eitaa logo
احمدحسین شریفی
5.4هزار دنبال‌کننده
306 عکس
330 ویدیو
24 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴«نفرت از نقد» و «نفرین ناقد» بیماری‌های مزمن تاریخی! ✍️احمدحسین شریفی «نقدگریزی» و «ناقدستیزی» از بیماری‌هایی مزمن و بعضاً درمان‌ناپذیر در میان برخی از مدعیان علم است. این بیماری اگر در میان مدعیان علوم دینی باشد، ممکن است با سلاح لعن و تکفیر نیز همراه شود. چنین افرادی، در مواجهه با کوچکترین نقدها، به جای استقبال از نقد و تشکر از ناقد، ممکن است بعضاً برای «تسکین درد نقد»، به «لعن» و «نفرین» و حتی «تکفیر ناقد» هم بپردازند. تعجب نکنید! نه تنها نمونه‌های تاریخی فراوانی برای چنین برخوردهایی با ناقدان وجود دارد، که در همین روزها نیز، در میان پاره‌ای از مدعیان علوم دینی، چنین افرادی یافت می‌شوند و از علنی کردن لعن و نفرین خود علیه منتقدان هم هیچ ابایی ندارند! انسان خردمند، طبیبی را که مرض کشنده را تشخیص داده و مشفقانه تیغ به دست گرفته و به درمان پرداخته، نفرین نمی‌کند. لعن و نفرین را باید نثار «درد» کرد؛ نه «درمانگر». 🔸به تعبیر زیبای حکیم گنجوی: آینه چون نقش تو بنمود راست خود شکن آیینه شکستن خطاست 🔸و بر اساس نصیحت شیرازی: به نزد من آن کس نکوخواه توست که گوید فلان خار در راه توست به گمراه گفتن، نکو می‌روی جفایی تمام است و جوری قوی هر آن گه که عیبت نگویند پیش هنر دانی، از جاهلی، عیب خویش 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢نعمت‌های نقمت‌نما در کلام امام حسن عسکری 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نظام عالم نظام تزاحمات و تعارضات است. هر «وصالی» محصول «فراقی» است و هر «صعودی» متفرع بر «نزولی». برای «دست گذاشتن» بر چیزی، باید از چیز یا چیزهایی «دست برداشت». «بن‌بست‌ها» برای ابتلا و امتحان و شکوفاسازی استعدادهاست. «بلاها»، ابزار تربیت و تعالی‌‌اند. در دل هر «سختی»، «آسانی»؛ و در پس هر «بن‌بستی»، «گشایشی» است. علیه السلام این قاعده و سنت حاکم بر عالم را چنین بیان می‌کند: مَا مِنْ بَلِيَّةٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ فِيهَا نِعْمَةٌ تُحِيطُ بِهَا؛ هیچ بلا و آزمایش و سختی و دردی نیست مگر آنکه نعمتی الهی در آن هست که آن را احاطه کرده است. به تعبیر زیبا و حکیمانه : خدای ار به حکمت ببندد دری گشاید به فضل و کرم دیگری 🔻اما انسان‌های ظرفیت‌ناشناس و نادان، چنان مشغول «غم‌ها» می‌شوند، که «شادی‌ها» را نمی‌چشند؛ چنان نگران «در بسته» می‌شوند، که «درهای گشوده» را نمی‌بینند؛ چنان دلمشغول «تهدیدها» می‌شوند، که «فرصت‌ها» را نمی‌فهمند؛ و چنان بر «ناداشته‌ها» متمرکز می‌شوند که «داشته‌ها» را فراموش می‌کنند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢چگونگی مواجهه با بی‌ادبی و بی‌ادبان 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ادب از مهم‌ترین سرمایه‌های اخلاقی و وجودی هر انسانی است: «ادب مرد، به ز دولت اوست» مع‌الاسف این فضیلت بزرگ اخلاقی در جامعه ما، قدری کم رنگ شده است. البته هیچ جامعه معصومی را نمی‌توان یافت؛ بی‌ادبان در همه‌جا حضور دارند؛ ما باید مهارت اخلاقی مواجهه با بی‌ادبی و بی‌ادبان را بیاموزیم و در خود و متربیان‌مان تقویت کنیم. به نظر می‌رسد برای مهار بی‌ادبی و در مواجهه با بی‌ادبان چند نکته مهم را باید مورد توجه قرار دهیم: یک، توجه کنیم که خود ما هم معصوم نبوده و نیستیم. خود نیز در مواقعی نسبت به افرادی بی‌ادبی کرده‌ایم! دو، بدانیم که خواهی نخواهی در همه ساحت‌های زیست اجتماعی خود با افراد بی‌ادب و گستاخ مواجهه می‌شویم. بی‌ادبان در همه جا حضور دارند: در خیابان، در بیابان، در کلاس درس، در شهر در روستا در حوزه، در دانشگاه ...؛ به همین دلیل باید تلاش کنیم مهارت مواجهه با بی‌ادبان را بیاموزیم. سه، تلاش کنیم منشأ، علت یا دلیل بی‌ادبی او را بفهمیم؛ شاید مشکلات خانوادگی داشته باشد، شاید از جای دیگری ناراحت باشد، شاید اساساً رفتار خود را بی‌ادبی نداند! شاید به دلیل ساده‌لوحی یا ویژگی‌های شخصیتی خاصش، ابزار افراد دیگری قرار گرفته باشد! در عین حال هرگز سعی نکنید دلیل بی‌ادبی را در همان حین بی‌ادبی، از خودشان جویا شوید. زیرا افراد بی‌ادب و گستاخ، عصبانی هم هستند؛ و در حین عصبانیت هیچ اعتمادی به سخنان آنان نمی‌توان داشت. چهار، قلب و ذهن خود را درگیر آن گستاخی و بی‌ادبی نکنید. تمرکز و توجه ویژه به آن ممکن است خود شما را هم دچار رذایل اخلاقی دیگری کند: ممکن است دچار سوء ظن یا کینه و بغض نسبت به آن شخص شوید. که اینها نیز به نوبه خود گناهانی بزرگ‌اند. پنج، هرگز مقابله به مثل نکنید. و این دشوارترین اما مطمئن‌ترین راه مواجهه با بی‌ادبان است. دشواری آن از این جهت است که بی‌ادبی از مُسری‌ترین رفتارهای اجتماعی است. چون شخص بی‌ادب اصل شخصیت و هویت ما را نادیده می‌گیرد و به آن حمله می‌کند! و در چنین شرایطی همه ما تمایل به دفاع از خود داریم و مع الاسف عموماً راه دفاع را در مقابله به مثل می‌بینیم! اما باید بدانیم که رفتار متقابل فقط اوضاع را بدتر می‌کند. و این همان نتیجه‌ مورد علاقه فرد بی‌ادب است. اما در هر شرایطی باید مواظب باشید که در زمین افراد گستاخ و بی‌ادب بازی نکنید. باید چرخه و زنجیره بی‌ادبی را قطع کنید. و راه قطع این چرخه آن است که مواظب باشیم رفتار یا سخن ما تحت‌الشعاع رفتار یا سخن افراد بی‌ادب قرار نگیرد. حتی نباید سعی کرد که بلافاصله فرصت بی‌ادبی و گستاخی را از فرد بی‌ادب گرفت! سکوت و طمأنینه و آرامش شما، موجب می‌شود فرد گستاخ و بی‌ادب خلع سلاح شود. مهم‌ترین پادزهر بی‌ادبی، آرامش و خونسردی و مهربانی است. به تعبیر هاینریش بل، نویسنده بزرگ آلمانی قرن بیستم و برنده جایزه ادبی نوبل: «هنوز هم که هنوز است اظهار ادب، در مقابله با یک فرد بی‌ادب، مطمئن‌ترین، طریق تحقیر است» البته قصد ما از اظهار ادب در برابر فرد بی‌ادب، هرگز نباید تحقیر او باشد چرا که قصد تحقیر دیگران را داشتن نیز خود نوعی بی‌اخلاقی است. شش، اگر بی‌ادبی در جمع صورت می‌گیرد، سعی کنید با شوخ‌طبعی و مزاح و بیان حکایت‌های خنده‌دار مناسبی فضا را تلطیف کنید. چون افراد بی‌ادب همه فضا را پر از انرژی منفی می‌کنند. آنان قدرتی شیطانی در آلوده کردن فضا دارند. شوخی و خنده می‌تواند انرژی‌های منفی را از فضا دور کند. هفت، بی‌ادبی و گستاخی دیگران را باید پلی برای صعود و تعالی خود قرار دهیم؛ یعنی نه تنها در زمین بی‌ادبان بازی نکنیم که از دامی که برای ما تنیده‌اند، ریسمان صعود به تعالی و کمال نفس ببافیم. این شیوه برخورد حکیمان و فرزانگان عالم با بی‌ادبان بوده است: به علیه السلام گفته شد: «مَنْ أَدَّبَكَ؟» (ادب از که آموختی؟) در پاسخ فرمود: «مَا أَدَّبَنِي أَحَدٌ رَأَيْتُ قُبْحَ الْجَهْلِ فَجَانَبْتُه؛‏ کسی مرا ادب نکرد. من، زشتی نادانی و سفاهت را دیدم و از آن پرهیز کردم.» به قول : «لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بی‌ادبان، که هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد، از فعل آن پرهیز کردم.» (علیه السّلام) فرمود: إِذَا رَأَيْتَ فِي غَيْرِكَ خُلُقاً ذَمِيماً فَتَجَنَّبْ مِنْ نَفْسِكَ أَمْثَالَهُ؛ هر گاه در دیگری اخلاق ناپسندی را دیدی، بپرهیز که آنگونه رفتار در خودت نباشد!» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢ماندگاری نیکی و محبت 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ محبت‌ها و خدمت‌های خالصانه هرگز فراموش نمی‌شوند؛ حتی اگر خود ما هم آنها را فراموش کنیم، خدای متعال نظام عالم را به گونه‌ای طراحی کرده است که به نحوی نتیجه آنها را خواهیم دید. به تعبیر حکیمانه علیه السلام: «اَلْخَيْرُ لايَفْنی؛ كار خير هرگز فانى نمی‌شود» و به ترجمه شعری : تو نیکویی کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢مراحل مواجهه با ناهنجاری‌ها از نگاه سعدی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مصلح‌الدین شیرازی در بوستان سه مرحله اصلی مواجهه با ناهنجاری‌های اخلاقی و اجتماعی را به این شکل بیان می‌کند: مرحله اول: پند و موعظه و روشنگری و «تبیین»؛ مرحله دوم: کیفر و جریمه و مواجهه سلبی و ایجاد محدودیت و محرومیت‌های مقطعی و موضعی؛ مرحله سوم: اخراج و تبعید و حتی ممکن است اعدام و ریشه‌کن کردن؛ گر آید گنهکاری اندر پناه نه شرط است کشتن به اول گناه چو باری بگفتند و نشنید پند بده گوشمالش به زندان و بند وگر پند و بندش نیاید بکار درختی خبیث است بیخش برآر 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢اخلاق مواجهه با «اتباع» در نگاه سعدی 🖊احمدحسین شریفی مصلح‌الدین شیرازی از معدود شاعران حکیمی است که به اقصی نقاط عالم مسافرت می‌کرد. ده‌ها شهر و کشور را از نزدیک دیده بود؛ فرهنگ‌ها و آداب مختلف جوامع را به خوبی می‌شناخت. پندها و موعظه‌های او درباره نحوه مواجهه با اتباع بیگانگان محصول ده‌ها سال تجربه زیسته اوست که با اندیشه و حکمت اسلامی و اخلاق قرآنی او عجین شده و در قالب حکایت‌ها یا اشعاری نمایان گردیده است. در ابتدای باب اول بوستان در مورد مواجهه با اتباع بیگانه در کشور چنین می‌گوید: شهنشه که بازارگان را بخست در خیر بر شهر و لشکر ببست کی آن جا دگر هوشمندان روند چو آوازه‌ی رسم بد بشنوند؟ نکو بایدت نام و نیکی قبول نکو دار بازارگان و رسول بزرگان، مسافر به جان پرورند که نام نکویی به عالم برند تبه گردد آن مملکت عن قریب کز او خاطر آزرده آید غریب غریب آشنا باش و سیاح دوست که سیاح جلاب نام نکوست نکو دار ضیف و مسافر عزیز وز آسیبشان بر حذر باش نیز ز بیگانه پرهیز کردن نکوست که دشمن توان بود در زی دوست 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
⚫️«به کارهای گران مرد کارآزموده فرست» ✍️ احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸معتقدم برای کارهای انتظامی و امنیتی و حفاظت فیزیکی و گیت‌های امنیتی، باید از افراد «آموزش‌دیده»، «کارآزموده»، «متخصص»، «مصاف‌دیده»، «زیرک»، و «آگاه از روان‌شناسی امنیتی و انتظامی» و «چهره‌شناسی جاسوسی و تروریستی» استفاده کرد. افراد عادی را، به هر میزان که مخلص و مؤمن و دلسوز باشند، نباید برای چنین اموری گمارد. 🔸در همین رابطه حکایت در باب هفتم گلستان بسیار حکیمانه و پندآموز است: «سالی از بلخ بامیانم سفر بود و راه از حرامیان پر خطر. جوانی به بدرقه همراه من شد، سپربازِ چرخ‌انداز، سلحشورِ بیش‌زور که به ده مردِ توانا کمانِ او زه کردندی و زورآورانِ رویِ زمین پشت او بر زمین نیاوردندی ولیکن چنان که دانی متنعم بود و سایه‌پرورده نه جهاندیده و سفر کرده. رعد کوس دلاوران به گوشش نرسیده و برق شمشیر سواران ندیده. نیفتاده بر دست دشمن اسیر به گِردش نباریده باران تیر اتفاقاً من و این جوان هر دو در پی هم دوان. هر آن دیوار قدیمش که پیش آمدی به قوّت بازو بیفکندی و هر درخت عظیم که دیدی به زور سرپنجه بر کندی و تفاخرکنان گفتی: پیل کو تا کتف و بازوی گُردان بیند؟ شیر کو تا کف و سر پنجهٔ مردان بیند؟ ما در این حالت که دو هندو از پس سنگی سر بر آوردند و قصد قتال ما کردند. به دست یکی چوبی و در بغل آن دیگر کلوخ کوبی. جوان را گفتم: چه پایی؟ بیار آنچه داری ز مردی و زور که دشمن به پای خود آمد به گور تیر و کمان را دیدم از دست جوان افتاده و لرزه بر استخوان. نه هر که موی شکافد به تیر جوشن‌خای به روز حملهٔ جنگاوران بدارد پای چاره جز آن ندیدیم که رخت و سلاح و جامه‌ها رها کردیم و جان به سلامت بیاوردیم. به کارهای گران مرد کاردیده فرست که شیر شرزه در آرد به زیر خمّ کمند جوان اگر چه قوی‌یال و پیل‌تن باشد به جنگ دشمنش از هول بگسلد پیوند نبرد پیش مصاف‌آزموده معلوم است چنان که مسألهٔ شرع پیش دانشمند 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢گر بگریزی ز خراجات شهر/ بارکش غول بیابان شوی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امام موسی بن جعفر علیه السلام در جمله‌ای کوتاه یکی از قواعد حاکم بر زیست اینجهانی انسان را بیان می‌کند. آن حضرت می‌فرماید: إِيَّاكَ أَنْ تَمْنَعَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقُ مِثْلَيْهِ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ. مبادا از هزینه‌کردن در راه طاعت خدا خوددارى كنى؛ آن گاه دو برابرش را در معصيت خدا خرج كنى! معنای این حکمت آن است که اگر از امکان‌ها و مکنت‌هایی که برای بندگی خدای متعال و اطاعت از خواسته‌های او و ترویج دین او در اختیار داریم، به درستی استفاده نکنیم و از هزینه‌کردن برای تحقق خواسته‌های الهی و انفاق در راه او کوتاهی کنیم؛ آنگاه سیر زندگی و اوضاع اجتماعی به گونه‌ای رقم خواهد خورد که دو برابر آن هزینه‌ها را در راه معصیت و نافرمانی خدا صرف خواهیم کرد. در باب دوم گلستان حکایتی را نقل می‌کند که می‌توان گفت شرح این حکمت است: «کاروانی در زمین یونان بزدند و نعمت بی‌قیاس ببردند. بازرگانان گریه و زاری کردند و خدا و پیمبر شفیع آوردند و فایده نبود: چو پیروز شد دزد تیره روان چه غم دارد از گریه کاروان حکیم اندر آن کاروان بود. یکی گفتش از کاروانیان: «مگر اینان را نصیحتی کنی و موعظه‌ای گویی تا طَرفی از مال ما دست بدارند که دریغ باشد چندین نعمت که ضایع شود.» گفت: «دریغ کلمه حکمت با ایشان گفتن»: آهنی را که موریانه بخورد نتوان برد از او به صیقل زنگ با سیه دل چه سود گفتن وعظ نرود میخ آهنین در سنگ همانا که جرم از طرف ماست: به روزگار سلامت شکستگان دریاب که جبر خاطر مسکین بلا بگرداند چو سائل از تو به زاری طلب کند چیزی بده وگرنه ستمگر به زور بستاند 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢نوع رفتار با زیردستان؛ راهی برای شناخت شخصیت مدیران 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از راه‌های شناخت شخصیت افراد، مشاهده نوع رفتار آنان با زیردستان است. مدیری که «نوع رفتار» او و حتی «لحن صدای» او در برابر فرودستان و فرادستان متفاوت باشد، مدیری اسلام‌پسند نیست. توصیه و تأکید اسلام و اولیای دین، رعایت فروتنی، همراهی و همدلی با زیردستان و حفظ عزت و کرامت خود در برابر فرادستان است. غفاری از (ص) نقل می‌کند که فرمودند: فَمَنْ کانَ اَخُوهُ تَحْتَ یَدِهِ فَلْیُطْعِمْهُ مِمّا یَأْکُلُ وَلْیُکْسِهِ مِمّا یَلْبسُ وَلا یُکَلِّفْهُ ما یَغْلِبُهُ فَاِنْ کَلَّفَهُ ما یَغْلِبُهُ فَلْیُعِنْهُ؛ هر کس برادر و هم نوعش را زیردست دارد باید از آنچه خود مى‏‌خورد به او بخوراند، و از آنچه مى‌‏پوشد به او هم بپوشاند و هیچ وقت کارى که خارج از قدرت اوست به او نسپارد و اگر کار دشوارى را به او سپرد او را کمک کند. در بخش ۱۵ از باب اول بوستان می‌گوید: بد انجام رفت و بد اندیشه کرد که با زیردستان جفا، پیشه کرد به سختی و سستی بر این بگذرد بماند بر او سال‌ها نام بد نخواهی که نفرین کنند از پَسَت نکو باش تا بد نگوید کست 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢انسان معنوی و عشق‌ورزی به همه هستی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹از مهم‌ترین ویژگی‌های پرورش‌ یافتگان اخلاق و معنویت اسلامی «کلان‌نگری» و «خیرخواهی» و «عشق‌ورزی» به همه آفریده‌ها است. به تعبیر زیبای : به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست 🔸و این آموزه‌ای است که در اغلب ادعیه ماه مبارک رمضان موج می‌زند: اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ اللَّهُمَّ أَغْنِ كُلَّ فَقِيرٍ اللَّهُمَّ أَشْبِعْ كُلَّ جَائِعٍ اللَّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْيَانٍ اللَّهُمَّ اقْضِ‏ دَيْنَ كُلِّ مَدِينٍ اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ اللَّهُمَّ رُدَّ كُلَّ غَرِيبٍ اللَّهُمَّ فُكَّ كُلَّ أَسِيرٍ اللَّهُمَّ أَصْلِحْ كُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِينَ اللَّهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَرِيض‏ 🔻از مهم‌ترین آثار و پیامدهای نگاه عاشقانه به هستی این است که عاشق غیر از دلدادگی به معشوق و جلب رضایت او و تأمین خواسته‌های او هیچ شأن و جایگاهی برای خود قائل نیست. او خود را خدمتگذار و نوکر همگان می‌داند. او خود را بدهکار همه مردمان می‌داند. درد و رنج آنها را درد و رنج خود می‌داند. حتی بی‌مهری و حرمت‌شکنی دیگران باز هم او را از دغدغه خدمت به آنها باز نمی‌دارد. او خود را وقف خدمت به خلق می‌کند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢سعدی و سکوت 🖊احمدحسین شریفی 🔸سکوت رفتاری است که می‌تواند نشانه بسیاری از امور مختلف و حتی متضاد باشد. به همین دلیل فهم «معنا» و «پیام» آن نیازمند زیرکی و تأمل است. سکوت گاهی نشانه رضایت است و زمانی نشانه نارضایتی؛ گاهی نشانه امید است و زمانی نشانه ناامیدی، گاهی نشانه تأیید است و زمانی نشانه تکذیب. سکوت گاهی نشانه ناتوانی از پاسخ است و زمانی بهترین پاسخ. به تعبیر علیه السلام: «سکوت در برابر احمق، بهترین پاسخ است». و به تعبیر شیخ محمود شبستری در سعادت‌نامه «ابلهان را جواب خاموشی است» میشل هم می‌گفت: «همیشه سکوت نشانه‌ی تایید حرف طرف مقابل نیست، گاهی نشانه‌ی قطع امید از سطح شعور اوست!» 🔹در روزگار حاضر بیش از گذشته به «حکمت‌ سکوت» نیازمندیم. دنیای جدید دنیای اطلاعات نام گرفته است؛ دریایی از اطلاعات راست و دروغ و دقیق و نادقیق روزانه در اختیار مردم قرار می‌گیرد. همه ساختارهای دنیای جدید ما را وارد به سخن گفتن و انتشار سخن می‌کند. تا جایی که سخن گفتن از نشانه‌های مهم بودن شناخته می‌شود. انتشار هر چه بیشتر اطلاعات، صرف نظر از درست یا نادرست آن، منبعی مهم برای امرار معاش و مایه‌ای برای کسب شهرت‌ و اعتبار اجتماعی شده است. افراد سعی می‌کنند در هر زمینه‌ای اظهار نظر کنند! حتی اگر هیچ تخصصی در آن موضوع نداشته باشند. پرحرفی و زیاده‌گویی، موجب احساس نوعی توهم دانایی شده است. 🔻از مهمترین حکمت‌هایی که مصلح‌الدین سعدی شیرازی در کتاب بی‌نظیر گلستان بر آن تأکید دارد، حکمت سکوت و کم‌گویی است. تا جایی که یک باب از ابواب هشت‌گانه گلستان را با عنوان «در فواید خاموشی» به این موضوع اختصاص داده است و البته در ابواب دیگر نیز به هر مناسبتی در باب سکوت سخن گفته است. فی المثل در حکایت هفتم از باب چهارم «در فواید خاموشی» می‌گوید: «یکی را از حکما شنیدم که می‌گفت: هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکرده است، مگر آن کس که چون دیگری در سخن باشد، همچنان ناتمام گفته، سخن آغاز کند. سخن را سر است اى خردمند و بُن میاور سخن در میان سخن خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش نگوید سخن تا نبیند خموش @Ahmadhoseinsharifi 🌹