۶- بزرگ قومی را اگر کشتند وسایل و تجهیزات او را غارت نمی کنند. چنانچه حضرت علی علیه السَّلام بعد از کشتن عمر بن عبدود تجهیزات نفیس او را دست نزدند و حتی لباس او و زره اش از تن جدا ننمودند؛ در پاسخ فرمودند: دوست نداشتم بزرگ قومی را در میان قوم اش حرمت اش بشکنم؛ در حالی که امام حسین علیه السَّلام را چنین نکردند و حتی انگشتر مبارک شان را با انگشت بریدند و بردند. ۷- بدن کسی را بعد از کشته شدن اش تکه تکه نمی کنند، چنانچه امام علی علیه السَّلام مانع تکه تکه کردن قاتل خود ابن ملجم شدند؛ ولی نعش امام حسین علیه السَّلام را زیر مَرکب ها تکه تکه کردند. ۸- مردان کشته شده را در برابر زنان جسدشان ظاهر نمی کنند چنانچه بلال، صفیه را پیکر یهودیان بعد از کشته شدن شان نشان داد و نبی مکرم اسلام (ص) بر او خشم گرفتند، در حالی که سر شهدای کربلاء ۳۰ روز در برابر دیدگان به شام برده شد. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

🏴 ✍در تاریخ طبری آمده است: امام حسین علیه السَّلام در شب عاشورا از لشکر دشمن مهلت عبادت خواستند و در آن شب با صوت و معنی تلاوت قرآن در دشت کربلا نمودند، طوری که از صدا و معنی آیات قرآنِ حضرت، تعداد سی نفر از لشکر عمر سعد جدا شده و به سمت یاری امام آمدند و در کربلا در رکاب حضرت به شهادت رسیدند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_پند_یک_معرفت ۳۲۴ 📆۱۴۰۲/۰۵/۰۷ ✍هر اندازه انسان از هوای نفس و لذت‌های دنیا منقطع شود در این دنیا از چیزی لذت نمی‌برد و اگر انسان از زندگی لذتی حاصل نکند، زندگی برای او ماهیت خویش را از دست خواهد داد و چون به این مقام رسید تنها یک چیز برای او قابل لذت و باارزش است و آن پرداختن به آخرت است و تنها چیزی که او را آرام می‌کند ذکری است که برای خدا کرده باشد، کلامی است که از خدا شنیده و یا گفته باشد، کار نیکی است که برای رضای خدا کرده باشد. چنین کسی دائم الذکر می‌گردد که جز خدا و مرگ و پیمان عالم الست خود به چیزی اندیشه نمی‌کند. چنین کسی را هیچ کس توان آزارش نیست، چون تمام ابزارهای آزار بشر بر روی انسان‌ها، همگی بر روی نفس و دنیا متمرکز است؛ و تمام خصومت‌های شیطان و وسوسه‌های او بر انسان برای انجام معصیت الهی، بر نقطه ضعف هوای نفس انسان متمرکز است. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

کسی که نفس خود را از دنیا و تعلقات آن بإذن الله تعالی منقطع کرد عزت می‌یابد، چون همۀ مردم از دیگران برای دنیای خود می‌ترسند که مبادا دنیایشان را از دست آنان بربایند و آزارشان دیگران را، برای دور کردن آنان از دنیایی است که عاشق آن هستند، و کسی به دنیایشان نزدیک شود به او حمله می‌کنند که او را دور سازند، و او را آماج تهمت‌ها و توهین‌ها قرار می‌دهند. وقتی انسان نفس خویش را از دنیا منقطع سازد بر او نام دیوانه می‌گذارند و رهایش می‌کنند.... و این انقطاع از دنیا ممکن نیست مگر با انفاق و سخاوت و بخشش؛ و چه گمراه هستند کسانی که به دنبال کسب آخرت در کنار کسب دنیای خویش هستند. آنان گویی سیبی را گاز می‌زنند که بخشی از آن گندیده است، نه از طعم شیرین سیب لذت می‌برند و نه گندیدگی سیب را می‌فهمند. نه از دنیای خویش لذت می‌برند و نه از عبادت خویش که به خیال خود برای آخرت‌شان می‌گذارند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

📜🪶 ✍توصیه امام علیه‌السَّلام به مالک اشتر در نهی از ظلم: وَلَيْسَ شَيْءٌ أَدْعَى إِلَى تَغْيِيرِ نِعْمَةِ اللهِ وَتَعْجِيلِ نِقْمَتِهِ مِنْ إِقَامَة عَلَى ظُلْم، فَإِنَّ اللهَ سَمِيعٌ دَعْوَةَ الْمُضْطَهَدِينَ وَهُوَ لِلظَّالِمِينَ بِالْمِرْصَادِ (بدان) هيچ چيز در تغيير نعمت هاى خداوند و تعجيل انتقام و کيفر او از اصرار بر ظلم و ستم سريع تر نيست، زيرا خداوند دعاى مظلومان را (بر ضد تو) مى شنود و در کمين ستم کاران است. اين جمله هشدار کوبنده اى به ظالمان است که بدانند مجازات کيفر آنها تنها حواله به قيامت نمى شود، بلکه در اين جهان نيز گرفتار کيفر اعمال خود خواهند شد. آن هم نه در دراز مدت، بلکه در کوتاه مدت. آرى آنچه با سرعت باعث تغيير نعمت ها مى شود و عذاب الهى را فرا مى خواند اقامه بر ظلم و اصرار بر ستم است. 📚 نهج البلاغه 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_شعر_یک_معرفت هر آن چه هست تو را دست ز لطف دادار است ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ گمان مبر که ز کار و اندیشه ات پدیدار است قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِنْدِي چو بود قبل تو و بعد تو نیز خواهد بود کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبِّک ذوالجلالِ والاکرامِ گرش ز لطف حق ببُری آتش اش تو را کار است وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

🪶📜 نبی مکرم اسلام صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمودند، سه چیز است که درباره آن قسم می‌خورم: ۱) هیچوقت مال با صدقه دادن کم نشود، پس صدقه دهید. ۲) هرکس ستمی بر او رفته باشد ببخشد، نبخشد مگر خدا عزت او را بیفزاید، پس ببخشید تا خدا عزت شما را بیفزاید. ۳) و هیچ کس در سؤال نگشاید و تن به سؤال ندهد و از دیگران چیزی نخواهد مگر خداوند دری از فقر بر او بگشاید. 📕نهج‌ الفصاحه 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_لغت_قرآنی ۲۲۷ 📆۱۴۰۲/۰۵/۱۰ 🌟زَجَی: به معنای بیرون فرستادن یک شئ از شئ دیگر را گویند. أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً (۴۳_ نور) آیا ندیدی که خداوند بیرون راند ابرها را (از دریا یا مناطق مرطوب زمین به آسمان) سپس (این ابرهای کوچک‌ را) آن ها در آسمان بهم نزدیک کرد و بر روی هم متراکم نمود. رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ (۶۶_ اسراء) خدای شما کسی است که بیرون می فرستد (از آب و در خود فرو نمی برد) برای شما، کشتی های شما را در دریا که (بارهای خود را با آن ببرید) و روزی از فضل او کسب کنید. وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ (۸۸_یوسف) آیه خطاب به برادران یوسف نبی به ایشان است که پول اندکی همراه خود برای خرید گندم آورده بودند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

پس معنای آیه فوق این است که ما آمده ایم (نزد تو با توانی کم و) بیرون فرستادنی (که می توانی ما را به علت عدم خرید گندم بیرون بفرستی) زجاجه از زَجَی است؛ چون شیشه یا هر شئ روشن، نور را به بیرون از خود می فرستد و در خود نگه نمی دارد. الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ (۳۵_نور) یعنی آتش در شیشه است. همه نور آتش از زجاج بیرون فرستاده می شود طوری که همه زجاج از نور می درخشد. توضیح آن که زجاجه را از ظاهر آیه از زَجج گرفته اند و برای آن تعریفی ذکر نکرده اند پس بعید است چنین فعلی وجود داشته باشد. زجاجیّه در چشم هم از این معناست که نور را به شبکیّه عبور می دهد. إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا (۵_انسان) مزاج به این معناست که کسی که مزاج اش غذایی را طالب باشد، آن را براحتی می خورد و بعد از خوردن معده اش آن را بیرون نمی اندازد. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#مناجات معبودا! چگونه چشمی تواند در سحرگاهان به خواب رود وقتی تو او را سحرگاهان برای تماشای دیدن اش در قبله خویش به سوی خویش می خوانی؟! و چگونه تواند چشمی بخوابد نرود وقتی که نفس شیرین، او را برای طلب لذت خویش به خواب می خواند؟ ای یگانه خالق هستی که از خواب بی نیازی، در عمر چند صباح من، خواب پلک از چشمانم و خواب غفلت از قلبم از رحمت خویش فرو گیر و با این رحمت خویش عمر کوتاه مرا دو چندان ساز تا در عبادت تو در این دنیا کام از رحمت تو گیرم که هر کامیابی را در دنیا کامیابی دیگری خلق کردی مگر کامیابی از جوار قرب رحمت خویش که برتر از آن هیچ کامی برای مخلوق خویش خلق نکردی و آن را نهایت مقصود در کامیابی بشر قرار دادی. همه جای هستی را تلاطمی برای خلق قرار دادی إلّا جوار قرب رحمت خویش. خدایا! مرا با توفیق ترک گناه و انجام عمل صالح، جوار و همنشینی قرب خویش از رحمت ات عنایت فرما. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_آیه_یک_تدبر ۶۶۱ وَمَا أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (۸۳_طه) و ای موسی بازگو که بر قومت چرا سبقت گرفته و با شتاب به وعده‌گاه آمدی؟ قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى (۸۴_طه) موسی عرضه داشت: هم اینک قوم از پی من هستند و من خود برای خشنودی تو تعجیل کرده و بر آنها تقدم جستم. پس کسی که از خدا می گوید و مردم را به سوی خدا فرا می خواند باید در رفتن برای کسب رضای خدا، خودش پیشروتر از بقیه باشد. مثال؛ کسی که به پیروان خود از اهمیت دستگیری از نیازمندان سخن می گوید باید خودش در این امر پیشتاز از قوم خود باشد تا به دیگران در عمل نشان دهد آنچه که باور کرده است و به سمت آن می رود ارزشمند است، در چنین حالت است که امت او در اجرای فرامین او سریع تر از او ظاهر خواهند شد. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

🪶 نبی مکرم اسلام صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمودند: گویی در این دنیا حق بر غیر ما واجب است و مرگ بر غیر ما مقرر شده است. گویی مردگان مسافر اند و تشییع جنازه شان می کنند و آنان بزودی به این دنیا باز خواهند گشت. تن‌شان در گور می کنیم و میراث شان را می خوریم، گویی ما پس از آنان جاودانه خواهیم ماند. هر اندرزی را فراموش کردیم و از هر حادثه‌ای خود را در امان می بینیم. 📕نهج‌ الفصاحه🍃 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_لغت_قرآنی ۲۲۸ 📆۱۴۰۲/۰۵/۱۴ 🌹حَنَیَ: به معنای مهربانی و محبت با سالخوردگان است. برای درک معنای این لغت از کلام وحی فقط یک آیه و آدرس در دسترس ماست که در مورد حضرت یحیی نبی در قرآن فقط آمده است. وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا (۱۳_مریم) و نيز از جانب خود، مهربانی و پاكی به او داديم و او تقواپيشه بود. در این آیه حق تعالی سه صفت حنان و پاکی و تقوی را بر یحیی نبی می شمارد. ولی در باب حنان بودن اش می فرماید: از نزد ما حنانی بر او بخشیده شده بود. پس برای صفت حنان بودن مانند پاکی و تقوی، تلاشی از سوی یحیی صورت نگرفته بود. از سوی دیگر عبارت "وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا" نشانگر صفت حنان بودن حق تعالی است که بر یحیی نبی بخشیده شده بود. برای درک معنا و نوع مهربانی حنان باید به زندگی حضرت یحیی رجوع کنیم: طبق کلام وحی یحیی نبی را در سن پیری حق تعالی به والدین اش بخشید. آیه بعد تصریح می کند که یحیی نبی خیلی مراقب بود مبادا نافرمانی والدین کند تا ستمگر و عاصی در برابر فرمان خدا باشد. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا (۱۴_مریم) او نسبت به پدر و مادرش مهربان و نيكوكار بود و جبار (و متكبر) و عصيانگر نبود. از نظر روان شناختی هم این امر طبیعی است. معمولاً والدینی که اختلاف سن بسیاری با فرزندان خود دارند در برخی امور اجتماعی حتی اعتقادی، دارای شکاف و فاصله زیادی هستند که این امر سبب نافرمانی فرزندان از والدین پیرشان می شود. پس حق تعالی از صفت حنان بودن خویش که همان دوست داشتن سالخوردگان است به یحیی نبی بخشیده بود. چنانچه در احادیث آمده است، خداوند می فرماید: «ای انسان پیر، من از موی سفید تو شرم در مجازات تو دارم؛ تو چرا از شرم من در حق خویش شرم نمی کنی؟» از امام صادق علیه السَّلام روایت است: و هرگاه بشر به نود سالگى رسيد خداوند گناهان قبل و بعد او را بيامرزد و چنين نويسد: اسير خدا در زمين!!! حنانه به زن جوانی گویند که شوهر سالخورده خود را دوست داشته باشد و عاشق او بوده و با او مهربان باشد. گیاه حنا چون پیری سالخوردگان را با مهربانی پنهان می کند حنا نامیده شده است. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

📜🪶 امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام فرمودند: ⚪️لا تَجعَلَنّ ذَرَبَ لسانِكَ عَلى مَن أنطَقكَ و بلاغَةََ قولِكَ عَلى مَن سَدّدكَ 🔸با آن كس كه تو را سخن آموخت به درشتى سخن مگو، و با كسى كه راه نيكو سخن گفتن به تو آموخت، لاف بلاغت مزن. 📚 نهج البلاغه 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

📜 نبی مکرم اسلام صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمودند: هرکه خواهد دعای او مستجاب شود و غمش از بین رود تنگدستی را در کارش گشایش دهد. 📕نهج‌ الفصاحه🍃 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_شعر_یک_حکایت پیرمردی در حجره خود در بازار نشسته بود که عارفی از کنار حجره او گذر کرد. پیرمرد سریع به بیرون حجره رفت و او را گفت: ای عارف! شرف حضور در حجره ما بر من ببخش و مرا نصیحتی کن. عارف اجابت نمود و در حجره داخل شد. پیرزنی برای گرفتن شَکر به حجره او آمد و سکه کم ارزشی داشت که اندازه سکه خود از پیرمرد شَکر خواست. پیرمرد گفت: مرا ببخش سنگ معادل سکه تو ندارم تا شَکر بر تو وزن کنم. پیرزن ناامید و شرمنده رفت. پیرمرد عارف را شربتی مهیا کرده تا برای موعظه او بر منبر رود. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

عارف گفت: ای پیرمرد! امروز دیدم در گذر این همه عمر، از این همه مرگ و نیستی و رها کردن ثروت دنیا بر وراث، تو هیچ پند و عبرتی نگرفته ای. پس اگر من هم تو را پندی دهم، بی گمان آن را هم نخواهی گرفت. تو را سنگی معادل سنگ آن پیرزن نبود که شَکر بر او وزن کنی و مرا کلامی هم وزن این همه غفلت تو نیست که تو را کمترین پندی وزن کنم و بفروشم. تو اگر دنبال آن بودی که مدیون او نشوی، به جای دست خالی ردّ کردن او شَکر بیشتر می دادی و از خویشتن می بخشیدی..... تو را با رفتن عمرت نشد پندی از آن گیری مرا گویی که پندی ده که پند من به جان گیری گمانم سُخره کردی تو مرا امروز ای خواجه تو را جیفه بباید داد که آن را تو به خوان گیری ✍ حسین جعفری خویی 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_آیه_یک_تدبر ۶۶۲ 📆۱۴۰۲/۰۵/۱۷ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (۱۰۷_ توبه) (گروهی دیگر از آنها) کسانی هستند که مسجدی ساختند برای زیان (به مسلمانان)، و (تقوّیت) کفر، و تفرقه‌افکنی میان مؤمنان، و کمینگاه برای کسی که از پیش با خدا و پیامبرش مبارزه کرده بود؛ آنها سوگند یاد می‌کنند که: «جز نیکی (و خدمت)، نظری نداشته‌ایم!» امّا خداوند گواهی می‌دهد که آنها دروغگو هستند! در امالی شیخ طوسی از حضرت علی علیه السَّلام آمده است: همانا در کوفه مساجدی پرخیر و برکت، و مساجدی نفرین شده است. از مساجد پر برکت مسجد غَنّی است، آن را مردی با ایمان بنا ساخته است و آن در بهترین مکان دنیا قرار داشته و زمین آن پاک است؛ و از مساجد نفرین شده مسجد اشعث بن قیس و مسجد سماک است. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

با توجه به آیه و حدیث فوق کسی که بنای یک مسجد یا مکان عبادت را می سازد نیت او در ساخت آن بی تردید حتی بعد از مرگ او در آن مسجد اثر و روح اش باقی است که حق تعالی درباره سازندگان و معماران یا تعمیر کنندگان مساجد می فرماید: إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (۱۸_توبه) منحصراً تعمیر مساجد خدا به دست کسانی است که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و نماز به پا دارند و زکات مال خود بدهند و از غیر خدا نترسند، پس امید است که از هدایت‌یافتگان راه خدا باشند. یعنی کسی که مسجد می سازد باید ایمان به خدا و روز معاد داشته و اهل عمل به قرآن و اهل نماز و زکات بوده و از هیچ کس جز خدا نترسد و از هدایت شدگان باشد. پس اگر در مسجدی می رویم که حس عبادت در آن به ما دست نمی دهد و هیچ صلّ و صلواتی در آن مسجد صورت نمی گیرد نخست مربوط به نیت سازنده و همچنین میزان ایمان و عمل او بستگی دارد که اگر چنین شد یعنی ایمان و عمل صالح کسی که تصمیم به ساخت مسجدی برای رضای خدا دارد زیاد بود، حق تعالی قطعه زمینی از زمین های پاک که در آن معصیت او نشده است بر آن تخصیص می دهد. حضرت در ادامه حدیث در شمردن مساجد نفرین شده کوفه به مسجدی در حمراء اشاره می کند که بر قبر یکی از فراعنه ساخته شده و از آن بی خبر بودند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

📜🪶 امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السَّلام فرمودند: قلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ، أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ چيز اندكى كه بر آن مداومت كنى، بهتر است از بسيارى كه از آن خسته گردى. 📚 نهج البلاغه 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#مناجات خدایا! به عزت و جلال ات ما را دور دار از هر دور داشتنی که در آن نزدیکی ما به توست، و ما را نزدیک کن در هر نزدیک شدنی که نزدیکی به تو در آن است، هرچند نفس ما به سبب ماهیت اش از آن دو گریزان باشد. نازنینا! بر ما عنایتی فرما بگریزیم از خویش و ذکر کنیم حال خویش که تا ذکر حال خویش نکرده باشیم و بر حال خود اشکی نریخته باشیم ذکری از تو ما را سودی نخواهد بخشید. معبودا! مرا به ذکر خود، قبل از ذکر خودت از رحمت ات توفیق فرما. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_پند_یک_معرفت ۳۲۵ ✍گفتیم هدایت فقط از جانب خداوند است. در زندگی روزمره، همه ما در بین خواطر اربعه (ربانی، مَلکی، نفسانی و شیطانی) گرفتاریم و در تفکیک آن از هم برای انتخاب خاطر مَلکی عاجزیم. بدانیم همیشه در زندگی گویی پشت چراغ قرمزی ایستاده ایم که سر چهار راه و چهار عدد است، و فقط یکی از آن ها همیشه سبز است و هم زمان دو چراغ سبز نمی شود. پس کسانی که مورد هدایت الهی قرار گرفته اند در اصل همان چراغ است که با خواطر مَلکی سبزشان می شود تا انجام اش دهند؛ و تا کسی در هدایت الهی قرار نگرفته است هرگز این چراغ صراط مستقیم برای عبور او با خواطر مَلکی سبز نخواهد شد و از چراغ قرمز شیطان عبور و جریمه خواهد شد. مثال؛ کسی که مادر پیری دارد هرگز دو چراغ سپردن به سرای سالمندان و نگهداری در منزل با تکریم بر او سبز نخواهد شد. شک و رَیب که از شیطان است، همان روشن شدن چراغ قرمزی کنار چراغ سبز بر انسان است که انسان گمراه چراغ قرمز شیطان را چراغ سبزی از خدا برای انجام کاری می بیند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

#یک_لغت_قرآنی ۲۲۹ 📆۱۴۰۲/۰۵/۲۱ 🌟رَعیٰ: به در نظر گرفتن انصاف و اعتدال در یک حق مشترک، رَعیٰ گویند. وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعى‏ (۴_اعلی) آنكه (گياه) چراگاه را رويانيد.  چراگاه را برای آن "الْمَرْعى‏" ذکر کرده چون حق مشترکی برای همگان است که باید انسان حقوق دیگران را هم در آن رعایت کند. زمانی حضرت موسی علیه السَّلام به دختران شعیب نبی کنار چاه مدین رسید دید آن ها به کناری ایستاده اند. آن ها در پاسخ به موسی گفتند: قالَتا لا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعاءُ وَ أَبُونا شَيْخٌ كَبِيرٌ (۲۳_قصص)یعنی ما آب نمی دهیم تا دیگران حق ما را از این آب چاه که مشترک است ببینند و اجازه دهند ما از حق خود استفاده کنیم. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی

رَعیت را از آن جهت گفته اند که حق مشترکی بر ارباب دارد که باید ارباب حق او را از زحمات اش در کشت و زرع رعایت و به طور کامل بپردازد و استعمار و استثمارشان نکند. حدیث "کُلکم رٰاعٍ و کُلکم مسئول عَن رَعیه" بیانگر آن است همه به نوعی هم رعیت، و هم ارباب هستند و باید حق رعیت هم رعایت کنند. مثال یک معلم در برابر مدیر مدرسه رعیت است، و در برابر شاگرد یک ارباب و شاگردان از رعایای او هستند. خداوند در حق علمای مسیح می فرماید: آنان رهبانیت را از خود بدعت گذاشته اند. فَما رَعَوْها حَقَّ رِعايَتِها (۲۷_ حدید) پس آن (رهبانیت) را (نیز) چنان که شایسته‌اش بود، رعایت نکردند که بدعت نهادند. مثال خداوند که بر آنان سهم ازدواج گذاشته بود رعایت نکردند. یعنی در دین من که به امانت در اختیار آنان گذاشته شده بود حق مرا نادیده گرفتند و رعایت نکردند. پس وقتی در حق اوصاف مومنان می فرماید: وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ (۸_مؤمنون) و هم‌آنان که برای حفظ امانت‌ها و پیمان‌هایشان تلاش می‌کنند. بدین معنا نیست که وقتی امانتی از کسی می گیرند و عهدی که با خلق می بندند آن را مراعات کنند بلکه باید امانات مردم کامل برگشت دهند. (إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ) و عهد مردم با مردم باید کامل اداء شود، و به چیزی که کامل اداء شود کلمه رَعیٰ اطلاق نمی گردد، یعنی انسان امر به مراعات نیاز نیست بشود، چون محلی برای رَعیٰ نیست و مراد از مراعات در امانت، عهد امانت خدا و عهد خدا با مردم است که همان امانت الهی است که می فرماید: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْض (۷۲_ احزاب) ما آن امانت را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم. و مراد از عهد همان عهد الهی است. (أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَنِي آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ) ای فرزندان آدم، مگر به شما سفارش نکردم که بردگی شیطان را نکنید؛ یعنی ای انسان امانت من به تو که جسم تو و مال تو و دین توست حق مرا در آن رعایت کن. مثال آن جسم تنها از آنِ تو نیست، من هم حقی و سهمی در آن دارم پس با خوردن شراب و آسیب به آن حق مرا از جسم خود نادیده نگیر. چنانچه در روایات آمده است: که اگر کسی شراب را به خاطر آن که به جسم خودش آسیب می زند ملاحظه کند که جسم خود امانت اوست و به قصد مراعات امانت الهی، شراب را تَرک کند خود نزد خداوند اجری عظیم دارد. ای بشر آن مالی که داری برای من است که من حق استفاده از آن را به تو داده‌ام پس مراعات حق مرا بنما. (مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ) پس ای انسان، آنچه در دست توست همه از من است و تو شریک موقت من برای آزمون هستی، مرا هرگز شریک بر خودت در دارایی و هر چیزی که داری قرار مده. اگر نیازمندی قرضی دادی و نتوانست آن را برگرداند او را به خاطر حقی که من در مال تو دارم آزار و اذیت مکن و مترسان. دین و علم و حمکت که به تو داده ام و امانت است حق مرا در آن ببین و با پرداخت آن به کسانی که طالب آن هستند حق مرا مراعات کن و به رایگان و با تواضع به آنان حق مرا و حق امانت مرا رعایت کن و از آنچه از علم و حکمت بر تو داده ام بر آنان نیز ببخش. بر عهد خود با من هم رعایت را فراموش مکن. تو با من عهد بسته ای در دنیا در برابر استفاده از نعمات من، حق مرا رعایت کرده و گناه و نافرمانی مرا نکنی، اگر عهدت را شیطان فراموش ات کرد بدان من با تو عهد دیگری بسته ام، پس با توبه کردن حق مرا برگردان. تو با من عهد بسته ای حق والدین و ارحام ات را در دنیا مراعات کنی، پس اگر والدین و ارحام تو در برابر خوبی هایت بدی کردند حق مرا در این عهد رعایت کن و بدی آنان را از حساب خوبی های من در حق خودت کم نما و از این کم کردن بدان من چیزی از تو کم نخواهم کرد و بر تو خواهم افزود. با آنان در برابر رفتار ناشایست شان تندی مکن و قطع ارحام منما که اگر چنین کنی حق رَعیٰ عهد خویش با من بجای نیاورده‌ای. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی