#خبر_خوب 📘کتاب شهید الکرخ به قلم لیلاگودرزیان‌فرد، عضو تحریریه مجتهده امین به دست کتابخوان‌ها رسید این کتاب روایتی مستند از زندگی شهید احمد روستایی است که در زندان الکرخ بغداد به شهادت می‌رسد و بعد از ۳۵ سال پیکرشان تفحص و به میهن می‌گردد. این کتاب توسط انتشارات حماسه ماندگار و به قلم لیلا گودرزیان فرد نوشته شده است و کتاب برگزیده اولین همایش بین المللی نهضت ترجمه است که بیش از۷۰۰ فرهیخته از ۲۰ کشور جهان درآن حضور داشتند. در این همایش برای نخستین بار رییس جمهور محترم حجت السلام والمسلمین رئیسی پیام تقدیر فرستادند. کتاب شهید الکرخ توسط فرهیختگان‌ غیر ایرانی به پنج‌ زبان‌ عربی، انگلیسی، اردو، اسپانیایی، کردی و سورانی ترجمه شده است . #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔖خون تازه در رگ‌های نظام 🏴یک‌بار دیگر زمین، رنگ آسمان گرفته و عِطرِ بهشت، هوا را تسخیر کرده، گویی از آسمان به زمین پلی از جنس نور زده‌اند. دوباره فاطمیه از راه رسید و به برکت ذکر مادر سادات، عطر حضور شهدایی از جنس سلمان و ابوذر، عمار و مالک اشتر، خاک سرزمین ما را عطرآگین کرده‌اند. ملت شهیدپرور ایران مانند فاطمیه چند سال اخیر، از چند روز مانده به شهادت بزرگ بانوی دو عالم حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) منتظر قدوم سربازان خمینی‌اند تا برای ساعاتی خود را به دریای نور و رحمت الهی بسپارند که تطهیر شوند.   🏴به گمانم عهدی است بین این شهدا و مادر سادات، درست مانند عهدِ امام انقلاب که در روزهای شهادت مادرشان رزق هر سال کشور از مادر می‌گیرند.- رزق یک سال کشور را در شب‌های فاطمیه می‌گیریم. (رهبر انقلاب، فاطمیه سال۹۰).- 🏴آری تو گویی سربند «یا زهرا» و «می‌رویم تا انتقام سیلی زهرا بگیریم» که بر پیشانی این شقایقهای گلگون مهر شده، کارگر افتاده که این گلهای پرپر شده را بعد از سالها دوری از خاک وطن، در ایام شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) به آغوش ملت برمی‌گرداند تا حال و هوای قلبها، مغزها و روح‌های خواب‌زده و غافل ما را غبار‌روبی کنند. روز تشییع شهدا روز میعاد دوباره‌ی ملت خداجوی ایران با امامین انقلاب، شهدای عزیز و آرمان‌های والای انقلاب اسلامی است. گویی خون تازه‌ای از آرمان‌های انقلاب به رگهای پیکر این نظام تزریق می‌شود و حیات مجدد به آن می‌بخشد، چرا که »مظهر قدرت ایران» شهدا هستند. ما معتقدیم، خون شهیدان «تضمین‌کننده‌ی استقلال ملت و سربلندی اسلام» است و نظام جمهوری اسلامی امروز «امانت شهیدان» است و برکت خون آنهاست که انقلاب را پابرجا و تضمین کرده است. 🏴به فرموده‌ی رهبر انقلاب: «باور به شهادت، باور به عظمت شهیدان برای یک ملت، عمق معنوی شخصیت و هویت آن ملت است. چطور می‌شود که یک ملت در چشم مردم دنیا با عظمت شناخته شود؟ چطور می‌شود که یک ملت به جای اینکه از عوامل گوناگون سیاسی دنیا تأثیر بپذیرد، بر روی همه‌ی حوادث دنیا اثر می‌گذارد؟ چطور یک ملتی به چنین مقامی دست پیدا می‌کند؟ چطور می‌شود که یک ملت بدون اینکه ابزارهای پیچیده‌ی نظامی داشته باشد و بدون اینکه امکانات تبلیغاتی وسیعی داشته باشد، آنچنان در دنیا و در میان ملتها اثر میگذارد که ملتها مجذوب او می‌شوند؟ وقتی یک ملتی آحادش، جوان‌هایش، پدر مادرهایش، ایثار در راه خدا، فداکردن خود در راه هدف الهی را به عنوان یک ایمان پذیرفتند، این ملت یک عمق عظیم قدرت پیدا می‌کند؛ به طور طبیعی این ملت  مقتدر می‌شود، قوی می‌شود، یک ملت سرآمد می‌شود؛ بدون اینکه سلاح داشته‌باشد، بدون اینکه ثروت فوق‌العاده‌ی نقدی در اختیارش باشد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۸۹/۸/۲۷). ✍️آمنه عسکری منفرد #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#خبر_آمد... 🍃عصر شعر؛ شرح حافظ و شعرخوانی 💠 #شاعران_حوزوی 💠 @shaeranehowzavi

و اما صبر اشک ،آه و ناله دیگر کارسازنبود. ندایی از طوفان درونم می‌آمد، قوی باش، ایستاباش مثل دیوار، مانع شو برای تمام غصه ها،ترس ها وسردی ها. چاره ای جز برگشت نبود، عمر و جوانی در حال گذر است. من اما باید به زندگی، به فردا به خوشبختی،به امید بازمی گشتم. در هیاهوی احساسات و افکار تاریکم به دنبال طلوعی بودم ازجنس نور، به گرمی عشق و به استواری کوه. امید روزنه ی کوچکی در وجودم بودکه نویدصبحی روشن را می داد. شایدمعنای تمام اینهایک واژه سه حرفی باشد،صبر. ص مثل:صلابت ب مثل:بردباری ر مثل:رهایی صلابت دربرابر تاریکی ودرد،بردباری دربرابر رنج سختی تابه آرامشی رسیدهمانندرهایی،اینگونه است صبروتحمل آدمی ،اماصبرزینبی چگونه است!؟ همه این واژه‌هاکافی نیست و نمی تواند اوج صبر زینب کبری (س)راتوصیف کند،بلندمرتبه بانویی که صبرش فراتروسنگین ترازحدتصورماانسان هاست. ✍سیده ناهید موسوی #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

و تویی 🌀و‌ تویی که به‌فرموده‌ی قرآن به مرگ مبتلا نگشتی و نزد پروردگار عالم روزی داری. از ثقل جسم خاکی رهیدی و با رهایی از بند دنیا به حیات طیب دست یافتی. تو خود بگو با کدام منطق می توان داغ این فراق را باور نمود که در سومین سالگرد عروجت، دل ها هنوز با نبودت نا آشنایی می کند. چشم ها باران دارد و عطر حضورت بیش تر از گذشته حس می گردد. 🌀بیچاره آنکه می پنداشت؛ با حذف جسمانی تو، رهایی از حضورت را خواهد چشید. حال آنکه مردان خدا را جز شهادت به رزق حیات طبیه نخواهد رساند. ✍🏻فاطمه شکیب رخ #حاج_قاسم #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

"برایم چای بریز"☕️ آنگاه که آسمان دل مبدل به ظُلـمـتکده شود تنها صحبت‌ها و دلداری‌های اوست که چون اخترتابناکی آسمان دل را پر فروغ می‌کند، شب غم به سر می‌رسد، ابرهای سیاه دلتنگی پا به فرار می‌گذارند و لبخند رضایت روی لبانم نقش می‌بندد. از زندگی که دلسرد و آشفته شوم، فقط چائی با گل محمدی از دستان مهربان اوست که می‌تواند دلگرم و آرامم کند؛‌ گل‌گفته‌هایش همچون عطر گل محمدی در چای، خستگی را از تن و جان به در می‌برد. او باغبان باغ زندگی من است، باغبانی چیره‌دست که با دستان پر مهرش غم را از دل خزان‌زده‌‌‌ام می‌چیند و باغ دل را پایش می‌کند و نور عشق و امید را از قلبش می‌تاباند در زندگی‌‌ام. سیاره‌‌ای سراسر نور است، آغوشش بهترین مکان جهان برای خالی کردن بغض‌ها و طوفان دلتنگی‌ها؛ آنگاه که قلبم گره می‌خورد به قلب همچون آئینه‌اش، از صدای تپش قلبم تمام دل‌گویه‌هایم را می‌شنود، آنگاه موسیقی ضربان قلبم موزون می‌شود، به ناگاه سرم خم می‌شود روی شانه‌های مهربانش و تمام دلهره‌‌ها، نگرانی‌ها و اضطراب‌ها همچون مذاب آتشفشان، از چشمهایم سرازیر می‌شود روی گونه‌ها. یک بغل درد و دل و بغض آورده‌ام پس آغوش پر مهرت را باز کن مادر... تقدیم به مادر عزیزم و همه‌ی مادران زمینی که فرزندان‌شان در هر سنی که باشند مراقب آنها هستند و همچنین مادران آسمانی که یادشان در دل فرزندان‌شان هنوز زنده‌ است. ✍️مرضیه رمضان‌قاسم #سواد_فرزندی #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🔔دشمنی در جلسه‌ نشسته‌ام و برای چندمین بار در جلسه‌‌های مشابه، می‌پرسم؛ دشمن اصلی حضرت زهرا که بود؟!! با جوابی که می‌شنوم، مغزم سوت می‌زند؛ هیچ کس جوابی ندارد. در جلسه‌ی دیگری، کسی داد زد؛ یزید ... مادرها سکوت کرده‌اند، جوان‌‌ترها بر و بر نگاهم می‌کنند.باورش سخت است ولی نه آنقدرها هم. نه وقتی همین الان هم داریم چوب دشمن نشناسیمان را می‌خوریم. همین حالا که دشمنی دشمن، همه جوره ثابت شده. با همان دروغی که حالا دیگر همه فهمیدندش‌.همه، یعنی همه‌ی کسانی که می‌خواهند که بدانند، نه کسایی که گوشهایشان را گرفته و چشم‌هایشان را بسته‌اند. دشمن کارش دشمنی‌است، این را هم سال۷۸، هم ۸۸, هم ۹۸, هم حالا همین الان همین لحظه با همه‌ی ابزارهایش ثابت کرده‌. حتی همان وقتی که دولت ایران، دارو ندارش را گذاشت برای برجام، اما نشد که بشود، آن هم فقط به خاطر دشمنی. دشمنیِ همان دشمنی که از سال ۲۸، با کودتاش، دشمنی‌اش را ثابت کرد ولی بعد این همه سال، هنوزهم کسانی به زور و برخلاف ادعای خودش، تلاش دارند مبراش کنند. اما درد، این است که وقتی دشمن را نشناسی، وقتی نفهمی از کجا چوب می‌خوری، هیچ وقت مشکلت حل نمی‌شود‌. آن هم وقتی که دقیقا دشمن به همین، دلخوش کرده.وقتی دقیقا دشمن اعتراف می‌‌کند به پروژه‌ی هزار چاقو، اما هنوز بعضی باور نکرده‌اند بالارفتن قیمت دلار، بخشی از همین پروژه است که ماههاست با ایجاد اغتشاش، دارد کلید می‌خورد. هنوز هم باور نکرده‌اند دشمن در دشمنی شوخی ندارد. از بی بی سی و اینترنشنال، توقع دارند از رهبری تعریف کند که تمام ترس آنها از اوست. یادشان رفته دشمن در دشمنی صراحت دارد و آن لفاظیهای اندکش هم، به‌ قدری ضد ونقیض دارد که بشود زیربارش نرفت. بعضی انگار یادشان رفته اگر زمان امیرالمومنین علیه‌السلام به معاویه، و زمان امام حسین علیه السلام، به یزید ، می‌گفتند دشمن شماره‌ یکت کیست؟ بی‌شک امام علی و امام حسین علیهما السلام را معرفی می‌کردند. امروز دشمن با هزارچاقو‌ی جنگ فرهنگی، ایجادشبهه عقیدتی، فساد، تحریم،جنگ اقتصادی، ایجادناامنی، اغتشاش، به جنگ نام جمهوری اسلامی آمده... درد این است که تولی را با غرق روزمرگی ها شدن و تبری را با همین نا آگاهی‌ها و فریب دشمن از یاد برده‌ایم همانها که زمانی در شعر «فروع دین»، ورد زبانهایمان بود اما حالا بچه‌هایمان اصلا آن شعر را بلد نیستند... همان که طبق حدیث،اگر فردی تمام نمازهایش را بین رکن ومقام، روزهایی را روزه و. شب‌های را یاقیام وشب زنده‌داری بگذراند،‌ اما به قدر ذره خردلی،حب یکی از آن دو نفر،توی دلش باشد، با سر به جهنم خواهد افتاد، اما هنوز خیلی‌هامان نه دشمنان خودمان را شناخته‌ایم نه دشمنان زهرای بتول را، نه حتی وقتی به آیه‌ی «لتجدن اشدالناس عداوه للذین آمنوا، الیهود والذین اشرکوا، می‌رسیم» دنبال تطبیقی برایش می گردیم.. درد این است که هرقدر از عمر و ابوبکر ویهود و امریکا، کمتر بدانیم وبگوییم، دیرتر و کمتردشمن را خواهیم دید، کمتر خواهیم شناخت و پیش‌بینی خواهیم کرد. درد این است که اگر تولی،کنار تبری نباشد، ایمان ما ونسل آینده‌‌مان خواهد لرزید... درد این است که تولی و تبری نباید مظلوم بماند، اگر دنبال رشد هستیم... همین ✍️زهرا نجاتی #سبک_زندگی #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#طنز 🔅دو قدم مانده که اخلاق به یغما برود ✍️سمیه رستمی، عضو تحریریه مجتهده امین تقریباً هرسال حول حوش دو قدم مانده که پاییز به یغما برود و هجوم استوری باران روی شیشه، چغندر پخته و باقالی داغ با گلپر؛ وارونگی هوا هم رخی نشان می‌دهد، نشان دادنی. این‌جور که به نظر می‌رسد هوای گرم برای هوای سرد شاخ می‌شود و می‌رود بالاتر از او می‌ایستد. هم‌زمان با این پدیده است که غول بی‌شاخ‌ودم آلودگی ظاهر می‌شود و مردم را با یک فن اِشگل گربه، خفت می‌کند. البته جای شکرش باقی است که وارونگی هوا و غول آلودگی هوا ته تهش دو ماه از سال سروکله‌شان پیدا می‌شود. اما وارونگی‌هایی هم هستند که کل یوم شرف حضور دارند، صبح تا غروب مشغول کار خفت‌گیری‌اند. مثلاً وارونگی جیب که اغلبِ مردم را در می‌نوردد. واقعش این است که سابق‌براین دخل‌وخرج مردم با هم می‌خواند. خوب هم می‌خواند. گاهی در دستگاه شور گاهی همایون. بلکه یک چیزی هم آن ته‌م‍َه‌ها می‌ماند، اسمش پس‌انداز بود. البته مدتی هست که منقرض شده. الان میزان خرج با اینکه کمتر از قبل است، اما بالاتر از میزان درآمد می‌ایستد. اتفاقاً این وارونگی جیب هم تولید غول فقر می‌کند لاکردار که این یکی به‌مراتب از آلودگی هوا بدپیله‌تر بوده و دارای تعداد قابل‌توجهی دم و شاخ است. کلاً جوری است که شاعر می‌فرماید: «از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود، زنهار از این مخارج، این غول پرشاخ و دم» 🔗متن کامل در صفحه شخصی نویسنده #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

🍃جلوه‌ای از اسم اعظم ✍️فاطمه رجبی بهشت آباد، عضو تحریریه مجتهده امین در دنیای نوشتن، آدم بخواهد از مادر حرف بزند، بیشتر یاد «پروست» می‌افتد. رمانی به مثابه یک نامه بزرگ به مادر. گزیده‌شده و گذرا اما عمیقِ آن را در رمان «جویس» می‌بینیم. وقتی «استیون ددالوس» در خوابگاه مدرسه بی‌تاب شب به‌خیرگفتن‌های مادرش می‌شود و گریه می‌کند. وقتی خاطراتتان را می‌نوشتید، بیشتر از همه از مادر می‌نوشتید. وابستگی و مهر و محبت شما به مادرتان از جنس علاقه «پروست» و «جویس» نبود. از شیرخوردن‌تان نوشتید و جای گرم و نرمتان بر پشت مادر و بعد همه جا دنبال او بودن. یک علاقه تمام‌عیار که وقتی در چهارده سالگی برای پیدا کردن کار به شهر رفتید، همان ساعات اول، اندوهی در شما بیدار شد و در چشمانتان اشک حلقه زد؛ اندوهی به نام دلتنگی برای مادر. روزها را به سختی سر می‌کردید تا برسید به شب که اشک‌ها را در سکوت شب زیر لحاف به یاد مادر رها کنید. بی‌شک اگر سفرها و دفاع از وطن وقتی برایتان می‌گذاشت و می‌خواستید ادامه علاقه خود را به مادرتان لابه‌لای روزنوشت‌های‌تان جاودانه کنید، عمیق‌تر و صمیمی‌تر از او می‌نوشتید و شبیه رمانی می‌شد که شخصیت اصلی‌اش مادر بود. آن موقع نمی‌دانستید این سفر آغاز سفرهایی دیگر است و دوری هر چه بیشتر از مادر. سفرهایی که بر قصه زندگی‌تان اثر گذاشت. وقتی نمی‌توانستید زودتر خودتان را به مادر برسانید و فقط زنگ می‌زدید، او از پشت گوشی شما را می‌بوسید. انگار صدایتان، قاسم را تمام و کمال برایش مجسم می‌کرد و صورت و گردنتان را سفت می‌بوسید. یکی از سفرها، ناخواسته طولانی شده بود. پیش از سفر رفته بودید که بگویید فقط دو شب مأموریت می‌روم، زود بر می‌گردم. ولی قبول نمی‌کرد. بی‌مقدمه گفت «اینقدر نگو امریکا امریکا، من مادرتم! شاید دیگر من را نبینی». قصه نارضایتی مادرها خیلی کش‌دار نیست و زود راضی می‌شوند. لبخندی به لبتان آمد و کف پایش را بوسیدید. بعدها، طبق همان پیش‌بینی خودش که شاید دیگر من را نبینی، او را روی تخت بیمارستان دیدید. سوریه بودید. خودتان را به او رساندید. به همه گفتید بروید، خودم امشب پیش مادر می‌مانم. تا صبح فقط کف پایش را بوسیدید و به صورتتان کشیدید و گریه می‌کردید که ببخش من فرزند خوبی برایت نبودم. هرچند «پروست» در رمان بلند خود هیچ وقت از مرگ مادرش حرفی نزد و در ادبیات جاودانه‌اش کرد، شما نیز بعد از رفتن مادر، به نیابتش به مادر شهدا سر می‌زدید. این گونه مادر را برای خود جاودانه کردید و باز به او وصل شدید. مادر نرفت، همان حوالی خانواده شهدا عطرش را حس می‌کردید. #حاج_قاسم #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

📌می‌گویند فرض محال؛ محال نیست چه برسد به فرض حقیقت! ✍️زهرا سبحانی، عضو تحریریه مجتهده امین 🔺بانویی را تصور کنید که پدرشان، فاضله شهری ساخته که ارمغان‌ش برای بانوان جامعه، عزت و احترام باشد. و برای تکریم دختر، هدیه‌ای به بزرگی فدک تقدیم‌اش کند؛ نشان به نشانی آیه‌ی «وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیلِ وَ لاتُبَذِّرْ تَبْذِیراً»، (1) حالا عده‌ای از راه نرسیده؛ بیایندو به نام پدرش، حق‌ش را غصب کنند؛ آن هم درست در روزهای داغ بی پدری! 🔺بانویی را تصور کنید که در میان شهر و دیار خود، بزرگ باشد و محترم؛ و کَرم و کِرامت‌ش شهره‌ی آفاق باشد، ولی بد روزگار، مجبورش کند تا حق‌اش را از ناحق مطالبه کند! نه اینکه مطالبه کردن بد باشد؛ نه! زجر مطالبه‌ی حق از ناحقّان را می‌گویم. 🔺تصور کنید همه به راستگو بودن‌ش معترف باشند حتی آنهایی که از او و خاطرات مادرش، کینه دارند؛ آن وقت برای صدق گفتارش از او شاهد بخواهند! 🔺تصور کنید دو شاهد بیاورد؛ علی که حق مع اوست و ام ایمنی که بهشتی بودن‌اش را همه تصدیق کنند ولی جناب قاضی بی خیال علم‌ش شود و به بهانه‌ی ذی نفع بودن علی و زن بودن ام ایمن، شهادت را نپذیرد. 🔺بانویی را تصور کنید که یَلی مثل حیدر همسرش باشد آن وقت در هنگامه‌ی اهانت پلیدان به خودش، سکوت همسر را افتخار بداند؛ چرا که به وصیت پیامبر(ص) عمل کرده! 🔺بانویی را تصور کنید که غربت‌اش را فقط بیت الاحزان می داند و.... فرض این تصورات، کم کم دل‌ات را آب می‌‌کندو از سد چشمان‌ات عبور می‌کند؛ تا بعد از گذشت قرن‌ها، خاطرت را تلخ کند. می‌توانست از خیر هدیه‌ی پدرش؛ بگذرد و بی‌خیال ارثیه‌اش شود و اصلا به روی خود نیاورد، کما اینکه پدرش با غاصب خانه‌اش در مکه، چنین کرد! اما همه‌ی راه ها را رفت تا اتمام حجت کند با همه‌ی جهانیان! برای من و تو! برای انبوه قصه‌‌های مظلومیت! شاید حقوق خوانده‌ها بهتر بدانند که منظورم چیست! از اِن عدد، مصداق برای این تصورات، می‌گویم از زن‌هایی که از ارث‌شان می‌گذرند تا سقوط قطع صله‌ی رحم، دامنشان را نگیرد... زنانی که خوب می‌دانند در صورت مطالبه‌ی حقشان ؛ سنت جاهلیت آن‌ها را از دورهمی‌های فامیلی به جرم نکرده، طرد می‌کند. زنانی که بخاطر حفظ روابط، تا نوه‌و نتیجه هم به احترام برادر، به احترام خانواده‌ی همسر و حتی به احترام مورچه‌های روی دیوار ارثیه، سکوت می‌کنند تا برادر و یا آن فامیل سببی‌، سلام‌ش را جواب دهند.... فارغ از ادا و اطوار کسانی که هیچ حرمتی برای ادب و احترام، قائل نیستند همین جمع خودمان (که مجلس اولی را تمام نکرده مجلس دوم را شرکت می‌کنیم تا عنایت بانو علیهاالسلام قسمتمان شود) چند دست از این نمونه‌ها سراغ داریم؟ اگر عاشق اهل بیت علیهم السلام هستیم؛ بیاید به حرمت این روزها و این شب‌ها و به حرمت یتیمی آل الله، معرفت به خرج دهیم و سنت جاهلیت را بعد از هزار چهارصد سال به خاک بسپاریم آنجا که حضرت زهرا سلام الله علیها می‌فرمایند: وَ اَنْتُمُ الانَ تَزَْعُمُونَ اَنْ لا اِرْثَ لَنا أَفَحُکْمَ الْجاهِلِیَّةِ تَبْغُونَ، وَ مَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْماً لِقَومٍ یُوقِنُونَ. (2) بانی مجلس عزای فاطمه! عزادار بانوی دوعالم! باکی بر مصایب مادرمان! تمام کنید این غفلتی که سرانجامش، تکرار قصه‌های تلخ مظلومیت زنانی‌ست که از روی جبر و اجبار، از حقشان می‌گذرند. ◾️▪️السلام علیک ایتها الفاطمة الشهیده▪️◾️ _‌_______----------________ 1.آیه ی 26 سوره ی اسرا 2. فرازی از خطبه‌ی فدکیه. (و شما اکنون گمان می‌برید که براى ما ارثى نیست، آیا خواهان حکم جاهلیت هستید، و براى اهل یقین چه حکمى بالاتر از حکم خداوند است، آیا نمی دانید؟) #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#آدینه_شعر🍃🌹 نفس هایم در این دنیا چه با اکراه می آید میان جمع نامردان، چه بی همراه می آید زمستانی شدم دائم ، دل پژمرده ام زیرِ سکوت سرد عادتها، چرا کوتاه می آید کمی از عطر نرگس شد تمام آرزوی من منم پروانه ی شمعی که با یک آه می آید برای دیدنش خون از جگر با غصه می خوردم صدای ناامیدی از درون چاه می آید زمین تشنه ی جانم سوال از آسمان پرسید: بهار سبز ایامم ، چه وقت از راه می آید؟! از این سوسو زدن های ستاره باز فهمیدم که پایان شب ظلمت، میان ماه می آید... رها شد قلبم از درد و گرفتم فال زیبایی: که مژده بر همه عالم، شب دلخواه می آید... #زهره_قاسمی 💠 #شاعران_حوزوی 💠 @shaeranehowzavi