آسمان خشک و خسیس، ابرها بی‌ضربان ناودان‌ها خاموش، جوی‌ها بی‌جریان حسرت جرعۀ آب، روی لب‌های سفال غنچۀ یک روزه، خاک شد در گلدان آن همه گندمزار، جز نمک خوشه نداد دست بر زانو داشت، پیرمرد دهقان ناگهان جار زدند: آی مردم! فردا، می‌رود دریایی به نماز باران ای تو معنای حیات! گام بردار که مَرو این زمین‌خورۀ پیر، شده از شوق جوان می‌رسد سوز صدا، بود سرگرم دعا: «رَبِّ اَنزَل مَطَرا دائماً بِالاِحسان» ابرها غریدند، آسمان در مدحش، خطبه‌ای غرا خواند، بارشی بی‌پایان با نگاهش جوشید، با دعایش نوشید آب از هر چشمه، باغ از رود روان ریشه‌هایی بی‌تاب، خوشه‌هایی سیراب بس که نوشید از آب، مست شد تاکستان بیم از خشکی نیست، چون تویی رحمت ابر بیم از طوفان نیست، چون تویی کشتیبان داشتم کنج حرم، جامعه می‌خواندم ناگهانی آمد، باز هم آن باران #امام_رضا_علیه_السلام #مدح_ولادت #محمد_مهدی_خانمحمدی @aleyasein

#امام_رضا زائر شدم نسیم ، صدای مرا گرفت از دستم التماس دعای مرا گرفت یک شب کنار پنجره فولاد ، مادرم آن قدر گریه کرد ، شفای مرا گرفت یک پارچه گره زد و تا سالهای سال « سهمیه امام رضا » ی مرا گرفت  صحن تو ، آسمان تو ، گنبد طلای تو حتی مجال کرب و بلای مرا گرفت ایمان نداشتم که ضمانت کنی مرا تا اینکه آهو آمد و جای مرا گرفت ای دستگیر صبح قیامت سرم فدات هم خانواده هم پدر و مادرم فدات علی اکبر لطیفیان @aleyasein

عجیب نیست به پای خودش به دام بیاید کبوتری که ز دست تو آب و دانه گرفته... #ميلاد_حسنی @aleyasein

#غدیر قسم به چاه که غرق عرق شده ست و خجل خم غدیر شد از گریه ی تو پای به گل چنان که سنگ به کف، مردمک به دیده یشان همان چهار که شد پشت خانه ی تو چهل وزید بخّ بخّ، چو باد، بادِ خلاف نداشت خار به چشم تو پیش از این منزل ابوفصیل و ابوحفص، غاصبان لعین فقال ثالثهم مَن؟ تجاوزَ فقُتِل چو نام آن سه نفر میبری کز انجاس اند هزار بار دهان را بشو در آن محفل در آبگیر، زنان دست شسته اند از تو! به هم به هلهله گفتند در غدیر : بِهل بگیر دست نبی کین جهاز، لغزنده ست یکی ز خیل شترهاست از تو کینه به دل همان شتر که جمل نام کرده اند او را لجامه بِید حِقدُه کحِقدِ ابل! به کربلا برسد ای امیر! بعد غدیر دریغ و درد از این اشتران، ازاین محمل توراست آینه عباس و دستِ بیعت توست همان دو دست که او را برید قوم مضل! مسعود یوسف پور @aleyasein

زنگ نقاره ی تو باز پریشان شده است یک مسیحی وسط صحن مسلمان شده است خلق در فکر طوافند بگو سرش چیست دور تا دور حریمت پر میدان شده است! با وضو بوسه بر این در زده زائر، به نظر درِ چوبی حرم مصحفِ قرآن شده است ای که ایمان همه بی تو به مویی بند است مرد سلمانی از انفاس تو سلمان شده است میرسد کار گدای تو به آنجایی که همه ی شهر بفهمند سلیمان شده است اسم تو گرچه بنا شد که بگویند رضاست تو علی هستی و مشهد نجف اشرف ماست زائرت حضرت موسا و حریمت طور است آسمان، صحن تو و خادم صحنت نور است گاهی آنقدر شلوغ است رواقت که دگر کفشداری تو از دادن جا معذور است مطمئن است شفا میدهی اش نابینا گره ای هم که زده دور مشبک کور است دانه پاشیدم و دیدم که محلم نگذاشت کفتر صحن تو حق دارد اگر مغرور است! از قدمگاه کمی گرد و غبار آوردم خاک پاهای تو سوغاتی نیشابور است من همان سائل انگشتری هر روزه تو علی هستی و در نجفت فیروزه دل زوار تو از شور و شعف پر شده است صحن در صحن تو از عطر نجف پر شده است اشک در صحن تو باران شدنش علت داشت آهوی گمشده حیران شدنش علت داشت از ضریح تو فقط خیر و کرم میریزد سائل هر شبه سلطان شدنش علت داشت اثر جذبه ی ایوان تو بود آقا جان راهب دیر مسلمان شدنش علت داشت پشت این پنجره فولاد شفا ریخته است درد در صحن تو درمان شدنش علت داشت کوری آمد وسط صحن تو، بینا برگشت فلجی از حرمت روی دوتا پا برگشت یک نفر شیعه شد از دین مسیحا برگشت مرده در صحن گهرشاد به دنیا برگشت تا دم صحن تو برداشت قدم گفت رضا لال یکمرتبه در بین حرم گفت: جان به قربان تو و معجزه های حرمت من نفس میکشم...اما به هوای حرمت خادمت خسته شد و چوب پرش رفت از دست یکنفر باز گمان کرده ضریحت قبله ست صد و ده بار علی گفته ام اطراف حرم باز هم نام علی شعر مرا ریخت بهم خیرهای کثیر را عشق است کرم کم نظیر را عشق است طول صحن غدیر را عشق است سنگفرش مسیر را عشق است زائر سر به زیر را عشق است پیش سلطان اسیر را عشق است اینهمه مستجیر را عشق است حال و روز فقیر را عشق است این حرم این امیر را عشق است نغمه ی یا رضا رضا عشق است مشهدت مثل کربلا عشق است کل القاب تو بجا اما اینکه اسمت علیست را عشق است حب آل علیست راه نجات بر گل روی مرتضی صلوات #مسعود_یوسف_پور @aleyasein

#ساعت_هشت #امام_رضا شاعری دل داده ابراز ارادت میکند درکنار دفتر شعرش عبادت میکند هرکه می آید به شوق حضرت از باب الجواد بیشتر از دیگران بر او عنایت میکند یک نشان سبز در دستان خدّام حرم تا بهشت نور زائر را هدایت میکند دل شکسته میرسیم اینجا ولی این مهربان با مرام خود دل ما را مرمّت میکند در نگاه هر مسافر می توان فهمید که... میرسد روزی که سمت توس هجرت میکند شاعری میگفت که خورشید هنگام زوال بر سریر زرد گنبد استراحت میکند "حجت الله" است و بین ما به نامی مستعار "ضامن آهو" شده ما را اجابت میکند تو ولی نعمت ما هستی! و پروردگار با ولای تو به ما اتمام نعمت میکند وعده هایی را که بر زوّار کویت داده ای زائرین را سخت مشتاق زیارت میکند مثل تو سلطان ندیدم من که در اوج جلال باز هم حال رعیّت را رعایت میکند زیر و رو میکرد دل ها مگر در زیر و بم قاری نقاره ات قرآن قرائت میکند آن مریض لاعلاجی که سراپا خسته است بعد شب ها پیش تو یک خواب راحت میکند رد شده ساعت ز هشت و عاشقی آشفته حال نا امیدانه نگاهی سمت ساعت میکند باخودش میگفت اگرآقا جوابش را نداد ساعت نه با جوادش عرض حاجت میکند گوشه ی صحنت مگر یوم الحساب دیگری است پنجره فولاد هم دارد شفاعت میکند دست هایی پینه بسته دست در دست ضریح بعد یکسال آمده تجدید بیعت میکند گاهی از اوقات هم یک پیک اهلی میرسد از زبان جمع حیوانات صحبت میکند درحرم، وقتی که در های اجابت باز شد هرکه از تو "جز تو" را خواهد خسارت میکند جالب است آقا که درکوی شما خورشید هم از سوی پائین قصد زیارت میکند خادم کوی تو را نازم که با قدری نمک دردهای لاعلاجی را طبابت میکند چهار بست و پنج راه و شش حیات و هفت حوض بر رئوفی شه هشتم دلالت میکند می نمیدانم چرا در پیش ایوان طلا هر لبی از مرد سلمانی حکایت میکند ضامن آهو شدی! روح غزل پرواز کرد عاشقی دارد به آئینی سرایت میکند ای رئوف ای مهربان این شاعر شوریده سر از حضورت آرزوی درک خدمت میکند! #سید_روح_الله_مؤید @aleyasein

‍#نذر_خورشید_هشتم #سبک_نوشته_عامیانه آقا جون من به فدایِ کرم و صفای تو بس که دارم تو سرم اون عطشِ هوای تو متحیّرم از اون ذوقِ کبوترای تو دمادم پَر می کشن رو گنبدِ طلای تو دونه دونه می چینن دعای زئرای تو قصدِ حاجت می برن به ساحتِ خدای تو اون آغوشِ قشنگِ تو برای زائرا بازه هر کی به پا بوست می یاد چه زود دلش رو می بازه چه قصه داره غریبیِ تو کسی ندیدم به خوبیِ تو ز هر نگاهِ تو گل می باره فضای صحنت چه سوزی داره بس که رحمت می باره ز آسمونِ حرمت دستامو پُر میکنی تو با نگاهِ کرمت زائرا دخیل می شن بر ضریحِ مطهرت عطرِ حاجت می گیرن تو روضه ی منورت آقای مهربونیها، آقای هم زبونیها بیا وُ دستامو بگیر، منو ز خود نکن جدا خودت میدونی غرقِ گناهم به جرمِ عصیان چه رو سیاهم تو رو خدا کن تو سر به راهم جونِ جوادت بده پناهم! #هستی_محرابی @aleyasein