eitaa logo
عقل یشمی خال‌خال پشمی
213 دنبال‌کننده
585 عکس
29 ویدیو
70 فایل
☑️ حرف‌های رایگان یک آدم 😇✌ @ebrahimpour
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺 « » 🌺 ✅ روایتی به هست که: «كلّما في القرآن في الحمد، وكلّما في الحمد في البسملة، وكلّما في البسملة في الباء، وكلّما في الباء في النقطة، وأنا النقطة الّتي تحت الباء؛ علم تمام قرآن در سوره فاتحه است ، و علم تمام سوره فاتحه در بسم اللَّه است و علم تمام بسم اللَّه در حرف باء آن است و من هستم.» (قطره‌اى از درياي فضائل اهل‌بيت، ج1، ص177) ✅ شاعر هم درباره‌ی این مضمون گفته: آن که زیر باء بسم الله است/آن راهنمای کل خلق الله است گنجیده در آن تمام قرآن/ آن خال لب علی ولی الله است ✅ حکما و فلاسفه اسلامی، بحث مبسوطی درباره‌ی این روایت دارند. برای نمونه: 🌴حضرت امام (رضوان‌الله‌علیه)، در کتاب شریف تفسیر سوره می‌فرمایند: 🔻تمام دايره وجود و تجلّيات غيب و شهود، كه قرآن شريف ترجمان آن است جمعاً در بِسْمِ اللَّهِ كه اسم اعظم است موجود است؛ و در «باء» كه مقام سببيّت مىباشد و «نقطه» كه سرّ سببيّت است، موجود است؛ و على- عليه السلام- سرّ ولايت و سببيّت است، پس اوست تحت الباء؛ يعنى نقطه تحت الباء، است. (تفسير سوره حمد ؛ ص55-56) 🔻سوره شريفه «فاتحة الكتاب» و «امّ الكتاب»، صورت اجماليّهاى از مقاصد قرآن است؛ و چون جميع مقاصد كتاب الهى برگشت به مقصد واحد كند و آن حقيقت توحيد است، كه غايت همه نبوّات و نهايت مقاصد همه انبياى عظام- عليهم السلام- است، و حقايق و سراير توحيد در آيه مباركه بِسْمِ اللَّهِ منطوى است؛ پس اين آيه شريفه، اعظم آيات الهيّه و مشتمل بر تمام مقاصد كتاب الهى است؛ چنانچه در حديث شريف وارد است. و چون «باء» ظهور توحيد، و تحت الباء سرّ آن است، تمام كتاب ظهوراً و سراً در آن «باء» موجود است؛ و انسان كامل، يعنى وجود مبارك علوى- عليه الصّلاة و السلام- همان سرّ توحيد است؛ و در عالم، آيهاى بزرگتر از آن وجود مبارك نيست پس از رسول ختمى- صلى اللَّه عليه و آله- چنانچه در حديث شريف وارد است. (تفسير سوره حمد ؛ ص82) 🌴صدرالمتالهین نیز در ج7، ص33 اسفار اربعه، در فصلی تحت عنوان «في تحقيق كلام أمير المؤمنين و إمام الموحدين علي ع» شرح مفصلی برای «أنا النقطة الّتي تحت الباء» ارائه می‌دهد. 🌴آیت‌الله حسن‌زاده آملی نیز در سه اثر ده رساله فارسى (ص28)، هزار و يك كلمه (ج2، ص: 190) و انسان در قرآن (ص171) بر اساس همین متن ملاصدرا و متون مشابه، روایت مذکور را شرح فرموده‌اند که خلاصه آن چنین است: 🔻«اطلاق كلمه بر بارى تعالى است، تا معلوم گردد كه غرض از باء بسم اللّه چيست، و دانسته شود كه كتبى نمودى است و رقيقت و حكايت و ظلّى از حقيقت است، و واقع فوق مفهوم واحد و وجود و و نظاير آنهاست... » 🔻«مقصود از ذات حق تعالى است و بسيط الحقيقة يعنى نقطه كل اشياء است. و نيز اين طائفه نقطه را بر نبوت و ولايت اطلاق مىكنند كه مىگويند نقطه نبوت و نقطه ولايت از اينرو كه سريان ولى در عالم چون سريان حق است در عالم كه ولايت كليه سارى و سائر در هر موجود است و مولاى او است زيرا كه اسم اعظم است و متقبل افعال ربوبى و مظهر قائم به اسرار الهى و نقطه پرگار نبوت است.» [ ] 🌐 @aliebrahimpour_ir
: 🌺 کمیل! همراهی و معاشرت مداوم و طولانی تو با ما، لازم کرد که آنچه خواستی به تو عطا کنیم. يَا كُمَيْلُ أَوْجَبَ لَكَ طُولُ اَلصُّحْبَةِ لَنَا أَنْ نَجُودَ لَكَ بِمَا سَأَلْتَ : إقبال الأعمال، ج۲: ص۷۰۶ @aliebrahimpour_ir
📌 «أَسماء بنت عُمیس»؛ خادم حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها 💠 «أَسماء» از همان ابتدای مسلمان شدنش، حُرّه(زن آزاد) بوده و هیچ‌گاه کنیز نبوده است. ابتدا همسر «جعفر بن ابی طالب(ع)» -معروف به - بود و از او سه پسر به نام های «عبدالله» و «محمد» و «عون» به دنیا آورد. 🌟 بعد از شهادت «جعفر طیار» در «جنگ موته» در سال نهم به تزویج «ابوبکر ابن ابی‌قحافه»(خلیفه اول) درآمد. پس به این ترتیب؛ هنگامی که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) لحظات آخر عمر شریف خود را سپری می کرد، اسماء همسر ابوبکر بوده و حتی از او فرزندی به نام «محمد» به دنیا آورد. 🌟 (ص) در روایتی فرمودند: «رَحِمَ اللّه‌ُ الأَخَوَاتِ مِن أَهلِ الجَنَّةِ؛ خدا را مورد مرحمت قرار دهد!»(۱) یعنی: «أَسماء دختر عمیس؛ همسر جعفر بن ابی طالب(ع)» و «سَلْمی دختر عمیس؛ همسر حمزه سیدالشهداء(ع)» و «میمونة دختر حارث؛ همسر حضرت رسول اکرم(ص)» و «أُمّ الفضل دختر حارث؛ همسر عباس بن عبدالمطلب» که همگی از یک مادر متولد شده بودند. 🌟 أَسماء در سال هفتم بعثت همراه همسرش جعفر به حبشه هجرت کرد و بعد از ده سال، در سال هفتم هجری، همراه دیگر مهاجران، به مدینه بازگشت. ✨ بنابراین اینکه برخی تاریخ‌نگاران اسماء را کمک‌کار در شب ازدواج‌شان ذکر کرده‌اند، اشتباه است؛ چون اسماء در آن سال در مدینه نبوده است. 🔻حتی «علی بن عیسی اربلی»(۶۹۲ق) در این باره می نویسد :«وَ الَّتِي شَهِدَت الزِّفَافَ سَلْمَى بِنْتُ عُمَیْسٍ أُختُهَا وَ هِيَ زَوجَةُ حَمزَةِ بنِ عَبدِالمُطَّلبِ وَ كَانَت أَسْمَاءُ أَشهَرُ مِن أُختِهَا عِندَ الرُوَاةِ، فَرَأَوْا عَنهَا أَو سَهَی رَاوِِ وَاحِدٌ فَتَّبَعُوهُ؛ أسماء بنت عمیس در زفاف حضرت فاطمه س حاضر نبود، ولی خواهرش سَلْمی بنت عمیس، همسر حمزه بن عبدالمطلب، حاضر بود و اسماء از آن جهت که از خواهرش مشهورتر بوده، به خاطر همین راویان ما در اثر سهو، از اسماء روایت کرده اند و دیگران نیز از آن پیروی کردند.» (۲) 🌟 به هر حال؛ أَسماء کنیز نبوده و به خاطر علاقه و ارادتی که به این خاندان داشته است، به حضرت فاطمه(س) در امور منزل کمک می کرده است و آخرین لحظه شهادت در کنار ایشان بود. 🔻 تا جایی (علیه السلام) می‌فرماید: «أَوْصَتْ إِلَیَّ فَاطِمَةُ أَنْ لَا یُغَسِّلَهَا غَیْرِی وَ سَکَبَتْ عَلَیَّ الْمَاءَ أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَیْسٍ؛ فاطمه(س) به من سفارش کرد غیر از من، کسی او را غسل ندهد و اسماء بنت عمیس، آب بریزد.» (۳) 🌟 بعد از شهادت حضرت فاطمه س در سال ۱۱ هجری و با مرگ «ابوبکر بن ابی قحافه» در سال ۱۳ هجری، أَسماء بنت عُمیس با ع ازدواج کرد. 🌟 أَسماء پسرش «محمد بن ابی بکر» را نیز به خانه امام علی(ع) آورد و با فرزندان امام علی(ع) بزرگ شد و تحت تربیت و پرورش ایشان قرار گرفت و از نزدیک با شیوه زندگی و سیره اهل‌بیت(علیهم السلام) آشنا شد و این امر باعث شد که علاقه وافری به ایشان پیدا کند. 🌟 امام علی(ع) نیز متقابلاً محمد را دوست می داشت و او را «فرزند خود اما از صُلب ابوبکر» می‌‌خواند.(۴) 🔻 امام علی(ع) بعد از شهادت محمد، در حق او فرمود: «کَانَ لِلَّهِ عَبدَاً صَالِحَاً وَ لَنَا وَلَدَاً صَالِحَاً؛ محمد بنده‌‌ای صالح برای خدا و فرزندی صالح برای من بود.»(۵) 🌟 هنگام ازدواج امام حسین(ع) با ، محمد نیز با خواهر شهربانو ازدواج کرد. از «محمد بن ابی‌بکر» پسری به نام «قاسم» به دنیا آمد و قاسم با دختر عموی خود یعنی «أسماء بنت عبدالرحمن بن ابی‌بکر» ازدواج کرد که حاصل ازدواج دختری به نام «فاطمه» با کنیه «أُمّ فَروه» شد. بعدها به تزویج (علیه السلام) درآمد و حاصل ازدواج، امام جعفر صادق(علیه السلام) شد.(۶) 🔻 حتی در منابع اهل‌سنت روايتی است منسوب به (علیه السلام) که فرمودند: «وَلَدَنِى أَبُوبَكْرٍ مَرَّتَيْنِ؛ من دوبار از ابوبکر زاده شده‌ام!» (۷) 🌟 از طرفی هم حضرت زینب (سلام الله علیها) همسر «عبدالله بن جعفر»، عروس بزرگ همین اسماء بنت عمیس می باشد. 🌟 ابن‌ کثیر دمشقی درگذشت اسماء را در حوادث سال ۳۸ قمری آورده است.(۸) البته در برخی منابع نیز، درگذشت او پس از شهادت امام علی(علیه السلام) در سال ۴۰ هجری قمری ذکر شده است.(۹) 📚منابع : ۱)الخصال شیخ صدوق، ج۱، ص۳۶۵ ۲)كشف الغمّة اربلی، ج۱، ص۳۶۶ ۳)اُسد العابه ابن اثیر، ج۷، ص۲۲۶ ۴)تنقیح المقال مامقانی، ج۲، ص۵۸ ۵)مجالس‌ المؤمنین شوشتری، ج۱، ص۲۷۸ ۶)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۳، ص۱۹۰ ۷)تهذيب الكمال جمال الدین المزی، ج۵، ص۷۵ ۸)البدایة و النهایه ابن کثیر، ج۷، ص۳۱۸ ۹)تقریب التهذیب ابن‌ حجر عسقلانی، ص۷۴۳ ✅ eitaa.com/AsnadolMasaeb/5349 📽 همچنین ببینید: مصاحبه با اسماء بنت عمیس 📺 www.aparat.com/v/6Gkiy 📜 همچنین بخوانید @aliebrahimpour_ir