراطی هم مستقیم نیست. ✳️ چنین کودکی را باید لوس نامید؛زیرا نه تنها کودک به پفک خوردن، نیاز ندارد، بلکه برای او ضرر هم دارد؛ امّا در این نوشتار، به این نتیجه رسیده‌ایم که آزادی، نیاز کودک است، نه زیاده‌خواهیِ او. پس درخواست کودک برای آزادی دادن به کودک، به معنای لوس کردن او نیست. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۱۰۱ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔸 حدود سوء استفاده ⚠️ برخی از والدین، کودکان خود را آزاد می‌گذارند؛ امّا محدوده‌ای تنگ‌تر از میدان کارهای خطرناک و زشت برای او تعریف می‌کنند و سوء استفاده از آزادی را تجاوز کردن کودک از این حد می‌دانند. 💢 مثلاً تا وقتی که کودک با اسباب‌بازی‌‌های خودش بازی می‌کند و آنها را ریخت و پاش می‌کند، کاری به کار او ندارند؛ امّا همین که به سراغ ظرف‌های آشپزخانه آمد، او را منع می‌کنند و تقاضای بچّه برای بازی با ظرف‌ها را سوء استفاده از آزادی می‌نامند. ✅ معنای صحیح سوء استفاده از آزادی، آن است که کودک وقتی خود را آزاد دید، میل رفتن به سوی کارهای خطرناک و زشت را پیدا کند و به این راحتی هم منصرف نشود. ❌برخی معتقدند برای این که کودک به سوی این دو خطّ قرمز نرود، باید آزادی را از او سلب کرد؛ زیرا در غیر این صورت، پدر و مادر نمی‌توانند از وارد شدن کودک به این دو منطقۀ ممنوعه جلوگیری کنند. ⬅️ ادامه دارد.... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۱۰۲ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi