🍃یار بخشنده یک عالمه «ببخشید» بدهکار توام آقا! همه را می‌دانی برای چه ولی باز هم دوست دارم بگویم و هزار هزار بار التماس کنم مرا ببخشی. نگو که مرا بخشیده‌ای من این ببخش‌ها را دوست دارم حتّی اگر تو مرا بخشیده باشی وقتی که التماس می‌کنم که مرا ببخشی احساس می‌کنم وجدانم سبک‌تر شده. آقا! وقتی دست و پا زدن آدم‌هایی را که دنیا قبلۀ آمالشان است می‌بینم وجودم همه می‌شود شرم. ای کاش هیچ گاه در ذهنت تلاش دنیاطلب‌ها را با منی که توطلب هستم مقایسه نمی‌کردی. بار شرم این مقایسه کمر کوه را می‌شکند من که جای خود دارم. معنای این مقایسه می‌شود این: تو به اندازه‌ای که دنیا برای دنیاطلب‌ها ارزش دارد برای من ارزش نداری. کدام دنیا؟ و کدام تو؟ چرا وصف دنیا را در کلامتان خواندم و چرا از خودتان وصف خودتان را شنیدم؟ حالا تو بگو چه کار کنم با معنای این مقایسه؟ می‌شود یک بار دیگر دنیا را برایم توصیف کنی؟! شاید آنچه در بارۀ دنیا شنیده‌ام اشتباه باشد. بگو دنیا پست‌تر از آب بینی بز نیست، ذره ذره‌اش طلای سرخ است. بگو دنیا لهو و لعب نیست،‌ جز حقیقت و جاودانگی چیز دیگری نیست. برگ درختی در دهان ملخ چیست که دنیا را به آن توصیف کرده‌اند؟ بگو دنیا فرشی است که از ابریشم‌های بهشتی بافته شده. یک بار دیگر خودت را هم برایم توصیف کن. بگو تو یکی مثل مایی، نه بیشتر باشی یا نباشی دنیا بر مدار خویش می‌چرخد. بگو تو هم انسانی، انسان انسان‌نما خدانما کسی دیگر است تو نیستی. بگو راه رسیدن به خدا، راه انسان‌شدن و انسان ماندنمان تو نیستی. بگو لبخندت مثل ما از کیف‌های این دنیایی است و خشمت به خاطر از کوره‌ دررفتن‌های نفسانی چه کسی گفته لبخند تو نشانۀ خشنودی خداست و خشمت نشانۀ غضبناک بودن او؟ بگو هر کسی اگر گفت میان تو و خدا فرقی نیست جز مخلوق بودن تو و خالق بودن خدا حرفش را باور نکنیم. من اگر دنیا را با تو مقایسه کنم دنیایی را که از خودتان شناختم و تویی را که خودتان برایمان گفتید باید چه خاکی به سر بریزم برای این همه سستی، این همه تنبلی؟! آقا! می‌خواستم بی‌پرده‌تر حرف بزنم در بارۀ این مقایسه ولی همین قدر هم آب شدم از شرم تو مرا ببخش اگر بخشیده‌ای باز هم ببخش که برای به دست آوردن انسان خدانمایی چون تو به اندازۀ دنیای پستی که پست‌تر از ... بماند... مرا ببخش، هزار بار مرا ببخش. شبت بخیر یار بخشنده! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📌سادگی در مهمانی‌ها ❓یکی از مشکلات ما، تجمّلاتی شدن مهمانی‌های معمولی است. برخی برای توجیه این تجمّلات می‌گویند بر اساس روایات، انسان باید خودش را برای مهمان به زحمت بیندازد؛ امّا واقعیتش را که نگاه کنی، می‌بینی بسیاری از این مهمانی‌ها به قصد فخرفروشی، چشم‌ و هم‌چشمی، کسب آبرو یا... این طور برگزار می‌شود. حالا واقعاً چنین روایاتی وجود دارد؟ ✅برخی از روایات، به صراحت می‌گویند نباید مهمان، موجب به زحمت افتادن میزبان شود. ✅در برخی از روایات هم آمده است میزبان نباید آنچه را که در مقابل مهمان می‌گذارد، کم حساب کند. مهمان هم نباید آنچه را که میزبان در مقابلش می‌گذارد، کم بشمرد. ✅در بعضی از روایات هم آمده که اگر مهمان بدون دعوت آمد، آنچه را در خانه داری برای او بیاور؛ امّا اگر او را دعوت کردی، خودت را برای او به سختی بینداز. 🔆امام صادق (علیه السلام )فرمود: هر گاه برادرت به نزد تو آمد، در نزد او آنچه برایت آسان است، بگذار؛ امّا اگر خودت او را دعوت کردی، خودت را برای او به زحمت بینداز. ♦️با توجّه به روایاتی که پیش از این آمد، مقصود از به زحمت انداختن خویش در این روایت، به این معنا نیست که انسان، خارج از حدّ توان، خود را به درد سر انداخته، با تنگ گرفتن به خانواده و یا قرض کردن، مهمانی خود را بر پا کند. در نقل دیگری از همین روایت آمده که: «قدری که برایت ممکن است، خود را به سختی بینداز». ⚠️این اندازه به سختی انداختن، گاهی به نیّت الهی است و گاهی برای این که پیش دیگران کم نیاوریم. به طور حتم، در دین به ما سفارش نشده برای فخرفروشی و ابراز وجود، میهمانی‌های آن‌چنانی بدهیم. ⬅️ادامه دارد .... 📚تا ساحل آرامش، کتاب اول، ص ۱۳۷_۱۳۵ #تا_ساحل_آرامش #کتاب_اول #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#لالایی_خدا ۹۱ #سوره_بقره آیات ۲۱۹ #محسن_عباسی_ولدی #نمایشنامه ✅ شنبه ها و چهارشنبه ها، ساعت ۹شب با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای تیتراژ این برنامه رو کشیدن. @lalaiekhoda

🍃معشوق مظلوم من ممنونم که می‌گذاری بدهیِ «ببخشید‌»هایم را ادا کنم. این ببخشید‌ها برای تو سودی ندارد حتّی شاید شنیدنش مایۀ آزارت باشد ولی مرا آرام می‌کند و تو دوست داری آرامش مرا. وقتی به این فکر می‌کنم که بابت چه چیزهایی باید از تو عذر بخواهم انگار در یک لحظه مرور می‌شود یک عمر رابطۀ من و تو. در این مرور هر چه می‌بینم خوبی توست و جز کاستی و بدی از سوی من چیزی به چشمم نمی‌آید. خوش به حال عاشق و معشوقی که وقتی خاطراتشان را مرور می‌کنند از لحظه لحظۀ آن جان می‌گیرند و سرمست می‌شوند مرور خاطرات من با تو برایم جز شرم چه رهاوردی دارد؟ و برای تو جز غصّه ارمغان دیگری هم دارد؟ چرا مرا رها نکردی آقا؟! شاید اگر برای چشم بر هم زدنی مرا رها کرده بودی این قدر شرمندۀ روی تو نمی‌شدم! مرا ببخش! که غصّه‌ام را خوردی ولی من به یاد غم‌های تو نبودم. مرا ببخش که وقتی فراموشم نمی‌کردی حتی برای لحظه‌ای به یادت نبودم. مرا ببخش که همیشه دست به دعا بودی برایم ولی تو در هیچ یک از دعاهای من نبودی. گاهی که به یادم می‌آید روزهایی را که به دنبالم می‌آمدی دست دراز می‌کردی و من دستت را پس می‌زدم و دست در دست دیگران از تو دور می‌شدم حتّی با هزار بار ببخشید هم دلم آرام نمی‌شود. چه کار کنم؟ مگر جز این عذرخواهی‌ها کار دیگری هم می‌شود کرد؟ من دستم را به دست دیگران می‌دادم و می‌خندیدم و از تو دور می‌شدم تو می‌نشستی رو به قبله و دست به آسمان دعا می‌کردی که زودتر بر گردم. من زمزمۀ مناجات تو با خدا را می‌شنیدم و تو قهقهه‌های غافلانۀ مرا. مرا ببخش! و هر بار اذن حضور دادی وقتی که نگاهم به نگاهت گره خورد بگو که مرا بخشیده‌ای به خاطر آن قهقهه‌ها من هیچ گاه یادم نمی‌رود آن خون به دل تو کردن‌ها را. راستش فکر نمی‌کنم دیگر تا پایان عمرم روزی را بگذرانم که وجودم همه شادی باشد و مستی مگر می‌شود دنبال من آمدن‌های تو و خون به دل تو کردن‌های من در خاطرم باشد و با همۀ وجودم شاد باشم و مستی کنم؟ اگر دلت خواست و صلاحم بود از ذهنم این خاطره‌ها را پاک کن مرا ببخش دارم از بار شرم می‌میرم! شبت بخیر معشوق مظلوم من! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔴 حضور مجدد استاد عباسی در برنامه پرسمان تربیتی خانواده 👈 موضوع: خانه‌های هیأتی 🗓 یکشنبه‌ها 🕰 ساعت ۱۶، رادیو معارف ⬅️ تکرار برنامه: یکشنبه، ساعت ۲۲:۳۰ @abbasivaladi

📌 محبت گفتاری 🌹ساده‏ ترین راه ابراز محبّت، استفاده از واژه‏ های محبّت‌آمیز است. ❇️ البته محبّت زبانی نمی‏تواند تمام نیاز انسان به محبّت را تأمین کند؛ امّا محبّت‏ های دیگر هم جای محبّت زبانی را نمی‏ گیرد. ✅قدرت زبان در تأثیرگذاری، مثال زدنی است و نباید از توانایی عجیب این نعمت الهی برای تسخیر دل فرزندمان، غافل شویم. 🔆وقتی محبّتی که در دل وجود دارد، به زبان می ‏آید، رابطۀ میان فرزند و والدین را محکم‏تر از پیش می‏کند. ❌بسیاری از مشکلاتی که میان والدین و فرزندان پیش می‏آید، با کلمات محبّت‌آمیزی که نشان از محبّت درونی شما به آنهاست، حل می‏ شود. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص۹۷ #من_دیگر_ما #کتاب_دوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔰پرسش این هفته‌ی برنامه پرسمان تربیتی خانواده با حضور استاد عباسی ولدی👇 ❓هیأت چطور می‌تونه در استحکام بنیان خانواده مؤثر باشه؟ ✅ نظرات و پاسخ‌هاتون رو با ما به اشتراک بذارید: 📞 02532910551-2 ✉️ 30000553

🍃یار با وفا آمده‌ام یک شب دیگر برای یک عذرخواهی دیگر. چه خوب است که خیالم راحت است تو از ببخشید‌های من خسته نمی‌شوی و چه بهتر این که خیالم آسوده است مرا طوری نگاه می‌کنی که گویی این کسی که ببخشیدهای مکرّر می‌گوید اشتباهی نکرده است. از همۀ اینها بالاتر، نگاه مهربان توست. آخرش با این نگاه مهربانت می‌کُشی مرا. این نگاه مهربان را ما خرج کسانی می‌کنیم که هیچ بدی از آنها ندیده باشیم. با این همه بدی که از من دیده‌ای چرا این طور مهربان نگاهم می‌کنی؟ آقا! وقتی به گذشته‌ام چشم می‌دوزم تنگه‌های نفس‌گیر زیادی را می‌بینم که کسی به فریادم نرسید و تو تنها فریادرسم شدی. خاطرۀ این تنگه‌ها از تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطر‌ه‌های زندگی من است. تلخی‌اش برای چشیدن طعم بی‌وفایی دنیا و شیرینی‌اش برای چشیدن طعم دوستی تو. یادم می‌آید تنگه‌هایی را که حتّی امیدی به دادرسی تو نداشتم و دستی به سویت دراز نکردم ولی تو آمدی و به دادم رسیدی. چه قدر خاطره دارم از تنگه‌هایی که دوستانم تماشاچی از میان رفتنم بودند و حتّی برخی از آنهایی که چشم حسادتشان کور نبود آرزوی از میان رفتنم را داشتند برخی از این تماشاچی‌ها مدّعیان سینه چاک بودند ولی وقتی پای امتحان به میان آمد فهمیدم از سینه‌چاکی جز شعارش چیز دیگری بلد نیستند. دست تو بود که در مقابل دیدگان این تماشاچیان مرا از مهلکه نجات داد. آقا! مرا ببخش که با این همه لطفی که در حقّم کرده‌ای بازم هم در تنگه‌های زندگی تو آخرین نفری هستی که دست به سویت دراز می‌کنم. مرا ببخش که هنوز هم می‌شود در مسیر عبور از تنگه‌ها اصلاً به یادت نباشم و امیدم به دیگران باشد. مرا ببخش من اگر جای تو بودم حتّی فکر یاری کسی چون خودم را نمی‌کردم ولی تو هنوز هم مرا فراموش نمی‌کنی. چه قدر من بدم! و چه قدر تو خوبی! مرا برای این همه بدی ببخش آقا! شبت بخیر یار باوفا! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#مهارتهای_انتخاب_همسر 📌قسمت و ازدواج ❓می‌گویند: «ازدواج، قسمت است و هر کسی را که به نامت نوشته باشند، همان همسر تو می‌شود». پس این بحث‌ها چه فایده‌ای دارد؟ 🔰قسمت عوامانه، قسمت دینی ⚠️این حرف را ما و شما بسیار شنیده‌ایم؛ امّا به این راحتی نمی‌شود آن را پذیرفت. رواج این اعتقاد در میان مردم هم دلیلی بر صحّت آن نیست. البتّه اگر منظور از قضا و قدر، همان است که در روایات آمده، ازدواج هم از دایرۀ قضا و قدر الهی بیرون نیست؛ امّا قضا و قدری که اسلام می‌گوید، با قضا و قدری که مردم می‌گویند، زمین تا آسمان متفاوت است و بیشتر اشتراک اسمی دارند. ❌در آنچه مردم «قسمت» می‌خوانند، اختیار انسان هیچ دخالتی ندارد. می‌گوید: «قسمت تو این شخص است. خودت را هم که بکُشی، کسی جز او نصیب تو نمی‌شود». ✅ امّا در قضا و قدری که اسلام می‌گوید، اختیار از اجزای اصلی است. این گونه نیست که من دست به هیچ کاری نزنم و بگویم: «سرنوشت من این است؛ چه تلاش بکنم و چه بیکار بنشینم». این اعتقاد، هیچ تناسبی با روح اسلام ندارد. ✔️همین که می‌گویند: همسر خوب، باید این خصوصیات را داشته باشد و آن ویژگی‌ها را نداشته‌ باشد، نشان می‌دهد که اختیار ما در انتخابمان دخالت دارد وگرنه، این حرف‌ها بی‌معنا می‌شد. 🔶پس ما نباید وظیفۀ خود را فراموش کنیم؛ امّا ممکن است خدا کسی را با همسر بد امتحان کند. این هم مانند سایر امتحان‌ها، مایۀ رشد است. ❇️ اگر کسی تمام وظایف خود را در مسیر ازدواج انجام داد و باز هم مبتلا به همسر بد شد، آن وقت ما هم می‌گوییم: «قسمتش بوده»؛ امّا این جا بن بست زندگی او نخواهد بود. او در این شرایط هم وظیفه‌ای دارد. اگر آن وظیفه را بفهمد و به آن عمل کند، خوش‌بخت خواهد بود. 📛به هر حال، «قسمت» به معنایی که اکنون در میان عامّۀ مردم مشهور است، خراب کردن کاسه کوزه‌های شکسته، بر سر خداست. دقّت نمی‌کند، همسرش بد از آب در می‌آید و بعد می‌گوید: خدا خواست! 📚نیمه دیگرم، کتاب اول،ص ۱۱۵_۱۱۳. ▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️ #نیمه_دیگرم #کتاب_اول #از_من_بودن_تا_ما_شدن #ازدواج @abbasivaladi

#خانه‌_های‌_هیأتی (قسمت دوم، بخش اول) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی ✅ موضوعات این برنامه: 🔸ضرورت فهم عمیق دین برای هیاتی کردن خانواده 🔹جایگاه فهم عمیق دین در ارزشمندی عبادات 🗓 یکشنبه‌ها، پرسمان تربیتی خانواده، #رادیو_معارف 🕰 ساعت ۱۶ ⬅️ تکرار برنامه، ساعت ۲۲:۳۰ @abbasivaladi

#خانه‌_های‌_هیأتی (قسمت دوم، بخش دوم) 🎙استاد #محسن_عباسی_ولدی ✅ موضوعات این برنامه: 🔸ضرورت فهم عمیق دین برای هیاتی کردن خانواده 🔹جایگاه فهم عمیق دین در ارزشمندی عبادات 🗓 یکشنبه‌ها، پرسمان تربیتی خانواده، #رادیو_معارف 🕰 ساعت ۱۶ ⬅️ تکرار برنامه، ساعت ۲۲:۳۰ @abbasivaladi

#درس صد و هفتاد و ششم: چرا این قدر، چرا چرا می‌کنیم؟ ✅ توی این فایل پی دی اف👆، جواب این سؤالات👇رو پیدا می‌کنید: ⁉️اهل «چرا پرسیدن در مقابل خدا» شدن، چه ادّعاهای خطرناکی رو همراه داره؟ ⁉️انگیزۀ اصلی برا عمل به دستورات خدا چیه؟ ⁉️چرا خیال می‌کنیم صلاح خودمون رو بهتر از خدا می‌دونیم؟ @abbasivaladi

🍃یار خطاپوشم «ببخشید»ها کارشان فقط سبک کردن بار وجدان نیست. این ببخشیدها خودش ابراز محبّت به توست. من چون تو را دوست دارم دوست ندارم از دستم ناراحت باشی. ببخشید یعنی خیلی دوستت دارم. ببخشید یعنی اگر از دستم ناراحت باشی، می‌میرم. ببخشید یعنی مرا بکش، ولی از دستم دلگیر نباش. ببخشید یعنی هر کاری بگویی می‌کنم ولی اگر ذره‌ای گرد ناراحتی از من روی دلت هست با نفس پاکت آن را بزدا. آقا! وقتی که می‌گویم مرا ببخش دوست دارم از زبانت بشنوم که می‌گویی: بخشیدم. بخشیدمِ تو هم برای من معنا دارد معنایش فقط بخشش اشتباهم نیست بخشیدمِ تو هم یعنی تو دوستم داری. من اشتباه تفسیر نمی‌کنم «بخشیدم»ت را. وقتی خدا کسی را که به اشتباهش اعتراف می‌کند دوست دارد و دوستی‌اش را بلند فریاد می‌زند تا همه بشنوند و حتّی در کتاب آسمانی‌اش می‌آورد که کسی قدرت انکارش را نداشته باشد مگر می‌شود تو کسی را که می‌گوید «اشتباه کردم مرا ببخش» دوست نداشته باشی؟ به خودم که بر می‌گردم هیچ جای تردید و شکی نمی‌بینم که سراپای وجودم پشیمانی است به تو که نگاه می‌کنم یقین می‌کنم که پشیمان‌ها را دوست داری و حتماً آنها را می‌بخشی ولی دوست دارم بشنوم «بخشیدم»ت را قبول که دانستن یک حقیقت با شنیدن آن از زبان تو زمین تا آسمان با هم فرق می‌کنند. آقا! مرا ببخش! می‌دانم که تو با صدای بلند فریاد می‌زنی «بخشیدم»ت را ولی گوش من سنگین است که نمی‌شنوم. مرا ببخش! که خواسته‌هایم از اندازه‌ام فراتر رفته. نشنیدن صدای تو نشانۀ دوری بیش از اندازۀ من است. آقا! مرا ببخش برای این همه دوری! این بار هم مثل همیشه لطف کن و نقص مرا با کرمت جبران کن چند لحظه‌ای سنگینی گوشم را بردار تا صدای «بخشیدم» تو را بشنوم. شبت بخیر یار خطاپوشم! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔸راه رفتن با گونی🔸 ❇️بچّه‏ ها باید هر دو پایشان را درون گونی کرده، لبه‏ های گونی را در دست بگیرند. 🔆مسیر مسابقه را هم از قبل تعیین کنید. ✅با اعلام شما، بچّه ‏ها باید جفتْ پا به همراه گونی بپرند و مسیر مسابقه را طی کنند. ❌اگر بچّه ‏ها با همان گونی به صورت معمولی راه بروند یا این که گونی از پایشان در بیاید، دچار خطا شده‏ اند. 🔹هیجان و بالا رفتن توانمندی در موقعیّت‏ های خاص، از ویژگی‏های این بازی است. 📚 بازی ، بازوی تربیت ص ۱۱۳ #بازی_بازوی_تربیت #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

#لالایی_خدا ۹۲ #سوره_بقره آیه ۲۲۰ #محسن_عباسی_ولدی #قصه #نمایشنامه ✅ شنبه ها و چهارشنبه ها، ساعت ۹شب منبع قصّه این برنامه👇 📚برگرفته از کتاب «بحارالانوار، جلد ۵۰، صفحه ۲۵۹» اثر علامه محمد باقر مجلسی. با تشکر از گروه "نسیم قدر" که زحمت اجرای تیتراژ این برنامه رو کشیدن. @lalaiekhoda

🍃گل همیشه بهار محمدی زبانم از گفتن ببخشیدها هیچ گاه خسته نمی‌شود و دلم آرام است که تو هم از شنیدن این ببخشیدها خسته نمی‌شوی. تسبیح تربتم را به دست می‌گیرم شروع می‌کنم به گفتن ببخشید یک دور که تمام شد باز هم از نو آغاز می‌کنم. اگر اجازه بدهی با زبان خودم ببخشیدها را بگویم من در گفتن این ببخشیدها دنبال ثواب نیستم می‌خواهم آرام شوم، محبتم را فریاد بزنم می‌خواهم کمی از بار وجدانم را سبک کنم می‌خواهم بگویم پستی را به نهایت نرسانده‌ام. هر گاه که احساس می‌کنم تو دیگر قید مرا زده‌ای به خودم بر می‌گردم و می‌بینم هنوز آن قدر پست نشده‌ام که اشتباه کنم و زبان به عذرخواهی باز نکنم هنوز بدی را به آن جا نرسانده‌ام که بد کنم؛ امّا به فکر سر کج کردن در پیشگاه تو نباشم. این نشان می‌دهد که تو هنوز به من نگاه می‌کنی. اگر نگاه لطفت را از من برداری بدی‌هایم را دیگر نمی‌بینم و اگر دیدم، سینه سپر می‌ایستم در برابرت. رشتۀ امید من به همین نگاه تو بند است. ببخشیدهای من یعنی هنوز امیدی هست که روزی به دردت بخورم آقا! این ببخشیدها یعنی تو هنوز داری نگاهم می‌کنی یعنی من در بدی به انتها نرسیده‌ام نه،‌ تو نگذاشتی بدی را به نهایت برسانم. آقا! مرا ببخش! به خاطر کارهای بدی که کردم و یادم رفت ببخشیدش را بگویم. باور کن که دروغ نمی‌گویم اگر نگفتم، نه برای این بود که فکر عرض اندام در برابرت به سرم افتاد من در اوج بدی هم خودم را ذلیل تو می‌دیدم. ببخشید نگفتن‌هایم فقط برای غفلت بود و جهالت. ولی باز هم مرا ببخش! که دلت را سوزاندم؛ امّا از تو عذرخواهی نکردم. می‌کوشم که دیگر یادم نرود و تلاش می‌کنم فریادم را به گوش عالم برسانم تا همه یادشان بماند که اگر بدی کردند، زودتر از چشم بر هم زدنی زبانشان را معطر کنند به گلاب «آقا! مرا ببخش» آقا! مرا ببخش. شبت بخیر گل همیشه بهار محمدی! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📌دوم: جمع‌آوری بساط ماهواره از خانواده، امری لازم و ضرور ی ✅ما نمی‌خواهیم از تک تکِ کارهایی که در جمع‌آوری ماهواره انجام می‌گیرد، دفاع بکنیم؛ امّا از آن جایی که کلّیت کار، اجرای قانونی است که در «مجلس شورای اسلامی» تصویب شده، به حکم این که یک ایرانی هستیم و باید به قانون کشورمان پای‌بند باشیم، از آن دفاع می‌کنیم؛ امّا ممکن است در مراحل اجرای این قانون، کارهایی انجام شود که با سلیقۀ ما هم سازگار نباشد. ⚠️بسنده کردن به کار فرهنگی، از حرف‌های به ظاهر قشنگی است که متأسّفانه به جهت زیبایی آن، برخی جذبش می شوند . ⁉️شما فکر می‌کنید کسی که شبکه‌های مبتذل ماهواره‌ای را تماشا می‌کند، فقط به خودش لطمه می‌زند؟ تنها دین و اخلاق خود را به خطر می‌اندازد؟ تک تکِ افرادی که پای ماهواره می نشینند و مهمان سفرۀ ناپاک محصولات مستهجن آن می‌شوند، خطری برای همۀ افراد جامعه محسوب می‌شوند. ⁉️ وقتی جوانی به تماشای فیلم‌‌های مستهجن می‌نشیند و با چشمی هوس‌آلود، وارد جامعه می‌شود، آیا ناموس من که اهل دیدن این فیلم‌ها نیست، از گزند او در امان است؟ آیا من و ناموسم حق نداریم در این جامعه، امنیت داشته باشیم؟ ⁉️وقتی فرزند شما پای فیلم ماهواره نشسته و تیر هوسش فرزند مرا نشانه می‌گیرد، باید چه کنم؟ آیا شما می‌توانید فرزندتان را پای این فیلم‌ها بنشانید و در مدرسه و کوچه و خیابان، ضمانت بدهید که فرزند من، امنیت داشته باشد؟ ✳️بدون تردید، قانون ممنوعیت ماهواره در جامعۀ ما، نه تنها اهانت به عقل مردم نیست؛ بلکه خدمت و احترام به کیان خانواده است. 📚بشقاب‌های سفره پشت باممان ص ۲۱۵ #بشقابهای_سفره_پشت_باممان #ماهواره #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🍃قله هستی راه را نشانم دادی، روشن‌تر از روز طوری که بهانه‌ای برای نیافتنش نداشته باشم. اصرار کردم از راهی بروم که خودم دوست دارم راهی که تاریک بود، تاریک از چاهی در دل شب. بی‌راهه‌ها را یکی پس از دیگری آزمودم تا این که دیگر بی‌راهه‌ای نماند برای پیمودن. آقا! مرا ببخش برای این همه پشت کردن به راهی که تو نشانم دادی. چه قدر بد بودم که وقتی سرم به صخره‌های این راه‌ها می‌خورد باز هم به چراغی که تو روشن کرده بودی چشم نمی‌دوختم و اصرار پشت اصرار که از راهی بروم غیر از آن که تو نشانم می‌دهی. نمی‌دانم چه شد که به آن روز افتادم و خیال کردم ترقّی در انتخاب راهی است که خودم یافته باشمش و پیشرفت، چشم دوختن به نقطۀ سیاهی است که در انتهای این بی‌راهه‌ها بود. هر بار که بی‌راهه‌ای را به انتها می‌رساندم چشم باز می‌کردم و می‌دیدم که در ابتدای راهم چرا خسته نمی‌شدم از این همه دور زدن و به جای اوّل برگشتن؟ آقا! مرا ببخش وقتی که به نقطۀ اوّل باز می‌گشتم و تو را می‌دیدم که چراغ راه را روشن کرده و منتظر من ایستاده‌ای باز هم بی‌اعتنا به تو بی‌راهۀ دیگری را در پیش می‌گرفتم. من به یاد منتظر ایستادن‌هایت که می‌افتم سراپا شرم می‌شوم و جز ببخشید کار دیگری از دستم بر نمی‌آید. بار آخری که دور زدم و باز هم به جای اوّلم بر گشتم تو با لبخند راه را برای بار چندم نشانم دادی و من با تردید قدم در آن گذاشتم. مرا ببخش برای آن تردیدها. تردیدها که از میان رفت کاهلی‌ها آغاز شد و هنوز هم ادامه دارد. امروز دیگر تردید ندارم جز راهی که تو نشانم دادی در همۀ این عالم راهی برای پیمودن نیست هر چه هست، بی‌راهه است و یقین دارم که این راه‌ها آدم را به قلّه نمی‌رساند و انتهایشان همه به پرتگاه می‌رسد. امّا باید از تو عذر بخواهم برای کاهلی در مسیری که تردید ندارم ابتدا و انتهایش خداست. درمان کاهلی، عشق توست. عاشق اگر شوم وجودم همه می‌شود انگیزه و اراده. التماست می‌کنم عاشقم کن. شبت بخیر قلّۀ هستی! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

شنیدم که جدّت به زبان صدقش گفت آه اسمی از اسم‌های خداست. عجب اسم زیبایی: آه! چه اسم پر از سوزی: آه! حالا که من مریض فراق توام از این پس می‌خواهم تسبیح به دست ختم ذکر آه بگیرم. آه، آه، آه آه از فراق تو... خالق و قادر حکیم و علیم حیّ و قیّوم کبیر و متعال همه نام پروردگار ماست، قبول اما من عجیب با نام آه انس گرفته‌ام آقا! تردید ندارم اگر مردم از فراق تو به آه بیایند راه تو را پیدا می‌کنند و سپاه تو هم آمادۀ ظهور خواهد شد. ما عهد می‌بندیم که همه اهل آه شویم. آقای پر از آه قسم به نام الله بیا! #جمعه #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی 📖 جعفر بن یحیی خزاعی از پدرش نقل می‌کند که گفت: به همراه امام صادق علیه السلام به عیادت یکی از دوستان حضرت رفتیم. آن مرد را دیدم در حالی که زیاد آه می‌گفت. به او گفتم: برادر من! ذکر پروردگارت را بگو و از او فریاد بخواه. امام صادق علیه السلام فرمود: آه اسمی از اسم‌های خدای عزّوجلّ است. کسی که آه می‌گوید به خداوند تبارک و تعالی استغاثه کرده است. 📚 التوحید، ص۲۱۹ @abbasivaladi