دو استدلال غلط از جانب برخی دوستان «انقلابی» درباره‌ی انتخابات ریاست جمهوری #تا_آن_جا_که_می_دانم؛ اول: از شهید همت نقل می‌کنند که: «هر موقع در مناطق جنگی راه را گم کردید نگاه کنید آتش دشمن کدام سمت را می‌کوبد همان جبهه خودی است.» و نتیجه می‌گیرند که هرکس را «دشمن» بیشتر می‌کوبد انتخاب کنید. اما در جنگ، اصولا دو جبهه داریم که همدیگر را می‌کوبند؛ در‌حالی‌که در انتخابات و به طور کلی میدان سیاست، بیش از دو جبهه داریم که همدیگر را می‌کوبند. حتی اگر فرض بگیریم فقط و حتما یکی از این جبهه‌ها حق است و مابقی باطل، باز هم نمی‌شود از کوبیده شدنِ یکی توسط «جریان باطل»، نتیجه گرفت که حق است. این مثال‌های نقض واقعی را ببینید: معاویه هم خوارج را می‌کوبید و هم حضرت علی(ع) را. خوارج نیز هم با معاویه دشمن بودند، هم با امام علی(ع). حالا اگر کسی فقط باطل بودن و دشمنیِ معاویه را می‌داند و به دنبال جبهه‌ی خودی است، بر اساس این‌که معاویه (= دشمن) خوارج را می‌کوبد، آیا شما می‌گویید باید نتیجه بگیرد که خوارج حقند و به سمت آن‌ها برود؟! یا مثلا فرض کنید کسی باطل بودن و دشمنیِ خوارج با اسلام ناب را می‌داند، اما در ماجرای جنگ امام حسن(ع) با معاویه، جبهه‌ی حق را تشخیص ندهد. اگر بر اساس این نوع استدلال پیش برود، از این‌که در سپاه امام حسن(ع)، خوارج نیز حاضر شده‌اند و علیه معاویه می‌جنگند، قاعدتا نتیجه می‌گیرد که امام حسن(ع) باطل و معاویه حق است! (العیاذ بالله) یا مثلا در اواخر دوران بنی امیه، با شروع قیام‌های مختلف از جمله از طرف بنی عباس، جهت حملات بنی امیه از سمت ائمه(ع) به سمت بنی عباس چرخید؛ آیا با توجه به این‌که می‌دانیم بنی امیه باطل و دشمن است، باید نتیجه بگیریم که در بین ائمه(ع) و بنی عباس، - نعوذ بالله - بنی عباس اصلح است؟! واقعیت این است که میدان سیاست، بسیار پیچیده‌تر از میدان جنگ است. استدلال دوم: می‌گویند: «شخصی از امام صادق (علیه السلام) پرسید: بین دو حاکم در تردیدم، چه کنم؟ امام فرمودند: عادل، صادق، فقیه و با تقواترین را انتخاب کن. -اگر به تشخیص نرسیدم؟ امام فرمودند: ببین افراد متدین به کدام مایلند؟ و چه کسی دشمنان را بیشتر خشمگین می‌کند.» البته اصل حدیث در منابع روایی هم بسیار طولانی‌تر است و هم شرایط خاصی را توصیف می‌کند و هم تفاوت‌های مضمونی با این نقل دارد؛ اما با فرض صحت همین روایت، اصولا منظور از «حاکم» در روایات، همان «حاکم شرع» یا قاضی است (که از توضیحات راوی در ابتدای روایت اصلی نیز مشخص است). موضوع این روایت، انتخاب کسی برای قضاوت است. این درحالی است که رئیس جمهور اصولا قاضی نیست، بلکه کارگزار و مجری است. دلیلی هم در این روایت برای تعمیم موضوع به «کارگزار» دیده نمی‌شود و برعکس، شواهد حاکی از اختصاص موضوع است. فارغ از این‌که این ویژگی‌ها برای رئیس جمهور هم لازم است یا نه، به هرحال از این روایت نمی‌شود برای انتخاب رئیس جمهور نتیجه‌ای گرفت؛ بلکه باید به استدلال‌های دیگری رجوع کرد. یادمان باشد که حق نداریم با استدلال غلط یا خدای ناکرده با دروغ و فریب، حتی از حق دفاع کنیم. #رضا_طبیب_زاده #یادداشت_های_یک_طلبه_نوپا #احوال_حوزه #شیراز #خوارج #حق_باطل #انتخابات_1400 #سیاست #شهید_همت کانال #احوال_حوزه را دنبال کنید https://eitaa.com/ahvaalehowze