🔺 جایگاه اعتبار حدیث ثقلین در منابع اهل سنت با عبارت "لن تضلوا" #فایل_های_تصویری #امام_شناسی #نقد_وهابیت_و_اهل_سنت ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 تعیین مصادیق و موضوعات احکام، یکی از وظائف فقیه و مرجع است! #فایل_های_تصویری #حوزه_های_علمیه #نظریه_زمان_و_مکان_در_فقه_و_اعتقادات ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 تعیین مصادیق و موضوعات احکام، یکی از وظائف فقیه و مرجع است! 🔹 در برخی موارد، تشخیص و تعیین موضوع یک حکم، از خود آن حکم مهمتر و پیچیده تر است! 🔅 مثلا اینکه ربا حرام است را، همه می دانند و هیچ فقیه و مرجعی درباره آن تردید و اختلاف ندارد، اما اینکه فلان معامله بانکی یا غیر بانکی مصداق ربا هست یا نه، این مهم است و مرجع فقهی باید آن را مشخص کند؛ وگرنه اینکه فقیه بگوید ربا حرام است اما پیدا کردن مصادیقش را به خود مردم محول کند، عملا گرهی از کار مردم نمی گشاید و تکلیف مکلف را روشن نمی کند که دقیقا چه کار باید بکند! ❗️ یکی از دیدگاه های اشتباهی که در بین برخی از اهل علم و عموم مردم جا افتاده این است که فقیه باید فقط حکم را مشخص کند و تشخیص موضوع را باید به خود مکلف واگذار کند، در حالی از دیدگاه ما این مساله در همه جا درست نیست!؛ زیرا در برخی موارد تشخصیص موضوع برای مردم دشوار است و در اینجا خود فقیه باید مصادیق یک حکم را به طور دقیق و مشخص روشن کند تا مکلفین دچار ابهام و سردرگمی نشوند؛ مثل همین مساله ربا که عرض شد. #حوزه_های_علمیه #نظریه_زمان_و_مکان_در_فقه_و_اعتقادات ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 یکی از کاستی های علم اصول فقه: عدم بحث از «احکام اجتماعی» اسلام 🔹 بازنگری و آسیب شناسی، لازمۀ پیشرفت و تکامل دانش اصول فقه یکی از مهمترین و اثرگذارترین علوم اسلامی در فرایند استنباط فقهی است. این علم، از نقاط قوّت و توانمندی های فراوانی برخوردار است که نباید مورد غفلت و بی توجهی قرار گیرند، اما در کنار این ویژگی های مثبت و کارآمد، از نقاط ضعف و کاستی های متعدّدی نیز رنج می برد که متخصّصین و اهل فن باید با یک دید واقع گرایانه و به دور از افراط و تفریط، در مقام ترمیم، بازسازی و تکامل آن بر آیند. این یک قاعدۀ کلّی است که اصولاً انسان تا ابتدا مشکلات و آفات یک منظومۀ فکری را نبیند و به وجود آن ها اعتراف نکند، هیچگاه در صدد برطرف ساختن شان بر نمی آید، و همین کوتاهی در بازبینی و جمود در عدم روی آوردن به نقد و آسیب شناسی، به تدریج موجبات ضعف بیشتر و چه بسا نهایتاً فروپاشی آن منظومۀ معرفتی را فراهم می آورد! اصول فقه نیز به عنوان یک دانش نظام مند، از این قاعده استثناء نیست! 🔹 عدم تعریف جایگاه برای «احکام اجتماعی» در ساختار اصول فقه 〽️ با توجه به مطلب فوق، باید افزود یکی از کمبودها و نقائص ساختاری اصول فقه ما، «عدم پرداختن به احکام اجتماعی اسلام به طور مستقل» است. به بیان دیگر، همان طور که می دانیم، احکام اسلام عمدتا به دو قسم «فردی» و «اجتماعی» تقسیم می شود. احکام فردی مثل احکامی که مربوط به نماز فُرادی می باشد؛ مانند اینکه نمازگذار باید در نماز خود یک رکوع و دو سجده به جا بیاورد یا اینکه نباید در محلّ غصبی نماز بخواند. احکام اجتماعی هم مانند احکام مربوط به نماز جماعت. به عنوان مثال، کسی که نماز جماعت می خواند و دیگران به او اقتدا کرده اند، نمی تواند سجده و رکوع خود را بیش از اندازۀ متعارف طولانی کند؛ چرا که وی در میان جمع قرار گرفته و موظّف است حال ضعیف ترین و کم طاقت ترین مأمومین خود را مراعات کند و رکوع و سجده های خود را کوتاه انجام دهد، در حالی که همین شخص در نماز فَردی خود می تواند هر چقدر که می خواهد رکوع و سجدۀ خود را طول بدهد و ذکر مستحبی بگوید. پس حکم آموزه های فردی و اجتماعی اسلام، در موارد زیادی با یکدیگر فرق می کند و صبغه اجتماعی یک عمل، گاهی حکم فقهی آن را تغییر می دهد. به بیان دیگر، 👈 در اصول فقه موجود، از ابتدا برای احکام اجتماعی اسلام، جایگاهی در نظر گرفته نشده و باب جداگانه ای بدان اختصاص داده نشده است؛ به همین دلیل در کتاب های اصول فقه مشاهده نمی کنیم که اصولیون، فصلی مستقلی را تحت عنوان «احکام فردی و اجتماعی» اسلام گشوده باشند و در آن به تفصیل دربارۀ تعریف حکم فردی و اجتماعی، ملاک ها و معیارهای فردی یا اجتماعی بودنِ تعالیم اسلامی، تفاوت های این دو نوع حکم با یکدیگر، آثار هر یک، رابطۀ زمان و مکان با احکام فردی و اجتماعی، تفاوت میان «احکام اجتماعی» با «احکام حکومتی» و ولایی، رابطۀ بین احکام اجتماعی و حکومتی با منطقة الفراغ و عناوین اولیه و ثانویه و سایر مسائل پیرامون آن پرداخته باشند! 👉 🔹 یک مثال مهم: آیا حکم ثبوت هلال عید فطر، فردی است یا اجتماعی؟! به عنوان یک نمونۀ عینی دیگر - که اتفاقاً مبتلا به هم می باشد - باید از مسألۀ اثبات هلال عید یاد کرد. آیا رؤیت هلال عید، یک حکم فردی است یا اجتماعی؟! ملاک فردی یا اجتماعی بودن آن چیست؟ اگر فردی بود، حکم آن چیست و چنانچه اجتماعی بود چه حکمی خواهد داشت؟ اگر ثابت شد ثبوت هلال ماه شوال، یک مسألۀ فردی است، هر کس می تواند به مرجع خودش رجوع کند و در این صورت ممکن است در یک خانه یا محلّ کار، چند نفر مرجع تقلید متفاوت داشته باشند و یکی روزه باشد و دومی افطار کند. یا اینکه کسی در ماه مبارک رمضان، در حالی که هنوز عید فطر از سوی سایر مراجع اعلام نشده، در ملأ عام چیزی بخورد و بیاشامد و وقتی دیگران به او اعتراض کردند بگوید: طبق فتوای مرجع تقلید من، امروز عید است! من به حکم مرجع خودم عمل می کنم و شما هم به فتوای مرجع خودتان - که مثلاً فردا را عید می داند - عمل کنید! اما اگر ثابت شد اعلام ثبوت هلال عید فطر، یک مسألۀ اجتماعی است، آیا هر مقلدی می تواند به مرجع خودش رجوع کند یا اینکه حاکم شرع و امام المسلمین باید عید را اعلام کند و همه از حکم او تبعیت کنند؟! ✅ جلوگیری از بروز این مشکلات و پاسخ به یکچنین مسائلی که تعداد آنها فراوان هم هست، تنها در صورتی میسّر می شود که ساختار و اساس اصول فقه ما، از حالت محدود و مضیّق «فردی» خارج شده، و بر مبنای «فقه اجتماعی» - و بالاتر و گسترده تر از آن - «فقه حکومتی»، بازتعریف، طرح ریزی و پایه گذاری شود. 🎥 برگرفته از دیدار برخی از طلاب افغانستانی با آیت الله حیدری با موضوع «اصول فقه موجود؛ چالش ها، کاستی ها و ضرورت ها»، 1393. #حوزه_های_علمیه #طلاب #فقه_و_اصول ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 نگرش اجتماعی به دین #فایل_های_تصویری #فقه_و_اصول ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 یکی از کاستی های علم اصول فقه: عدم بحث از «احکام اجتماعی» اسلام 🔹 بازنگری و آسیب شناسی، لازمۀ پیشرفت و تکامل دانش اصول فقه یکی از مهمترین و اثرگذارترین علوم اسلامی در فرایند استنباط فقهی است. این علم، از نقاط قوّت و توانمندی های فراوانی برخوردار است که نباید مورد غفلت و بی توجهی قرار گیرند، اما در کنار این ویژگی های مثبت و کارآمد، از نقاط ضعف و کاستی های متعدّدی نیز رنج می برد که متخصّصین و اهل فن باید با یک دید واقع گرایانه و به دور از افراط و تفریط، در مقام ترمیم، بازسازی و تکامل آن بر آیند. این یک قاعدۀ کلّی است که اصولاً انسان تا ابتدا مشکلات و آفات یک منظومۀ فکری را نبیند و به وجود آن ها اعتراف نکند، هیچگاه در صدد برطرف ساختن شان بر نمی آید، و همین کوتاهی در بازبینی و جمود در عدم روی آوردن به نقد و آسیب شناسی، به تدریج موجبات ضعف بیشتر و چه بسا نهایتاً فروپاشی آن منظومۀ معرفتی را فراهم می آورد! اصول فقه نیز به عنوان یک دانش نظام مند، از این قاعده استثناء نیست! 🔹 عدم تعریف جایگاه برای «احکام اجتماعی» در ساختار اصول فقه 〽️ با توجه به مطلب فوق، باید افزود یکی از کمبودها و نقائص ساختاری اصول فقه ما، «عدم پرداختن به احکام اجتماعی اسلام به طور مستقل» است. به بیان دیگر، همان طور که می دانیم، احکام اسلام عمدتا به دو قسم «فردی» و «اجتماعی» تقسیم می شود. احکام فردی مثل احکامی که مربوط به نماز فُرادی می باشد؛ مانند اینکه نمازگذار باید در نماز خود یک رکوع و دو سجده به جا بیاورد یا اینکه نباید در محلّ غصبی نماز بخواند. احکام اجتماعی هم مانند احکام مربوط به نماز جماعت. به عنوان مثال، کسی که نماز جماعت می خواند و دیگران به او اقتدا کرده اند، نمی تواند سجده و رکوع خود را بیش از اندازۀ متعارف طولانی کند؛ چرا که وی در میان جمع قرار گرفته و موظّف است حال ضعیف ترین و کم طاقت ترین مأمومین خود را مراعات کند و رکوع و سجده های خود را کوتاه انجام دهد، در حالی که همین شخص در نماز فَردی خود می تواند هر چقدر که می خواهد رکوع و سجدۀ خود را طول بدهد و ذکر مستحبی بگوید. پس حکم آموزه های فردی و اجتماعی اسلام، در موارد زیادی با یکدیگر فرق می کند و صبغه اجتماعی یک عمل، گاهی حکم فقهی آن را تغییر می دهد. به بیان دیگر، 👈 در اصول فقه موجود، از ابتدا برای احکام اجتماعی اسلام، جایگاهی در نظر گرفته نشده و باب جداگانه ای بدان اختصاص داده نشده است؛ به همین دلیل در کتاب های اصول فقه مشاهده نمی کنیم که اصولیون، فصلی مستقلی را تحت عنوان «احکام فردی و اجتماعی» اسلام گشوده باشند و در آن به تفصیل دربارۀ تعریف حکم فردی و اجتماعی، ملاک ها و معیارهای فردی یا اجتماعی بودنِ تعالیم اسلامی، تفاوت های این دو نوع حکم با یکدیگر، آثار هر یک، رابطۀ زمان و مکان با احکام فردی و اجتماعی، تفاوت میان «احکام اجتماعی» با «احکام حکومتی» و ولایی، رابطۀ بین احکام اجتماعی و حکومتی با منطقة الفراغ و عناوین اولیه و ثانویه و سایر مسائل پیرامون آن پرداخته باشند! 👉 🔹 یک مثال مهم: آیا حکم ثبوت هلال عید فطر، فردی است یا اجتماعی؟! به عنوان یک نمونۀ عینی دیگر - که اتفاقاً مبتلا به هم می باشد - باید از مسألۀ اثبات هلال عید یاد کرد. آیا رؤیت هلال عید، یک حکم فردی است یا اجتماعی؟! ملاک فردی یا اجتماعی بودن آن چیست؟ اگر فردی بود، حکم آن چیست و چنانچه اجتماعی بود چه حکمی خواهد داشت؟ اگر ثابت شد ثبوت هلال ماه شوال، یک مسألۀ فردی است، هر کس می تواند به مرجع خودش رجوع کند و در این صورت ممکن است در یک خانه یا محلّ کار، چند نفر مرجع تقلید متفاوت داشته باشند و یکی روزه باشد و دومی افطار کند. یا اینکه کسی در ماه مبارک رمضان، در حالی که هنوز عید فطر از سوی سایر مراجع اعلام نشده، در ملأ عام چیزی بخورد و بیاشامد و وقتی دیگران به او اعتراض کردند بگوید: طبق فتوای مرجع تقلید من، امروز عید است! من به حکم مرجع خودم عمل می کنم و شما هم به فتوای مرجع خودتان - که مثلاً فردا را عید می داند - عمل کنید! اما اگر ثابت شد اعلام ثبوت هلال عید فطر، یک مسألۀ اجتماعی است، آیا هر مقلدی می تواند به مرجع خودش رجوع کند یا اینکه حاکم شرع و امام المسلمین باید عید را اعلام کند و همه از حکم او تبعیت کنند؟! ✅ جلوگیری از بروز این مشکلات و پاسخ به یکچنین مسائلی که تعداد آنها فراوان هم هست، تنها در صورتی میسّر می شود که ساختار و اساس اصول فقه ما، از حالت محدود و مضیّق «فردی» خارج شده، و بر مبنای «فقه اجتماعی» - و بالاتر و گسترده تر از آن - «فقه حکومتی»، بازتعریف، طرح ریزی و پایه گذاری شود. 🎥 برگرفته از دیدار برخی از طلاب افغانستانی با آیت الله حیدری با موضوع «اصول فقه موجود؛ چالش ها، کاستی ها و ضرورت ها»، 1393. #حوزه_های_علمیه #طلاب #فقه_و_اصول ✅ https://eitaa.com/alhaydari

📽 شعائر دینی و حسینی، تابع چه شروطی می باشند؟! #فایل_های_تصویری #شعائر_حسینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

#محصولات_جدید ✅ https://eitaa.com/alhaydari

#محصولات_جدید ✅ https://eitaa.com/alhaydari

✅ https://eitaa.com/alhaydari

🎧 روش مقابله فکری با وهابیت/ 🔹 آیت الله سید کمال حیدری #فایل_های_صوتی #نقد_وهابیت_و_اهل_سنت #اجتهاد_در_اعتقادات_و_اصول_دین ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 راه رسیدن به تقریب بین مذاهب اسلامی چیست؟! #فایل_های_تصویری #اجتهاد_در_اعتقادات_و_اصول_دین #تقریب_بین_مذاهب_اسلامی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 روش تبلیغ اسلام در غرب، از دیدگاه آیت الله حیدری #فایل_های_تصویری #روش_تبلیغ ✅ https://eitaa.com/alhaydari

✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔸 حوزۀ علمیۀ قم، یکی از برکات فراوان وجود مقدّس حضرت معصومه (سلام الله علیها) 🔹 آیت الله حیدری: دخت گرامی امام کاظم (علیه السلام) حضرت فاطمۀ معصومه (سلام الله علیها)، دارای برکات فراوان ظاهری و باطنی برای مکتب تشیع به طور عام و برای شهر قم به طور خاص می باشد. یکی از این آثار مبارک، به وجود آمدن حوزۀ علمیۀ قم و گرد آمدن اهل علم و تحقیق در علوم اسلامی از سراسر جهان اسلام و حتی از کشورهای غیر اسلامی می باشد. شهر قم، به خاطر آب و هوای خوب یا شرایط اقتصادی و تجاری مناسب، کانون تفکر شیعی نشده است، بلکه در درجۀ اول به خاطر وجود پربرکت حضرت معصومه (سلام الله علیها) است که یک چنین قابلیت منحصر به فردی را پیدا کرده، در حدّی که در حال حاضر هیچ حوزۀ علمیه در سراسر جهان اسلام از نظر علمی قدرت برابری و رقابت با آن را ندارد. در این حوزۀ علمیه، از فقه و اصول گرفته تا تفسیر و حدیث و فلسفه و کلام و عرفان تدریس و تحقیق می شود و سالیانه کتاب های فراوان و متنوعی در علوم مختلف اسلامی تألیف شده و به سایر شهرها، کشورها و حوزه های علمی دیگر فرستاده می شود. ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 اهداف حرکت اصلاحی آیت الله حیدری (بخش اول) 🔹 در پاسخ به این سؤال که هدف از این حرکت اصلاحی چیست باید عرض کنم من معتقدم این فرآیند، اهداف متعدّدی دارد؛ برخی از این اهداف، اصلی و اساسی و برخی دیگر فرعی و مترتّب بر آن است. ❇️ هدف اول: استحکام مبانی و پایه های مکتب تشیع، برای پاسخگویی بهتر به نیازهای زمان 🔹 برای توضیح این هدف، دو اصل را متذکر می شوم. 1⃣ اصل اوّل: در فرایند اجتهاد، مجتهد گاهی به حق می¬رسد و گاهی به خطار می¬رود بنده بر این باورم که اساساً یکی از ویژگی¬های فرآیندهای علمی و اجتهادی - که از سنت‌های تاریخی می باشد - این است که برخی از ابعاد آن به سستی یا آفت دچار می‌گردد؛ یعنی هنگامی که این شریعت با پیامبر اکرم (ص) آغاز و سپس در دوران امامان (ع) استمرار یافت، تا اواسط قرن سوم که غیبت امام دوازدهم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رخ داد، تا اینجا مسألۀ خاصّی رخ نداد، گرچه برخی آفت¬ها هم بود، اما مشکل از کجا آغاز گشت؟ پس از غیبت آغاز شد؛ یعنی فرآیند اجتهاد شکل گرفت - و البته باید هم شکل می¬گرفت؛ چون ما به عنوان انسان¬های غیر معصوم، اصلاً راهی جز اجتهاد نداریم - و هنگامی که می‌گوییم فرآیند اجتهاد، این یعنی آغاز اندیشۀ بشری و وقتی که می‌گوییم اندیشۀ بشری؛ یعنی این فرآیند ممکن است به صواب یا به خطا برود. این یک مسألۀ مهم و غیر قابل اجتناب است. ✅ پس ما باید بپذیریم که آنچه علمای هر مکتبی می‌گویند - با توجه به اینکه عصمت ایشان ثابت نگشته - چه در زمینۀ امور فقهی و عملی، و چه حوزۀ مباحث فکری و اعتقادی، طبیعتاً ممکن است حق باشد یا خطا. این مطلب را همگان قبول دارند. مکتب اهل سنت، وجود معصوم پس از رسول خدا (ص) را قبول ندارند، ولی ما شیعیان وجود معصوم را تا اواسط قرن سوم و اوائل قرن چهارم قبول داریم، اما پس از غیبت صغری فرآیند اجتهاد توسط مجتهدان و شاگردان مکتب اهل بیت (ع) شکل گرفت و اجتهاد هم طبیعتاً یک امر مطلق و مصون از خطا در برداشت ها و تفسیرها از متون دینی نیست. #حرکت_اصلاح_دینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

2⃣ اصل دوم: برخی از اجتهادات مجتهدین، در اثر تغییرات زمانه، تغییر می یابند 🔹 اصل دیگر اینکه، ممکن نیست هیچ مجتهدی، هرچه¬قدر هم که نبوغ و قدرت عقلی و علمی داشته باشد، با اجتهاداتش بتواند نظریات و اندیشه‌های قرون آینده را مثلاً تا هزاران سال پوشش دهد، حال شاید برخی از اجتهادات یک فرد، برای یک یا دو یا سه قرن ثابت بماند، اما این¬طور نیست که همۀ این اجتهادات، تا قیامت ثابت بمانند؛ زیرا ویژگی پویایی و نوشدن زندگی و پیشرفتی که عموماً فکر بشری دارد، باعث عبور از برخی از آن اجتهادات خواهد شد؛ یعنی ما با گذشت زمان و پیشرفت جوامع بشری و عوض شدن شرایط، نیاز به اجتهادهای جدید و متناسب با همان زمان داریم. البته منظورم این نیست که تمام آراء یک مجتهد عوض می شود، بلکه برخی از آنها ممکن است با تغییر عنصر زمان و مکان - که منجر به تغییر موضوع می شوند – حکم دیگری پیدا کنند. بهترین شاهد بر آنچه می‌گویم، تعدّد شریعت‌های الهی است. چرا شریعت‌ها متعدد شدند؟! چرا ما پنج شریعت اصلی داریم؟ چرا خداوند از ابتدای خلقت تا روز قیامت، فقط یک شریعت واحد را برای همۀ زمان¬ها معرفی ننمود، بلکه چند شریعت متعدّد را در زمان های مختلف فرستاد؟ آیا نمی-توانست فقط یک شریعت بفرستد؟ چرا خداوند متعال باید صد و بیست و چهار هزار پیامبر - بنا بر آنچه که در برخی روایات آمده - مبعوث نماید؟ چون بشریت در هر دوره و مرحلۀ زمانی نیاز دارد تا احتیاجاتش متناسب با همان زمان برآورده شود؛ لذا حتی شریعت الهی نیز نمی‌تواند برای تمام زمانه‌ها نسخه‌ای واحد ارائه دهد. حتماً می‌پرسید پس در مورد آخرین شریعت که دین مبین اسلام است چه می‌گویید؟ می‌گویم خداوند متعال به شریعت خاتم، توان و نیرویی داد که توسط آن، این نیاز برطرف شود؛ به همین دلیل ما در مکتب اهل بیت (ع) معتقدیم که خداوند متعال در این شریعت اکتفا به فرستادن پیامبر ننمود، بلکه پس از ایشان برای ما دوازده امام نصب نمود؛ چرا که این شریعت باید بتواند پاسخ‌گوی نیازهای بشر تا قیامت باشد؛ یعنی اگرچه با پیامبری رسول گرامی اسلام حضرت محمد (ص) نبوت ختم شد و هیچ پیامبر دیگری قرار نیست بیاید، اما خداوند بر اساس حکمت خود، ائمه (ع) را به عنوان جانشینان پیامبر (ص) برگزید که ما تا روز قیامت امام معصوم از خطا داشته باشیم و از طریق تعالیم آنان، بتوانیم با نظر به تغییرات زمان، به تعالیم دینی خود عمل کنیم. البته باید توجه داشت که در دین الهی برخی عناصر وجود دارند که ثابت و پایدارند و به هیچ وجه و در هیچ شرایط زمان و مکانی تغییر پذیر نیستند. در این میان، وقتی که اجتهاد در موتن دینی توسّط مجتهدان آغاز گردید، هر مکتبی هرچه¬قدر هم که توانایی داشته باشد و هر عالِمی، هرچه¬قدر هم عقل و نبوغ داشته باشد، برخی از اجتهاداتش به مرحله‌ای می‌رسد که زمانه از آن عبور خواهد کرد. بر این اساس، اینجانب معتقدم که گذشت زمان باعث تزلزل برخی اجتهادات - چه در حوزۀ عقائد و چه در زمینۀ احکام - خواهد شد، پس مکتب نیاز به استحکامات نوین و اجتهادهای جدید و متناسب با نیازهای روز دارد. 👈 با توجه به مطالب فوق، باید عرض کنم دغدغۀ اصلی بنده در این میان، استحکام و تقویت مبانی دین و مکتب است، حال یکی از راه¬هایی که برای تحقّق این مهم پیشنهاد و توصیه می¬کنم، اجتهادهای ناظر به شرایط زمانی و مکانی است. 👉 #حرکت_اصلاح_دینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

〽️ مراد از برداشت های نوین؟! 🔹 برخی از اجتهادهای سابق - که در زمان خود مؤثر و مفید بوده – در حال حاضر دیگر توان پاسخگویی به نیازهای زندگی امروز را ندارد، از اینجا نیاز به خونی تازه و اجتهادی نو و برداشتی نوین داریم، برای تقویت و بازگشت استحکام به اساس مکتب فکری. البته این هرگز به معنای نسبیت معرفت نیست! معرفت مطلق است؛ یعنی مکتب اهل بیت (ع) حقایق ثابت و مطلقی دارد، اما من نمی‌توانم به آن مطلق برسم، مگر به اندازۀ فهم و برداشت خود؛ این¬طور نیست که من به عنوان یک مجتهد، همۀ معارف دین را به طور مطلق و صحیح و کامل بفهمم و انتظار داشته باشم برداشت خاص من از فلان مبحث اعتقادی، تا ابد ثابت بماند و هیچ مجتهدی حق ارائۀ نظری متفاوت با نظر بنده را نداشته باشد! پس نسبیت مرتبط با فهم من است، نه مربوط به اصل مکتب. تفاوت است بین اینکه واقعیت، نسبی است و بین اینکه فهم من از واقعیت به اندازۀ توان علمی و تأثیرپذیری اجتهاد من از زمان و مکان است. ممکن است به صواب و یا به خطا روم. همان طور که در فقه، دو فقیه ممکن است به دو حکم متفاوت و بلکه متعارض برسند، یکی به نجاست اهل کتاب حکم کند و دیگری به طهارت آن¬ها. همین مسأله، در حوزۀ امور اعتقادی نیز جاری است. یا اینکه یک فقیه در یک زمان از عمرش، فتوایی می¬دهد اما مثلاً ده سال بعد متوجه می¬شود اشتباه کرده؛ لذا فتوای خودش را تغییر می دهد. ✔️ پس هدف اول بنده از فرآیند اصلاحی که به دنبال تحقّق آنم بازگشت توان، استحکام و دوام به قواعد و پایه‌های مکتب است، تا بتواند به تمام نیازهای معقول زمان - که با شرع منافات ندارند - پاسخ دهد. 🎥 برگرفته از برنامۀ «وجه لوجه» در تاریخ ۴ رمضان المبارک 1434 مطابق با (14/5/1392) می باشد. 🔘 ادامه دارد... #حرکت_اصلاح_دینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 اهداف حرکت اصلاحی آیت الله حیدری (بخش دوم) ❇️ هدف دوّم: پیرایش مکتب از روایات غیر معتبر و اجتهادات نادرست 🔹 هدف دوّم از فرآیند اصلاحی مزبور این است که حتی الإمکان، ناخالصی‌هایی را که به اصول و مبانی فکری و اعتقادی مکتب - از طریق برخی اجتهادات نادرست - رسیده از آن بزداییم. به دیگر سخن، دوّمین قصد و انگیزۀ ما پیراستن چهرۀ نورانی دین و مذهب از برخی دروغ¬ها و افتراهایی است که در میراث روایی راه یافته است. البته باید توجّه داشت که ما نمی¬خواهیم دین را اصلاح کنیم؛ چرا که اصل دین و قرآن به خودی خود عین حقّ¬اند و هیچ اشکالی بر آن¬ها وارد نیست، بلکه این برداشت¬ها و اجتهادهای ما از نصوص دینی است که گاهی درست از آب در می¬آیند و گاهی غلط. مجتهد هنگامی که اجتهاد نمود و خطا کرد، این خطای او بخشی از میراث دینی و منظومۀ اعتقادی می‌گردد و به تزلزل پایه‌های مکتب می‌انجامد؛ به این دلیل که نادرست است و با دیگر بخش‌های مکتب سازگار نیست. 👈 هیچ کس نمی تواند ادّعا کند تمام سخنان و اجتهادات علما از صدر تاریخ اسلام تا عصر حاضر مطلقاً درست است؛ لذا همۀ ما وظیفه داریم در حدّ فهم و توان خود منظومۀ معرفت دینی را از برخی مبانی و اجتهادات نادرست که باعث مکدّر شدن چهرۀ آن شده، بپیراییم. 👉 به عنوان مثال، آیا اعتقاد شیخ صدوق (ره) به نظریۀ سهو النبی (ص) - که بر اساس آن سهو و خطا و نسیان را بر رسول خدا (ص) جایز می داند به¬طوری که نماز چهار رکعتی را دو رکعت می¬خوانند و دیگران به ایشان اشتباهشان را تذکّر می¬دهند! - اجتهاد صحیحی است؟! خیر. 👈 پس ما باید تلاش کنیم تا با تصحیح اجتهادها و برداشت های پیشینیان، تصویری صحیح و معقول از دین اسلام و مکتب تشیع ترسیم کنیم تا راه برای دعوت دیگران به دین و مذهب هموارتر و سهل تر شود. 👉 #حرکت_اصلاح_دینی ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔹 مصونیت قرآن از هرگونه آفت و نقصان قرآن را اساساً خود خداوند از طریق رسول اکرم (ص) مرتّب نموده و این ویژگی و امتیاز قرآن نسبت به حدیث است. متن قرآن این توانایی را دارد که هرکس در هر زمانی اگر با سازوکار صحیح به آن مراجعه نماید، آن ‌را نو می‌یابد و این کتاب هرگز دچار آفت نمی‌گردد: «لا يَأْتِيهِ اَلْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ». برخلاف قرآن کریم که به هیچ وجه دستخوش آسیب و نقصان نمی¬شود، منابع حدیثی و نیز اجتهادات علما از آن جهت که به نوعی با بشر غیرمعصوم ارتباط می¬یابند، گرفتار برخی آفت¬ها و مشکلات می¬شوند که دائماً باید تصحیح و پیرایش شوند. به عبارت دیگر، روایاتی که در کتاب¬های حدیثی گردآوری شده¬اند، از گزند جعل و کذب و تقطیع و تصحیف و نقل به معنا و اشتباه و فراموشی راوی در امان نمانده¬اند، در حالی که قرآن از همۀ این موارد مصون و محفوظ است. ممکن است کسی بپرسد خوب متن روایات نیز از سوی پیامبر اکرم (ص) و ائمّه (ع) صادر شده نه از جانب افرادی غیرمعصوم، با این وجود چرا نمی¬توان به آن¬ها اعتماد کرد؟! پاسخ این است که بله، اگر متن روایی با همان الفاظ به دست ما می‌رسید و از آفات فوق مصون بود، این توانایی را داشت تا ما به راحتی و بدون دغدغه و به نحو حداکثری به آنها رجوع نماییم، اما مشکل این است که این اخبار در اغلب موارد، با معانی‌اش به دست ما رسید؛ یعنی راویِ روایت، نص و عین لفظ سخن پیامبر (ص) یا امام معصوم (ع) را نقل ننموده، بلکه آنچه خود از سخن ایشان فهمیده و در حافظه ضبط نموده را برای ما روایت کرده که به آن اصطلاحاً «نقل به معنا» می¬گویند در مقابل «نقل به الفاظ». بنابراین هدف دوم از این حرکت اصلاحی تحت عنوان «اسلام محوریة القرآن» در مقابل «اسلام محوریة الحدیث» این است که ناخالصی‌هایی که به مبانی فکری و عملی مکتب رسیده را پاک و حذف نماییم، چه آن¬ها که از طریق جعل و دروغ و غلوّ در متون روایی وارد شده مثل روایات نقص قرآن و تکفیر دیگران، و چه آن¬ها که از راه اجتهادات خطای مجتهدان حاصل شده است. البته ما هم ادّعا نداریم که همۀ سخنان و اجتهادات¬مان مطلقاً درست است و هیچ خطایی از ما سر نمی¬زند، بلکه در حدّ وسع و فهم خود تلاش می¬کنیم این برداشت¬های نادرست را تصحیح کنیم، حتی اگر در اجتهادات ما هم خطایی رخ دهد و باعث شود مبانی مکتب تضعیف شود، وظیفۀ آیندگان است که آن را تصحیح و یا حذف کنند. در همین زمینه روایتی وارده شده است که بر اساس آن برخی از عالمان بزرگ، چهرۀ دین را از آلودگی¬های جهالت و افراط و تفریط و فهم¬های نادرست، پاک می¬کنند: «ان فی کل خلف من امتّی عدلاً من اهل بیتی ینفی عن هذا الدین تحریف الغالین و انتحال المبطلین و تأویل الجاهلین». #حرکت_اصلاح_دینی 🎥 برگرفته از برنامۀ «وجه لوجه» در تاریخ ۴ رمضان المبارک 1434 مطابق با (14/5/1392) می باشد. ✅ https://eitaa.com/alhaydari

✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 اصول فقه؛ چالش ها، کاستی ها و ضرورت ها/ ❇️ آیت الله سید کمال حیدری #فایل_های_صوتی #فقه_و_اصول #حوزه_های_علمیه #طلاب ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 آیت الله حیدری از عراق تا ایران #فایل_های_تصویری #زندگی_نامه ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 اظهار نظر علامه حیدری در مورد فتوای صادرشده علیه ایشان! #فایل_های_تصویری #آزاداندیشی_و_مبارزه_با_تحجر #حوزه_های_علمیه ✅ https://eitaa.com/alhaydari

🔺 دیدار جمعی از مولوی های استان سیستان و بلوچستان با آیت الله حیدری چند روز پیش، ۲۳ تیر ۱۳۹۷ جمعی از مدیران “موسسه و انجمن امت واحده” و نیز جمعی از مولوی های استان سیستان و بلوچستان با حضرت آیت الله العظمی حیدری (دام ظله) دیدار نمودند. در این دیدار که در دفتر معظم له در شهر مقدس قم برگزار شد، مدیران موسسه شرح کاملی از فعالیت های خود، خصوصا در زمینه “نیاز روز به وحدت ” ارائه نمودند. سپس آیت الله حیدری نیز به بیان مطالب بسیار مهمی درباره تقریب بین شیعه و سنی با تاکید بر آیات قرآن پرداختند. ✅ تاکید اصلی علامه حیدری در زمینه تقریب بین مذاهب اسلامی این بود که شیعه و سنی باید اعتقادات اصلی خود در زمینه امامت و خلافت را، اموری نظری و اجتهادی بدانند و نه به عنوان ضروریات دینی و یک سلسله اعتقادات واضح و بدیهی که منکر آن کافر محسوب شود! شیعیان اجتهاد و برداشت خود از نصوص دینی را همراه با دلیل بیان کنند، و اهل سنت هم اجتهاد و برداشت خود از آیات و روایات را با دلیل تبیین کنند. هر کس هم نهایتا به آنچه که قطع به صحت آن دارد عمل کند. تکفیر و قتل و خونریزی، آنجا به میان می آید که پیروان یک دین و مذهب، اعتقادات خود را ضروری دین و از بدیهیات و واضحات بدانند، در حالی که غالب این اعتقادات، چیزی جز یک سلسله باورهای نظری، حصولی، اجتهادی و قابل نقد نیستند! به زودی فایل صوتی و تصویری این جلسه مهم، در قالب دی وی دی شماره 16 به محضر مخاطبان گرامی تقدیم می شود. در ادامه گزارش تصویری این جلسه را مشاهده می فرمایید. ✅ https://eitaa.com/alhaydari