🎙 نظریه "تاریخمندی معرفت دینی" از دیدگاه آیت الله حیدری 📆 تاریخ: ۹۹/۰۵/۲۱ ⏰ مدت: ۱ ساعت و ۵۵ دقیقه 🔹 برخی از عناوین مورد بحث در این جلسه عبارت‌اند از: ➖ بررسی نظریه تاریخمندی از منظر درون‌دینی ➖ معانی و مصادیق مختلف نظریه تاریخمندی ➖ تاریخیت مربوط به احکام دین ➖ تاریخیت ناظر به اعتقادات دینی ➖ وحدت دین، و تعدّد و تاریخیّت شرایع ➖ تبیین پیش‌فرض‌های درون‌دینی نظریه تاریخمندی (۱. تفصیل بین اسلامِ دین و اسلامِ شریعت ۲. تفکیک بین افعالی وحیانی و بشری پیامبر اکرم (ص) ۳. تمایز بین اقسام افعال پیامبر (ص) اعم از وحیانی، ولایی، قضایی، شخصی و غیره). ➖ضرورت تفکیک بین تاریخیّت مفاهیم دینی، و تاریخیّت مصادیق مفاهیم دینی ➖ تبیین نظریه تاریخمندی، بر اساس نظریه وحدت مفهوم و تعدّد مصداق. #فایل_های_صوتی #نظریه_وحدت_مفهوم_و_تعدد_مصداق #نظریه_تاریخمندی_معرفت_دینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 عامل تأثیرگذاری عزاداری‌ها در زندگی مؤمنین #فایل_های_تصویری #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 چگونه می توان از حرکت اصلاحی امام حسین (علیه السلام) در عصر حاضر بهره برد؟ #فایل_های_تصویری #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 معیارهای تشخیص شعائر حسینی (ع)، از بدعت ها و خرافات! ◾️ آیت الله سید کمال حیدری (بخش اول) 🔹 در ایّام محرم، چه اعمالی را مُجازیم انجام بدهیم؟! پس از اینکه از منظر قرآن و به کمک روایات مشخص و اثبات شد که ایام مربوط به امام حسین (ع) مصداق بارز «ایام الله» است، سؤالی که پیش می آید این است که در این روز یا روزها چه اعمالی را باید انجام داد و به دیگر سخن، چگونه باید این ایام را یادآوری و احیاء نمود؟!: «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيّامِ اَللّهِ»؛ ابراهیم/ 5 (و «ايّام اللَّه» را به آنان ياد آوری کن!). 🔸 در پاسخ باید گفت خود اهل بیت (ع) به ما فرموده اند که در این ایام چه کنیم. باید ببینیم خود معصومین (ع) چه موارد و مصادیقی را به عنوان شعائر الهی و حسینی برای ما معیّن نموده اند. یکی از کارهای مهمی که شیعیان باید در ایام محرم انجام دهند، به تصریح روایات، برپایی مراسم حزن و اندوه و ذکر مصیب برای سید الشهدا (ع) است. در برخی احادیث بیان شده که چطور عزاداری کنیم و چه اعمالی را به عنوان «شعائر الله» انجام دهیم. کارهایی از قبیل جزع، گریه، آه و ناله، فریاد، یادآوری و بازگویی رنج ها و مصیبت هایی که به اصحاب کربلا وارد شده و غیره. ⁉️ پس از بیان این مقدمه، یک سؤال اساسی مطرح می شود و آن اینکه آیا ما مُجازیم علاوه بر مواردی که در نصوص معتبر دینی وارد شده، برخی مصادیق احیاء و عزاداری را از پیش خودمان بر آنها بایفزاییم یا خیر؟! 👈 به عنوان مثال، آیا هر کسی حقّ دارد به بهانۀ شعائر حسینی صدای سگ در بیاورد، همچون حیوانات راه برود، قمه بزند و سر خودش و کودک شش ماه اش را بشکافد تا خون جاری شود، خودش را در حوضچۀ گل آلود بیاندازد، روی آتش و خار راه برود، خودش را زیر سم اسبان بیاندازد و از این قبیل اعمال؟! 👉 به بیان دیگر، همۀ ما شعائر حسینی را «عبادت» می دانیم، حال با این وجود آیا حق داریم علاوه بر آنچه که اهل بیت (ع) به ما فرموده اند، مصادیق جدیدی را از روی سلیقه و میل خودمان برای آن اختراع کنیم؟! به عنوان نمونه، آیا ما اجازه داریم نماز را هر طور که دوست داریم بخوانیم یا اینکه آن را باید فقط همان طوری به جا آوریم که پیامبر (ص) فرموده است؟!: «صَلّوا کما رَأَیتُمُونِی أُصَلّی»؛ بحار الأنوار، ج ۸۲، ص ۲۷۹ (همان‌گونه که می‌بینید من نماز می‌خوانم، نماز بخوانید). #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔹 مصادیق شعائر حسینی، توقیفی است یا غیر توقیفی؟! آیا مشخص نمودن مصادیق شعائر دینی در ایام محرم، «توقیفی» است یا «غیر توقیفی»؟ یعنی ما فقط حق داریم همان طور که ائمه (ع) برای ما تعیین نموده اند عزاداری کنیم یا مجازیم برخی از مصادیق را هم خودمان به آن ها اضافه کنیم؟! یک عالم، مجتهد و مرجع دینی باید مبنای خودش را در این باره مشخّص کند؛ یعنی باید برای اثبات توقیفی یا غیر توقیفی بودن این اعمال جدید، دلیل بیاورد. اگر کسی با استدلال اثبات کرد که مصادیق شعائر حسینی (ع) توقیفی است، در این صورت بسیاری از کارهایی که امروزه در ایام محرم انجام می شود - اما اهل بیت (ع) آنها را به جا نیاورده اند - از اساس باطل و مصداق بدعت محسوب می شود! طبق این مبنا، به این دلیل که مثلاً هیچیک از ائمه (ع) نه قمه زده اند و نه کسی را به قمه زنی و شکافتن سر خود توصیه نموده اند، عمل «قمه زنی» بدعت در دین و مذهب قلمداد شده و حرام می گردد! یعنی هر عملی که نصّ شرعیِ معتبر در اثبات صحّت آن وجود نداشته باشد، خطّ قرمز محسوب شده و عمل به آن جایز نمی باشد. اما در مقابل، اگر کسی بگوید موارد ذکر شده از سوی اهل بیت (ع) همچون حزن و گریه و زاری صرفاً از باب مثال و بیان برخی از مصادیق بوده، و لذا باب افزودن مصداق های جدید برای آن مفتوح است، در واقع مبنای غیر توقیفی بودن شعائر حسینی را اخذ نموده است. 🔘 ادامه دارد... 📽 مطارحات فی الفکر والعقیدة: 🔅 الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 معیارهای تشخیص شعائر حسینی (ع)، از بدعت ها و خرافات! ◾️ آیت الله سید کمال حیدری (بخش دوم) ... ⚫️ ملاکِ تعیین مصادیقِ مسائل شرعی و شعائر حسینی چیست؟! 🔹 در پاسخ به این نگرش (غیر توقیفی بودن مصادیق شعائر حسینی) و بر فرض صحّت آن – چنانچه کسی بدان قائل باشد - لازم است یک مطلب بسیار مهم علمی و فقهی را مطرح کنیم و آن اینکه: 🔅 تعیین مصادیق برای مسائل و عبادات شرعی بر دو قسم است: ➖ یک قسم آن از سنخ «قضایای شخصیّه» است که به خود انسان «به عنوان یک فرد» مربوط می شود؛ به عنوان مثال، در مسألۀ وجوب نفقه برای اهل و عیال، شارع مصادیق آن را معیّن ننموده بلکه آن را به عرف مردم ارجاع داده است؛ یعنی مصادیق آن را به عهدۀ خود انسان گذاشته تا از میان آنچه که در عرف جامعه معمول است، مواردی را که خودش صلاح می داند انتخاب و إعمال کند. ➖ اما قسم دیگرِ آن که صبغۀ عام و فراگیر دارد، مربوط می شود به «قضایای دینی، مذهبی و اجتماعی»، و نه «مسائل شخصی و فردی»! با توجه به دو نوع مصادیق مذکور، سؤال این است که شعائر حسینی، یک «قضیۀ شخصی» می باشد یا امری است که به کلّ مکتب اهل بیت (ع) ارتباط می یابد؟! پاسخ آن روشن است؛ چرا که در فرهنگ تشیّع، امام حسین (ع) نماد مکتب اهل بیت (ع) بوده و امور مربوط به ایشان به همۀ مسلمانان تعلّق می یابد، نه اینکه به فرد یا جریانی معیّن اختصاص داشته باشد! 👈 اکنون که مشخّص شد مسائل مربوط به امام حسین (ع) یک امر عامّ دینی و مذهبی است، باید افزود تعیین مصادیق احیاء و بزرگداشت ایام محرّم به عنوان شعائر حسینی (ع)، باید از سه معیار و شرط مهم و اساسی برخوردار باشد؛ وگرنه قطعاً مصداق بدعت و خرافه خواهد بود! 👉 #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

1️⃣ معیار اوّل: هماهنگی با کلّ منظومۀ دینی و مذهبی! 🔸 اولین شرط آن است که هر مصداقی از مصادیق شعائر حسینی باید با مجوعۀ معارف دینی و مکتب اهل بیت (ع) منسجم و هماهنگ باشد؛ یعنی به این شکل نباشد که یکی از اصول و مبانی اصلی دین و مذهب را زیر سؤال ببرد و نقض کند! اسلام، دینی است که تمام بخش ها و اجزاء آن با یکدیگر مترابط است و کسی نمی تواند فعلی را بدون توجه به سایر ابعاد و ساحت های آن انجام دهد. «فقه» اسلام باید با «نظام اخلاقی»، و اخلاقِ آن باید با «منظومۀ فکری و اعتقادی» آن هماهنگ و مرتبط باشد. بنابراین یکی از وظائف عالم دین یا اسلام شناس این است تشخیص بدهد فلان عملی که عدۀ معدودی در مراسم عزاداری بجا می آورند – مثلاً صدای سگ در آوردن – با اصول قطعیِ تبلیغیِ اسلام سازگار است یا نه؟! #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

2️⃣ معیار دوّم: انسجام و سازگاری با اهداف حسینی! 🔸 دومین ملاک برای تعیین مصادیق شعائر مذهبی این است که آن فعل، با هدف یا اهدافی که امام حسین (ع) به خاطر تحقّق یافتن آنها شهید شد، منافات و تعارض نداشته باشد؛ وگرنه اگر محبّین اهل بیت (ع) کارهایی را انجام دهند که مخالف غرض اصلی سید الشهداء (ع) از قیام خود باشد، در این صورت نقض غرض لازم می آید و خود همین افراد، در عمل با اهداف و اغراض مولای خود مخالفت ورزیده اند! مثلاً یکی از اهداف اصلی قیام امام حسین (ع) مبارزه با ظلم و استکبار بود، بر این اساس اگر کسی کاری انجام دهد که در جهت منافع و مطامع ظالمان باشد، باید آن فعل را ترک کند! در غیر این صورت، در مقام حرف و شعار، با دشمنان اسلام مبارزه می کند، اما در عمل – دانسته یا نادانسته – در جهت تقویّت آن ها و تحقّق اهدافشان گام بر می دارد! #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

3️⃣ معیار سوّم: تناسب با شرایط و اقتضائات زمانی و مکانی! 🔸 شاخصۀ سوّم در تعیین مصادیق شعائر امام حسین (ع) این است که آن ها علاوه بر هماهنگی با کلّ منظومۀ معارف دینی و سازگاری با اهداف سید الشهدا (ع)، 👈 متناسب با شرایط زمانی و مکانی هم باشند؛ یعنی هر فعلی که انسان به نام امام حسین (ع) انجام می دهد، باید ببیند آیا آن عمل او با شرایط جغرافیایی و اقتضائات اجتماعی و فرهنگیِ زمانۀ او تناسب دارد یا نه؟! 👉 البته تشخیص این موارد در درجۀ اوّل به عهدۀ مجتهد و «مرجع دینی» است و مرجع دین هم از دیدگاه ما، صرفِ مجتهد در فروع دین و متخصص در فقه نیست، بلکه فقط کسی را شامل می شود که هم در «اصول دین» مجتهد باشد و هم در «فروع دین» به مقام اجتهاد و تخصّص نائل شده باشد! علاوه بر اینکه، زمان شناس و آگاه به اوضاع فکری، فرهنگی و سیاسی عصر خویش باشد. 〽️ به عنوان یک مثال، اگر کسی لباس مردم چند قرن پیش را بپوشد، از نظر فقهی حرام نیست، اما در زمان حاضر و عرف امروز، در خیابان به او می خندند و مسخره اش می کنند! به عبارت دقیق تر، هر عملی که به اسم شعائر حسینی (ع) از سوی هر شخص یا جریانی انجام می شود، باید نظریۀ زمان و مکان در آن لحاظ شده باشد و این یعنی مدخلیت اقتضائات زمانی و مکانی در کیفیّت و چگونگی ابراز شعائر دینی و مذهبی! فقیهی که شرایط، نیازها، هنجارها، ناهنجارها، ارزش ها و ضدّارزش های زمان خود را به خوبی نشناسد، فقیه نیست و هر فتوایی که بدهد، از آن جهت که رنگ روز ندارد، جامعه آن را پس می زند! ❇️ بنابراین هر عملی که فاقد یکی از شروط و معیارهای سه گانۀ فوق باشد، نه تنها صلاحیّت اطلاق عنوان شعائر دینی و مذهبی را ندارد، بلکه مصداق بدعت و خرافه بوده و انجام آن ممنوع و حرام می باشد! 🔘 ادامه دارد... 📽 مطارحات فی الفکر والعقیدة: 🔅 الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 معیارهای تشخیص شعائر حسینی (ع)، از بدعت ها و خرافات! ◾️ آیت الله سید کمال حیدری (بخش سوم) ... 🔹 تعیین مصادیقِ شعائر حسینی به عهدۀ چه کسی است؟! 🔅 پس از بیان ملاک های مذکور، این سؤال مطرح می شود که آیا هر کسی حقّ دارد با توجه به این شروط و معیارها، از پیش خودش مصادیق شعائر حسینی را معیّن کند؟! آیا هر شاعر و مدّاح و روحانی و سینه زن محترمی در کوچه و خیابان، صلاحیّت علمیِ ورود به یک چنین بحث مهم و دقیقی را دارد؟! 👈 آیا هر شیخی که در ماهواره و اینترنت سخنرانی می کند، با هر سطح سوادی!، مُجاز است فتوا بدهد و به سلیقۀ خودش، یک سلسله از آداب و رسوم جدید را بر آنچه که خود اهل بیت (ع) انجام داده یا به ما توصیه نموده اند، بیافزاید؟! 👉 در پاسخ باید گفت از دیدگاه بنده این امر، فقط در حیطۀ وظائف حوزه های علمیه، مراجع تقلید و عالمان دین است (و پیشتر اشاره شد که – طبق مبنای بنده - هر کس که فقط فقه می داند «عالم دین» نیست!، بلکه صرفاً «عالم فقه» است، مردم باید بدانند که «دین شناس»، غیر از «فقه شناس» است! «دین شناس» یا «اسلام شناس» فقط به کسی اطلاق می شود که در همۀ بخش های معارف دین - اعم از اصول و فروع - متخصّص، مجتهد و صاحب نظر باشد). ❇️ نمی گویم همۀ بدعت گزاران و خرافه پروران نیّت سوء دارند و به برخی مراکز جاسوسی وابسته اند و از خارج خط می گیرند، بلکه عرضم این است که بسیاری از مردم عادّی و عدۀ زیادی از روحانیون و سخنرانان، اگرچه با نیّت پاک و به عشق اباعبدالله (ع) وارد این مقوله می شوند، اما به دلیل عدم سرمایۀ علمیِ کافی، اعمال و افعالی را به نام شعائر حسینی ابداع و اختراع می کنند، که با معیارهای سه گانۀ پیش گفته، در تضادّ است! وقتی عالمان و دین شناسان واقعی در مسألۀ شعائر حسینی وارد نشوند، مصداق افعال صحیح را از کارهای بدعت آمیز و باطل جدا نکنند و در مقابل این همه خرافات و اباطیل سکوت اختیار نمایند، طبیعی است که عرصه برای افرادی که شایستۀ انجام یک چنین رسالت بزرگ و حساسی نیستند، باز می شود و مشکلاتی که اکنون شاهدش هستیم پدید می آید! 👈 حوزه های علمیه به ویژه حوزۀ قم و نجف و در رأس آنها مراجع تقلید در این زمینه وظیفه و تکلیف دارند و نباید نسبت به این مسألۀ مهم بی تفاوت باشند تا خرافات و بدعت ها از این بیشتر شده و چهرۀ عزاداری برای امام حسین (ع) را مکدّر، نازیبا و زننده جلوه دهند! 👉 هدف من از ارائۀ ملاک و شاخص های سه گانۀ مذکور و طرح این بحث ها، چیزی جز بهتر و زیباتر تر جلوه دادن حماسه و قیام حسینی (ع) نیست، قیامی که با وارد شدن حواشی، خرافات - و افعالی که هیچ اصل صحیح قرآنی و روایی و عقلی و فطری ندارند - به ساحت مقدّس آن، از اهداف اصلی خود تهی شده و اثر سازندگی برای امت اسلامی را از دست می دهد! 🔘 ادامه دارد... 📽 مطارحات فی الفکر والعقیدة: 🔅 الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 حوزه‌های علمیه، اصولی‌اند یا اخباری؟! ➖ حوزه‌های علمیه ما اصولی به معنای واقعی کلمه نیستند، بلکه اخباری معتدل هستند! ➖ در فقه و اصول رایج، محوریت از آنِ حدیث و اجماع است، و نه قرآن و عقل! ➖ محوریت حدیث و اجماع در فقه و اصول مشهور، باید جای خود را به محوریت قرآن و عقل بدهد! ➖ اصول فقه کنونی، متأثّر از تفکر اخباری است #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #فقه_و_اصول #اخباری_گری ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 حذف جنبه تطبیقی در مباحث اصول فقه، پس از جریان اخباری‌گری #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #فقه_و_اصول #اخباری_گری ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 اجماع فقهی، هیچ حجیّت و ارزشی ندارد! #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #فقه_و_اصول #عدم_حجیت_اجماع_فقها ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 معیارهای تشخیص شعائر حسینی (ع)، از بدعت ها و خرافات! ◾️ آیت الله سید کمال حیدری (بخش چهارم و پایانی) ... 🔹 رجوع به «روایات» یا «راویان» روایت (عالمان دین شناس)؟! ➖ ممکن است کسی بپرسد چرا ما در مسائل مربوط به شعائر حسینی (ع)، اینقدر روی حوزه های علمیه و عالمان دین تمرکز می کنیم و ایشان را مسئول اصلی در ایفای این رسالت بزرگ می دانیم؟! 🔅 در پاسخ باید عرض کنم علتش این روایت معتبر و مشهور (توقیع شریف) است که: «وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّهِ»؛ (وسائل الشیعة، ج 7، ص 140). متأسفانه خواسته یا ناخواسته دربارۀ این حدیث، یک مغالطه و اشتباه صورت گرفته که باید نسبت به آن تنبّه دهیم! شاهد مثال، این عبارت است: «فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا» که در آن امام (ع) فرموده اند به «راویان» احادیث ما که همان فقهای جامع الشرایط (مجتهد در اصول و فروع دین توأمان) هستند رجوع کنید و نه به «روایات»! یعنی در زمان غیبت به «عالمان دین» رجوع کنید تا برای شما معنای صحیح روایات ما را تبیین کنند، نه اینکه هر کس هر حدیثی را در هر کتابی دید برای مردم بخواند و طبق آن عمل کند! شناخت و عمل به روایات هم دارای یک سلسله اصول و ضوابط خاصّ است که هر کسی از آن ها آگاه نیست! در روایت مذکور، فرموده اند: «فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ»؛ یعنی عالمان و دین شناسان حجت من بر شما هستند و نفرمودند: «فإنّها حُجَّتِی عَلَیْکُمْ» تا اینکه ضمیر «ها» به روایات باز گردد!! این روش اخباری هاست که کتاب روایی را دستشان می گیرند و از روی آن برای مردم می خوانند و همه را دعوت می کنند که به مضمون آن ها عمل کنند! بدون اینکه معیارهای نقد و ارزیابی سندی و محتوایی احادیث را – که دو نمونه از مهمترین آنها «عرضه به قرآن» و «عرضه به احکام قطعی عقل» است – به کار ببندند. #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔹 جذب مردم با کدام تصویر از اسلام: اسلام عقلانی یا اسلام خشن و خرافی؟! ➖ باید آگاه باشیم که دشمنان اسلام، قرآن، پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) تلاش می کنند تا به مردم دنیا، از اسلام یک چهرۀ خشن، خرافی و عقل ستیز نشان دهند! از یک سو اسلام سنّی را با ایجاد فرقه هایی همچون القاعده، النصره و داعش، مشمئزکننده و وحشتناک جلوه می دهند، و از سوی دیگر آن قرائت از اسلام شیعی را تبلیغ می کنند که تصویری زشت و خردگریز از دین و مذهب ترسیم می کند. ❗️ البته قصد ندارم نیت خوانی کنم و وارد این بحث بشوم که دشمن، شخص یا جریان خاصّ شیعی را به وجود آورده یا نه، بلکه منظورم این است که 👈 ما نباید اجازه بدهیم خرافات، بدعت ها و اعمال خلاف عقل و فطرت، چهرۀ زیبا و نورانی اسلام و تشیّع را مکدّر و نازیبا سازد! بلکه باید سعی کنیم تا از اسلام، برداشت و قرائتی را به جهانیان معرفی کنیم که عقل و شعور و فطرت انسان ها بدان تمایل و گرایش پیدا کند. 👉 مثلاً واضح است که تصویر خشن، وحشتناک، عقب مانده، ضدّ عقل و مخالف فطرتی که داعش از اسلام و تسنّن به نمایش گذارده را، هیچ انسان سلیم النفس و خردمندی در عصر حاضر نمی تواند بپذیرد! #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

‼️ وظیفۀ مراجع، مؤسسات دینی و هیأت ها در پاسداری از شعائر حسینی (ع) و آفت زدایی از آنها! ➖ در پایان این بحث، سه دسته را مورد خطاب جدّی قرار می دهم تا در مقابل بسیاری از این اعمال خرافی و بدعت آمیز - که هیچ اصل و ریشه ای در قرآن، روایات معتبر، عقل و فطرت ندارند - بایستند و با انفعال و سکوت خود، میدان را برای رواج آن ها و تخریب دین و مذهب، باز نگذارند! 1️⃣ دستۀ اول، حوزه های علمیۀ قم و نجف و در واقع مراجع و عالمان دین هستند که وظیفه دارند – بر اساس معیارهای پیش گفته، یا هر ملاک معتبری که خودشان صحیح می دانند - جلوی این فعالیت های مخرّب را بگیرند. 2️⃣ گروه دوّم، مؤسسات، مراکز علمی، تحقیقاتی و دانشگاهی هستند که موظف اند شیعیان را نسبت به این مسأله آگاه کنند و درک آن ها بالاببرند که به جای پرداختن به اصل مطلب و تلاش در راستای تحقّق بخشی به اهداف قیام حسینی (ع)، گرفتار حواشی و زوائد و بدعت ها نگردند! 3️⃣ و دستۀ سوّم هم، هیأت ها و حسینیه ها هستند که نباید اجازه دهند تا در محیط آنها یکچنین اعمالی انجام شود؛ زیرا همه باید بدانند این گونه فعالیت ها همچون قمه زنی، راه رفتن بر روی خار و آتش و صدای حیوانات را درآوردن و چار دست و پا راه رفتن و غیره، اولاً به اصل اسلام ضربه می زند، ثانیاً به حیثیّت مکتب تشیّع و اهل بیت (ع) لطمه وارد می سازد، و ثالثاً اهداف قیام بزرگ و حماسۀ تاریخی و انسانی امام حسین (ع) را تحت الشعاع قرار می دهد و آثار سازندۀ آن را کمرنگ و خنثی می کند! 📽 مطارحات فی الفکر والعقیدة: 🔅 الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة #امام_شناسی #امام_حسین #قیام_و_نهضت_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 ضرورت تهذیب و تنقیح اصول فقه #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #فقه_و_اصول #تهذیب_اصول_فقه ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 ضرورت بهره‌گیری از علوم انسانی جدید در اصول فقه ➖ هرمنوتیک ➖ زبان‌شناسی #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #فقه_و_اصول #علوم_انسانی_جدید ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 ارتباط بین جریان اخباری‌گری و دولت صفویه ➖ تفکّر اخباری در تار و پود معرفت دینی عالمان دین، نفوذ کرده است ➖ یکی از آثار اخباری‌گری در اصول فقه موجود، حذف جنبه تطبیقی آن با اصول فقه اهل سنّت و آراء فقهای سُنّی بود ➖ سند همه روایاتی که رشد را در مخالفت با عامّه می‌دانند، ضعیف است! سایت | یوتیوب | آپارات #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #فقه_و_اصول #اخباری_گری ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 برخی از قوانین فکر بشری 7️⃣ قانون هفتم: تلازم بین «جمود فکری» و باور به عقیده «قوم برگزیدۀ خدا»! 🔸 از جمله قوانین فکر بشری این است که فکر بسته و اندیشۀ تنگ نظرانه، به تدریج پیروان خویش را به سوی این اعتقاد که قوم برگزیدۀ خدا هستند، سوق می دهد. بازتاب چنین اندیشه ای را می توان به طور روشن در همۀ ادیانی که از نظر فکری تفکّر بسته ای دارند، مشاهده کرد. بر همین اساس، اندیشۀ یهودیان مبتنی بر ایدۀ «سوپرمن superman-» است؛ به این معنا که آنها خود را قوم برگزیدۀ خداوند پنداشته و تنها خودشان را پیروان بهشت معرفی می کنند. حتی گناهکارانشان نیز بر این باورند که بهشتی هستند و آتش دوزخ جز مدت اندکی آنان را نمی سوزاند و عذاب نمی دهد. قرآن کریم باور بی اساس فوق را به این شیوه حکایت نموده است: «وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْداً فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُون»؛ (و گفتند: «هرگز آتش دوزخ، جز چند روزی به ما نخواهد رسید.» بگو: «آیا پیمانی از خدا گرفته‌اید؟! - و خداوند هرگز از پیمانش تخلف نمی‌ورزد- یا چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید»؟!؛ بقره/ 80 . قرآن کریم پیشفرضِ این اندیشه را، نتیجۀ اغوا شدن آنها توسط اتهامات دروغین خود به دینشان می داند، تهمت ها و آموزه های نادرستی که پس از مدتی خودشان آنها را باور کردند. قرآن کریم می فرماید : «ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ وَ غَرَّهُمْ في‏ دينِهِمْ ما كانُوا يَفْتَرُون»؛ («اين بدان سبب بود كه آنان [به پندار خود] گفتند: «هرگز آتش جز چند روزى به ما نخواهد رسيد»، و برساخته‏ هايشان، آنان را در دينشان فريفته كرده است»)؛ آل عمران/ 24. در ادامه، این نظریۀ قوم برگزیده، به طور کامل به مسیحیت منتقل شد و در نتیجه، ایشان نیز اعتقاد پیدا کردند که همگی آنان به بهشت خواهند رفت و هیچ کدام وارد دوزخ نمی گردند و حتّی می پندارند حضرت مسیح (ع) گناهان و عذابهای آنان را به دوش کشیده است. این تئوری بی اساس در یهودیت و مسیحیت متوقف نگردید و در دین اسلام نیز مروّجانی برای خود یافت. بدین ترتیب، هر فرقه ای خودش را فرقۀ ناجی شمرده و دیگران را دوزخی می پندارد. در مکتب تشیّع نیز، اخباریون بیش از همه و سپس اصولیون – که از دیدگاه ما در واقع، ایشان هم به دلیل اعتقاد راسخ به «روایت محوری» و به حاشیه راندن قرآن و عقل منبعی و مستقل، اخباری از نوعِ متعادل آن هستند -، به این نظریه که بر پایه آن تنها دین و مذهب خود را بر حقّ دانسته، فقط خویش را اهل نجات و رستگاری می دانند، و آتش جهنّم تنها برای مخالفان مذهب ایشان ایجاد شده، دامن زدند و آن را پذیرفتند. ایشان برای اثبات این مدّعای خود، ده ها روایت را جمع آوری نموده که یکی از آن اخبار، روایت مشهور "فرقۀ ناجیه" است که البته از نظر ما مجعول و بی اعتبار است. 🔹 این اندیشه دقیقاً به همین شکل در نزد اهل حدیثِ سلفیِ سُنّی شکل گرفته است. آنان نیز فقط خودشان را بهشتی می دانند و در نظرشان همۀ مخالفان مذهبِ خود کافر، مشرک و حتّی جاودان در دوزخ هستند. وقتی نقطۀ اشتراک بین همۀ ادیان و مذاهبی که به نظریه «قوم برگزیده» باور دارند در نظر گرفته شود، مشخص می گردد که دیدگاه فوق، چیزی بیش از یک کمال‌پنداری و خودشیفتگی فکری و دینی نیست. مراد از خودحقّ‌پنداریِ – چه در مقام نظر و در مقام عمل - پیروان ادیان و مذاهب گوناگون، این نیست که آنها نسبت به تبلیغ آیین و مکتب خود بسته و تنگ نظرانه عمل می کنند، بلکه آن است که در مقام مواجهه با افکار باورمندانِ سایر ادیان - با جزم گرایی، عدم سعۀ صدر و حتّی تکفیر و تخریب – ظاهر می شوند. البته مراد ما مذمّت تبلیغ ایشان نسبت به دین و مذهب‌شان نیست؛ چرا که هر کسی مُجاز و آزاد است آیین خود را تبلیغ کند، بلکه تنها تخریب و توهین به دیگران است که ناپسند و مذموم می باشد. ❇️ تنها راه صحیح مواجهه با افکار و عقائد پیروان سایر ادیان و مکاتب، منطقِ گفتگو و بحث مستدل، همراه با ادب و احترام است؛ همان طور که قرآن کریم ما را بدان توصیه می فرماید: «ادع الی سبیل ربک بالحکمة والموعظة الحسنة وجادلهم بالتی هی احسن ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله وهو اعلم بالمهتدین»؛ (با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت از هر کسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است و او به هدایت‌یافتگان داناتر است)؛ نحل/ 125. 📚 مراحل اصلاح تفکر شیعی، ص ۳۲. ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 "فلسفه دینی" یا "دین فلسفی"؟! ➖ تفکّر فلسفی باید آزاد باشد. #فایل_های_تصویری #فلسفه #فلسفه_اسلامی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 ناکارآمدی قرائت ذُکوری (مردانه) از نصوص دینی، در تبیین حقوق زنان! 〽️ اگر جامعه زنان می‌خواهند از حقوق خود دفاع کنند، خودشان باید وارد میدان علم و اجتهاد شوند 〽️〽️ همان‌طور که تقریباً همه یا بیشتر فقها و فلاسفه مَرد هستند، زنان هم باید فقیه و فیلسوف شوند تا بتوانند فهم و قرائت خاصّ خودشان از متون دینی را ارائه دهند #فایل_های_تصویری #مسائل_و_حقوق_زنان_در_اسلام #قرائت_زنانه_از_دین ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔵 توضیح درباره دو کلیپ بسیار مهم ذیل 🔸 لازم به ذکر است آیت الله حیدری در دو فایل تصویری پیش رو، یکی از نظریات متفاوت، جدید و منحصر به فرد خود در زمینه تفسیر قرآن و ادبیات را بیان نموده است. به نظر می رسد بنا بر تحقیق، این نظریه در طول تاریخ علم تفسیر بی‌سابقه باشد. مبنای مذکور، نگرش مخاطبان نسبت به ادبیات قرآن کریم - از جهت مردانه یا زنان بودن - را به کلّی تغییر داده و معانی و تفاسیر متفاوت و نوینی را به ارمغان می‌آورد‌. تا عصر حاضر، علما و مفسرین و به تبع ایشان، عموم مردم چنین گمان می‌کنند که ادبیات قرآن کریم، یک ادبیات ذُکوری و مردانه بوده و در آن به زنان کمتر توجه شده است، هم از نظر حقوق و هم از نظر برخورداری از نعمت‌ها و امکانات دنیوی و اخروی؛ از همین رو با تکلّف و دشواری در مقام توجیه و تبیین چرایی یک‌چنین ادبیات مردانه‌ای - به زعم خودشان - برآمده‌اند؛ اما پس از آشنایی با برداشت متفاوت آیت الله مشخص می‌شود که این تصوّر صحیح نبوده و از منظر دیگری می‌توان به قرآن نگریست. ❇️ با توجّه به توضیح فوق، توصیه می‌شود مخاطبان گرامی، مشاهده این دو فایل به ویژه دوّمی را که کامل‌تر و همراه با شواهد متعدد قرآنی است، از دست ندهند. #مسائل_و_حقوق_زنان_در_اسلام #قرائت_زنانه_از_دین ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 آیا ادبیات قرآن، یک ادبیات ذُکوری و مردانه است؟! 1️⃣ ➖ ضمائر "هو" و "هم" در ادبیات قرآن، مختصّ مذکر نیست، بلکه برای غیر مؤنث (اعمّ از مؤنث و مذکّر و غیره) است! ➖ این مدّعا، از ده‌ها و صدها شاهد و نمونه در قرآن برخوردار است #فایل_های_تصویری #مسائل_و_حقوق_زنان_در_اسلام #قرائت_زنانه_از_دین ✅ https://eitaa.com/alhaydari