eitaa logo
آفتابگردان‌ها
529 دنبال‌کننده
180 عکس
34 ویدیو
1 فایل
«ما همه آفتابگردانیم» محلی برای نشر آثار شاعران جوان انقلاب اسلامی اعضای محترم دوره‌های آفتابگردان‌ها پل ارتباطی ما جهت ارسال شعر، پیشنهادات و انتقادات: https://eitaa.com/office4poem موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب @Aftabgardan_ha
مشاهده در ایتا
دانلود
در کربلای عشق همیشه حبیب بود اصلا اگر شهید نمی‌شد عجیب بود اهل زمین نبود، هوایی یار بود پرواز کرد و رفت، دلش بی‌شکیب بود سجاده شاهد است، برای شهادتش کارش دعا و گریه و أمن یجیب بود با دشمنانِ چو صخره و با دوستان چو گل لبخند او طراوت یک باغ سیب بود  با یک نگاه روشنش آرام می‌شدیم در چشم او بشارت فتحی قریب بود هرگز نمی‌شود که شهیدانه زیست و از نعمت شهید شدن بی‌نصیب بود ما پیرو توایم و اجازه نمی‌دهیم تاریخ، بعدِ تو بنویسد:《غریب بود》 @Aftab_gardan_ha
خبر رسید سحرگه کسی سفر کرده‌ست کسی که رفتن او گریه را خبر کرده‌ست کسی به هیبت آیینه‌های نشکسته تنش شبیه همه روضه‌های سربسته کسی نشسته به سوگ هزار پروانه کسی که در غم او صبر گشته دیوانه کسی که خون سرش خانه در افق کرده کسی که رفتن او شهر را قرق کرده خبر رسید و غمی تازه‌تر رسید به ما امان از آن خبری که سحر رسید به ما «گزین شدند و سوار گزیده را کشتند سیه بپوش برادر سپیده را کشتند»* شبی که کفر به جنگ تمام ایمان رفت بزرگِ ایلِ شیاطین خودش به میدان رفت برای کشتن او اهرمن نقاب انداخت به هرچه داشت زد و عاقبت عقاب انداخت قسم به عزتمان این تمام واقعه نیست فلک بگو به جهان این دقیقه نوبت کیست قسم به صبح که خواب شما پریشان است قسم به عصر که قاسم میان میدان است قسم به مصحف حق که خدا مراقب ماست جواب حمله‌ی شیطان شهاب ثاقب ماست بدان که سهم تو از داغ ما پشیمانی‌ست نگین فاتح قدس ای جهان سلیمانی‌ست قسم به غربت قرآنِ غرقِ خاک شده قسم به آینه‌هایی که تازه پاک شده قسم به صبح که ما دست سخت تقدیریم که از سیاهی شب انتقام می‌گیریم برای داغ دل دختران چشم به راه به نام منتقم خون صبح بسم الله * تضمینی از استاد علی معلم دامغانی @Aftab_gardan_ha
ای خونِ تو همچنان نگاهت گیرا ای جانِ به عرش رفته‌ی نامیرا برگرد بگو چگونه تاوان گیریم؟! از مورچه‌ای خون سلیمانی را... @Aftab_gardan_ha
دل ندارم بخوانم از اخبار خبرِ پر کشیدن او را آه مردم! چگونه می‌بینید عکسِ در خون تپیدن او را؟! او که بر شانه‌های محکم او تکیه می‌داد هر پریشانی او که هرگز ندیده است جهان، روی زانو خمیدنِ او را خون او جوهر است و پیغامی می‌نویسد به داغ سینه‌ی ما پا به سر گوش می‌شوم امروز، بی‌قرارم شنیدنِ او را گر چه آیینه‌ای شکست ولی چهره در چهره منتشر شده است با خودت می‌بری به گور ای شب، آرزویِ ندیدنِ او را او که جغرافیای چشمانش مرز نور است، مرز آگاهی‌ست مگر از یاد می‌برد تاریخ روشنایِ دمیدن او را؟ آن سفر کرده می‌رسد اما با من ایرانِ سوگوار بگو تاب می‌آوری که بر تنِ خاک بِنِشانی رسیدنِ او را؟ @Aftab_gardan_ha
سال‌ها دوخت به در چشم تری سوخته را دود کرده‌ست به راهت جگری سوخته را همسرت آب شد از غصه، همان روز که باد با خود آورد برایش خبری سوخته را مادرت آمده تا شانه کند موی تو را مانده باید چه کند موی سری سوخته را؟ فاطمیون که شد از لاله‌ی پرپر لبريز باز در یاد من آورده دری سوخته را ای پرستوی حرم، از تو گرفتیم به دوش روز تشييع تنت، بال و پری سوخته را پیکرت را مگر این خاک در آغوش کشد آسمان تاب ندارد قَمری سوخته را وای از آن دم که یکی با جگری سوخته‌تر در دل خاک نهد همسفری سوخته را @Aftab_gardan_ha
هزار بار شکستم که یک کلام بگویم که در وداع تو امشب به تو سلام بگویم سلام صورت خونین! سلام دست بریده! سلام جسم مقطع! من از کدام بگویم؟ مرید راه ولایت! شهید حضرت زینب! اجازه هست برایت از ازدحام... بگویم؟ چه روضه‌ای‌ست مجسم، عقیق سرخ برایم که حکم کرد از انگشتر امام بگویم ورق ورق شدی، اما سرت نرفته روی نی دگر نخواه که از سنگ و پشت بام بگویم ... عزا بس است برای تو ای حماسه‌ی مطلق عزا بس است دلا! باید از قیام بگویم اگر اجازه دهد غم، خدا کند بتوانم که فتح و نصر تو را در عراق و شام بگویم هلا لباس شهادت به تو چقدر می‌آید خدا کند که برایت علی‌الدوام بگویم از آن طلوع که آغاز فتح مسجدالاقصی‌ست و دیر نیست شبی که از انتقام بگویم @Aftab_gardan_ha
سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا! تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا! حبیب! مسلم! ابوذر! بریر! حنظله! سلمان! تو وارث عطش قاسم و شکوه سلیمان! نه فاتح و نه سپهبد، نه ذوالفقار و نه سردار برای نام تو تنها《شهید》 بود سزاوار و صلح معنی سازش نداشت در دل تنگت سفیر صلح! کجایی؟ کجاست تیر و تفنگت؟ قسم به عاشقِ غمگینِ مهربانِ درونت قسم به راه عزیزت، قسم به سرخی خونت که خطّ قرمز تو مرزهای دین و وطن بود و خطّ اشک یتیمان بی‌پناه یمن بود چه دست‌ها که گرفتی، چه شانه‌ها که تکاندی چه خنده‌ها که به لب‌های ناامید نشاندی نمانده‌ است پس از تو برای شام چراغی چگونه خوب بخوابند کودکان عراقی؟ چه غم؟ که بیدِ ستبری‌ست یادگارِ جنونت جهادِ زنده به نامت، جهادِ زنده به خونت هنوز خاک شریف است و هر گلی که بروید شمیم عطر تو دارد برای هر که ببوید @Aftab_gardan_ha
تو رفتی و در چنگ غربت اسیرم پس از تو چی‌ام من؟ يتيمم، فقیرم تو ای معنی سادگی! کاش می‌شد همین‌قدر ساده برایت بمیرم تو را دوست دارم ... از این سربلندم مرا دوست داری؟ ... از این سربه زیرم یقین دارم اکنون در آغوش یاری اگر درد را داغ را می پذیرم تو رفتی و من ماندم و دشمنانت از اینان عجب انتقامی بگیرم! @Aftab_gardan_ha
ای خوشا در راه اقیانوس طوفانی شویم در طواف روی جانان غرق حیرانی شویم کربلا غیر از اطاعت نیست، یاران العجل! در مسير جمکران باید جمارانی شویم پای درس فاطمه(س) آموختیم این عشق را در غدیر معرفت با شوق قربانی شویم صبح نزدیک است، این شام پریشان‌حال را باید اکنون عازم پیکار پایانی شویم من ز لبخند شهیدان این‌چنین فهمیده‌ام دشمنان مورند... ما باید سلیمانی شویم! @Aftab_gardan_ha
از کشته‌اش هم بترسید، این مرد پایان ندارد مُلکی که او دارد امروز، حتی سلیمان ندارد   دل‌های ما مُلک او شد، جان‌های ما سرزمینش این سرزمینِ بهار است، اینجا زمستان ندارد   ما التیام از که جوییم؟ ما از که مرهم بخواهیم؟ جز روضه‌ی فاطمیه، این درد درمان ندارد   ای اکبرِ ارباً ارباً! ای دستِ عباس‌گونه! حزنی که در رفتن توست، صد بیت الاحزان ندارد   صدها سلیمانی اینجا می‌جوشد از خون پاکت دشمن چرا فکر کرده‌ست خون تو تاوان ندارد؟   ما غرق خشمیم و کینه، آتشفشان‌های دردیم ایمن نباشد از این خشم، هرکس که ایمان ندارد خون ابوالمهدی امروز آمیخت با خون سردار یعنی که اسلام اصل است، بغداد و تهران ندارد @Aftab_gardan_ha
در درندشت کوه پیچیده، ناله‌های مداوم بوران شب، شبِ سوزی استخوان‌سوزست، مشت بر سینه می‌زند طوفان مانده در گوش دشت انگاری ردّ سُم‌کوبه‌های شبدیزی باز زین کرده رخش را رستم، می‌رود تا حوالی توران با کمانی به دوش می‌آید بر تنش زخمِ سالیان مانده آرش است و کنایه‌های مسیر، آرش است و ستیغ کوهستان از تب لهجه‌ی کویری مرد یخِ دل‌های مرده می‌شکند بوی آلاله می‌دهد دستش، بس که گل کاشته در این گلدان عطر بابونه‌های وحشی را با خودش از کویر آورده می‌برد بوی لاله را از فاو تا گذرگاه مرزی لبنان آشنای غم دهاتی‌هاست، دل، صدها کَپَر به او قرص است نام او جاری است از اروند، نام او جاری است تا جولان او کتاب مصور جنگ است، شرح تاریخ جانفشانی‌هاست بومی خاک عشق و ایثار است آبروی همیشه‌ی کرمان شعله‌های چراغ بغدادی با نفس‌های باد می‌میرد شب، شبِ سوزی استخوان‌سوزست، مشت بر سینه می‌زند طوفان تا که این سوز کارگر نشود، پیکرش دشت را بغل کرده و زمین پر شد از تن مردی که از او خالی است دست زمان در افق خون داغ پاشیده، شرق آبستن است صبحی را بوی بابونه می‌وزد با باد، می‌پرد خواب از سر دوران @Aftab_gardan_ha
عارف وسط خطابه‌ی توحیدش زاهد بعد از نمازِ پُرتردیدش از گمشده‌ی خویش - خدا - می‌گفتند آنی که شهید آشکارا دیدش @Aftab_gardan_ha